آفتابنیوز : آفتاب- سرویس اقتصادی: هادي قوامي، عضو کمیسیون برنامه و بودجه در شرایطی که کشور بیش از هر زمان دیگر با خطر خشکسالی مواجه شده و وضعیت کشاورزی رو به افول گذاشته، به خبرنگار «آفتاب» گفت: «توسعه کشت گلخانهای میتواند در شرایط کنونی افق صادرات به کشورهای منطقه را نیز پیشروی ما قرار داده و به تامین محصولات کشاورزی مورد نیاز در کشور منجر شود.»
قوامی افزود: «چنانچه در کاشت گلخانهای سرانه و حجم تولید محصول بالا رفته و امکان تولید محصول با قابلیت ماندگاری بیشتر نیز وجود دارد. متاسفانه به مساله صادرات بیتوجه هستیم و زمینه را صرفا برای سودآوری کشورهای دیگر باز گذاشتهایم. همین حالا از کشور هلند پایه رز وارد ایران میشود و پرورش یافته و بعد به کویت صادر میشود. سود اصلی این کار مشترک به جیب هلندیها میرود چرا که ما هنوز ایده این کار را نداریم؛ نه تنها بازار منطقه را شناسایی نکردهایم که حتی در انجام همین امور مشترک هم موردی عمل کردهایم.»
استاد اقتصاد در دانشگاه فردوسی مشهد در ادامه با بیان اینکه «کشاورزی ایران روزهای خوشی را پشت سر نمیگذارد و تحلیل وضعیت امروز این صنعت ریشه در انواع اشتباههای گذشته دارد.»، تصریح کرد: «به هر شکل در سال 93 هستیم و سياستهایي ابلاغي اقتصاد مقاومتي پیشروی ما قرار گرفته و بیش از هر زمان دیگری مساله كشاورزي میتواند در اجرایی شدن سیاستهای ابلاغی اقتصاد مقاومتی تاثیرگذار باشد. به همین خاطر ایجاد زیرساختهای مناسب و توسعه و سرمایهگذار ی در صنعت کشاورزی میتواند در این مسیر بسیار تعیینکننده باشد.»
به گفته او، متاسفانه مهمترين ويژگي کشاورزی در ایران اين است كه سرمایهگذاری در این صنعت با بازدهي كندي همراه بوده و متوسط توليد در هكتار 2و نيم تن است. حتی در تولید محصولات ديم تولید کشاورز ایرانی در هر هکتار محدود به 700 كيلو میشود. ایراد دیگر کشاورزی سنتی در ایران این است که 94 درصد از آب كشور در كشاورزي صرف شده و بخش عمدهاي از آن پرت ميرود و هزینه این آب در صنعت کشاورزی بروندادي ندارد.
توصیه او به مدیران کشاورزی کشور این است: «با در نظر گرفتن تمام شاخصهها و ویژگیهای کشاورزی در ایران به سمت ترویج «كشتهاي گلخانهاي» بروند، چنانچه در بودجه 93 هم اعداد خوبي به همین منظور اختصاص داده شده و بنا است تا 10 درصد از صندوق توسعه ملي به صورت ريالي براي بخش كشاورزي هزینه شود.»
قوامی همچنین گفت: «يكسري اعتبارات دیگر هم به بودجه كمك ميكند تا بتوانيم كم كم وضعيت كشاورزي در ایران را از شیوههای سنتی به سمت صنعتي هدایت کنیم. باید سیاستهای اتخاذ شود تا فعاليت در كشاورزي بیش از گذشته برای کشاورز و سرمایهگذار اقتصادي شود و بهرهوري در این صنعت افزايش یابد. نمونه این کار را در شهرستان اسفراين انجام دادیم و خوشبختانه نتایج مثبتی هم عاید کشاورزان شده، البته «كشت گلخانهاي» اجرا شده هنوز در مرحله آزمایشی و در ابعاد کوچک است اما همین نمونه نشان داده که تا چه میزان کشت گلخانهای میتواند برای کشاورز سودمند باشد.»
این نماینده مجلس افزود: ما در اسفراین در مساحت 5 هزار و ششصد متر کشت گلخانهای را آزمایش کرده و مصرف آب در این گلخانه 25 صدم ليتر است اما از آن طرف روزانه تا 1700 كيلوگرم خيار تولید میشود. کشت گلخانهای بر عکس کشتهای دیگر قابلیت بهرهوری در هشت ماه سال را ندارد و در همین نمونه درآمدی نزدیک به 700 ميليون تومان در سال اول عاید سرمایهگذار شده که 500 ميليون تومان سود آن سود خالص است. خب حالا با یک حساب سرانگشتی اگر بخواهیم نرخ بازده اقتصادي را حساب کنیم رقمی بيش از 200 درصد است. آيا بورس و بانك ما 200 درصد سود دارد؟ این نوع از سرمایهگذاری تا چند برابر میتواند تورم موجود در بازار را نیز جبران کرده و برای کشاورز و سرمایهگذار بخش خصوصی تشویقکننده باشد.»
به گفته قوامی، «ما در يكسري از نقاط ميتوانيم اين شكل از كشتهاي گلخانهاي را گسترش دهيم. این نوع از کشت اگرچه در ابتدا سرمایه میخواهد اما هم اشتغالزا است و هم میتواند صنایع جنبی خودش را توسعه دهد. یعنی در ابعاد مختلف به تولید شغل کمک خواهد کرد. اما آنچه در سالهای گذشته باعث شد تا پیشبینیهای بودجهای برای توسعه کشتهای مکانیزه درست از کار در نیاید، دلالی در ارایه برخی وامهای بانکی است. متاسفانه وامها هدفمند نبوده و برخي آن منحرف ميشده و به سمت دلالي ميرفته و متاسفانه به دست كشاورزي نميرسيده. اما اگر کشاورزی ما در یک افق ده ساله به سمت کشت گلخانهای برود ریسکپذیری در صنعت کشاورزی ما به عنوان یک مقوله بازدارنده به شدت کاهش خواهد یافت. چنانچه پژوهشها نشان میدهد که ريسك و عدم حتميت در كشت گلخانه به صفر ميرسد و همه چيز را قطعي ميكند.»
عضو کمیسیون برنامه و بودجه همچنین تاکید دارد: «توسعه کشت گلخانهای میتواند افق صادرات به کشورهای منطقه را نیز پیشروی ما قرار دهد. به این ترتیب، چنانچه در کاشت گلخانهای سرانه و حجم تولید محصول بالا رفته و امکان تولید محصول با قابلیت ماندگاری بیشتر نیز وجود دارد. نکته دیگری که صنعت کشاورزی در امر امنیت غذایی باید به آن اشاره داشته باشد تاکید بر «توليد سبز» است و كنترل سموم و آففت كنترل شده. متاسفانه میبینیم که در کشور به شکل بيرويهای از سموم و آفات استفاده میشود که این امر به طور جدی ریشه در پايين بودن دانش اقتصادي و عدم توجه به امنيت سلامت غذایی دارد.»