نفع نامرئی ایران برای هند و پاکستان
آفتاب‌‌نیوز : 
روابط هند و ایران محکم و قوی بوده است و این کشور در مناقشه دهلی نو با پاکستان جانب هند را گرفته بود. در ماه های اخیر هم هند دائما از خط لوله هند ـ ایران ـ پاکستان حمایت کرده بود و در این شرایط رای هند به نظر گیج کننده می آمد زیرا گرچه این کشور بسیار در مورد اقتدار خود حساس بود ولی در صحنه جهانی تحت فشار امریکا تسلیم شد.
در مورد پاکستان، رای از آن جهت متناقض به نظر می آید که کشوری که کاملا در اختیار امریکاست کاملا برخلاف امیال واشنگتن عمل کرده است. روابط ایران ـ پاکستان بدون در نظر گرفتن آراء عموم پس از انقلاب اسلامی، اگر چه دشوار نبوده ولی چندان گرم هم نبوده است. در زمان ورود طالبان به کابل هم که این روابط تقریبا به دشمنی گرایید. اخیرا هر دو نقطه حساسی رسیده اند چرا که رد اورانیوم های پاکستان در ایران پیدا شده است.
هر چه رای هند علیه ایران گیج کننده بود، امتناع پاکستان همانقدر پرتناقض بود زیرا هیچ حکومتی در دنیا به اندازه حکومت مشرف به واشنگتن وابسته نبود. مشرف به رغم مخالفت های داخلی روز افزون در داخل پاکستان حکومتی دیکتاتوری را دنبال می کند و به امریکا چشم دوخته است. امریکا هم تمامی اقدامات غیر دموکراتیک و غیر مشروع آن را حمایت می کند و پاکستان به خوبی می دانست که حتی ندادن رای مثبت به نفع واشنگتن موجب خشم امریکا نخواهد شد.
هند وجهه خود را با این اقدام از دست داد ولی توانست دوستی و قرارداد گازی خود را با ایران حفظ کند. آیا هند می خواست به امریکا نشان دهند که در صورت بروز فرصت، منافع آن را در منطقه بهتر از پاکستان حفظ می کند؟ البته هند با رای خود تمامی کارهایی را که در نظر داشت انجام داد ولی اسلام آباد هم با اقدامات پیشین خود و بهای بالاتری که پرداخته بود، این حق را پیدا کرده بود که به نفع امریکا عمل نکند و در عین حال به مردم نشان دهد که بازیچه است امریکا نیست.
روابط هند و ایران محکم و قوی بوده است و این کشور در مناقشه دهلی نو با پاکستان جانب هند را گرفته بود. در ماه های اخیر هم هند دائما از خط لوله هند ـ ایران ـ پاکستان حمایت کرده بود و در این شرایط رای هند به نظر گیج کننده می آمد زیرا گرچه این کشور بسیار در مورد اقتدار خود حساس بود ولی در صحنه جهانی تحت فشار امریکا تسلیم شد. در مورد پاکستان، رای از آن جهت متناقض به نظر می آید که کشوری که کاملا در اختیار امریکاست کاملا برخلاف امیال واشنگتن عمل کرده است. روابط ایران ـ پاکستان بدون در نظر گرفتن آراء عموم پس از انقلاب اسلامی، اگر چه دشوار نبوده ولی چندان گرم هم نبوده است. در زمان ورود طالبان به کابل هم که این روابط تقریبا به دشمنی گرایید. اخیرا هر دو نقطه حساسی رسیده اند چرا که رد اورانیوم های پاکستان در ایران پیدا شده است.
هر چه رای هند علیه ایران گیج کننده بود، امتناع پاکستان همانقدر پرتناقض بود زیرا هیچ حکومتی در دنیا به اندازه حکومت مشرف به واشنگتن وابسته نبود. مشرف به رغم مخالفت های داخلی روز افزون در داخل پاکستان حکومتی دیکتاتوری را دنبال می کند و به امریکا چشم دوخته است. امریکا هم تمامی اقدامات غیر دموکراتیک و غیر مشروع آن را حمایت می کند و پاکستان به خوبی می دانست که حتی ندادن رای مثبت به نفع واشنگتن موجب خشم امریکا نخواهد شد.
هند وجهه خود را با این اقدام از دست داد ولی توانست دوستی و قرارداد گازی خود را با ایران حفظ کند. آیا هند می خواست به امریکا نشان دهند که در صورت بروز فرصت، منافع آن را در منطقه بهتر از پاکستان حفظ می کند؟ البته هند با رای خود تمامی کارهایی را که در نظر داشت انجام داد ولی اسلام آباد هم با اقدامات پیشین خود و بهای بالاتری که پرداخته بود، این حق را پیدا کرده بود که به نفع امریکا عمل نکند و در عین حال به مردم نشان دهد که بازیچه است امریکا نیست.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید