تا آخرین لحظه
مسکو امیدش را از دست نمی دهد
آفتاب‌‌نیوز : 
مذاکرات سرگی کیرینکو رییس سازمان انرژی هسته ای روسیه با غلامرضا آقازاده رییس سازمان انرژی هسته ای ایران بدون نتیجه ی روشنی به پایان رسید. در این میان دولت های منطقه با پیش بینی نتایج یک حمله ی نظامی به ایران خود را برای بدترین گزینه آماده می کنند.
روز یکشنبه منبعی در هیات مذاکره کننده ی روسی اعلام کرد: «ما دریچه را گشوده باقی می گذاریم و تا پایان این فرصت را نگه می داریم.»
در حالی که تهران حتی موافقت اصولی خود را با طرح روسیه مبنی بر غنی سازی اورانیوم در خاک روسیه اعلام نکرده ,باز نگه داشتن دریچه ی فرصت برای ایران کار بسیار دشواری است و به باور بسیاری از کارشناسان خطر آغاز یک حمله ی نظامی لحظه به لحظه افزایش می یابد. در سازمان انرژی هسته ای روسیه گفته می شود: «ما به بحرانی بودن وضعیت آگاهیم و پیشنهاد روسیه تنها راه نجات است.»
مذاکرات انجام شده در مسکو تا پیش از مذاکرات بوشهر به نتیجه ای نرسیده بود. ولادیمیر پوتین در جریان دیدارش از باکو گفت: «ما نگرش مثبتمان را از دست نمی دهیم و بر این باوریم که پیشنهاد روسیه گزینه ای برای برون رفت از بحران است و برای طرفین هم کاملا عملی است». با این که مساله ی ایران دلیل اصلی دیدار پوتین از باکو نبود اما خود به خود به اینجا کشیده شد. چرا که در ایران نزدیک 30 میلیون آذربایجانی زندگی می کنند (در حالی که جمعیت جمهوری آذربایجان 8 میلیون نفر است) و در صورت وخیم تر شدن اوضاع ایران ,امکان هجوم سیل پناهندگان به این جمهوری وجود دارد که مسیر آنها هم به دلایل جغرافیایی از مناطق مورد اختلاف می گذرد.
از طرفی کارشناسان درباره ی به وجود آمدن جریان های تندرو درمنطقه در صورت کاربرد نیروی نظامی علیه ایران هشدار می دهند. در این گفت و گوها پوتین بسیار تمایل داشت نظر الهام علی اف رییس جمهور آذربایجان را در رابطه با ایران بشنود. اما رییسان جمهور نتایج گفت و گوهای خود را منتشر نکردند.
تا برگزاری نشست شورای حکام اژانس بین المللی انرژی هسته ای بیشتر از یک هفته باقی نمانده است. در عین حال روسیه کماکان تلاش دارد دیدگاه خود را حتی اگر واقعا مثبت نیست لااقل مثبت نشان دهد. پوتین در باکو این نکته را ضروری دانست که باید ایران را جزو طرف های قابل اعتماد و پیش بینی در زمینه ی همکاری های تولید انرژی به شمار آورد. البته در این گفت و گوها منظور پوتین بیشتر انرژی برق بود. وی در پاسخ گزارشگر ایزوستیا در این باره گفت: «ما این مسایل را در قالب همکاری های سه جانبه حل می کنیم.» این در حالی است که کارشناسان ,دورنمای روابط ایران و روسیه را بدبینانه می نگرند. حتی دیگر تلاش نمی کنند بگویند ممکن است از گفت و گوهای ایران و روسیه نتیجه ی مثبتی حاصل شود.
«دوستان ایران» در تلاشند ایران را از تحریم ها دور کنند. همزمان با دیدار سه روزه ی کیرینکو از تهران, لو گوتزن معاون وزیر امور خارجه ی چین نیز به ایران آمده بود. به گفته ی او «کره ی شمالی نیز مانند ایران راه های کم کردن بحران را می آموزد. چین موافق ادامه ی گفت و گوها با ایران است و تنها راه حل مساله ی هسته ای ایران را از طریق دیپلماتیک می داند و همه ی طرف های ذی نفع باید شکیبایی به خرج دهند و شرایط را برای حل مناقشه فراهم کنند». آیا مامور چینی ها هم مثل روس ها می خواهد ایران را به توقف همه ی فعالیت های مربوط به غنی سازی اورانیوم در خاک خود قانع کند؟
محمد البرادعی گزارش خود را درباره ی فعالیت های هسته ای ایران در اوایل هفته ی آینده به شورای حکام سازمان انرژی هسته ای ارایه خواهد کرد. در این گزارش نتایج کار سه ساله ی کارشناسان سازمان انرژی هسته ای منعکس خواهد شد که در تمام این مدت تلاش می کردند بفهمند آیا واقعا فعالیت های هسته ای ایران صلح آمیز است یا به سوی ساخت سلاح هسته ای پیش می رود؟ جریان و جهت گیری نشست شورای حکام اژانس بین المللی انرژی هسته ای به شدت به این گزارش وابسته است.
اگر شورای حکام تصمیم به ارجاع پرونده ی ایران به شورای امنیت سازمان ملل بگیرد، در آن صورت در تئوری ,تحریم های اقتصادی علیه ایران اعمال می شود. البته در تئوری. چرا که در این باره هم شورای امنیت سازمان ملل تصمیم خواهد گرفت که در این صورت هم «وکلای ایران» - به نوشته ی پایگاه خبری ایزوستیا- یعنی چین و روسیه کاملا ممکن است از حق وتوی خود علیه تحریم ایران استفاده کنند. البته اگر عدم تمایل ایران به راهکاری توافقی بالاخره روسیه و چین را خشمگین نکند.
رجب صفروف کارشناس مسایل ایران معاصر می گوید ظاهرا مدیران آژانس بین المللی انرژی هسته ای روز 6 مارس تصمیم به ارجاع پرونده ی ایران به شورای امنیت سازمان ملل خواهند گرفت. ایرانی ها برای چنین وضعیتی (اعمال تحریم ها) آماده شده اند چرا که ماشین مجازات ها به کار افتاده است. عواقب آن هم هنوز مشخص نیست. ممکن است یک مناقشه ی محلی باشد و یا جنگی جهانی با کاربرد همه ی وسایل یک جنگ تمام عیار.
مذاکرات سرگی کیرینکو رییس سازمان انرژی هسته ای روسیه با غلامرضا آقازاده رییس سازمان انرژی هسته ای ایران بدون نتیجه ی روشنی به پایان رسید. در این میان دولت های منطقه با پیش بینی نتایج یک حمله ی نظامی به ایران خود را برای بدترین گزینه آماده می کنند. روز یکشنبه منبعی در هیات مذاکره کننده ی روسی اعلام کرد: «ما دریچه را گشوده باقی می گذاریم و تا پایان این فرصت را نگه می داریم.»
در حالی که تهران حتی موافقت اصولی خود را با طرح روسیه مبنی بر غنی سازی اورانیوم در خاک روسیه اعلام نکرده ,باز نگه داشتن دریچه ی فرصت برای ایران کار بسیار دشواری است و به باور بسیاری از کارشناسان خطر آغاز یک حمله ی نظامی لحظه به لحظه افزایش می یابد. در سازمان انرژی هسته ای روسیه گفته می شود: «ما به بحرانی بودن وضعیت آگاهیم و پیشنهاد روسیه تنها راه نجات است.»
مذاکرات انجام شده در مسکو تا پیش از مذاکرات بوشهر به نتیجه ای نرسیده بود. ولادیمیر پوتین در جریان دیدارش از باکو گفت: «ما نگرش مثبتمان را از دست نمی دهیم و بر این باوریم که پیشنهاد روسیه گزینه ای برای برون رفت از بحران است و برای طرفین هم کاملا عملی است». با این که مساله ی ایران دلیل اصلی دیدار پوتین از باکو نبود اما خود به خود به اینجا کشیده شد. چرا که در ایران نزدیک 30 میلیون آذربایجانی زندگی می کنند (در حالی که جمعیت جمهوری آذربایجان 8 میلیون نفر است) و در صورت وخیم تر شدن اوضاع ایران ,امکان هجوم سیل پناهندگان به این جمهوری وجود دارد که مسیر آنها هم به دلایل جغرافیایی از مناطق مورد اختلاف می گذرد.
از طرفی کارشناسان درباره ی به وجود آمدن جریان های تندرو درمنطقه در صورت کاربرد نیروی نظامی علیه ایران هشدار می دهند. در این گفت و گوها پوتین بسیار تمایل داشت نظر الهام علی اف رییس جمهور آذربایجان را در رابطه با ایران بشنود. اما رییسان جمهور نتایج گفت و گوهای خود را منتشر نکردند.
تا برگزاری نشست شورای حکام اژانس بین المللی انرژی هسته ای بیشتر از یک هفته باقی نمانده است. در عین حال روسیه کماکان تلاش دارد دیدگاه خود را حتی اگر واقعا مثبت نیست لااقل مثبت نشان دهد. پوتین در باکو این نکته را ضروری دانست که باید ایران را جزو طرف های قابل اعتماد و پیش بینی در زمینه ی همکاری های تولید انرژی به شمار آورد. البته در این گفت و گوها منظور پوتین بیشتر انرژی برق بود. وی در پاسخ گزارشگر ایزوستیا در این باره گفت: «ما این مسایل را در قالب همکاری های سه جانبه حل می کنیم.» این در حالی است که کارشناسان ,دورنمای روابط ایران و روسیه را بدبینانه می نگرند. حتی دیگر تلاش نمی کنند بگویند ممکن است از گفت و گوهای ایران و روسیه نتیجه ی مثبتی حاصل شود.
«دوستان ایران» در تلاشند ایران را از تحریم ها دور کنند. همزمان با دیدار سه روزه ی کیرینکو از تهران, لو گوتزن معاون وزیر امور خارجه ی چین نیز به ایران آمده بود. به گفته ی او «کره ی شمالی نیز مانند ایران راه های کم کردن بحران را می آموزد. چین موافق ادامه ی گفت و گوها با ایران است و تنها راه حل مساله ی هسته ای ایران را از طریق دیپلماتیک می داند و همه ی طرف های ذی نفع باید شکیبایی به خرج دهند و شرایط را برای حل مناقشه فراهم کنند». آیا مامور چینی ها هم مثل روس ها می خواهد ایران را به توقف همه ی فعالیت های مربوط به غنی سازی اورانیوم در خاک خود قانع کند؟
محمد البرادعی گزارش خود را درباره ی فعالیت های هسته ای ایران در اوایل هفته ی آینده به شورای حکام سازمان انرژی هسته ای ارایه خواهد کرد. در این گزارش نتایج کار سه ساله ی کارشناسان سازمان انرژی هسته ای منعکس خواهد شد که در تمام این مدت تلاش می کردند بفهمند آیا واقعا فعالیت های هسته ای ایران صلح آمیز است یا به سوی ساخت سلاح هسته ای پیش می رود؟ جریان و جهت گیری نشست شورای حکام اژانس بین المللی انرژی هسته ای به شدت به این گزارش وابسته است.
اگر شورای حکام تصمیم به ارجاع پرونده ی ایران به شورای امنیت سازمان ملل بگیرد، در آن صورت در تئوری ,تحریم های اقتصادی علیه ایران اعمال می شود. البته در تئوری. چرا که در این باره هم شورای امنیت سازمان ملل تصمیم خواهد گرفت که در این صورت هم «وکلای ایران» - به نوشته ی پایگاه خبری ایزوستیا- یعنی چین و روسیه کاملا ممکن است از حق وتوی خود علیه تحریم ایران استفاده کنند. البته اگر عدم تمایل ایران به راهکاری توافقی بالاخره روسیه و چین را خشمگین نکند.
رجب صفروف کارشناس مسایل ایران معاصر می گوید ظاهرا مدیران آژانس بین المللی انرژی هسته ای روز 6 مارس تصمیم به ارجاع پرونده ی ایران به شورای امنیت سازمان ملل خواهند گرفت. ایرانی ها برای چنین وضعیتی (اعمال تحریم ها) آماده شده اند چرا که ماشین مجازات ها به کار افتاده است. عواقب آن هم هنوز مشخص نیست. ممکن است یک مناقشه ی محلی باشد و یا جنگی جهانی با کاربرد همه ی وسایل یک جنگ تمام عیار.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید