سایت مرکز اسناد: نمایش کارتونی قتل سبزها در قلاده‌های طلا
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: سعید گودرزی در یادداشتی در سایت مرکز اسناد در نقدی بر "قلاده‌های طلا"، نگرش این فیلم را یک نگرش سازمانی خواند.
در بخش‌هایی از این تحلیل آمده است:
*فیلم قلاده های طلا در حال حاضر در سینماهای کشور در حال اکران است. این فیلم که به اعتقاد بسیاری و به طور ویژه دست‌اندرکاران آن سیاسی ترین فیلم سینمای ایران لقب گرفته، توانسته بینندگان بسیاری را به سینماهای کشور بکشد. آن هم در روزگاری که سینمای ایران به عرصه فیلم های گیشه پسند، ضد اخلاق و زرد تبدیل شده که تنها دغدغه آنها بدستن آوردن گیشه و فروش های آنچنانی است.
* فیلم قلاده های طلا بسیار تلاش نموده تا به ویروس شعار‌زدگی مبتلا نشود و به نظر می رسد تا حد زیادی نیز از این آزمون به سلامت درآمد. البته مسئله زمان ممکن است دامن هر فیلم سیاسی را بگیرد و این مسئله فیلم قلاده های طلا را نیز شامل می شود. اشاره به تکذیب پاسخ به نامه هاشمی رفسنجانی از سوی بیت رهبری، سخنان فائزه هاشمی و زهرا رهنورد شاید برای کسانی که در نسل های آینده این فیلم را ببینند، نا آشنا و حتی خالی از معنی باشد.
فیلم قلاده های طلا خوانش رویدادهای دو سال پیش ایران از زاویه ای خاص است. زاویه ای که عنوان فیلم نیز به صورت نمادین و کنایه بیانگر آن است: قلاده های طلا. در این تعبیر قلاده به معنی عضویتی است که سازمان ها به گردن انسان‌های غیر آزاده انداخته‌اند، تا مقاصد آنها را در جهت دستیابی به قدرت سیاسی دنبال کنند. از این رو این فیلم خوانش رویدادهای دو سال پیش ایران از زاویه و نگاهی سازمانی است. البته فیلم در سکانس های اولیه خود و از زبان بازیگران اعلام می دارد که کسانی که در درگیری های دو سال پیش ایران شرکت می کردند دو دسته اند. یکی آنانی که واقعا تصور می کنند که در انتخابات تقلب شده و دیگر کسانی که از این شلوغی ها به دنبال سرنگونی رژیم و ایجاد نا‌امنی در ایران بودند. این عبارات از زبان یکی از اعضای وزارت اطلاعات گفته می شود. از این پس فیلم تنها به دسته دوم این افراد می پردازد و دسته اول را تقریبا رها می‌کند. فیلم در تلاش است تا نشان دهد که دسته اول به نوعی بازیچه دسته اول و افراد سازمان یافته هستند.
* در اینکه نیروهای خارجی و اپوزیسیون خارج از نظام که در قالب سازمان‌هایی چون مجاهدین خلق (منافقین) در تلاش بودند تا از فرصت پیش آمده برای سرنگونی نظام جمهوری اسلامی و خشن جلو دادن آن استفاده کنند، شکی نیست. اما نکته ای که در فیلم بروز منفی و غیر جالب پیدا می کند، کاهش این تلاش‌ها در قالب افرادی است که شاید تعداد آنها به طور تقریبی به عناصر دو دست کاهش پیدا می کند. این مسئله به نوعی واقعیت هایی که این فیلم در تلاش بود تا آن را به تصویر بکشد، به صورت کارتونی جلو می دهد. آنچه این مسئله را تقویت می نمود، صحنه هایی بود که در آن اعضای سازمان های تروریستی به ترور افراد سبز می پرداختند و به طور بسیار ساده ای به میان مردم می رفتند و جلو چشم همگان یکی را می کشتند و مردم نیز ساده لوحانه او را بلند می کردند و به عنوان شهید سبز که ماموران او را کشته اند، تشییع می کردند.
* مسئله دیگر اینکه داستانی را که فیلم نامه نویس برای قالب این فیلم برگزیده است، چنان پیچیده و گسترده است که به سختی می توان آن را در قالب یک فیلم سینمایی جمع نمود. تلاش نویسنده برای جمع نمودن فیلم باعث شده تا در بسیاری از مواقع بیینده دچار سردرگمی شود.
هر فیلم خواه سینمایی و خواه سریال تلویزیونی در بردارنده گره هایی است که همانگونه که زده می شود، باید باز نیز شود. در فیلم قلاده های طلا شاهد گره هایی هستیم که زده می شود، لیکن باز نمی شود. این مسئله به طور ویژه در رابطه میان عناصر سازمان های مختلف خود را نشان می‌دهد. چه کسی با چه کسی ارتباط دارد؟ این ارتباط چگونه برقرار شده؟ و ... فیلم تلاش نموده تا با احتمال خائن نشان دادن چند تن از اعضای وزارت اطلاعات بر هیجانی نمودن و جذابیت فیلم بیافزاید. در برخی مواقع این مسئله عملا سردرگمی بییندگان را به دنبال داشت.
* علاوه بر همه انچه گفته شد، به واقع می توان فیلم قلاده های طلا را بهترین فیلم سیاسی ایران دانست. همان گونه که گفته شد این فیلم سازمان هایی سیاسی داخلی و سازمان های تروریستی را خطاب قرار می‌دهد و در این راه حتی از به چالش کشیدن وزارت اطلاعات نیز ابایی ندارد، چه رسد به مترو و ریاست وقت آن. از همین رو برای بیننده امروز فیلم قلاده های طلا یک فیلم زنده است.
*حضور سیل تماشگران در سینما و حتی اکران های فوق العاده و خارج از ساعات عادی به خوبی بیانگر آن است که تماشگران تشنه موضوعات بکر هستند. البته این مسئله تا حد زیادی نیز بیانگر وضعیت خاص موضوع شلوغی های خرداد 1388 است. موضوعی که در همان زمان نیز مردم اخبار روزانه ان را از کانال هایی چون اخبار 20:30 دنبال می نمودند.
* از همه انتقادهای گفته شده که بگذریم، در مجموع می بایست برای فیلم قلاده های طلا نمره ای مثبت را در نظر گرفت. قطعا وقتی فیلمی در میان سیل فیلم های زرد اینچنین بیننده را به سینما می کشاند، فیلمی مورد قبول و در خور توجه است. امید اینکه این فیلم بتواند فصلی جدید را در عرصه سینمای سیاسی ایران بگشاید.
در بخش‌هایی از این تحلیل آمده است:
*فیلم قلاده های طلا در حال حاضر در سینماهای کشور در حال اکران است. این فیلم که به اعتقاد بسیاری و به طور ویژه دست‌اندرکاران آن سیاسی ترین فیلم سینمای ایران لقب گرفته، توانسته بینندگان بسیاری را به سینماهای کشور بکشد. آن هم در روزگاری که سینمای ایران به عرصه فیلم های گیشه پسند، ضد اخلاق و زرد تبدیل شده که تنها دغدغه آنها بدستن آوردن گیشه و فروش های آنچنانی است.
* فیلم قلاده های طلا بسیار تلاش نموده تا به ویروس شعار‌زدگی مبتلا نشود و به نظر می رسد تا حد زیادی نیز از این آزمون به سلامت درآمد. البته مسئله زمان ممکن است دامن هر فیلم سیاسی را بگیرد و این مسئله فیلم قلاده های طلا را نیز شامل می شود. اشاره به تکذیب پاسخ به نامه هاشمی رفسنجانی از سوی بیت رهبری، سخنان فائزه هاشمی و زهرا رهنورد شاید برای کسانی که در نسل های آینده این فیلم را ببینند، نا آشنا و حتی خالی از معنی باشد.
فیلم قلاده های طلا خوانش رویدادهای دو سال پیش ایران از زاویه ای خاص است. زاویه ای که عنوان فیلم نیز به صورت نمادین و کنایه بیانگر آن است: قلاده های طلا. در این تعبیر قلاده به معنی عضویتی است که سازمان ها به گردن انسان‌های غیر آزاده انداخته‌اند، تا مقاصد آنها را در جهت دستیابی به قدرت سیاسی دنبال کنند. از این رو این فیلم خوانش رویدادهای دو سال پیش ایران از زاویه و نگاهی سازمانی است. البته فیلم در سکانس های اولیه خود و از زبان بازیگران اعلام می دارد که کسانی که در درگیری های دو سال پیش ایران شرکت می کردند دو دسته اند. یکی آنانی که واقعا تصور می کنند که در انتخابات تقلب شده و دیگر کسانی که از این شلوغی ها به دنبال سرنگونی رژیم و ایجاد نا‌امنی در ایران بودند. این عبارات از زبان یکی از اعضای وزارت اطلاعات گفته می شود. از این پس فیلم تنها به دسته دوم این افراد می پردازد و دسته اول را تقریبا رها می‌کند. فیلم در تلاش است تا نشان دهد که دسته اول به نوعی بازیچه دسته اول و افراد سازمان یافته هستند.
* در اینکه نیروهای خارجی و اپوزیسیون خارج از نظام که در قالب سازمان‌هایی چون مجاهدین خلق (منافقین) در تلاش بودند تا از فرصت پیش آمده برای سرنگونی نظام جمهوری اسلامی و خشن جلو دادن آن استفاده کنند، شکی نیست. اما نکته ای که در فیلم بروز منفی و غیر جالب پیدا می کند، کاهش این تلاش‌ها در قالب افرادی است که شاید تعداد آنها به طور تقریبی به عناصر دو دست کاهش پیدا می کند. این مسئله به نوعی واقعیت هایی که این فیلم در تلاش بود تا آن را به تصویر بکشد، به صورت کارتونی جلو می دهد. آنچه این مسئله را تقویت می نمود، صحنه هایی بود که در آن اعضای سازمان های تروریستی به ترور افراد سبز می پرداختند و به طور بسیار ساده ای به میان مردم می رفتند و جلو چشم همگان یکی را می کشتند و مردم نیز ساده لوحانه او را بلند می کردند و به عنوان شهید سبز که ماموران او را کشته اند، تشییع می کردند.
* مسئله دیگر اینکه داستانی را که فیلم نامه نویس برای قالب این فیلم برگزیده است، چنان پیچیده و گسترده است که به سختی می توان آن را در قالب یک فیلم سینمایی جمع نمود. تلاش نویسنده برای جمع نمودن فیلم باعث شده تا در بسیاری از مواقع بیینده دچار سردرگمی شود.
هر فیلم خواه سینمایی و خواه سریال تلویزیونی در بردارنده گره هایی است که همانگونه که زده می شود، باید باز نیز شود. در فیلم قلاده های طلا شاهد گره هایی هستیم که زده می شود، لیکن باز نمی شود. این مسئله به طور ویژه در رابطه میان عناصر سازمان های مختلف خود را نشان می‌دهد. چه کسی با چه کسی ارتباط دارد؟ این ارتباط چگونه برقرار شده؟ و ... فیلم تلاش نموده تا با احتمال خائن نشان دادن چند تن از اعضای وزارت اطلاعات بر هیجانی نمودن و جذابیت فیلم بیافزاید. در برخی مواقع این مسئله عملا سردرگمی بییندگان را به دنبال داشت.
* علاوه بر همه انچه گفته شد، به واقع می توان فیلم قلاده های طلا را بهترین فیلم سیاسی ایران دانست. همان گونه که گفته شد این فیلم سازمان هایی سیاسی داخلی و سازمان های تروریستی را خطاب قرار می‌دهد و در این راه حتی از به چالش کشیدن وزارت اطلاعات نیز ابایی ندارد، چه رسد به مترو و ریاست وقت آن. از همین رو برای بیننده امروز فیلم قلاده های طلا یک فیلم زنده است.
*حضور سیل تماشگران در سینما و حتی اکران های فوق العاده و خارج از ساعات عادی به خوبی بیانگر آن است که تماشگران تشنه موضوعات بکر هستند. البته این مسئله تا حد زیادی نیز بیانگر وضعیت خاص موضوع شلوغی های خرداد 1388 است. موضوعی که در همان زمان نیز مردم اخبار روزانه ان را از کانال هایی چون اخبار 20:30 دنبال می نمودند.
* از همه انتقادهای گفته شده که بگذریم، در مجموع می بایست برای فیلم قلاده های طلا نمره ای مثبت را در نظر گرفت. قطعا وقتی فیلمی در میان سیل فیلم های زرد اینچنین بیننده را به سینما می کشاند، فیلمی مورد قبول و در خور توجه است. امید اینکه این فیلم بتواند فصلی جدید را در عرصه سینمای سیاسی ایران بگشاید.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید