گزارشي از چگونگي كيفيت آب تهران
آب تهران آلوده نيست، آب تهران آلوده است!
آفتاب‌‌نیوز : 
طبق تعريف سازمان بهداشت جهاني، آب سالم و گوارا آبي است كه مصرف‌كننده را دچار بيماري ننمايد. اين تعريف شامل املاح آب نيز مي‌شود.
تحقيقات بسياري كيفيت آب را در بخش‌هاي مختلف از جمله تهران بررسي كرده‌اند.
از جمله مس و سرب موجود در آب آشاميدني شهر تهران توسط يكي از دانشجويان كارشناسي ارشد دانشكده محيط‌زيست دانشگاه تهران اندازه‌گيري شده‌اند. اندازه‌گيري سرب و مس موجود در آب آشاميدني به منظور مقايسه كميت اين املاح در آب تهران با مقادير استاندارد بين‌المللي آنهاست.
در ابتداي اين تحقيق كه به فرم پايان نامه ارائه شده آمده است: «آب شرب مصرفي انسان بايد از عناصر شيميايي و موجودات ذره‌بيني تا حدي كه براي تندرستي انسان خطر دارد عاري باشد.»
در ادامه مي‌گويد: «تعريف آب سالم آن است كه آلوده نباشد، مصرف‌كننده را به بيماري ناقل از آب مبتلا نكند، عاري از مواد سمي و يا مواد معدني و آلي بيش از حد استاندارد باشد.
چنين آبي داراي اين كيفيت است. كاملاً زلال، شفاف و گوارا است و به مقدار كافي هوا در آن وجود دارد، املاح معدني به مقدار كم (حداكثر نيم‌گرم در ليتر) در آن محلول است، در آزمايش ميكروب‌شناسي عاري از ميكروب‌هاي بيماري‌زا باشد، سخت نباشد به‌طوري كه در آن سبزي كاملاً پخته شود و صابون به خوبي كف كند.»
وي كه سرب و مس را به‌عنوان دوفاكتور عمده آلاينده‌هاي آب آشاميدني ذكر مي‌كند، مي‌افزايد: «طبق آزمايش‌هاي انجام شده ميزان سرب و مس در آب خروجي تصفيه خانه ها كمتر از آبهاي آشاميدني منازل است. ميزان مس در آب سرد 23/6 نانوگرم بر ميلي‌ليتر، در آب گرم 21/8 نانوگرم بر ميلي‌ليتر و در آب جوشيده 04/4 نانوگرم بر ميلي‌ليتر است كه پايين‌تر از حد مطلوب استاندارد آب آشاميدني ايران (50 نانوگرم بر ميلي‌ليتر) بوده و به حد خطرناك و نگران‌كننده‌اي نرسيده است. ميزان سرب در آب سرد 11/1 نانوگرم بر ميلي‌ليتر و آب گرم، 24/1 نانوگرم بر ميلي‌ليتر و در آب جوشيده 72/0 نانوگرم بر ميلي‌ليتر است كه كمي بالاتر از حد مطلوب استاندارد آب آشاميدني ايران (صفر) است.
دكتر بهروز دهزاد عضو هيأت علمي دانشگاه شهيد بهشتي گستردگي بي‌رويه تهران را بر كيفيت آب اين شهر مؤثر مي‌داند و مي‌گويد: «مسؤولان به علت افزايش مصرف آب، منابع آن را گسترش دادند. از جمله رودخانه‌هاي جاجرود، لتيان و لار به اين كار اختصاص يافتند. اطراف رودخانه‌هاي جاجرود و لتيان را ويلاهاي خصوصي و تأسيسات تفريحي اشغال كردند كه لوله هاي پليكا، فاضلاب اين مكان‌ها را به داخل رودخانه‌ها انتقال مي‌دهند. چون در اين ناحيه به‌علت بالا بودن سنگ‌بستر و پايين بودن عمق خاك، امكان حفر چاه عميق وجود ندارد. از طرفي انتهاي اين رودخانه‌ها سدهاي تأمين آب تهران بنا شده‌اند كه به آساني با اين فاضلاب‌ها آلوده مي‌شوند.
نتيجه آن شده كه امروز آنقدر آب تهران آلوده است كه با سيستم‌هاي تصفيه بسيار قوي هم قابل شرب نمي‌شود. بررسي نشان داده‌اند در آب شرق تهران كرم‌هاي سفيدرنگي به نام نماتود (Nematod) وجود دارد.»
