اروپاییان بار دیگر طرح مسکو را به تهران پیشنهاد می دهند
آفتاب‌‌نیوز : 
به گزارش خبرگزاری نووستی، مذاکرات از 30 آذر ماه در وین از سر گرفته می شود و بر حول یک موضوع خواهند بود: اروپاییان به تهران عملاً طرح مسکو را پیشنهاد می کنند مبنی بر این که مراحل غنی سازی اورانیوم را به خارج از مرزهای کشور منتقل کنند. چنین عقیده ای، بنا به نظر اکثریت کارشناسان، بدون شک می توانست مسبب احیای اعتماد به برنامه های هسته ای ایران، به عنوان برنامه های صلح آمیز اتمی شود.
ایران در این مذاکرات چه موضعی خواهد داشت؟ تهران تا چه حد آماده توافق است؟
فعلاً ایران به اصرار بر حق قانونی خود مبنی بر تولید سوخت هسته ای برای نیروگاه اتمی خود و در خاک خود ادامه می دهد. در عین حال ایران تمامی اتهامات به تمایل برای ایجاد بمب اتمی، تحت پوشش برنامه های صلح آمیز اتمی را تکذیب می کند. در پروژه های ایجاد موسسات مشترک برای غنی سازی اورانیوم در محدوده کشورهای ثالث، ایرانیان تهدیدی مستقیم را برای توسعه علوم خود می بینند. در یکشنبه گذشته، "علی لاریجانی" دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران، اعلام کرد که "مشکل امروزی بین آمریکا با غرب از یک سو و با ایران از سوی دیگر است و نه بمب اتمی. این کشورها می خواهند که ایران عقب بماند و همانند برخی از همسایگان آنان در منطقه، مصرف کننده فناوری های آنان باشد و نه این که خود تولید کننده این فناوری ها باشد". اگر در این مذاکرات راه حلی را پیدا کرد که راه را برای متخصصین ایرانی برای کارهای تحقیقی نبندد، مهم نیست در کدام کشور، ممکن است موفقیت حاصل شود.
این مرحله از مذاکرات وین، می تواند نقش تصمیم گیرنده ای را برای تصویب حکم نهایی در رابطه با پرونده هسته ای ایران در کل داشته باشند. در ماه مارس سال آینده میلادی شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی باید این مسئله را به پایان برساند که پرونده ایران آن طور که آمریکا می خواهد، به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارجاع داده خواهد شد و یا خیر، و یا اینکه پرونده را ببندد.
اما به عقیده کارشناسان، مرحله بعدی مذاکرات ایران-اروپا که در این هفته آغاز می شود، نتایج محرزی به همراه نخواهد داشت. اگر چنین اتفاقی بیفتد، دیگر جای شکی باقی نمی ماند که آمریکا و غرب فشاری فعالانه را بر روسیه، تا زمانی که از برنامه های صلح آمیز هسته ای ایران حمایت می کند، سازمان دهی می کنند، تا از حق خود برای وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد به هنگام بررسی مسئله اعمال تحریم بین المللی در رابطه با ایران استفاده نکند.
کلاً روسیه در حل مشکل هسته ای ایران جایگاه ویژه ای دارد که اکنون هر چه بیشتر معلوم می شود. روسیه نه تنها از برنامه های هسته ای ایران حمایت می کند، بلکه بطور فعال نیز با این کشور در زمینه های گوناگون از جمله نظامی، امنیتی و مهم تر از همه انرژی اتمی همکاری می کند.
همچنین عقیده ای پایدار بوجود آمده است که کشوری که باید در آن پروژه مشترک غنی سازی اورانیوم ایجاد شود، باید روسیه باشد و پیشنهادهای مربوطه به ایران نیز مطرح شده است . حقیقتاً "غلامعلی حداد عادل" رئیس مجلس ایران که هفته گذشته وارد مسکو شده بود، در دیدار با خبرنگاران تاکید ویژه ای داشت که "تهران چنین پیشنهاداتی را از مسکو دریافت نکرده است، اما از مذاکره در این راستا استقبال می کند".
در تهران پنهان نمی کنند که مذاکرات آتی را "مهم و دشوار" می دانند و وابسته به نتیجه این مذاکرات، سیاست آتی برنامه های هسته ای ایران ساخته خواهد شد.
"محمود احمدی نژاد" رئیس جمهور ایران، ضمن ایستادگی بر حق این کشور در ساخت چرخه کامل سوخت هسته ای، در این روزها قانونی را به امضا رساند که دسترسی به تاسیسات هسته ای ایران را در صورت دشوار شدن مباحث پیرامون برنامه های هسته ای، برای بازرسین بین المللی خواهد بست. باید خاطر نشان ساخت که فعلاً بازرسان فعالانه در این کشور کار می کنند و هیچ مانعی بر سر راه خود نمی بینند. طبق این قانون، دولت ایران موظف است در صورتی که آژانس بین المللی انرژی اتمی، پیرامون برنامه های هسته ای ایران برای بررسی در شورای امنیت سازمان ملل متحد، ایجاد مجادله کند، تدابیر مربوطه را اتخاذ کند.
گفتن این که این قانون در عمل تا چه حد مؤثر خواهد بود، سخت است. اما یک چیز مشخص است. با امضای این قانون، احمدی نژاد بطور واقع امکان توقف ایران از اجرای مفاد پروتکل الحاقی به قرارداد منع گسترش سلاح هسته ای (ان.پی.تی) را اعلام کرد. در ضمن دقیقاً همین پروتکل الحاقی است که امضا کنندگان خود را موظف می کند که فناوری های هسته ای خود را شفافیت سازند.
به عقیده منابعی روسی و نزدیک به مذاکره کنندگان، موضع مسکو در مسئله هسته ای ایران باید همانند موضع سابق باقی بماند، مبنی بر اینکه مکانیزم اصلی حل مشکل هسته ای ایران باید از طریق آژانس بین المللی انرژی اتمی باشد. همچنین همین افراد می گویند: " اما امروزه برای تهران یادآوری این مطلب نیز مزاحمتی ایجاد نمی کند، که در کنار حق و حقوقی که توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی ارائه می شوند، تعهداتی نیز وجود دارد".
به گزارش خبرگزاری نووستی، مذاکرات از 30 آذر ماه در وین از سر گرفته می شود و بر حول یک موضوع خواهند بود: اروپاییان به تهران عملاً طرح مسکو را پیشنهاد می کنند مبنی بر این که مراحل غنی سازی اورانیوم را به خارج از مرزهای کشور منتقل کنند. چنین عقیده ای، بنا به نظر اکثریت کارشناسان، بدون شک می توانست مسبب احیای اعتماد به برنامه های هسته ای ایران، به عنوان برنامه های صلح آمیز اتمی شود. ایران در این مذاکرات چه موضعی خواهد داشت؟ تهران تا چه حد آماده توافق است؟
فعلاً ایران به اصرار بر حق قانونی خود مبنی بر تولید سوخت هسته ای برای نیروگاه اتمی خود و در خاک خود ادامه می دهد. در عین حال ایران تمامی اتهامات به تمایل برای ایجاد بمب اتمی، تحت پوشش برنامه های صلح آمیز اتمی را تکذیب می کند. در پروژه های ایجاد موسسات مشترک برای غنی سازی اورانیوم در محدوده کشورهای ثالث، ایرانیان تهدیدی مستقیم را برای توسعه علوم خود می بینند. در یکشنبه گذشته، "علی لاریجانی" دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران، اعلام کرد که "مشکل امروزی بین آمریکا با غرب از یک سو و با ایران از سوی دیگر است و نه بمب اتمی. این کشورها می خواهند که ایران عقب بماند و همانند برخی از همسایگان آنان در منطقه، مصرف کننده فناوری های آنان باشد و نه این که خود تولید کننده این فناوری ها باشد". اگر در این مذاکرات راه حلی را پیدا کرد که راه را برای متخصصین ایرانی برای کارهای تحقیقی نبندد، مهم نیست در کدام کشور، ممکن است موفقیت حاصل شود.
این مرحله از مذاکرات وین، می تواند نقش تصمیم گیرنده ای را برای تصویب حکم نهایی در رابطه با پرونده هسته ای ایران در کل داشته باشند. در ماه مارس سال آینده میلادی شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی باید این مسئله را به پایان برساند که پرونده ایران آن طور که آمریکا می خواهد، به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارجاع داده خواهد شد و یا خیر، و یا اینکه پرونده را ببندد.
اما به عقیده کارشناسان، مرحله بعدی مذاکرات ایران-اروپا که در این هفته آغاز می شود، نتایج محرزی به همراه نخواهد داشت. اگر چنین اتفاقی بیفتد، دیگر جای شکی باقی نمی ماند که آمریکا و غرب فشاری فعالانه را بر روسیه، تا زمانی که از برنامه های صلح آمیز هسته ای ایران حمایت می کند، سازمان دهی می کنند، تا از حق خود برای وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد به هنگام بررسی مسئله اعمال تحریم بین المللی در رابطه با ایران استفاده نکند.
کلاً روسیه در حل مشکل هسته ای ایران جایگاه ویژه ای دارد که اکنون هر چه بیشتر معلوم می شود. روسیه نه تنها از برنامه های هسته ای ایران حمایت می کند، بلکه بطور فعال نیز با این کشور در زمینه های گوناگون از جمله نظامی، امنیتی و مهم تر از همه انرژی اتمی همکاری می کند.
همچنین عقیده ای پایدار بوجود آمده است که کشوری که باید در آن پروژه مشترک غنی سازی اورانیوم ایجاد شود، باید روسیه باشد و پیشنهادهای مربوطه به ایران نیز مطرح شده است . حقیقتاً "غلامعلی حداد عادل" رئیس مجلس ایران که هفته گذشته وارد مسکو شده بود، در دیدار با خبرنگاران تاکید ویژه ای داشت که "تهران چنین پیشنهاداتی را از مسکو دریافت نکرده است، اما از مذاکره در این راستا استقبال می کند".
در تهران پنهان نمی کنند که مذاکرات آتی را "مهم و دشوار" می دانند و وابسته به نتیجه این مذاکرات، سیاست آتی برنامه های هسته ای ایران ساخته خواهد شد.
"محمود احمدی نژاد" رئیس جمهور ایران، ضمن ایستادگی بر حق این کشور در ساخت چرخه کامل سوخت هسته ای، در این روزها قانونی را به امضا رساند که دسترسی به تاسیسات هسته ای ایران را در صورت دشوار شدن مباحث پیرامون برنامه های هسته ای، برای بازرسین بین المللی خواهد بست. باید خاطر نشان ساخت که فعلاً بازرسان فعالانه در این کشور کار می کنند و هیچ مانعی بر سر راه خود نمی بینند. طبق این قانون، دولت ایران موظف است در صورتی که آژانس بین المللی انرژی اتمی، پیرامون برنامه های هسته ای ایران برای بررسی در شورای امنیت سازمان ملل متحد، ایجاد مجادله کند، تدابیر مربوطه را اتخاذ کند.
گفتن این که این قانون در عمل تا چه حد مؤثر خواهد بود، سخت است. اما یک چیز مشخص است. با امضای این قانون، احمدی نژاد بطور واقع امکان توقف ایران از اجرای مفاد پروتکل الحاقی به قرارداد منع گسترش سلاح هسته ای (ان.پی.تی) را اعلام کرد. در ضمن دقیقاً همین پروتکل الحاقی است که امضا کنندگان خود را موظف می کند که فناوری های هسته ای خود را شفافیت سازند.
به عقیده منابعی روسی و نزدیک به مذاکره کنندگان، موضع مسکو در مسئله هسته ای ایران باید همانند موضع سابق باقی بماند، مبنی بر اینکه مکانیزم اصلی حل مشکل هسته ای ایران باید از طریق آژانس بین المللی انرژی اتمی باشد. همچنین همین افراد می گویند: " اما امروزه برای تهران یادآوری این مطلب نیز مزاحمتی ایجاد نمی کند، که در کنار حق و حقوقی که توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی ارائه می شوند، تعهداتی نیز وجود دارد".
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید