جایی که هرویین حکومت می‌کند!
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: قانون به نقل از روزنامه اکونومیست: تاجیکستان فقیر‌ترین جمهوری اتحاد جماهیر شوروی سابق است با این حال در دوشنبه، پایتخت این کشور، ساختمان‌های بلند و اشرافی و خودروهای گران‌قیمت کم نیستند. حدس زدن اینکه این پول از کجا آمده است چندان دشوار نیست. اگرچه صنایع تاجیکستان ضعیف است اما این کشور با ۱۳۰۰ کیلومتر (۸۰۰ مایل) مرز مشترک با افغانستان، یک شبکه چند میلیارد دلاری قاچاق هرویین دارد.
دفتر مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد تخمین زده است که حدود ۳۰ درصد از موادمخدر افغانستان (از جمله ۹۰ تن هرویین در سال) از آسیای میانه به سوی روسیه برده می‌شود که بیشتر آن از طریق تاجیکستان منتقل می‌شود. این مسیر قاچاق موادمخدر باارزش‌ترین منبع اقتصادی تاجیک‌ها بوده و اقتصاد این کشور را کاملا فلج کرده است.
تاجیکستان در پنج سال نخست پس از استقلال از اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ درگیر جنگ داخلی بود. پس از آن، «امامعلی رحمان» قدرت را در این کشور در دست گرفت. دیپلمات‌های خارجی می‌گویند هیچ مدرکی دال بر دخالت وی در تجارت موادمخدر در اختیار ندارند اما تاکید می‌کنند که مدیریت این حجم عظیم از نقل و انتقال موادمخدر بدون اطلاع وی یا مقام‌های ارشد دولت تاجیکستان غیرممکن است.
برای بیشتر تاجیک‌ها، در نظر گرفتن مسیری جز آنچه امروز در این کشور جریان دارد، بسیار ترسناک است به‌طوری که ترجیح می‌دهند چشمان خود را ببندند.
«دیوید لوییز»، محقق دانشگاه بردفورد انگلیس، در این باره می‌نویسد: «اگر یک مقام ارشد تاجیک تصمیم بگیرد تا با روند قاچاق موادمخدر مبارزه کند باید شخصیت‌های ارشد سیاسی را بازداشت کند که این خود می‌تواند جرقه آغاز خشونت‌های جدی و یک جنگ داخلی دیگر باشد.»
برخی مسئولان آژانس کنترل موادمخدر تاجیکستان اعلام کرده‌اند که از سال ۲۰۰۱ میلادی تاکنون کشف و توقیف محموله‌های موادمخدر حدود ۸۰ درصد کاهش یافته است و دفتر موادمخدر سازمان ملل گزارش داده است که درست در همین دوره تولید موادمخدر در افغانستان دو برابر شده است. و این به معنی آن است که مقدار بسیار کمی از مواد مخدری که از تاجیکستان عبور می‌کند متوقف می‌شود.
دیپلمات‌ها می‌گویند که در تاجیکستان مقام‌های رسمی تلاش می‌کنند تا از شبکه‌های قاچاق خود حمایت کنند و راه را برای بازیکنان کوچک‌تر در این میدان مسدود کنند.
اکونومیست می‌نویسد، کشورهای خارجی هر ساله صد‌ها میلیون دلار برای تامین امنیت مرزهای تاجیکستان، توقف قاچاق موادمخدر و تقویت اقتصاد قانونی این کشور به دوشنبه اهدا می‌کنند. کمک‌هایی که در عوض صرف کنترل قاچاق موادمخدر و رقابت مقام‌های رسمی برای حفاظت از شبکه‌های قاچاق می‌شود. کمک‌هایی که صرف ساخت کاخ‌های پرزرق و برق برای امامعلی رحمان و بلند‌ترین می‌له پرچم جهان می‌شود.
این در حالی است که بیش از نیمی از جمعیت هفت میلیون و ۷۰۰ هزار نفری این کشور با روزی کمتر از دو دلار زندگی می‌کنند. و در زمستان بیشتر روستاهای این کشور تنها دو ساعت در روز برق دارند. برای بیشتر تاجیک‌ها، زندگی یک مبارزه است!
دفتر مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد تخمین زده است که حدود ۳۰ درصد از موادمخدر افغانستان (از جمله ۹۰ تن هرویین در سال) از آسیای میانه به سوی روسیه برده می‌شود که بیشتر آن از طریق تاجیکستان منتقل می‌شود. این مسیر قاچاق موادمخدر باارزش‌ترین منبع اقتصادی تاجیک‌ها بوده و اقتصاد این کشور را کاملا فلج کرده است.
تاجیکستان در پنج سال نخست پس از استقلال از اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ درگیر جنگ داخلی بود. پس از آن، «امامعلی رحمان» قدرت را در این کشور در دست گرفت. دیپلمات‌های خارجی می‌گویند هیچ مدرکی دال بر دخالت وی در تجارت موادمخدر در اختیار ندارند اما تاکید می‌کنند که مدیریت این حجم عظیم از نقل و انتقال موادمخدر بدون اطلاع وی یا مقام‌های ارشد دولت تاجیکستان غیرممکن است.
برای بیشتر تاجیک‌ها، در نظر گرفتن مسیری جز آنچه امروز در این کشور جریان دارد، بسیار ترسناک است به‌طوری که ترجیح می‌دهند چشمان خود را ببندند.
«دیوید لوییز»، محقق دانشگاه بردفورد انگلیس، در این باره می‌نویسد: «اگر یک مقام ارشد تاجیک تصمیم بگیرد تا با روند قاچاق موادمخدر مبارزه کند باید شخصیت‌های ارشد سیاسی را بازداشت کند که این خود می‌تواند جرقه آغاز خشونت‌های جدی و یک جنگ داخلی دیگر باشد.»
برخی مسئولان آژانس کنترل موادمخدر تاجیکستان اعلام کرده‌اند که از سال ۲۰۰۱ میلادی تاکنون کشف و توقیف محموله‌های موادمخدر حدود ۸۰ درصد کاهش یافته است و دفتر موادمخدر سازمان ملل گزارش داده است که درست در همین دوره تولید موادمخدر در افغانستان دو برابر شده است. و این به معنی آن است که مقدار بسیار کمی از مواد مخدری که از تاجیکستان عبور می‌کند متوقف می‌شود.
دیپلمات‌ها می‌گویند که در تاجیکستان مقام‌های رسمی تلاش می‌کنند تا از شبکه‌های قاچاق خود حمایت کنند و راه را برای بازیکنان کوچک‌تر در این میدان مسدود کنند.
اکونومیست می‌نویسد، کشورهای خارجی هر ساله صد‌ها میلیون دلار برای تامین امنیت مرزهای تاجیکستان، توقف قاچاق موادمخدر و تقویت اقتصاد قانونی این کشور به دوشنبه اهدا می‌کنند. کمک‌هایی که در عوض صرف کنترل قاچاق موادمخدر و رقابت مقام‌های رسمی برای حفاظت از شبکه‌های قاچاق می‌شود. کمک‌هایی که صرف ساخت کاخ‌های پرزرق و برق برای امامعلی رحمان و بلند‌ترین می‌له پرچم جهان می‌شود.
این در حالی است که بیش از نیمی از جمعیت هفت میلیون و ۷۰۰ هزار نفری این کشور با روزی کمتر از دو دلار زندگی می‌کنند. و در زمستان بیشتر روستاهای این کشور تنها دو ساعت در روز برق دارند. برای بیشتر تاجیک‌ها، زندگی یک مبارزه است!
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید