آفتابنیوز : آفتاب: عصر ایران نوشت: جشن 50 سالگی باشگاه پرسپولیس در حالی در شامگاه 14 دی ماه 92 برگزار شد که این باشگاه به واقع 45 ساله شده نه 50 ساله.
واقعیت این است که آنچه در سال 1342 و 50 سال پیش از این به صورت غیر رسمی و در سال 1344 به شکل رسمی افتتاح شد " بولینگ عبده" بود نه باشگاه پرسپولیس. بولینگ نیز یک بازی تفریحی است که در زمره ورزش ها به حساب نمی آید تا بتوان پیشینه یک باشگاه ورزشی را با آن شروع کرد؛ مانند " فرمول یک" که همچنان ورزش به معنی فنی آن محسوب نمی شود.
در سال 1347 خورشیدی و پس از انحلال باشگاه شاهین بود که علی عبده - پایه گذار و مالک " بولینگ عبده"- از بازماندگان شاهین دعوت به همکاری می کند تا باشگاه پرسپولیس به مفهوم فوتبالی و ورزشی آن متولد شود.
بدین ترتیب باشگاه پرسپولیس 45 سال پیش و نه 50 سال قبل وارد عرصه می شود و در اولین حضور،همین تیم در اولین دوره جام حذفی باشگاه های آسیا شرکت می کند که پس از باخت در برابر ژاپن و اسراییل حذف می شود و در بازگشت تا آستانه انحلال پیش می رود زیرا اغلب بازیکنان به " پیکان" می کوچند و تنها محمود خردبین و عزیز اصلی و یکی دو نفر دیگر باقی می مانند. (این نکته نیز روشن می شود که بر خلاف تصور عمومی قدمت و سابقه محمود خردبین ازعلی پروین بیشتر است). در سال بعد اما پیکان به رغم قهرمانی منحل می شود و دوباره بازیکنان به پرسپولیس می آیند و تولد دوم این باشگاه را باید در سال 1348 دانست.
علی عبده- متولد سال 1303 دربروجرد و متوفا به سال 1358 در آمریکا- در سال 1353 برای کاهش بدهی های باشگاه، استادیوم آپادانا – راه آهن کنونی- در زمین های مجموعه اکباتان را می فروشد و در اردیبهشت سال 1357 نیز مسابقات بولینگ جهانی را در تهران برگزار می کند و کامبیز کیانی به عنوان بولینگ باز برتر ایرانی جایزه را می برد. پس از آن سالن اصلی این مجموعه طعمه حریق می شود و تنها سالن کوچک باقی می ماند که همین سالن بر جای مانده فعلی است. در آن زمان این شایعه هم درگرفت که آتش سوزی عمدی و به قصد دریافت خسارت از شرکت بیمه بوده است.
پس از انقلاب اسلامی 1357 دو باشگاه تاج و پرسپولیس عملا مصادره شدند ودر اختیار بنیاد مستضعفان قرار گرفتند. تاج به خاطر سپهبد خسروانی که از فرماندهان ارتش شاه بود. پرسپولیس هم به خاطر سابقه بولینگ و این که گفته می شد علی عبده در شرکت "سی. آر.سی" با فاطمه پهلوی شراکت داشته است.
نام تاج به سرعت به " استقلال" تغییر یافت و از جانب مردم پذیرفته شد و به کار رفت. نام پرسپولیس را هم چند بارتغییردادند. پرسپولیس اما هیچ گاه از زبان مردم نیفتاد. ( در سال های بعد نام هایی چون آزادی، شهید چمران و پیروزی را به جای پرسپولیس تعیین کردند) تا این که در دوره مدیریت سردار رویانیان این نام به طور رسمی احیا شد و حالا چند سالی است که صدا و سیما نیز به جای " پیروزی" می گوید پرسپولیس.
اگر باشگاه پرسپولیس در سال 1342 پایه گذاشته شده بود 10 سال پس از آن و در ویژه نامه مجله دنیای ورزش به بهانه جام تخت جمشید باید اشاره ای به آن صورت می پذیرفت اما در این ویژه نامه که در سال 1352 انتشار یافت به باشگاه شاهین و سابقه آن اشاره شد نه پرسپولیس.
با این اوصاف احتمالا این پرسش برای خواننده این متن شکل گرفته که چرا هیچ یک از میهمانان و دعوت شدگان به این موضوع اشاره نکردند؟ جدای ضعف حافظه تاریخ ایرانیان خطای ویکی پدیا نیز که مطالب آن گاه بدون ویرایش دقیق منتشر می شود در این انگاره تاثیرگذار بوده است. در دی ماه 1342 بولینگ عبده پایه گذاری شد و اگر باشگاه پرسپولیس نیز در همان زمان تاسیس می شد آن بولینگ نیز به پرسپولیس شهرت می یافت نه عبده. ضمن این که هنوز هم بولینگ در زمره ورزش ها به حساب نمی آید تا پیشینه آن را بتوان برای یک باشگاه ورزشی محسوب کرد.
آرزو کنیم 5 سال دیگر که جشن 50 سالگی واقعی پرسپولیس برگزار می شود این باشگاه مردمی از تیول دولت خارج شده و به سهام داران و هواداران و پیش کسوتان سپرده شده باشد.