آفتابنیوز : آفتاب- رضا سليمانی: وقتي رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام، تزييني خواندن رأي مردم را ظلم به نظام اسلامي، رهبر و معمار انقلاب اسلامي و مردم ميدانست، بعضيها كه ميخواستند اخلاق انساني و حرمت السابقون انقلاب را مراعات كنند، ميگفتند «اين سخن آقاي هاشمي صرفاً برخاسته از يك تحليل سياسي است و در نظام اسلامي كسي نيست كه چنين اظهارنظري داشته باشد يا مقبول آن باشد.»
اكنون، از اين ابراز نگراني آيت الله هاشمي رفسنجاني، سالها ميگذرد و زمان با موج سواري يك جريان خاص در 8 سال گذشته، چرخيد و مردم كه ديدند وعده و وعيدهاي انتخاباتي آن جريان، فريبكاري براي تصاحب آرايشان بود، و با سوء تدبير و عملكرد خود طي 8 سال سرمايههاي كشور را تلف و زمينه هاي فسادهاي اقتصادي را فراهم كردند، هوشياري به خرج دادند و از ميان گفتمانهاي موجود در انتخابات رياست جمهوري خرداد 92، به منادي اعتدال رأي دادند و پس از آن بود كه انتقام گرفتن از مردم در دستور كار يك عدة خاص قرار گرفت.
شكست در يك انتخابات كه پايداري آن 4 سال ميباشد، آن قدر براي آن گروه سخت و سنگين بود كه براي گرفتن انتقام از مردم، به سراغ سرچشمه و معمار انقلاب رفتند و وقتي ديدند در سراسر صحيفه 20 جلدي امام (ره) حتي يك جمله از نفي نقش مردم در نظام، پيدا نميكنند، براي جملات نوراني آن پير روشن ضمير، تحليلهايي ساختند تا همزمان از امام امت و امت امام انتقام بگيرند.
امامي كه به خاطر مقبوليت و محبوبيتي كه نزد مردم داشت، اگر هر تصميمي ميگرفتند، مانند انتخاب اعضاي شوراي انقلاب و دولت موقت، مورد قبول اكثريت مطلق مردم و حتّي تشكلهاي سياسي قرار ميگرفت، چنان به بُعد مردمي نظام كه همان جمهوريت است، اهتمام داشتند كه اولاً با تأكيد بر «نه يك كلمه كم و نه يك كلمه بيشتر» جمهوري اسلامي ايران را ميخواهند و خواسته خويش را هم بلافاصله در رفراندوم قانون اساسي به رأي مردم ميسپارند.
ايشان سپس بلافاصله دستور برگزاري انتخابات رياست جمهوري ميدهند و نكته جالب آن اين است كه وقتي ديدند مردم به يك نامزد رأي دادند، با اينكه بعدها با قسم ميگويند «به بني صدر رأي نداده بودم» به نتيجه رأي مردم احترام مي گذارند.
اصطلاح «حكومت اسلامي» كه بر زبان امام راحل ميآمد، ملاك اين عده براي توجيه بيتوجهي امام به جمهوريت نظام است، حال آنكه اگر «حكومت اسلامي» در زبان امام برخاسته از عقيده حكومت اسلامي صدر اسلام باشد كه چنين نيز هست، شخص پيامبر(ص) براي تشكيل حكومت اسلامي، از مردم بيعت مي¬گرفتند كه شكل امروز آن در انتخابات متبلور است. بعد از رحلت پيامبر(ص) و واقعه روشن غديرخم، با اينكه علي(ع) امام منصوص براي جامعه اسلامي بود، به توصيه رسول آسماني اسلام، به خواسته مردم توجه ميكند و 25 سال و تا زماني كه مردم فوج فوج به خانهاش نيامدند و ايشان را انتخاب نكردند، گوشه نشيني انتخاب كردند.
امام، ضمن اينكه در سخنرانيها و كتابهايشان به كرّات از نقش مردم براي تشكيل حكومت اسلامي ياد كرده اند براي اينكه نگويند اين جملات براي اين بود كه امام از ادبيات سياسي روز استفاده كرده است. ( كه اين خود نوعي تهمت و جفا به امام امت است و به اين معني است كه ايشان برخلاف عقيده قلبي و اعتقادي خود، سخناني براي ظاهرسازي به زبان آورده است.) به چند نمونه آن اشاره مي شود:
1. در مورد تعيين نظام سياسي كشور: امام (ره) ميفرمايد: تعيين نظامي سياسي، با آراي خود مردم خواهد بود. ما طرح جمهوري اسلامي را به آراي عمومي ميگذاريم. (صحيفه امام جلد 4) امام (ره) در بيان روش انتخاب حكومت ميفرمايد: همان مردمي كه دست در دست هم دادند و دليرانه عرصه را بر شاه تنگ كردند، نوع حكومت دلخواه خود را انتخاب ميكنند، بر اين اساس من جمهوري اسلامي را پيشنهاد كردهام و به رأي عمومي ميگذارم.
2. تكليف حضور در پاي صندوقهاي رأي از موارد تكليف به دفاع از كشور است. امام (ره) در اين مورد فرمود: به زن و مرد و آن كسي كه به حد رأي دادن قانوني رسيده واجب است اين مسئله كه در پاي صندوقهاي رأي حاضر بشوند و رأي بدهند.
3. بايد همه شما، همه ما، زن و مرد، هر مكلف همانطور كه بايد نماز بخواند، همانطور بايد سرنوشت خودش را تعيين كند.
4. امام معتقد بودند كه كشور وقتي آسيب ميبيند كه ملت آن بيتفاوت باشند، يعني ملت همه بايد حاضر باشند در مسايل سياسي و با رشد آگاهي بر امور نظارت نمايند. امام (ره) ميفرمودند: «ملت بايد الان همهشان ناظر امور باشند، اظهار نظر بكنند در مسايل سياسي، در مسايل اجتماعي، در مسايلي كه عمل ميكند دولت»
5. اين بايد يك سرمشقي باشد براي دولتها، براي ادارات، براي همه جا، كه مردم را از خودشان جدا نكنند. مردم را از خودشان بدانند. مردم هم آنها را از خود بدانند. اينها را هم مردم از خود بدانند. اگر يك همچو تفاهمي بين دولت و ملت پيدا شد، اين دولت متكي به ملت است و سقوط ندارد. امام (ره) همواره تأكيد ميفرمودند: تعيين نظامي سياسي با آراي خود مردم خواهد بود.
6. با توجه به موارد فوق، در مجموع، ديدگاه امام خميني (ره) درباره مردم اين است كه ايشان درباره مردم نقش خاص و پراهميتي قائل هستند كه از آنها تنها نميتوان تعبير به ادبيات سياسي كرد بلكه ميتوان گفت در نزد امام و ديدگاه ايشان در واقع مردم نقش فاعلي را در تحقق حكومت داشته و به عبارتي نقش آنان به گونهاي است كه بايد گفت اراده مردم بر حكومت به شكلي تبلور يافته و خود را نشان ميدهد و به قول حضرت امام (ره) با اراده ملتها، ارادهاي كه تَبَع اراده خداست، ارادهاي كه براي خداست غير ممكنها ممكن ميشود.