آفتابنیوز : در این مقاله آمده است: پادمانهای امضا شده بین آژانس بینالمللی انرژی اتمی وکشورهای امضاکننده ان. پی.تی، این کشورها را موظف میسازد مواد هستهای را برای تولید تسلیحات استفاده نکنند.
در این مقاله تاکید شده است: پروتکل الحاقی که این آژانس در سال 1997 تدوین نموده، خواستار اعلام اطلاعاتی کامل راجع به تمام تسهیلات و فعالیتهای هستهای برای بازرسی توسط آژانس میشود و ایران نیزدر 18 دسامبر 2003 پروتکل را امضا کرد که در پی آن محمد البرادعی مدیرکل آژانس، در گزارش نوامبر 2004 خود نوشت: تمام مواد هستهای اعلام شده در ایران مورد بررسی قرار گرفته است و لذا هیچ موادی برای انجام عملیات ممنوعه استفاده نشده است.
این روزنامه مینویسد: البرادعی در تاریخ 11 آگوست 2005 اعلام کرد ما گفتهایم که تمام مواد اعلام شده در ایران مورد تصدیق است ولی هنوز هم نمیتوانیم اعلام کنیم که در ایران هیچ مواد یا فعالیتهای محرمانه هستهای وجود ندارد.
وزیر امور خارجه روسیه در تاریخ 15 اکتبر 2005 در پاسخ به این پرسش که آیا ایرانیان حق غنیسازی اورانیوم را دارند، گفت: طبق پیمان ان.پی.تی. و براساس اساسنامه آژانس، کشورهایی که عضو این پیمان میباشند، این حق را دارند. اما رایس، وزیر امور خارجه آمریکا گفت: این مسئله مربوط به حق نیست. سؤال این است که آیا میتوانیم راجع به چرخه کامل سوخت به ایران اعتماد داشته باشیم. ظاهرا هند نمیتواند از چنین دستورکار آمریکا حمایت کند. هند میتواند یک توافق عادلانه را پیشنهاد کند. یعنی ضمانت موثر علیه تولید تسلیحات، که ایران کراراً اعلام نموده است آن را قبول خواهد کرد و محترم شمردن حق ایران برای غنیسازی اورانیوم.