آفتابنیوز : آفتاب: پایگاه خبری انصافنیوز قرار در یادداشتی به قلم "فرزاد اصلانی" و با عنوان "آیا قوه قضاییه با توهین وقیحانه به امام(ره) برخورد میکند؟"، نوشته است: پاسخ به تیتر این یادداشت قطعا مثبت است چرا که رویکرد روزهای اخیر قوه قضاییه در برخورد با پروندههای موسوم به دانهدرشتها ضمن رعایت عدالت، نوید یک رفتار منطقی و درخور شان نظام و این قوه را میدهد و نشانگر یک مسیر است و نه یک اتفاق؛ مسیری که قوه قضاییه در برخورد با متهمان به نام و نشان افراد کاری ندارد.
با این حال، هوچیگری رسانهای و سوءاستفاده از جبههی اصولگرایی و ولایتمداری میتواند این سوال را ایجاد کند که آیا فردی که در هفتهنامهاش علنا دروغسازی میکند و امام امت را «سازشکار» معرفی میکند و طوری وانمود میکند که امام(ره) در برخورد با اتفاقات و بحرانها، تحت تاثیر دیگران بوده و... میتواند باز هم از دست قانون و قضا، فرار کند؟
مدیر مسوولی که «شائبهی توهین به امام» را دلیلی «مضحک» میخواند و بدون توضیح دربارهی دروغسازی که ساعتی بعد از توقیف نشریهاش، علی اکبر ولایتی در گفتگو با خبرگزاری تسنیم آن را آشکار کرد، همچنان معتقد است «جام زهر» را به حضرت امام(ره) نوشاندند.
این تحریف واقعیت و تخفیف شان بنیانگذار انقلاب در حالی صورت میگیرد که فرماندهی سپاه در زمان جنگ چندی پیش در نامهای جواب این شبهه را اینچنین داده بود:
«اینجانب که افتخار 16 سال فرماندهی سپاه در زمان امام راحل و رهبر معظم انقلاب را داشتهام پس از کنارهگیری از فرماندهی سپاه، بارها و بارها شاهد توهینها، دروغها و تحریفهای دفاع مقدس بودهام ولی به دلیل آنکه موضوع جنگ، شخصی و سیاسی نشود سکوت را بر دفاع از خود و دفاع مقدس، ترجیح دادهام، لکن اخیراً که در رابطه با تحریفات دفاع مقدس در یک کتاب، نامهای به محضر رهبر معظم انقلاب نوشتم، ایشان فرمودند: خود شما که در جنگ فرمانده بودید چرا جواب نمیدهید؟ من این کتاب را خواندم و در حاشیه آن نوشتم: «این خلاف است».
پس از قبول قطعنامه از سوی ایران، دشمن زیر بار پذیرش آن نرفت و چند روز بعد، در جنوب، به خرمشهر و در غرب، به کرمانشاه حمله کرد. قصد او این بود که به دلیل زیانهایی که از قطعنامه 598 دیده با حمله مجدد به ایران، مواد قطعنامه را تغییر دهد. اگر عملیات منافقان در کرمانشاه هم موفق میشد، عراق آنها را برای سرنگونی نظام به تهران میفرستاد. بنابراین جنگ با پذیرش قطعنامه از سوی ایران، پایان نیافت، بلکه پذیرش قطعنامه، سرآغاز جنگ جدیدی شد که دستور توقف آن را حضرت امام صادر کرد.
- در دوران اصلاحطلبان میگویند چرا جنگ بعد از خرمشهر ادامه یافت؟ و در دوران اصولگرایان گفته میشود چرا به امام، جام زهر دادند؟ آنها نمیدانند که با اینگونه اظهارات، موفقترین نبرد ایران طی 300 سال اخیر را زیر سؤال میبرند؟ آنها نمیدانند که هشت سال از کارنامه 10 ساله دوران حضرت امام، مربوط به نبردی است که تمامی قدرتهای جهانی پشت سر دشمن ما، جمع شده بودند و امام، با دست خالی ، آنها را شکست داد؟ چه اصراری دارند که پذیرش قطعنامه را پایان جنگ بدانند؟ اگر جنگ با پذیرش قطعنامه پایان یافت چرا صدام پس از پذیرش آن توسط ایران به خرمشهر و کرمانشاه حمله کرد؟ و اگر امام میخواستند جنگ ادامه پیدا کند چرا عملیات آماده رزمندگان به بصره را لغو کردند. بنابراین، جنگ را با نبرد و از موضع اقتدار به پایان بردیم و این امام بود که سوت پایان جنگ را با پیروزی و با عبور از خط پایان جنگ، به صدا در آورد و نه صدام. اگر امام، پیشنهاد فرماندهان را که از سوی رهبر معظم انقلاب به ایشان ارائه شد میپذیرفتند و ما وارد بصره شده بودیم جنگ ادامه مییافت. پس امام با ادامه جنگ در شرایطی که پیروزیهای پی در پی در برهه پایانی جنگ، حاصل شده بود و قطعنامه را هم پذیرفته بودند مخالفت نمودند. چند هفته بعد ، امام فرمودند: «ما در جنگ حتی یک لحظه هم از عملکرد خود پشیمان نیستیم.» دو ماه بعد و در 26/6/1367 در پیام به فرماندهان سپاه که به وسیله حاج احمد آقا و در جمع فرماندهان قرائت شد، فرمودند: «شما فرماندهان را از بهترین عزیزان و همراهان خود میدانم.» رهبر معظم انقلاب در متن حکم انتصاب حقیر به عنوان دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام (پس از کنارهگیری از فرماندهی سپاه)، کریمانه محبت فرموده و تصریح فرمودند: «شما بحمدالله در فرماندهی سپاه با مجاهدتهای خود در عرصههای دفاع مقدس، بارها موفق شدید که قلب امام راحل و دل امت مسلمان را شاد کنید (18/6/1376).»
حقیر معتقدم که وظیفهی انقلابی بسیجیان عزیز که به هیچ یک از جناحهای سیاسی کشور وابستگی ندارند بیش از دیگران، ایجاب میکند که از مظلومیت دفاع مقدس و حضرت امام، دفاع کنند و اجازه ندهند که موفقترین نبرد 300 سال اخیر ایران، که به دست فرزندان امام رقم خورد، دچار تحریف شود.
- بعضاً سؤال میشود اینکه میگویند امام را وادار کردند که قطعنامه را بپذیرند چیست؟ در جواب باید بگویم اولاً اگر این فرضیه را قبول کنیم جوابش «ومکروا و مکرالله» است، ولی چنین نظریهای منطقی نیست چون حضرت امام در شرایط شکستهای پی در پی و در پذیرش قطعنامه فرمودند که مصلحت اسلام و نظام، حکم میکند که قطعنامه را بپذیریم همین امام پس از پیروزیهای پی در پی لشگریان اسلام فرمودند ادامه پیشرویها را قطع کنید. مدتی بعد هم فرمودند که ما در این جنگ یک لحظه هم از عملکرد خود پشیمان نیستیم. چه اتفاقی افتاده است؟ واقعیت این است که تغییر شرایط از شکست به پیروزی صورت مسئله و ماهیت پذیرش قطعنامه را تغییر داد.»
حالا باید منتظر ماند و دید قوه قضاییه مثل روزهای اخیر، با صلابت و بدون ملاحظه با جایگاه افراد و بازیهای رسانهای، با آنانکه قصد تحریف تاریخ و تخفیف شان حضرت امام(ره) را دارند، طوری برخورد میکند که درس عبرتی باشد برای آنها و همسلکانشان... مطمئنا برخورد قوه قضاییه طوری خواهد بود که دیگر مدعیان ولایتمداری جرات تحریف تاریخ و حمله به ساحت ابراهیم زمان حضرت روح الله را نخواهند کرد؛ مردی که تاریخ گواه است در کوران حوادث و بحرانها، همواره با استعانت از حضرت حق، تصمیمات مهمی را اتخاذ کرد و هرگز وامدار گروه و جناح خاصی نشد چه برسد به اینکه عدهای او را مجبور به پذیرش قطعنامه و سرکشیدن جام زهر کنند!