آفتابنیوز : 
عباس سليمينمين در واكنش به بيانيه آژانس مبني بر الزام ايران به تصويب پروتكل الحاقي از سوي ايران اظهار داشت: طبق قاعده هر موضوعي كه در دستور كار مجلس قرار گيرد، به اين معني نخواهد بود كه نمايندگان ملزم به دادن راي مثبت به آن باشند، بنابراين در خواست آژانس براي تصويب پروتكل نيز به معني الزامي بودن تصويب آن نيست. حتي اگر نظر درخواست كننده اين باشد كه روند قانوني تصويب آن در كشور طي شود و با تاييد مجلس همراه شود.
سليمي نمين افزود: علاوه بر اين، چنين درخواستهايي برخلاف اصول اوليه روند امور در يك كشور است چرا كه هر عامل بيروني كه بخواهد در مسائل داخلي يك كشور شرايط خاصي را تحميل كند، قابل پذيرش نخواهد بود. اگر مقولهاي بر اساس مصالح ملي باشد بدون اين كه عامل خارجي بخواهد اجرايي شدن آن را دنبال كند، طبيعي است كه مكانيزم و ساختار سياسي خود كشور، موضوع را در دستور كار دستگاه مقننه قرار ميدهد و نمايندگان با بررسي جوانب مختلف، در مورد مسئله تصميمگيري ميكنند.
اين كارشناس روابط بينالملل دخالت يك سازمان بينالمللي در امور داخلي كشورها را غير منطقي دانست و افزود: علاوه بر اين بعيد ميدانم كه اين نوع دخالت بتواند نظرات كساني كه چنين چيزي را مطرح ميكنند را تامين كند.
سليمي نمين با ارزيابي مثبت از اقدامات تيم جديد مذاكرهكننده هستهاي، آنها را اقداماتي شايسته خواند و تصريح كرد: از جمله اين اقدامات تماس با كشورهايي غير از سه كشور اروپايي بود. گسترش دادن دامنه مذاكرات و تماس با كشورهاي ديگر از جمله عوامل توفيق ايران در جلسه اخير آژانس است. علاوه بر اين، بها دادن به مجموعه كشورهاي غير متعهد موضوعي است كه در گذشته مغفول مانده بود و طرح مجدد آن توانست اين نوع رابطه بين ايران و اين كشورها را احيا كند چرا كه مجموعه كشورها به اين نكته رسيدند كه به صورت منفصل توان كمتري خواهند داشت و وقتي در كنار هم قرار بگيرند، از آن جايي كه داراي وجوه اشتراك هستند ميتوانند تبديل به يك قدرت اثر گذار شوند. از آن جايي كه كشورهاي غيرمتعهد هم با اين محدوديتها در آينده مواجه خواهند شد، اين درك از واقعيتهاي سياسي ميتواند آنها را با ما همراه كند.
رئيس دفتر مطالعات و تدوين تاريخ معاصر ايران خاطرنشان كرد: ما خوشبختانه توانستيم اين مسئله را به كشورهاي ديگر منتقل كنيم كه بحث نگراني در مورد فعاليتهاي هستهاي ايران مطرح نيست بلكه بحث زيادهخواهي قدرتهاي بزرگ عامل هياهوي آنها ميباشد.
اين كارشناس مسائل سياسي با اشاره به اين كه ايران حربه شوراي امنيت را با رفتار سياسي خود خنثي كرد، اظهار داشت: مسئولان دولت قبل، بحث شوراي امنيت را به عنوان يك تهديد آن چنان جدي مطرح كردند كه اين احساس در غرب به وجود آمده بود كه ايران واقعاً از اين مسئله هراس دارد. بنابراين با عنايت به اين مسئله ميتوانند شرايطي غير معقول را به ايران تحميل كنند.
وي افزود: دولت با بيان اين كه شوراي امنيت مقولهاي نيست كه بتواند حق نسل امروز و نسلهاي آينده ايران را از ملت تضييع كند، حربه شوراي امنيت را خنثي كرد و فكر ميكنم كه بايستي همين رويكرد توسط دستگاه سياست خارجي ما دنبال شود چرا كه غرب به هيچعنوان حاضر نخواهد شد كه هزينه اقتصادي و سياسي تقابل مستقيم با ايران را بپردازد.