آفتابنیوز : آفتاب: 14 ذیحجه، مکه با پیامبر خدا(ص) برای همیشه وداع کرد، به دستور خداوند حاجیان به حرکت در آمدند و سیل جمعیت به همراه حضرت محمد سفر به غدیر را آغاز کردند تا پیامبر اسلام آخرین رسالت خویش را به انجام رساند.
جمعیت همراه پیامبر اسلام 70 تا 120 هزار نفر اعلام شدهاند، علاوه بر این گروه، پنج هزار نفر از اهل مکه نیز برای درک مراسم غدیر با حضرت همراه شدند.
کاروانیان پس از خروج از مکه به منطقه "سیرف" رسیدند و از آنجا تا "مرالظهران " آمدند. هنوز تا "غدیر خم" که به عنوان پایگاه شکلگیری یکی از ابعاد مهم تاریخ اسلام در نظر گرفته شده، چند منزل دیگر باقی است.
غدیر ویژگیهای خاصی دارد که انتخاب آن برای این رویداد مهم تاریخ اسلام را قابل توجه میکند.
این محل کمی قبل از محل افتراق کاروانها و تقاطع مسیرها است بنابراین پیش از جدا شدن حاجیان از یکدیگر، رسالت پیامبر اجرا میشود ضمن اینکه طی سالهای آینده و پس از این واقعه نیز، غدیر محل تردد کاروانهای حج بوده و امکان این خاطره تاریخی برای عاشقان ولایت وجود داشت.
منطقه غدیر خم، بیابانی باز و وسیع در مسیر سیلاب وادی "جحفه" بود. این سیلاب از مشرق به مغرب جاری و پس از عبور از غدیر به جحفه می رسید و سپس تا دریای سرخ ادامه پیدا میکرد و سیلهای سالیانه را به دریا میریخت بنابراین یاران و همراهان پیامبر(ص) با مشکل کمآبی مواجه نبودند.
18 ذیحجه پیامبر آخرین و مهمترین رسالت خود را به انجام رسانده و حضرت علی(ع) را به عنوان وصی و جانشین معرفی میکند، به این ترتیب نبوت با امامت تداوم مییابد.
پیامبر بارها در زمانهای مختلف به موقعیت معنوى امام على اشاره کرده بود، پیامبر خصلتهای ویژهای را برای حضرت برشمرده است: نخستین ایمان آوردنده، شجاع و پیروز در مبارزهها، دانا به شرایط روز، وفادار در پیمان به خدا، مهربان و عادل در تقسیم بیتالمال.
مجاهدتها و خدمات على(ع) همواره او را از دیگر صحابه ممتاز گردانید، خوابیدن او در بستر پیامبر در شبانگاهان هجرت و فتوحات او در بدر، احد، خندق و خیبر زبانزد همگان بود.
پس از اینکه جایگاهی از جهاز شتران آماده و حاضران اجتماع کردند، پیامبر اسلام(ص) برای ابلاغ دستور الهی آماده و پیام رسالت را ابلاغ فرمود.
با توجه به کثرت جمعیت، "ربیعه" را که صدای رسایی داشت، انتخاب کردند تا کلام حضرت را برای افرادی که دورتر قرار داشتند، تکرار کند.
پس از آن و در نهایت، پیامبر دست علی (ع) را بالا برده و فرمودند: "من کنت مولاه فهذا علی مولاه "....