ازبکستان پشت چراغ قرمز امریکا
آفتاب‌‌نیوز : 
چندی پیش مجلس اعلای ازبکستان با تصویب لایحه پیشنهادی دولت مبنی بر خروج نظامیان آمریکایی از پایگاه هوایی کارشی خان آباد، این کشور را مجبور به خروج از ازبکستان کرد.
دولت ازبکستان پس از حوادث شهر اندیجان در اوایل اردیبهشت ماه سال جاری به دفعات از آمریکا خواسته بود که برای خروج نیروهایش از پایگاه هوایی خان آباد تاریخ مشخصی را تعیین کند .
سران ازبکستان استدلال می کردند که به دلیل اعلان جنگ آمریکا علیه القاعده و طالبان ، هر کشوری که در این جنگ با آمریکا همکاری داشته است در صدر عملیات تروریستی قرار دارد و حوادث شهر اندیجان در پی یک سری عملیات تروریستی و با برنامه ریزی شخصیت های اسلامگرایی چون بهرام شاکروف و کابل پارپیف طراحی شده بود .
صرف نظر از اینکه فعالیت گروههای اسلامگرا صدقه رفع اتهامات خودکامگی و انحصارطلبی در بعضی از کشورها شده است ، آنچه که در این بین مهم است نوع برخورد آمریکا با این درخواستها در طی ماههای گذشته بود . آمریکایی ها با عدم تعیین تاریخ معین ، ازبک ها را به واکنش به این بی تفاوتی وادار کردند تا در پایان کمک های ازبکستان به آمریکا ، عملا چیزی نیز از این کشور طلبکار شوند .
در مقابل این ترفند ، ازبکها هم با اتخاذ تصمیم خارج ساختن نیروهای آمریکایی ، تلاش کردند مشکلات داخلی خود را عاملی بیرونی قلمداد کنند حتی مضاف بر آن با مضان اتهام قراردادن دولت های خارجی تصمیماتی چون اخراج نیروهای آمریکایی را تبدیل به یک پیروزی ملی به منظور ریشه کنی خشونتها برای افکار عمومی ترویج کنند . بدیهی است که بزرگنمایی مقابله با وزنه حکومتی چون آمریکا برای عوام فریبی در کوتاه مدت برای دولت کوچکی چون ازبکستان پیروزی بزرگ محسوب می شد .
نقطه شروع اختلافها پس از آن شروع شده بود که آمریکا ابراز تمایل کرد که ماهیت به اصطلاح حقوق بشردوستانه خود را در مورد ازبکستان نیز اعمال کند و بازرسانی مستقل به شهر اندیجان برای تحقیق بفرستد ، سران ازبک به منظور پاسخگویی به ناسپاسی آمریکایی ها و عدم حمایتشان از دولت مرکزی ازبکستان تصمیم به اخراج نیروهای آمریکایی از این کشور گرفتند .
ازبکستان که در دهه 90 قرن گذشته برای خارج شدن از یوغ سلطه مسکو، روابطش را با روسیه محدود کرده بود ، بار دیگر وزنه توازن را به سمت این کشور تغییر داده است . واشنگتن پس از آنکه به کرات تقاضای تمدید حضور نیروهایش از طرف مقامات ازبک رد شد، سیاست خارجی متعرضانه ای را در قبال تاشکند در پیش گرفته است .
رایس با حذف ازبکستان از برنامه سفرش در صدد تفهیم این مطلب است که ازبکستان بعد از این در زیر ذربین آمریکا خواهد بود و نادیده گرفتن منافع ملی این کشور در آسیای میانه، برای تاشکند پیامدهای گرانباری را در پی خواهد داشت . استفاده از تهدیدات به عنوان شانتاژ تبلیغاتی حربه دیگری است که مقامات آمریکا از موضع ازبکستان در منطقه استفاده می کنند .
چشم پوشی رایس از دیدار از ازبکستان و تطمیع سایر کشورها با امتیازات اقتصادی، شاخصه ای از تدابیر اتخاذی سیاست خارجی آمریکا برای سایرکشورهای منطقه قلمداد می شود تا از الگوی تاشکند پیروی نکنند .
چندی پیش مجلس اعلای ازبکستان با تصویب لایحه پیشنهادی دولت مبنی بر خروج نظامیان آمریکایی از پایگاه هوایی کارشی خان آباد، این کشور را مجبور به خروج از ازبکستان کرد. دولت ازبکستان پس از حوادث شهر اندیجان در اوایل اردیبهشت ماه سال جاری به دفعات از آمریکا خواسته بود که برای خروج نیروهایش از پایگاه هوایی خان آباد تاریخ مشخصی را تعیین کند .
سران ازبکستان استدلال می کردند که به دلیل اعلان جنگ آمریکا علیه القاعده و طالبان ، هر کشوری که در این جنگ با آمریکا همکاری داشته است در صدر عملیات تروریستی قرار دارد و حوادث شهر اندیجان در پی یک سری عملیات تروریستی و با برنامه ریزی شخصیت های اسلامگرایی چون بهرام شاکروف و کابل پارپیف طراحی شده بود .
صرف نظر از اینکه فعالیت گروههای اسلامگرا صدقه رفع اتهامات خودکامگی و انحصارطلبی در بعضی از کشورها شده است ، آنچه که در این بین مهم است نوع برخورد آمریکا با این درخواستها در طی ماههای گذشته بود . آمریکایی ها با عدم تعیین تاریخ معین ، ازبک ها را به واکنش به این بی تفاوتی وادار کردند تا در پایان کمک های ازبکستان به آمریکا ، عملا چیزی نیز از این کشور طلبکار شوند .
در مقابل این ترفند ، ازبکها هم با اتخاذ تصمیم خارج ساختن نیروهای آمریکایی ، تلاش کردند مشکلات داخلی خود را عاملی بیرونی قلمداد کنند حتی مضاف بر آن با مضان اتهام قراردادن دولت های خارجی تصمیماتی چون اخراج نیروهای آمریکایی را تبدیل به یک پیروزی ملی به منظور ریشه کنی خشونتها برای افکار عمومی ترویج کنند . بدیهی است که بزرگنمایی مقابله با وزنه حکومتی چون آمریکا برای عوام فریبی در کوتاه مدت برای دولت کوچکی چون ازبکستان پیروزی بزرگ محسوب می شد .
نقطه شروع اختلافها پس از آن شروع شده بود که آمریکا ابراز تمایل کرد که ماهیت به اصطلاح حقوق بشردوستانه خود را در مورد ازبکستان نیز اعمال کند و بازرسانی مستقل به شهر اندیجان برای تحقیق بفرستد ، سران ازبک به منظور پاسخگویی به ناسپاسی آمریکایی ها و عدم حمایتشان از دولت مرکزی ازبکستان تصمیم به اخراج نیروهای آمریکایی از این کشور گرفتند .
ازبکستان که در دهه 90 قرن گذشته برای خارج شدن از یوغ سلطه مسکو، روابطش را با روسیه محدود کرده بود ، بار دیگر وزنه توازن را به سمت این کشور تغییر داده است . واشنگتن پس از آنکه به کرات تقاضای تمدید حضور نیروهایش از طرف مقامات ازبک رد شد، سیاست خارجی متعرضانه ای را در قبال تاشکند در پیش گرفته است .
رایس با حذف ازبکستان از برنامه سفرش در صدد تفهیم این مطلب است که ازبکستان بعد از این در زیر ذربین آمریکا خواهد بود و نادیده گرفتن منافع ملی این کشور در آسیای میانه، برای تاشکند پیامدهای گرانباری را در پی خواهد داشت . استفاده از تهدیدات به عنوان شانتاژ تبلیغاتی حربه دیگری است که مقامات آمریکا از موضع ازبکستان در منطقه استفاده می کنند .
چشم پوشی رایس از دیدار از ازبکستان و تطمیع سایر کشورها با امتیازات اقتصادی، شاخصه ای از تدابیر اتخاذی سیاست خارجی آمریکا برای سایرکشورهای منطقه قلمداد می شود تا از الگوی تاشکند پیروی نکنند .
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید