100فیلم در انتظار اکران+ جدول
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: در حالی که طی یکی، دو سال اخیر مدام از نداشتن فیلم‌های خوب و پرمخاطب برای اکران گله کرده‌ایم و سینماها با رکود روزافزون مواجه بوده‌اند،طبق آخرین آمار منتشره از بیش از 200 فیلم سینمایی طی 30 سال گذشته در سینمای ایران تولید شده که هرگز فرصت اکران نیافته‌اند.
به گزارش «امروزی ها» به نقل از تهران امروز فارغ از اینکه هر کدام از آن فیلم‌ها چه مشکلاتی داشته‌اند و به چه دلیل پشت درهای بسته اکران مانده‌اند، نگاهی به این فهرست بلندبالا گویای آن است که برخی از این عناوین می‌تواند در شرایط فعلی ناجی رکود اقتصادی سینماها شود و آن را به رونق برساند.گرچه برخی از این فیلم‌ها در اساس با موضوعات خلاف عرف و اجتماع ساخته شده بودند که همین دلایل سبب توقیف همیشگی آنها شده است اما اینکه برخی از کارگردان‌هایی که فیلمشان در این جدول آمده،تن به اعمال ممیزی آثارشان نداده‌اند،خود جای بررسی دارد،زیرا در چنین شرایطی که سینمای ما از کمبود فیلم‌های خوب و استاندارد رنج می‌برد،کنارآمدن با تغییر و اصلاحیه‌های ارشاد،می‌تواند به نجات سینما و همچنین سینماگران و هنرمندان بینجامد.از طرفی آنچه اهمیت این مسئله را پررنگ‌تر می‌کند،تعداد فیلم‌هایی است که در دهه 80 از قافله اکران جا مانده‌اند.طی سال‌های 84 تا 88،بیش از صد فیلم سینمای ایران و در دوران معاونت سینمایی وزارت ارشاد توسط «محمدرضا جعفری‌جلوه» و «جواد شمقدری» به حالت تعلیق،تعویق یا توقیف برای نمایش درآمده است.
هرچند که شاید برخی از این فیلم‌ها،از تولیدات سال‌های قبل بوده باشد اما می‌شد که در دوره معاونت جدید،در وضعیت آنها تجدید نظر و تکلیفشان را روشن کرد.جالب آنکه جدول فیلم‌های به نمایش درنیامده،آثاری از آغازین سال‌های دهه 60 تا امروز را در خود جای داده، با این حال در واپسین سال‌های دهه 80 و اوایل دهه 90،چند نمونه از فیلم‌هایی که پیش‌تر در جدول توقیفی‌ها بودند،از بند توقیف رهایی یافتند و رنگ پرده به خود دیدند. از جمله «آتشکار» ساخته «محسن امیریوسفی» که پس از چند سال ماندن در محاق،بالاخره در سال 89 مجوز نمایش یافت.
نمونه دم‌دستی‌تر آن که این روزها حرف و حدیث‌های بسیاری پیرامونش شنیده می‌شود،«بی‌خود و بی‌جهت» عبدالرضا کاهانی که طبق روال همیشگی فیلم‌های او که با حاشیه‌هایی همراه است،ابتدا صحبت از توقیف آن شد و اکنون خبر از اکران آن با اعمال اصلاحیه می‌دهند.کاهانی البته غیر از این دو، فیلم توقیف‌شده دیگر نیز دارد؛«آنجا» که بنا بر شنیده‌ها از بهترین آثار این فیلمساز است و «آدم» که این یکی چندی پیش به جای سالن سینما،سر از شبکه خانگی درآورد. با این همه، به نظر می‌رسد مشکلات بسیاری از این فیلم‌ها به سادگی قابل‌حل باشد و می‌توان با بازنگری مجدد، برای این فیلم‌ها پروانه نمایش صادر کرد.
عده‌ای از منتقدین معتقدند فیلم‌هایی که مشکلشان حل‌شدنی است،آنهایی هستند که مخاطب عام ندارند یا نمی‌فروشند یا اعتبار مضمونی داشته‌اند و اینک تاریخ مصرفشان گذشته است. با این تفاسیر آیا امکان اکران آنها حتی در شکل اکران خاص وجود ندارد؟
در مشاهده اسامی این فیلم‌ها به نمونه‌هایی برمی‌خوریم که کمترین حاشیه‌ای پیرامون آنها وجود ندارد و می‌توان چنین فیلم‌هایی را بی‌سر و صدا روی پرده فرستاد و نگران هیچ رویداد جنجال‌برانگیزی هم نبود.آیا اکران فیلم‌هایی نظیر «کارگران مشغول کارند»،«قفل‌ساز»،«جمشید و خورشید»،«دایناسور»،«سبز کوچک»،«سبیل مردونه» و «اشکان،انگشتر متبرک و چند داستان دیگر» و از این قبیل،جز اینکه حال و هوای تازه‌ای در سینمای بی‌روح این روزهای ما بدمد،تاثیر دیگری خواهد داشت؟ مگر نه اینکه می‌گوییم سینمای کودک مرده است و فیلم مناسب برای مخاطبان کودک و نوجوان نداریم؟در همین فهرست دویست‌تایی،چندین فیلم ارزشمند و جایزه‌برده در ژانر کودک و نوجوان دیده می‌شوند که فقط اکران آنها در تابستان می‌تواند فراغت بچه‌ها را پر کند.جای خوشبختی است که تعدادی از این فیلم‌ها که به هر دلیلی از اکران عمومی باز می‌مانند،در شبکه خانگی توزیع می‌شوند و اندکی از سرمایه تولید فیلم را به جیب تهیه‌کنندگان و کارگردان بازمی‌گردانند.
از این نکته نیز نباید غافل شد که شماری از فیلم‌های در نوبت اکران،آثار بودار و سیاسی و مسئله‌داری هستند که به نظر نمی‌رسد به این راحتی‌ها مجوز نمایش بگیرند و برای دوره‌های خاصی ساخته شده‌اند که هم‌اکنون دیگر نه کارآیی و خاصیت لازم را دارند و نه ارزش و اعتبار هنری و کیفی.«پاداش»،«خیابان‌های آرام»،«گزارش یک جشن»،«آفساید» و «طلای سرخ» از مهم‌ترین این فیلم‌هایند.
البته می‌توان دلایلی متعددی برای عدم اکران این فهرست بلندبالا تراشید، حضور بازیگران ممنوع‌الچهره و ممنوع‌الکار در فیلم‌ها،کارگردان‌های مسئله‌دار،سیاه‌نمایی و ارائه تصاویر مغرضانه،نمایش ابتذال و صحنه‌های دور از شأن و اخلاق سینمای ایران و در نهایت کیفیت به شدت نازل محصولات سینماگران از نظر محتوایی و کیفی،از مهم‌ترین علل ماندن فیلم‌ها در نوبت اکرانند. با این همه باید منتظر ماند،شاید زمان مناسبی برای اکران این فیلم‌ها فراهم شد و «چند کیلو خرما برای مراسم تدفین» و «باز هم سیب داری؟» را روی پرده دیدیم. {$old_album_165371}
به گزارش «امروزی ها» به نقل از تهران امروز فارغ از اینکه هر کدام از آن فیلم‌ها چه مشکلاتی داشته‌اند و به چه دلیل پشت درهای بسته اکران مانده‌اند، نگاهی به این فهرست بلندبالا گویای آن است که برخی از این عناوین می‌تواند در شرایط فعلی ناجی رکود اقتصادی سینماها شود و آن را به رونق برساند.گرچه برخی از این فیلم‌ها در اساس با موضوعات خلاف عرف و اجتماع ساخته شده بودند که همین دلایل سبب توقیف همیشگی آنها شده است اما اینکه برخی از کارگردان‌هایی که فیلمشان در این جدول آمده،تن به اعمال ممیزی آثارشان نداده‌اند،خود جای بررسی دارد،زیرا در چنین شرایطی که سینمای ما از کمبود فیلم‌های خوب و استاندارد رنج می‌برد،کنارآمدن با تغییر و اصلاحیه‌های ارشاد،می‌تواند به نجات سینما و همچنین سینماگران و هنرمندان بینجامد.از طرفی آنچه اهمیت این مسئله را پررنگ‌تر می‌کند،تعداد فیلم‌هایی است که در دهه 80 از قافله اکران جا مانده‌اند.طی سال‌های 84 تا 88،بیش از صد فیلم سینمای ایران و در دوران معاونت سینمایی وزارت ارشاد توسط «محمدرضا جعفری‌جلوه» و «جواد شمقدری» به حالت تعلیق،تعویق یا توقیف برای نمایش درآمده است.
هرچند که شاید برخی از این فیلم‌ها،از تولیدات سال‌های قبل بوده باشد اما می‌شد که در دوره معاونت جدید،در وضعیت آنها تجدید نظر و تکلیفشان را روشن کرد.جالب آنکه جدول فیلم‌های به نمایش درنیامده،آثاری از آغازین سال‌های دهه 60 تا امروز را در خود جای داده، با این حال در واپسین سال‌های دهه 80 و اوایل دهه 90،چند نمونه از فیلم‌هایی که پیش‌تر در جدول توقیفی‌ها بودند،از بند توقیف رهایی یافتند و رنگ پرده به خود دیدند. از جمله «آتشکار» ساخته «محسن امیریوسفی» که پس از چند سال ماندن در محاق،بالاخره در سال 89 مجوز نمایش یافت.
نمونه دم‌دستی‌تر آن که این روزها حرف و حدیث‌های بسیاری پیرامونش شنیده می‌شود،«بی‌خود و بی‌جهت» عبدالرضا کاهانی که طبق روال همیشگی فیلم‌های او که با حاشیه‌هایی همراه است،ابتدا صحبت از توقیف آن شد و اکنون خبر از اکران آن با اعمال اصلاحیه می‌دهند.کاهانی البته غیر از این دو، فیلم توقیف‌شده دیگر نیز دارد؛«آنجا» که بنا بر شنیده‌ها از بهترین آثار این فیلمساز است و «آدم» که این یکی چندی پیش به جای سالن سینما،سر از شبکه خانگی درآورد. با این همه، به نظر می‌رسد مشکلات بسیاری از این فیلم‌ها به سادگی قابل‌حل باشد و می‌توان با بازنگری مجدد، برای این فیلم‌ها پروانه نمایش صادر کرد.
عده‌ای از منتقدین معتقدند فیلم‌هایی که مشکلشان حل‌شدنی است،آنهایی هستند که مخاطب عام ندارند یا نمی‌فروشند یا اعتبار مضمونی داشته‌اند و اینک تاریخ مصرفشان گذشته است. با این تفاسیر آیا امکان اکران آنها حتی در شکل اکران خاص وجود ندارد؟
در مشاهده اسامی این فیلم‌ها به نمونه‌هایی برمی‌خوریم که کمترین حاشیه‌ای پیرامون آنها وجود ندارد و می‌توان چنین فیلم‌هایی را بی‌سر و صدا روی پرده فرستاد و نگران هیچ رویداد جنجال‌برانگیزی هم نبود.آیا اکران فیلم‌هایی نظیر «کارگران مشغول کارند»،«قفل‌ساز»،«جمشید و خورشید»،«دایناسور»،«سبز کوچک»،«سبیل مردونه» و «اشکان،انگشتر متبرک و چند داستان دیگر» و از این قبیل،جز اینکه حال و هوای تازه‌ای در سینمای بی‌روح این روزهای ما بدمد،تاثیر دیگری خواهد داشت؟ مگر نه اینکه می‌گوییم سینمای کودک مرده است و فیلم مناسب برای مخاطبان کودک و نوجوان نداریم؟در همین فهرست دویست‌تایی،چندین فیلم ارزشمند و جایزه‌برده در ژانر کودک و نوجوان دیده می‌شوند که فقط اکران آنها در تابستان می‌تواند فراغت بچه‌ها را پر کند.جای خوشبختی است که تعدادی از این فیلم‌ها که به هر دلیلی از اکران عمومی باز می‌مانند،در شبکه خانگی توزیع می‌شوند و اندکی از سرمایه تولید فیلم را به جیب تهیه‌کنندگان و کارگردان بازمی‌گردانند.
از این نکته نیز نباید غافل شد که شماری از فیلم‌های در نوبت اکران،آثار بودار و سیاسی و مسئله‌داری هستند که به نظر نمی‌رسد به این راحتی‌ها مجوز نمایش بگیرند و برای دوره‌های خاصی ساخته شده‌اند که هم‌اکنون دیگر نه کارآیی و خاصیت لازم را دارند و نه ارزش و اعتبار هنری و کیفی.«پاداش»،«خیابان‌های آرام»،«گزارش یک جشن»،«آفساید» و «طلای سرخ» از مهم‌ترین این فیلم‌هایند.
البته می‌توان دلایلی متعددی برای عدم اکران این فهرست بلندبالا تراشید، حضور بازیگران ممنوع‌الچهره و ممنوع‌الکار در فیلم‌ها،کارگردان‌های مسئله‌دار،سیاه‌نمایی و ارائه تصاویر مغرضانه،نمایش ابتذال و صحنه‌های دور از شأن و اخلاق سینمای ایران و در نهایت کیفیت به شدت نازل محصولات سینماگران از نظر محتوایی و کیفی،از مهم‌ترین علل ماندن فیلم‌ها در نوبت اکرانند. با این همه باید منتظر ماند،شاید زمان مناسبی برای اکران این فیلم‌ها فراهم شد و «چند کیلو خرما برای مراسم تدفین» و «باز هم سیب داری؟» را روی پرده دیدیم. {$old_album_165371}
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید