دلواپس چه چیزی هستند، منافع کشور یا منافع حاصل از تحریم
مذاکرات وین 4، پس از 4 روز مذاکره و تبادل نظر طرفین تقریبا بدون نتیجه ملموسی به پایان رسید؛ مذاکراتی که پایان بدون دستاورد آن باعث شد تا تحلیلگران سیاسی و روابط بین الملل، پیش بینی های متفاوتی از آینده مذاکرات ارائه دهند.
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب- سرویس سیاسی:در این میان، گروه هایی در داخل کشور پس از بررسی شتابزده مذاکرات نتیجه گرفتند که این مذاکرات در نهایت به توافق نهایی ختم نمی‌شود و خوشحالی و شادی خود را با این جمله تکرار کردند که "خوشبختانه مذاکرات بی نتیجه ماند" و از اینکه این مذاکرات به نتیجه و توافق نهایی منتج نخواهد شد ابراز خوشحالی و غیب گویی نمودند.
شنیدن این سخنان به طور متوالی از سوی دلواپسان توافق، دو مسئله را مرتب باز تولید کرد.
اول اینکه مذاکرات وین حداقل دستاوردی که داشت این بود که چهره واقعی و صداقت برخی افراد را برای اذهان مردم و افکار عمومی آشکار کرد. یعنی دلواپسان توافق ژنو که در نشست های خود از مفاد توافقنامه ابراز ناراحتی می کردند اینبار از نتایج وین 4 خوشحال بودند. اتفاقی که نشان داد سر خوشان مذاکرات وین 4 در مجموع با مفاد توافق نامه کاری ندارند و تنها خوشحالی و خط قرمزشان اصل توافق است به طوری که اصلا تمایلی به تفاهم و توافق ندارند.
دوم اینکه هر چند شادی حق مردم است ولی گریزی از یک جمله اخلاقی باز تولید شده نیست"شادی کنیم ولی سرمایه شادیمان اشکهای دیگران نباشد" با وجود اینکه بر اساس سخنان آگاهان به پرونده هسته‌ای، احتمال دستیابی گروه 1+5 و ایران به توافق جامع (با وجود دشواری‌ها بر سر راه آن) بسیار زیاد است اما اگر فرض کنیم که این مذاکرات بنابر بر پیش گویی این افراد به نتیجه نرسد پس چگونه است که افرادی می‌توانند از بلوکه شدن ثروت ملی، از تحریمهایی که اقتصاد کشور را نشانه گرفته، از کاهش تولید نفت،از کاهش ورود سرمایه به صنعت، از بیکاری و تورم و کاهش رشد اقتصادی... ابراز خوشحالی می کنند؟ آیا واقعا کسی می‌تواند با وجود این همه مشکلات ناشی از تحریم، برای کشور از عدم توافق ابراز خوشحالی کند؟
اما خوشبختانه برای مردم و متاسفانه برای مخالفان توافق،باید گفت که این خوشحالی کاذب به زودی دوباره به دلواپسی آنها تبدیل خواهد شد زیرا هرچند طرفین از دشواری زیاد در مسیر توافق خبر دادند ولی تعیین دو برنامه مذاکره در ماه آتی بین ایران و تیم مذاکره کننده حکایت از عزم جدی طرفین برای دستیابی به توافق جامع دارد.
از نشانه‌های دیگر امیدواری به توافق جامع، عدم درز اطلاعلات و جزییات مذاکرات از سوی طرفین به بیرون و رسانه‌های خبری است اتفاقی که بسیاری از اساتید روابط بین الملل بر این باورند که در یک مذاکره جدی هنگامی که جزییات مذاکرات به بیرون اتاق مذاکره درز پیدا می کند نشان دهنده شکست مذاکرات است زیرا طرفین سعی می کنند با اعلام اخبار مذاکرات به بیرون بهره برداری سیاسی کرده و علت شکست مذاکرات را به گردن طرف مقابل بیاندازند. تحقیقا هدف از روال فعلی مذاکرات بی خبر گذاشتن مردم از مفاد توافقنامه نیست بلکه ابزاری است برای جلوگیری از جهت دهی گروه های فشار بر روند مذاکرات، کما اینکه بعد از اتمام مذاکرات ژنو و حصول توافق اقدام مشترک، تمامی مفاد و تبصره‌های آن برای نقد و برررسی در اختیار مردم قرار گرفت.
یکی از دیگر نشانه‌های مثبت در دستیابی به توافق برد برد را شاید بتوان در شرایط کشورهای 1+5 جستجو کرد. اروپا با شکل گیری بحران اوکراین و تنش روابط با روسیه به سرعت به دنبال جایگزین یدکی برای کشور روسیه است تا بتواند در مواقع اضطرار منابع گازی و نفتی خود را از آن طریق تامین کند و کشوری که تمامی شرایط فوق را دارد ایران است. اروپا برای چنین جایگزینی چاره‌ای جز دستیابی به توافق جامع با ایران ندارد.از طرف دیگر مدت زمان مسئولیت کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در شهریور امسال رو به پایان است و اطلاعات لازم و کافی خانم اشتون از جزییات مذاکرات در طول سال های اخیر نسبت به پروند هسته‌ای ایران و اعتماد اعضای 1+5 به وی باعث شده که این کشورها فرصتی برای آزمون خطا برای ادامه این پرونده نداشته باشند و متفق القول هستند تا خانم اشتون این مذاکرات را به پایان برساند.
در ضمن با وجود زیاده‌خواهی برخی کشورها در طول مذاکرات وین، بررسی موقعیت بین المللی آمریکا و خصوصا موقعیت سیاسی باراک اوباما نیز نشان از نیاز شدید به توافق با ایران دارد. با توجه به شکست سیاست های آمریکا در زمینه صلح با فلسطین، بحران اوکراین و خصوصا عملکرد اشتباه در سوریه باعث شده است تا سیاستگذاران کاخ سفید آینده سیاسی خود را به مسئله هسته‌ای، به عنوان موضوع مادر گره بزنند و برای پیروزی در انتخابات میاندوره‌ای، نیاز شدیدی به یک دستاورد بزرگ بین المللی مانند دستیابی به توافق جامع هسته‌ای با ایران دارند.
این موارد درحالی است که اندیشکده آمریکایی بنیاد دفاع از دموکراسی در گزارشی که به قلم مارک دوبورتیوز منتشر کرده، با استناد به توافق اقدام مشترک بین ایران و غرب می‌گوید با تغییر فضای تحریمی و دمیدن روح تازه به اقتصاد ایران موضع غرب در مذاکرات تضعیف شده و آنها آخرین تلاش‌های خود رانجام می دهند تا حداکثر امتیاز ممکن را در مذاکرات نهایی از ایران بگیرند.
لذا با وجود تعدد نشانه‌های مثبت، شانس دستیابی به توافق از عدم توافق بسیار بیشتر است و کسانی که خوشحالی خود را با این جمله فریاد می‌زنند "خوشبختانه مذاکرات بی نتیجه ماند" بدانند این خوشحالی کاذب نشات گرفته از ترس دستیابی به تفاهمی است که ممکن است منافع حاصل از تحریم ها را برای همیشه از دسترس خارج کند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه خبرهای مرتبط
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید