آفتابنیوز : آفتاب: سرویس سیاسی - شهروز ابراهیمی*- اهتمام جدی دولت روحانی به موضوعات فرهنگی جامعه، بویژه حوزه دانشگاه که رکن رکین هر جامعه ای است، چه در دوران تبلیغات انتخاباتی و چه پس از روی کارآمدن دولت، مورد توجه همگان بوده و موضوعی نیست که بتوان پیرامون آن مصالحه کرد. مصالحه برسر موضوعات فرهنگی و از جمله دانشگاه، به معنای مصالحه بر سر شایسته سالاری است. بی تردید دانشگاه نهادی فرهنگی است که اگر در آنجا نیز شایسته سالاری مورد اغماض قرار گیرد، به معنای آن خواهد بود که ناشایستگی به کل نهادهای دیگر سرریز خواهد شد. چرا که مدیران و مقامات مسئول جامعه عمدتا از دل دانشگاه به جایگاه اجرایی و مسوولیت می رسند.
روند انتخاب وزرا و سرپرست های وزارت علوم از همان ابتدا نشان دهنده اهمیت جدی دانشگاه ها نزد دولت و حساسیت آن برای عموم مردم و بویژه جامعه دانشگاهی کشور بود. هفته پیش بالاخره طلسم وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با رای اعتماد مجلس شورای اسلامی به دکتر فرهادی شکست. بی تردید فرهادی همان چارچوب کلی را ادامه خواهد داد که وزرا و سرپرست های قبلی در پیش گرفتند و میانگین بیشتر دانشگاهیان اعم از دانشجویان و اساتید و همین طور افکار عمومی با استمرار آن راه همراهی داشته اند.
این روند چیزی نیست که قابل برگشت باشد چراکه روند اصولی بوده و در جهت هدایت مسیر دانشگاه ها به سمت و سوی هدف اصلی اش بود که همان تولید علم بطور کیفی و ایفای نقش موثر در پیشبرد توسعه جامعه البته در چارچوب شایسته سالاری است.
انتظار می رود که کیفی نمودن دانشگاهها فقط در حد شعار باقی نماند. لازم است روسایی، دانشگاهها را اداره نمایند که به اهمیت کیفیت و نه کمیت تولیدات، بطور جدی واقف باشد و مفاد آیین نامه هایی که از گذشته باقی مانده و با کیفیت تعارض دارد، اصلاح گردد. پیش از این وزارت علوم به اصلاح برخی آیین نامه ها از جمله آیین نامه ارتقاء دانشگاهیان اهتمام جدی نشان داد که قابل تحسین بود بویژه که این موضوع در معرض نقد و نظر اساتید دانشگاهی نیز قرار گرفت و این یعنی نمود شایسته سالاری.
منطقی است که در مورد آیین نامه هایی که مربوط به اساتید دانشگاه ها است این طیف تاثیرگذار بتوانند اعلام نظر کنند. هموار نمودن مسیر انتخابی مدیران و روسای دانشگاه ها به طریق نظر خواهی از اساتید که از جمله در دانشگاه تهران بکار رفت نمونه کار مدبرانه و شایسته سالارانه بود که امیدوار هستیم دکتر فرهادی نیز این مسیر را ادامه داده و آن را بتدریج برای تمام دانشگاه ها ی کشور بکار گیرند. فرایند اصلاح برخی مفاد آیین نامه ها در تبدیل وضعیت و ارتقای اساتید که میراث دولت قبل است و احتمالأ موجب نارضایتی طیف وسیعی از اساتید دانشگاهها شده است، لازم است که اصلاح گردد تا مسیر عدالت و شایسته سالاری هر چه بیشتر در دانشگاه ها هموارتر گردد.
مدیریت، درایت و تجربه قابل دفاع دکتر فرهادی، بی تردید اجازه می دهد که نه تنها مسیر شایسته سالاری ادامه یابد، بلکه خلاقیت ها و ابتکارات نیز بیش از پیش رشد کرده و پیوند منطقی دانشگها با توسعه کیفی کشور را شاهد باشیم.
• استادیار روابط بین الملل دانشگاه اصفهان