الخلیج و برنامه های اتمی ایران
آفتاب‌‌نیوز : 
محمود الریماوی در شماره امروز الخلیج در این رابطه مدعی شد : در حالیکه تهران فعالیت های اتمی خود را ادامه می دهد دیگر همانند گذشته توجهی به تبلیغات وتشریح سیاست های خود در این چارچوب ندارد ، دیگر سخنی از اهمیت منطقه ای عاری از سلاح های کشتار جمعی نیست ، مسئولین ایرانی هم کمتر پرونده هسته ای اسرائیل را پیش می کشند.
این در حالی است که تل آویو همچنان به جو سازی علیه فعالیت های ایران در این چارچوب ادامه می دهد وحتی این مسئله را به صدر فعالیت های خود در صحنه جهانی برده است.
این نویسنده در ادامه می نویسند : واضح است که چشم پوشی ایران از پرداختن به چنین مسایلی به اعتماد رو به رشدی مربوط می شود که مسئولین این کشور درخود می یابند واحساس می کنند که دیگر نیازی به بهانه های تخفیفی جهت وجود ندارد چه .. پاسخ دستیابی تل آویو ودهلی نو به مراکز هسته ای تنها با دستیابی ایران به این توانمندی میسر خواهد بود.
تهران همچنین این اطمینان را هم دارد که درب ها اکنون برای افزایش فشارها وگسترش تنش بسته است وحتی در صورت ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت هم این احتمال بسیار کم است.
گرچه تل اویو اجازه حتی پرداختن به مراکز هسته ای خود را نمی دهد اما این مسئله دیگر به یک حقیقت مبدل شده است وجزئی ای ساختار توازن قوای بازدارنده در خاور میانه است.
پس همه باید عادت کنند وبپذیرند که اسرائیل یک قدرت اتمی در منطقه است ، همانند هند وپاکستان که دو کشور اتمی هستند ، همانند پنج کشور ابرقدرت اتمی جهان .
این مسئله را آونر کوهن آکادمیست اسرائیلی در شماره 8 فوریه روزنامه هاآرتص به آن اشاره کرد، او در مقاله ای تحت عنوان چرا ، اسرائیل آری ام ایران نه ؟ به شکل واضحی رویکرد اندیشه های ساختار موسسات اسرائیلی را در چارچوب تلاش هایشان جهت بی رقیب بودن در دستیابی به سلاح هسته ای تشریح کرده ودرمورد راهبردهای آنها جهت جلوگیری از دستیابی بقیه کشورهای منطقه به این سلاح شرح داده است.
از میان ادعاهای این نویسنده صهیونیست اینکه ایران قرار داد منع گسترش تسلیحات هسته ای را امضا کرده است در حالیکه اسرائیل چنین کاری نکرده است.
این دلیلی است که نشان از وقاحت بی پایان اسرائیلی ها دارد ونوعی دهن کجی به قوانین بین المللی از سوی آنها دارد.
محمود الریمای در پایان یادداشت خود این سئوال رامطرح می کند که در چارچوب جو سازی های اسرائیل علیه ایران چرا تهرا پرونده اتمی اسرائیل را برای مناقشه مطرح نمی کند ، چرا به جای پرداخت به هلوکاست این مسئله را پیش نمی کشد بخصوص که هیچ مصلحت ومنفعتی در پیش کشید مسئله هلوکاست وجود ندارد.
به هر شکل در صورت مطرح شدن این مسایل توسط ایران این تلاش ها نیازمند حمایت های عربی هم دارد زیرا به هر شکل این تل آویو بود که ابتدا مسابقه تسلیحاتی را آغاز کرد.
محمود الریماوی در شماره امروز الخلیج در این رابطه مدعی شد : در حالیکه تهران فعالیت های اتمی خود را ادامه می دهد دیگر همانند گذشته توجهی به تبلیغات وتشریح سیاست های خود در این چارچوب ندارد ، دیگر سخنی از اهمیت منطقه ای عاری از سلاح های کشتار جمعی نیست ، مسئولین ایرانی هم کمتر پرونده هسته ای اسرائیل را پیش می کشند.این در حالی است که تل آویو همچنان به جو سازی علیه فعالیت های ایران در این چارچوب ادامه می دهد وحتی این مسئله را به صدر فعالیت های خود در صحنه جهانی برده است.
این نویسنده در ادامه می نویسند : واضح است که چشم پوشی ایران از پرداختن به چنین مسایلی به اعتماد رو به رشدی مربوط می شود که مسئولین این کشور درخود می یابند واحساس می کنند که دیگر نیازی به بهانه های تخفیفی جهت وجود ندارد چه .. پاسخ دستیابی تل آویو ودهلی نو به مراکز هسته ای تنها با دستیابی ایران به این توانمندی میسر خواهد بود.
تهران همچنین این اطمینان را هم دارد که درب ها اکنون برای افزایش فشارها وگسترش تنش بسته است وحتی در صورت ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت هم این احتمال بسیار کم است.
گرچه تل اویو اجازه حتی پرداختن به مراکز هسته ای خود را نمی دهد اما این مسئله دیگر به یک حقیقت مبدل شده است وجزئی ای ساختار توازن قوای بازدارنده در خاور میانه است.
پس همه باید عادت کنند وبپذیرند که اسرائیل یک قدرت اتمی در منطقه است ، همانند هند وپاکستان که دو کشور اتمی هستند ، همانند پنج کشور ابرقدرت اتمی جهان .
این مسئله را آونر کوهن آکادمیست اسرائیلی در شماره 8 فوریه روزنامه هاآرتص به آن اشاره کرد، او در مقاله ای تحت عنوان چرا ، اسرائیل آری ام ایران نه ؟ به شکل واضحی رویکرد اندیشه های ساختار موسسات اسرائیلی را در چارچوب تلاش هایشان جهت بی رقیب بودن در دستیابی به سلاح هسته ای تشریح کرده ودرمورد راهبردهای آنها جهت جلوگیری از دستیابی بقیه کشورهای منطقه به این سلاح شرح داده است.
از میان ادعاهای این نویسنده صهیونیست اینکه ایران قرار داد منع گسترش تسلیحات هسته ای را امضا کرده است در حالیکه اسرائیل چنین کاری نکرده است.
این دلیلی است که نشان از وقاحت بی پایان اسرائیلی ها دارد ونوعی دهن کجی به قوانین بین المللی از سوی آنها دارد.
محمود الریمای در پایان یادداشت خود این سئوال رامطرح می کند که در چارچوب جو سازی های اسرائیل علیه ایران چرا تهرا پرونده اتمی اسرائیل را برای مناقشه مطرح نمی کند ، چرا به جای پرداخت به هلوکاست این مسئله را پیش نمی کشد بخصوص که هیچ مصلحت ومنفعتی در پیش کشید مسئله هلوکاست وجود ندارد.
به هر شکل در صورت مطرح شدن این مسایل توسط ایران این تلاش ها نیازمند حمایت های عربی هم دارد زیرا به هر شکل این تل آویو بود که ابتدا مسابقه تسلیحاتی را آغاز کرد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید