نوآوري، رمز پيروزي در انتخابات
آيا هاشمي رفسنجاني در انتخابات رياست جمهوري شرکت مي کند؟ اين سوالي است که در ماههاي اخير ذهن عموم مردم علاقه مند به سياست و همچنين جناح ها و گروههاي مختلف را به خود مشغول داشته است. بي ترديد هر پاسخي به اين سوال تأثير شگرفي بر سرنوشت سياسي کشور در طي سالهاي آينده بر جاي خواهد گذاشت.در حال حاضر اغلب تحليلگران با شيوه هاي مختلف علت تعلل هاشمي رفسنجاني در اعلام نظر نهايي را بيان کرده اند. عده اي به بي علاقگي وي براي تصدي سمت رياست جمهوري براي بار سوم و آنهم بعد از يک فاصله زماني 8 ساله اشاره دارد و گروه ديگر اتخاذ سياست صبر و انتظار را بخشي از برنامه هاي سياسي هاشمي رفسنجاني و يارانش براي ايجاد اختلاف در گروههاي رقيب ارزيابي مي کنند. جدا از اينکه کدام يک از اين دو تحليل با واقعيت هاي موجود مطابقات دارد، اين را نبايد فراموش کرد که هاشمي سال 1384 چندان با هاشمي حک شده در ذهن افکار عمومي در طي 8 سال رياست جمهوري و 8 سال رياست مجمع تشخيص مصلحت نظام تفاوت ندارد. اين در حالي است که ايرانيان قصد دارند در سال 1384 بر اساس برنامه ها مقام اول اجرايي کشور را برگزيند و نه همانند دهه اول و يا دوم انقلاب به قابليت هاي فردي و بر اساس احساسات بعضاً غير سياسي آراي خود را به صندوق هاي رأي بريزند.
يک واقعيت را نبايد از ياد برد که عموم مردم به شدت به تغيير روش ها - خواه تغييرات در جهت خواست اصلاح طلبان و چه در جهت خواست محافظه کاران- علاقه مند هستند. رأي دهندگان ايراني بالطبع به دنبال کسي خواهند رفت که بتواند با نوآوري و ايده هاي جديد، طرحي نو براي آينده کشور در اندازد، بويژه اينکه هم اکنون مي توان پيش بيني کرد نامزدي در روز 27 خرداد ماه سال جاري به صندلي سيد محمد خاتمي تکيه خواهد زد که بتواند به اين خواست عمومي، به شکل بهتري پاسخ دهد.
با نگاهي به نامزدهاي متعدد نهمين دوره رياست جمهوري به خوبي مشخص مي شود که صرفاً تعداد معدودي از اين نامزدهاي احتمالي به سوي نوآوري روي آورده اند. در اردوگاه اصلاح طلبان دکتر محمد معين با طرح موضوعاتي نظير واگذاري پست معاونت رياست جمهوري به سيد محمد رضا خاتمي، وعده انتخاب معاون حقوق بشر و تأکيد بر حضور نيروهاي ملي - مذهبي در سمت هاي مديريتي کشور نشان داد که بيش از رقيب خود، مهدي کروبي به نوآوري توجه دارد. در اردوگاه اصولگرايان، گويا محمد باقر قاليباف نيز قصد دارد با تغيير لباس از يونيفورم نظامي به کت و شلوار غير نظامي و همچنين بکارگيري شيوه هاي مدرن تبليغاتي گري رقابت را از رقباي درون جناحي خود بربايد.
اما شرايط براي هاشمي رفسنجاني، محتمل ترين نامزد پيروز در انتخابات رياست جمهوري - البته در صورت اعلام نامزدي رسمي- چندان مناسب به نظر نمي رسد. هاشمي رفسنجاني که همواره به عنوان يک سياستمدار طرح هاي جديد سياسي و اجتماعي را مطرح کرده است گويا قصد ندارد در سال 1384 چيز زيادي را ارائه کند. البته بايد موضوع رابطه با آمريکا را از اين بين مستثنا کرد، زيرا هاشمي رفسنجاني تلويحاً عزم خود را براي تغيير در مناسبات خصمانه ايران و آمريکا در صورت پيروزي در انتخابات رياست جمهوري اعلام داشته است. ليکن محدود شدن به بحث رابطه ايران و آمريکا، بدون پرداختن به موضوعات اجتماعي و سياسي ديگر نمي تواند موجب اطمينان خاطر هواداران هاشمي رفسنجاني براي پيروزي در انتخابات رقابتي سال 1384 شود.
اگر چه بر اساس نظر سنجي هاي انجام شده، ميزان اقبال عمومي به هاشمي رفسنجاني در مقايسه با ديگر رقباي احتمالي در بالاترين
سطح و قريب به 25 درصد است، اماناگفته پيداست که آراي 12-10 ميليون نفري براي هاشمي رفسنجاني رضايت بخش خواهد بود و نه اينکه به تحکيم امنيت ملي خواهد انجاميد. از اين رو اگر هاشمي قصد دارد سرانجام با کنار گذاشتن ترديدها؛ وارد صحنه انتخابات شود، بايد" هاشمي جديد" را تعريف کند. در سال 1368 "بازسازي" هاشمي رفسنجاني را راهي کاخ رياست جمهوري در خيابان پاستور کرد و در سال 1376، اين شعار "اصلاحات" خاتمي بود که وي را در مقابل رقيب پرقدرتش پيروز کرد. اکنون نخبگان، روشنفکران و توده مردم منتظر هستند ببينند هاشمي با چه شعارها و برنامه هاي جديد و بکري مي خواهد در انتخابات شرکت کند به توجه به چنين خواست اجتماعي است که مي تواند ميزان اقبال عمومي 25 درصدي جامعه به هاشمي رفسنجاني را به ارقام بالاتري ارتقا بخشد، درغير اين صورت پيروزي با آراي پايين و يا حتي در جريان دور دوم انتخابات نمي تواند افتخارآميز تلقي شود.
