انتقاد شديد از سياست بوش در قبال ايران
اين روزنامه ضمن اشاره به كنفرانس خبري بوش در اواخر سال گذشته ميلادي اظهارات رئيس جمهور آمريكا در اين خصوص را اين چنين مطرح كرده است: «ما به ديگران تكيه كرده ايم، چون خودمان را از نفوذ موثر درايران محروم كرده ايم، يعني در حال حاضر به اهرم قدرت لازم براي مقابله با ايران دسترسي نداريم.»
ميامي هرالد سپس، اين تغيير رويه در اظهارات بوش در خصوص ايران را ناشي از تحليل غلط دولت آمريكا درخصوص نفوذ در ايران دانسته و مي نويسد: اين اظهارات، نشانه تغيير سياست بوش در ايران نيست.
اين روزنامه سپس ادعاهاي غيراصولي زيادي را در مورد ايران مطرح كرده و مدعي شده است ايران ضمن حمايت از تروريسم، با بمب گذاري پايگاه نظامي آمريكا در سال 1996 ميلادي در منطقه الخبر عربستان سعودي در ارتباط بوده است. ميامي همچنين مدعي شده است دخالت در عراق و حمايت از عوامل القاعده، انجام برنامه سري غني سازي اورانيوم و در اختيار داشتن موشك هاي مختلف نيز از سوي ايران دنبال مي شده است و بنابراين بزرگترين تهديد نسبت به امنيت ملي آمريكا را بايد تسليحات هسته اي ايران دانست و مسأله عراق در اينجا اهميت كمتري مي يابد.
ميامي هرالد سپس مي افزايد: بوش بيش از 140 هزار نيروي آمريكايي را به عراق فرستاده است اما سياست مناسبي براي مقابله با ايران اتخاذ نكرده و تنها به تهديد ايران درخصوص ارجاع پرونده اش به شوراي امنيت سازمان ملل بسنده كرده است و بنابراين بوش نمي تواند از منافع مردم آمريكا حمايت كند.
اين روزنامه سپس ادعا مي كند انگليس، فرانسه و آلمان به توافق شكننده اي درخصوص تعليق فعاليت هاي غني سازي ايران رسيده اند اما مقامات آمريكا اين تلاش را نيز محكوم به شكست مي دانند و بوش كه انتظار شكست اروپا را دارد، كمكي به اروپا در اين خصوص نكرده است.
اين نشريه در ادامه مي نويسد: تصميم آمريكا براي اعمال يك جانبه تحريم ها بر ايران، درست بوده است اما در عين حال متذكر مي شود كه تحريم ها و تشويق هاي آمريكا بايد به طور همزمان به ايران وارد شوند و بنابراين تجربه پيشين آمريكا در مورد كشورهايي مثل آفريقاي جنوبي و ليبي بايد مورد توجه قرار گيرد.
ميامي هرالد در ادامه با اشاره به اين كه بوش بايد مذاكره و استفاده از زور را همزمان در مورد ايران به كار برد و اگر موارد تشويقي عمده از سوي آمريكا به ايران ارائه نشود، احتمال گردن نهادن ايران به خواسته هاي كنوني آمريكا وجود نخواهد داشت، چند مورد تشويقي براي مذاكره با ايران را اين چنين مطرح كرده است: لغو تحريم هاي ايران، عادي سازي روابط با ايران، بررسي چند دعوي ايران در مقابله با آمريكا، افزايش سرمايه گذاري ها، هموار كردن راه پيوستن ايران به سازمان تجارت جهاني، تضمين تأمين نيروي برق مورد نياز ايران و ارائه ضمانت امنيت منطقه اي به ايران از جمله موارد مطرح شده است.
ميامي هرالد، سپس مي نويسد: تنها جايگزيني كه براي اين سياست وجود دارد، ادامه رويه فعلي بوش است كه به شدت مورد انتقاد قرار دارد.