برخلاف نظر كارشناسان، مسؤولان تا اين حد موضوع آلودگي آب را جدي نمي‌دانند.
خسرو رفيعي مدير روابط عمومي سازمان آب و فاضلاب استان تهران است كه در اين‌باره مي‌گويد: «اگر آب تهران آلوده باشد، بيماري‌هاي اپيدمي ناشي از آب مشاهده مي‌شود كه تا امروز حتي در يك محله تهران هم از اين نوع بيماري‌ها اطلاع داده نشده است.»
وي كه معتقد است تا چندسال پيش كوه دماوند تنها منبع تأمين‌كننده آب تهران بوده است مي‌افزايد: «برف‌هاي جاري از اين كوه در رودخانه‌ها، پس از تصفيه دراختيار مردم قرار مي‌گرفت.
اما به سبب رشد بي‌رويه جمعيت و افزايش مصرف مجبور شديم تا از منابع زيرزميني و آب چاه‌ها بيشتر از سابق استفاده كنيم. اين عملكرد، كيفيت آب را تغيير داد اما سبب آلودگي آن نشد.»
مدير روابط‌عمومي سازمان آب و فاضلاب بدون اشاره به ميزان درصد املاح موجود در آب تهران مي‌افزايد: «در آب تهران به‌طور طبيعي انواع و اقسام املاح كافي مانند يد، سديم، پتاسيم و ... وجود دارند كه تمامي آنها براي بدن مورد نياز است. شايد به همين دليل، آب تهران يكي از بهترين آبهاي سطح جهان است. ما نيز قدر اين آب را مي‌دانيم و براي اينكه آب را با كيفيت خوب به مردم ارائه دهيم تمام تلاش خود را انجام مي‌دهيم.»
«آب تهران آلوده است»، «آب تهران آلوده نيست.»
جمله اول را كارشناسان و جمله دوم را مسؤولان مي‌گويند.
من و شما هم كه نه مسووليم و نه كارشناس به عقيده شخصي خودمان اتكا مي‌كنيم.
عده‌اي آب را مي‌جوشانند و مصرف مي‌كنند، عده‌اي ديگر آب معدني مي‌نوشند و در پايان گروهي از همان آب شير استفاده مي‌كنند، شما جزو كدام دسته هستيد؟!
طبق تعريف سازمان بهداشت جهاني، آب سالم و گوارا آبي است كه مصرف‌كننده را دچار بيماري ننمايد. اين تعريف شامل املاح آب نيز مي‌شود. تحقيقات بسياري كيفيت آب را در بخش‌هاي مختلف از جمله تهران بررسي كرده‌اند.
از جمله مس و سرب موجود در آب آشاميدني شهر تهران توسط يكي از دانشجويان كارشناسي ارشد دانشكده محيط‌زيست دانشگاه تهران اندازه‌گيري شده‌اند. اندازه‌گيري سرب و مس موجود در آب آشاميدني به منظور مقايسه كميت اين املاح در آب تهران با مقادير استاندارد بين‌المللي آنهاست.
در ابتداي اين تحقيق كه به فرم پايان نامه ارائه شده آمده است: «آب شرب مصرفي انسان بايد از عناصر شيميايي و موجودات ذره‌بيني تا حدي كه براي تندرستي انسان خطر دارد عاري باشد.»
در ادامه مي‌گويد: «تعريف آب سالم آن است كه آلوده نباشد، مصرف‌كننده را به بيماري ناقل از آب مبتلا نكند، عاري از مواد سمي و يا مواد معدني و آلي بيش از حد استاندارد باشد.
چنين آبي داراي اين كيفيت است. كاملاً زلال، شفاف و گوارا است و به مقدار كافي هوا در آن وجود دارد، املاح معدني به مقدار كم (حداكثر نيم‌گرم در ليتر) در آن محلول است، در آزمايش ميكروب‌شناسي عاري از ميكروب‌هاي بيماري‌زا باشد، سخت نباشد به‌طوري كه در آن سبزي كاملاً پخته شود و صابون به خوبي كف كند.»
وي كه سرب و مس را به‌عنوان دوفاكتور عمده آلاينده‌هاي آب آشاميدني ذكر مي‌كند، مي‌افزايد: «طبق آزمايش‌هاي انجام شده ميزان سرب و مس در آب خروجي تصفيه خانه ها كمتر از آبهاي آشاميدني منازل است. ميزان مس در آب سرد 23/6 نانوگرم بر ميلي‌ليتر، در آب گرم 21/8 نانوگرم بر ميلي‌ليتر و در آب جوشيده 04/4 نانوگرم بر ميلي‌ليتر است كه پايين‌تر از حد مطلوب استاندارد آب آشاميدني ايران (50 نانوگرم بر ميلي‌ليتر) بوده و به حد خطرناك و نگران‌كننده‌اي نرسيده است. ميزان سرب در آب سرد 11/1 نانوگرم بر ميلي‌ليتر و آب گرم، 24/1 نانوگرم بر ميلي‌ليتر و در آب جوشيده 72/0 نانوگرم بر ميلي‌ليتر است كه كمي بالاتر از حد مطلوب استاندارد آب آشاميدني ايران (صفر) است.
دكتر بهروز دهزاد عضو هيأت علمي دانشگاه شهيد بهشتي گستردگي بي‌رويه تهران را بر كيفيت آب اين شهر مؤثر مي‌داند و مي‌گويد: «مسؤولان به علت افزايش مصرف آب، منابع آن را گسترش دادند. از جمله رودخانه‌هاي جاجرود، لتيان و لار به اين كار اختصاص يافتند. اطراف رودخانه‌هاي جاجرود و لتيان را ويلاهاي خصوصي و تأسيسات تفريحي اشغال كردند كه لوله هاي پليكا، فاضلاب اين مكان‌ها را به داخل رودخانه‌ها انتقال مي‌دهند. چون در اين ناحيه به‌علت بالا بودن سنگ‌بستر و پايين بودن عمق خاك، امكان حفر چاه عميق وجود ندارد. از طرفي انتهاي اين رودخانه‌ها سدهاي تأمين آب تهران بنا شده‌اند كه به آساني با اين فاضلاب‌ها آلوده مي‌شوند.
نتيجه آن شده كه امروز آنقدر آب تهران آلوده است كه با سيستم‌هاي تصفيه بسيار قوي هم قابل شرب نمي‌شود. بررسي نشان داده‌اند در آب شرق تهران كرم‌هاي سفيدرنگي به نام نماتود (Nematod) وجود دارد.»
برخلاف نظر كارشناسان، مسؤولان تا اين حد موضوع آلودگي آب را جدي نمي‌دانند.
خسرو رفيعي مدير روابط عمومي سازمان آب و فاضلاب استان تهران است كه در اين‌باره مي‌گويد: «اگر آب تهران آلوده باشد، بيماري‌هاي اپيدمي ناشي از آب مشاهده مي‌شود كه تا امروز حتي در يك محله تهران هم از اين نوع بيماري‌ها اطلاع داده نشده است.»
وي كه معتقد است تا چندسال پيش كوه دماوند تنها منبع تأمين‌كننده آب تهران بوده است مي‌افزايد: «برف‌هاي جاري از اين كوه در رودخانه‌ها، پس از تصفيه دراختيار مردم قرار مي‌گرفت.
اما به سبب رشد بي‌رويه جمعيت و افزايش مصرف مجبور شديم تا از منابع زيرزميني و آب چاه‌ها بيشتر از سابق استفاده كنيم. اين عملكرد، كيفيت آب را تغيير داد اما سبب آلودگي آن نشد.»
مدير روابط‌عمومي سازمان آب و فاضلاب بدون اشاره به ميزان درصد املاح موجود در آب تهران مي‌افزايد: «در آب تهران به‌طور طبيعي انواع و اقسام املاح كافي مانند يد، سديم، پتاسيم و ... وجود دارند كه تمامي آنها براي بدن مورد نياز است. شايد به همين دليل، آب تهران يكي از بهترين آبهاي سطح جهان است. ما نيز قدر اين آب را مي‌دانيم و براي اينكه آب را با كيفيت خوب به مردم ارائه دهيم تمام تلاش خود را انجام مي‌دهيم.»
«آب تهران آلوده است»، «آب تهران آلوده نيست.»
جمله اول را كارشناسان و جمله دوم را مسؤولان مي‌گويند.
من و شما هم كه نه مسووليم و نه كارشناس به عقيده شخصي خودمان اتكا مي‌كنيم.
عده‌اي آب را مي‌جوشانند و مصرف مي‌كنند، عده‌اي ديگر آب معدني مي‌نوشند و در پايان گروهي از همان آب شير استفاده مي‌كنند، شما جزو كدام دسته هستيد؟!
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید