آمريكا بايد به راه حلی غیر از تحریم روی آورد
آفتاب‌‌نیوز : 
درپي ترور رفيق حريري، آمريكا واكنش شديدي نسبت به سوريه نشان داده و دولت و كنگره آمريكا قصد دارند سوريه را در اين خصوص تحت فشار قرار دهند و تحريم‌هاي اقتصادي را عليه سوريه اعمال كنند. اما اين كار، كاملاً بي‌فايده است زيرا تحريم‌هاي اقتصادي – به‌خصوص تحريم‌هاي يكجانبه آمريكا – بارها شكست خورده‌اند. اين تحريم‌ها، شركت‌هاي آمريكايي را تحت فشار مي‌گذارد، مردم سوريه را آزار مي‌دهد و نهايتاً هيچ نتيجه‌اي دربر نخواهد داشت.
به سابقه اعمال تحريم‌ها توجه كنيد تحريم‌ها براي بيرون راندن صدام حسين از كويت، مقابله با ايران، بازداشتن پاكستان از دستيابي به فناوري گسترش هسته‌اي، ساقط كردن رژيم هائيتي، واداشتن صربستان به توقف پاكسازي نژادي در بوسني و تحت فشار گذاشتن چين در زمان پس از بحران تيان آن من، به‌كار گرفته شده‌اند.
اما تنها در موارد بسيار كمي از جمله بيرون راندن صدام از كويت و ميلوسويچ از بوسني كارساز بوده‌اند و علت تأثير آنها هم فقط به استفاده مناسب از نيروي نظامي و ديپلماسي اعمال فشار در كنار تحريم‌ها بر مي‌گشت.
يكي از مهمترين نمونه‌هاي ناكارآمدي تحريم‌ها را مي‌توان در مورد كوبا ديد. تحريم‌هاي كوبا در سال 1960 ميلادي اعمال شدند اما فيدل كاسترو رهبر كوبا مدت‌هاست كه بر سر قدرت است. پس درست نيست كه هرگاه به مشكلي در سطح جهان بر مي‌خوريم، فوراً به اعمال تحريم بر كشورهاي حاضر در بحران روي آوريم.
واشنگتن بارها از سوريه انتقاد كرده است اما تنها حمايت جهاني است كه مي‌تواند موجب تأثير مثبت اعمال فشارها بر سوريه شود؛ مثل همان همكاري آمريكا و فرانسه كه به ارائه قطعنامه به شوراي امنيت سازمان ملل براي خروج نيروهاي سوري از لبنان منجر شد.
اكنون زمان آن فرارسيده كه آمريكا قدرت مردم را جدي بگيرد. واشنگتن با مشكلات زيادي در سطح جهان مواجه است و اين مسأله با چهارسال ديپلماسي ناهمگون آمريكا، تشديد شده است. شايد آمريكا بتواند رهبران كشورهاي جهان را تا حدودي با خود همراه كند اما در مورد مردم، نقطه ضعف بزرگي دارد. مردم كشورهاي مختلفي مثل بريتانيا يا لهستان يا كشورهاي ديگر، به شدت از سياست خارجي آمريكا، نقش آمريكا در جهان و خط مشي بوش انتقاد مي‌كنند و اين مسأله، حمايت احتمالي دولت‌هاي اين كشورها از اقدامات آمريكا را به شدت محدود كرده است. براي هر رهبر اروپايي، اتحاد با بوش، هزينه‌هاي داخلي زيادي خواهد داشت و اگر بوش خواهان كمك اروپا است بايد افكارعمومي را نسبت به اهداف خود مطمئن كند.
درپي ترور رفيق حريري، آمريكا واكنش شديدي نسبت به سوريه نشان داده و دولت و كنگره آمريكا قصد دارند سوريه را در اين خصوص تحت فشار قرار دهند و تحريم‌هاي اقتصادي را عليه سوريه اعمال كنند. اما اين كار، كاملاً بي‌فايده است زيرا تحريم‌هاي اقتصادي – به‌خصوص تحريم‌هاي يكجانبه آمريكا – بارها شكست خورده‌اند. اين تحريم‌ها، شركت‌هاي آمريكايي را تحت فشار مي‌گذارد، مردم سوريه را آزار مي‌دهد و نهايتاً هيچ نتيجه‌اي دربر نخواهد داشت.
به سابقه اعمال تحريم‌ها توجه كنيد تحريم‌ها براي بيرون راندن صدام حسين از كويت، مقابله با ايران، بازداشتن پاكستان از دستيابي به فناوري گسترش هسته‌اي، ساقط كردن رژيم هائيتي، واداشتن صربستان به توقف پاكسازي نژادي در بوسني و تحت فشار گذاشتن چين در زمان پس از بحران تيان آن من، به‌كار گرفته شده‌اند.
اما تنها در موارد بسيار كمي از جمله بيرون راندن صدام از كويت و ميلوسويچ از بوسني كارساز بوده‌اند و علت تأثير آنها هم فقط به استفاده مناسب از نيروي نظامي و ديپلماسي اعمال فشار در كنار تحريم‌ها بر مي‌گشت.
يكي از مهمترين نمونه‌هاي ناكارآمدي تحريم‌ها را مي‌توان در مورد كوبا ديد. تحريم‌هاي كوبا در سال 1960 ميلادي اعمال شدند اما فيدل كاسترو رهبر كوبا مدت‌هاست كه بر سر قدرت است. پس درست نيست كه هرگاه به مشكلي در سطح جهان بر مي‌خوريم، فوراً به اعمال تحريم بر كشورهاي حاضر در بحران روي آوريم.
واشنگتن بارها از سوريه انتقاد كرده است اما تنها حمايت جهاني است كه مي‌تواند موجب تأثير مثبت اعمال فشارها بر سوريه شود؛ مثل همان همكاري آمريكا و فرانسه كه به ارائه قطعنامه به شوراي امنيت سازمان ملل براي خروج نيروهاي سوري از لبنان منجر شد.
اكنون زمان آن فرارسيده كه آمريكا قدرت مردم را جدي بگيرد. واشنگتن با مشكلات زيادي در سطح جهان مواجه است و اين مسأله با چهارسال ديپلماسي ناهمگون آمريكا، تشديد شده است. شايد آمريكا بتواند رهبران كشورهاي جهان را تا حدودي با خود همراه كند اما در مورد مردم، نقطه ضعف بزرگي دارد. مردم كشورهاي مختلفي مثل بريتانيا يا لهستان يا كشورهاي ديگر، به شدت از سياست خارجي آمريكا، نقش آمريكا در جهان و خط مشي بوش انتقاد مي‌كنند و اين مسأله، حمايت احتمالي دولت‌هاي اين كشورها از اقدامات آمريكا را به شدت محدود كرده است. براي هر رهبر اروپايي، اتحاد با بوش، هزينه‌هاي داخلي زيادي خواهد داشت و اگر بوش خواهان كمك اروپا است بايد افكارعمومي را نسبت به اهداف خود مطمئن كند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید