آفتابنیوز : یعنی:« اوست آن که برانگیخت از میان درس نخوانده ها پیغمبری را از آنان که می خواند برای ایشان آیه هایش را و پاک می سازد آنان را و می آموزد به آنان کتاب و قرآن را و به درستی که بودند از پیش، هر آینه در گمراهی آشکار و دیگرانند از ایشان که هنوز نپیوسته اند به آنان و اوست گرامی و فرزانه.»
در دنباله کتاب و دانش یاد دادن پیغمبر به گروه گروندگان، از مردم دیگری که هنوز به اسلام نگرویده اند و به مسلمانان نپیوسته اند، و در آینده به اسلام می گروند و از آموزش های پیغمبر بهره ور می گردند، یاد می کند و می گوید: و دیگرانند از مردم که هنوز به گروه مسلمانان نپیوسته اند، یعنی در آینده می پیوندند و مسلمان می شوند.
هنگامی که این آیه فرود آمد، گروهی از یاران پیامبر پرسیدند: اینان چه کسانی هستند که هنوز به ما نپیوسته اند؟ پیغمبر روی به سلمان کرد و دست بر دوش او گذاشت و فرمود: اگر دین یا دانش، و یا ایمان در ستاره پروین باشد، گروهی از اینان ( ایرانیان) به آن دست می یابند.
براستی چرا پیامبر اسلام، این چنین درباره ایرانیان، سخن گفته اند؟ واقعیت آن است که تاریخ اسلام از ابتدای آن، گویای حقیقت کلام پیامبر اسلام است.
ابن خلدون، در قرن هشتم هجری در کتاب خود می نویسد:« از شگفتی هایی که واقعیت دارد، این است که بیشتر دانشوران ملت اسلام، خواه در علوم شرعی و چه در دانش های عقلی، ایرانی هستند. و همه دانندگان حدیث که آنها را برای اهل اسلام حفظ کرده بودند، نیز ایرانی بوده اند و تاریخ ثابت کرده که به جز ایرانیان، کسی به حفظ و تدیون علم و امت اسلامی قیام نکرد.»
جالب توجه آنکه تدوین فقه اهل سنت نیز تماما به توسط ایرانیان بوده است. از میان مذاهب اهل سنت، که از قرن دوم هجری به وجود آمده اند، چهار مذهب که تا روزگار کنونی نیز باقی مانده اند، به ترتیب تاریخ ظهور عبارتند از:
1- مذهب حنفی: که به نام یکی از فقیهان ایرانی الاصل مسلمان به نام ابوحنیفه می باشد.
2- مذهب مالکی: موسس مذهب مالکی، امام مالک ابن انس، ( متولد سال 95 و متوفی 179 هجری) وی نیز هم چون امام ابوحنیفه در روزگار خود به علوی مشهور بوده و تبار ایرانی داشته است.
3- مذهب شافعی، موسس مذهب شافعی، محمد بن ادریس الشافعی( متوفی به سال 205 هجری) می باشد که وی نیز از پیروان علوی و ایرانی تبار است.
4- مذهب حنبلی: موسس این مذهب، احمد بن حنبل، متولد( 164 و متوفی 241 هجری) از مردم مرو ایران بوده است.
مهم تر از همه، کتاب های شش گانه حدیث اهل سنت است که دست مولفین ایرانی به رشته تحریر در آمده است:
1- صحیح بخاری، تالیف محمدبن اسماعیل بخاری ایرانی است. این کتاب معتبر ترین کتاب حدیث در میان اهل سنت می باشد.
2- صحیح مسلم، تالیف مسلم بن حجاج نیشابوری ایرانی است.
3- سنن ابوداود، تالیف سلیمان بن اشعث. ابو داوود سجستانی ( سیستانی) ایرانی است.
4- جامع ترمذی، تالیف محمد بن عیسی ترمذی ایرانی است.
5- سنن نسایی، تالیف ابوعبدالرحمان احمد بن علی بن شعیب نسایی ایرانی است.
6- سنن ابن ماجه، تالیف محمد بن یزید بن ماجه قزوینی ایرانی است.
مولفان کتب اربعه شیعه، که معتبرترین کتاب های حدیث شیعه می باشند، نیز ایرانی بوده اند.
متکلمین اهل سنت نیز ایرانی بوده اند، همچون: ابوالهذیل علاف، ابراهیم سیار، عمرو بن عبید بن باب و . . . .