چگونه اجاره مسکن در تهران تبدیل به آرزو شد+جدول
با اجاره یک ماهه پرداختی در پاییز سال 91 برای یک ملک 100 متری در سال 88 می توانستیم یک متر مربع واحد مسکونی خرید و این اجاره بها در تابستان سال 89 معادل متوسط بهای یک متر مربع زمین در شهر تهران بوده است.
متوسط اجاره بهای یک واحد یکصد متری در شهر تهران طی نه ماهه منتهی به پاییز سال 91 معادل یک میلیون و481 هزار تومان بوده است این رقم در مقایسه با مدت مشابه درسال 90 معادل 32 درصد رشد کرده است.
اما زمانی می توانیم درک بهتری از دلایل تبدیل شدن اجاره مسکن به آرزو داشته باشیم که مقایسه ای بکنیم بین حداقل حقوق و اطلاعاتی که مرکز آمار ایران از اجاره بهای یک واحد 100 متری در شهر تهران منتشر کرده است نشان میدهد طی سالهای اخیر به شدت قدرت اقتصادی مزدبگیران در مقایسه با اجاره بها تهدید شده است.
در سال 89 اجاره یک واحد مسکونی 100 متری در تهران معادل دستمزد سه ماه بوده، در سال 90 به 3.5 افزایش یافته و در پاییز سال 91 از مرز 4 ماه عبور کرده است یعنی با حداقل دستمزد یک ساله می توان تنها 3 ماه هزینه یک واحد مسکونی 100 متری را در تهران تقبل کرد.
این وضعیت طی 20 سال گذشته بی سابقه است، از سوی دیگر نگاهی به سهم هزینه مسکن در سبد هزینه خانوارهای شهری نشان می دهد که طی سالهای 80 تا 89 متوسط سهم هزینه مسکن در سبد هزینه خانوار از 27 درصد به 30 درصد افزایش یافته است و با توجه به شدت افزایش این هزینه ها طی دو سال اخیر می توان پیش بینی کرد که سهم هزینه مسکن در سبد خانوار به شدت افزایش پیدا کرده است، این افزایش از نظر اقتصادی نشان از کاهش سطح رفاه اقتصادی دارد.
متاسفانه عملکرد دولتهای نهم و دهم کار را به جایی رسانده است که با هزینه که در سال 91 برای سه سال اجاره یک واحد مسکونی صد متری پرداخت می شود در سال 84 برای خرید یک واحد 100 متری پرداخت می شده است، این مصداق کامل این جمله است که در ابتدای کار دولت نهم خرید خانه دغدغه مردم بود امروز در پایان کار دولت دهم اجاره یک خانه آرزوست.
