آفتابنیوز : آفتاب-سرویس فرهنگی: وزیر ارشاد چندی پیش با کنایه به منتقدان بیان کرد عدهای حتی نمی توانند یک نظر مخالف را تحمل کنند. از همین رو هم، وزارتخانهای که بسیاری از اهالی فرهنگ به آن دل بسته بودند، حالا زیر ذربین مخالفان دولت رفته است. ذره بینی که برخی معتقدند، منافع اهالی فرهنگ تنها دغدغهاش نیست و هدفهای دیگری را میجوید.
داوود غفارزادگان نویسنده کودک و نوجوان حواشی پیرامون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را سیاسی کاری دانسته به «آفتاب» میگوید: «در هشت سال گذشته ندانمکاریهای دولت قبلی خون به دل نویسندگان و هنرمندان میکرد. نمیدانم این آقایان دلسوز در هشت سال پیش کجا بودند و چه میکردند. عدهای هنوز در هیاهوی کارزار انتخاباتی به سر میبرند و نمیخواهند نتیجه را پذیرفته و به دولت برای حل مشکلات کمک کنند.»
برنده جایزه 20 سال ادبیات داستانی به بررسی ریشههای این انتقادها پرداخت و افزود: «متاسفانه برخی تمام ریشههای ناهنجارهای اجتماعی را به گردن وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی میاندازند. انگار قبل از تصدی ایشان به وزارت فرهنگ وارشاد مشکلات اجتماعی وجود نداشت. بسیاری از دستگاههای فرهنگی برای اصلاح همین امور پول میگیرند اما کسی آنها را مورد خطاب قرار نمیدهد. ظاهرا دیوار وزارت ارشاد از همه دیوارها کوتاهتر است.»
چاپ کتاب داوود غفارزادگان در دولت قبلی دوسال طول کشیده بود. غفارزادگان مشکل انتشار کتاب خود و بسیاری از کتابهای دیگر را سانسور بیحساب و کتاب و برخورد سلیقهای و جوابگو نبودن بدنه فرهنگی دولت دانسته و تاکید میکند: «نامه اعترافات دو سال طول کشید تا منتشر شود. قسمت مضحک و تاسفبارش این است که این کتاب در چاپ دوم 150 مورد اصلاحیه خورده بود. اصلاحیهای که به شوخیهای عادی کتاب که در زندگی روزمره وجود دارد، خرده گرفته بود. کتاب که کلا 1000 یا 500 تیراژ در جامعه دارد دغدغه اصلی برخی از افراد شده است.»
نگاه سیاسی و غیرتخصصی به فرهنگ انتقاد اصلی منتقدان دولت قبلی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود. نویسنده کتاب ما سه نفر هستیم به تخصصی نگاه نشدن به فرهنگ کنایه زده و میگوید: «هیچ وزارتخانهای مانند وزارت فرهنگ و ارشاد مظلوم نیست. هر کس فکر میکند از شعر و داستان و سینما سر در میآورد. همه برای اهالی فرهنگ و هنر تصمیم میگیرند و فکر میکنند، آنها هستند که میدانند فرهنگ چیست.»
غفارزادگان افزود: «نویسندگان از بقیه اهالی فرهنگ مظلومتر هستند. زیرا دغدغههای آنها کمتر به گوش مسئولان میرسد و نسبت به هنرمندان دیگر کمتر حساسیتبرانگیز میشود.»
حاشیهسازی، سمی تدریجی برای فرهنگ و هنر است
جهانگیر الماسی بازیگر سینما و تلوزیون و تئاتر نیز دوری از حاشیهسازی، انعکاس خواستههای اصلی هنرمندان و نقد منصفانه را چاره حل حواشی به وجود آمده در حوزه فرهنگ و هنر میداند.
این بازیگر سینما و تلویزیون حاشیهسازی و انتقامگیریهای سیاسی را سمی تدریجی میداند که آثار سوء خودش را بر بر بدنه فرهنگ آشکار میکند.
الماسی در گفتگو با «
آفتاب» به انتقاد از رفتارهای برخی از فعالان سیاسی پرداخت و گفت: «متاسفانه برخی از سیاسیون دعواها و اختلاف نظرهای سیاسی خود را به داخل مقوله مهم و پیچیده فرهنگ میکشند در حالی که دعواها و حاشیهسازیها و کینهورزیهای سیاسی دردی از هزار و یک مشکل هنرمندان دوا نخواهد کرد و اولین و تنها ضرر این نگاه به هنرمندان و جامعه فرهنگی بر میگردد.»