با سعید ابوطالب از ماهواره تا مارمولک

آفتاب‌‌نیوز : از طرح جدید مجلس برای استفاده از ماهواره بگویید؟
آنچه که فوریت دارد یکی طرح خرید ماهواره است یکی هم طرح اصلاح قانون ماهواره که دو تا طرح است و از سوی 80 الی 100 نماینده امضا شده است. 

منظور شما از طرح خرید ماهواره چیست؟
ما در این طرح پیشنهاد کردیم ماهی 250 میلیون دلار از فروش نفت در اختیار صدا و سیما قرار دهند تا قادر به خرید ماهواره ای از نوع D.B.S شود و لازم نباشد برای پخش برخی شبکه ها چون العالم و سحر و حتی شبکه های استانی ماهواره اجاره کنیم، ما باید بتوانیم خود ماهواره داشته باشیم. چند دلیل دارد یکی اینکه مقرون به صرفه است و ما را از نظر فناوری جلو می اندازد و هم می توانیم پوشش منطقه ای ایجاد کنیم برای کشورهای فارسی زبان و اسلامی و هم یک مسیر مطمئن را برای ارسال پیام انتخاب می کنیم چون اجاره از ماهواره های دیگر مطمئن نیست مثلا مدتی ارسال برنامه از شبکه سحر را بستند بنابراین خیلی نمی شود روی این ماهواره های اجاره ای حساب باز کرد. برای خرید ماهواره هم باید قانون ماهواره را اصلاح کرد. یکی از اهداف ما هم این است که همه شبکه های استانی را بدهیم روی ماهواره تا   قابل دریافت باشد. بدین منظور تنوع شبکه ها را هم زیاد می کنیم، چون قانون ماهواره نا کارآمد است و اجازه نمی دهد شما دیش ماهواره داشته باشید و از ماهواره به یک نوعی استفاده کنید .بنابراین ما باید دو قانون سال 72 و 73 را اصلاح کنیم چون براساس  قوانین موجود  استفاده از ماهواره برای عموم مردم آزاد نیست. البته به برخی این اجازه داده می شود. مانند خبرگزاری ها یا دانشگاه ها . قانون سال 72 دو جنبه دارد. یکی اینکه ممنوعیت را تعریف می کند و نحوه اعمال آن را شرح می دهد دیگر آنکه شرایط استفاده مردم از ماهواره را توضیح می دهد .منتهی دولت را چون ملزم نکرده این شرایط را برای مردم ایجاد کند و مردم از برنامه های ماهواره ای استفاده کنند ،نهایتا رسیده به جایی که موسسه  رسانه های تصویری ،فیلم  را از ماهواره می گیرند و به مردم می دهند یا برخی شبکه ها چون مشکل کپی رایت ندارد صدا و سیما فیلم از ماهواره می گیرد و دوبله می کند و به مردم می دهد . با این حال قانون سال  72 اجرا نشده؛ الان ما بخش سلبی را دست نزدیم و جریمه نقدی را زیاد نکردیم اما از نظر سلبی قانون را سهل تر گرفتیم و بخش ایجابی راکه برای دولت لازم الاجرا  نبود  تعریف جدید کردیم .این دو بند را من اصرار دارم که به آن توجه و اجرا شود تا بحث ما در ماهواره حل شود. 

یک: ما صدا و سیما را موظف کردیم که لااقل سه شبکه ماهواره ای ایجاد کند ماهواره های 1 و 2 و 3 برنامه ها را از ماهواره های مختلف بگیرد و هم زمان برای مردم بفرستد تلویزیون پذیرفته تا 10 شبکه را می تواند توسعه دهد البته مشکلات مالی دارد که قرار است بر طرف کنیم. تلویزیون معتقد است ما در فضای آنالوگ هستیم و اگر سیستم دیجیتال شود  مشکلمان حل می شود . 
سعی کردیم با محل تامین اعتباری که دیدیم ،این موضوع حل شود بنابراین صدا و سیما مشکل محتوایی با قانون ندارد من معتقدم اگر صدا و سیما ملزم شود برنامه های مختلف را از ماهواره بگیرد اعم از برنامه های ورزشی، فیلم و سریال بخش محدودی از نیازهای رسانه ای مردم مرتفع می شود. 

اگر قرار است ماهواره ها از خانه جمع شوند چه چیزی باید جایگزین آن شود؟
ببنید من معتقدم حاکمیت همان طور که موظف است از وضعیت فرهنگی  صیانت کند موظف است نیازهای فرهنگی مردم را هم مرتفع کند. ماهواره یک فرصت فرهنگی است و حاکمیت نمی تواند این را از مردم بگیرد و سلب کند. ضمن اینکه  بند یک ماده 104 قانون برنامه  چهارم توسعه هم صراحت دارد که دولت موظف است از طریق صدا و سیما برنامه های ماهواره ای را از طریق کابلی برای مردم پخش کند. 

یک بخش دیگر آن است که دولت باید مجوز دهد به بخش های خصوصی که بیایندو برنامه های ماهواره ای را بگیرند و از طریق شبکه های کابلی در اختیار مردم بگذارند مثلا در برخی شهرک های بزرگ چون شهرک غرب، آتی ساز، اکباتان، به جای اینکه مصرف کننده یک دیش90CM غیر حرفه ای با چند تا L.M.B داشته باشند و نتوانند همه شبکه ها را بگیرد  می توانید   دیش های حرفه ای بگذارید . مثل دیش 10 الی 20 متری که همه شبکه ها را با بهترین کیفیت بگیریم و در اختیار مردم قرار دهیم اما دو تا مشکل هنجاری دارد. 

مثل شبکه هایی که برنامه های غیر اخلاقی پخش می کنند آنها را فیلتر کنیم و دیگری شبکه هایی که مشکل کپی رایت دارند. یعنی ما حق نداریم و مردم حق ندارند آنها را ببینند بالاخره خلاف اخلاق حرفه ای است. یعنی این شبکه ها در برابر دریافت وجه، برنامه هایش را در اختیار می گذارد بنابراین در قانون توضیح دادیم برابر مبنای حق نشر باید فیلتر کنیم. خیلی از شبکه ها مشکل هنجاری دارد که مطمئنم اگر آنها فیلتر شوند هیچکس اعتراض نمی کند .اصلا مشکل مردم ما این نیست که چرا اجازه

 نمی دهید شبکه های غیر اخلاقی را ببینیم هیچکس این حرف را نمی زند روشنفکران، خبرنگاران دانشجویان و اندیشمندان نمی گویند این برنامه ها را پخش کنید. 

اما در طرح آمده  که تلویزیون برنامه ها را به انتخاب خودش پخش کند . این کار را در شرایط فعلی هم به نوعی انجام می دهد .  اگر برنامه های فعلی تلویزیون برای مردم جذاب بود که سراغ ماهواره نمی رفتند.
مردم این را حق حاکمیت می دانند که برخی برنامه ها از این شبکه های ماهواره را فیلتر کند و بلکه از این فرصت باید استفاده شود و معتقدم این ماهواره هایی هم که وجود دارند به این شکل که برخی می گیرند 40درصد، 50 و بالای 70 درصد مردم دیش ماهواره دارند معتقدم بالای 99 درصد آنها استفاده غیر هنجار شکنی می کنند .یعنی از  فیلم ها ، سریال ها و گزارشهای خبری استفاده می کنند چون صدا و سیما نتوانسته تامینشان کند .این به معنی ضعف صدا و سیما نیست خیرچون هر چقدر هم که ما تلاش کنیم ، سقف تواناییمان محدود است .حداکثر 10 تا 20 شبکه 
می توانیم ایجاد کنیم . فارغ از بقیه محدودیتها در تعداد هنرمند هم  محدودیت  داریم.در حالی که در دنیا هزاران شبکه وجود دارد .تمام دنیا حرف می زنند و شاید تمام حرفاهایشان غیر اخلاقی نباشد .

چه اشکالی دارد استفاده کنیم .مثل اینکه ما بگوییم چون خودمان  نویسنده داریم کتاب های دیگر را نخوانید .این حرف منطق ندارد نمی گوییم این تضعیف صدا و سیما است چرا که صدا و سیما هر روز نقایصش  کمتر  شده. در این سال ها خیلی  از کمبود هاپر شد. برنامه های طنز، ورزشی و... با10 سال پیش اصلا قابل مقایسه نیست. ولی  این دلیل نمی شود ما جلوی این فرصت طلایی را بگیریم. 

این کار از چه وقتی صورت می گیرد. بلافاصله بعد از تصویب طرح در مجلس یا باید فرصت داده شود برای تامین بودجه آن؟
مشکل تامین بودجه نیست، ظاهرا دو یا سه ماه فرصت وجود دارد البته برای هر بندی یک فرصت جداگانه داده شده است. 

چگونه برنامه های جذاب وارد خانه های مردم می شود ؟
DMP بخش خصوصی است که دیش های حرفه ای را تامین می کند و شبکه های داخلی و کابلی ایجاد می کند DMP. همانند بخش های خصوصی دیگر چون پارس آن لاین عمل می کند .طبعا انتظار دارد چون بخش های دیگر خصوصی انحصاری باشد. DMP تحت نظارت قانون، خط قرمزها را تعیین و بر روی شبکه ها اعمال می کند .
در صورتی که مردم از دیش های ماهواره استفاده کنند مسلما از امکانات DMP بهره نخواهند گرفت بنابراین مقرون به صرفه نخواهد بود.

منظورتان  جریمه های  500 هزار الی 5 میلیون تومانی است؟  چرا جریمه ها را  این قدر سنگین در نظر گرفته اید؟
 ببینید،  اگر قرار است مزیت اقتصادی این شرکت تامین شود باید جریمه ها افزایش یابد و مردم به سمت استفاده از ماهواره نروند .از این به بعد نگاه اقتصادی است دیگر نمی توان بحث سیاسی و امنیتی را طرح کرد. 
در همه جا این کار صورت می گیرد مثلا در اندونزی و هند، DMP وجود دارند ،حالا به اسم های دیگر . یعنی امکانات LPL را ایجاد می کنندو  برنامه در اختیار مردم قرار می دهند اگر بخواهیم این کار را بکنیم باید حتما داشتن دیش های غیر مجاز را ممنوع کنیم مالزی که معمولا در خیلی موارد برای مردم  دیگر کشورها  الگو ست با حفظ شرایط فرهنگی اش توانسته کشور را پیش ببرد. یعنی همین راه را رفته ، برنامه ها را می گیرد و هر کدام را دوست داشت فیلتر می کند و به مردم نشان می دهد .

آنجا داشتن دیش برای هر خانه ای را 25 هزار دلار جریمه قرار داده اند این به آن معناست که هیچکس دیش ندارد .ممکن است این جریمه را هیچکس نداده و هیچکس هم نگرفته ولی معتقدم شرایط ایجابی، ایجاد شده است .
اگر شبکه DMP را ایجاد کنیم انگیزه ای برای استفاده از دیش ماهواره وجود ندارد مگر کسی بخواهد قانون کپی رایت را بشکند برنامه ای را ضبط کند و در بازار پخش کند طبیعتا جلوگیری می شود. 

پس این رقم جریمه هنگامی اعمال می شود که ابتدا بخش اول طرح یعنی جذابیت برنامه های تلویزیونی صورت گرفته باشد؟
کاملا درست است من معتقدم امکانات ایجاد کنیم بعد ممنوعیت را اعمال کنیم منطقا اینها پشت سر هم است. نمی توانیم قبل از ایجاد آن شرایط که شبکه های ماهواره ای از طریق تلویزیون ارسال شود و DMP تاسیس شوند جریمه ها را اعمال کنیم 

وقتی آن امکانات ایجاد شوند جریمه ها را اعمال می کنیم وقتی آن امکانات ایجاد نشده مقاومت مردمی هم وجود دارد .مقاومت مردمی را با روشهای  انتظامی نمی توان از بین برد .چنانچه الان هم قانون وجود دارد ولی همه ماهواره دارند .خود نیروی انتظامی هم می داند ولی چون مقاومت مردمی وجود دارد مقابل مردم که نمی توان ایستاد. 

ما قرار نیست مردم را مجبور به کاری کنیم. قرار است شرایطی را ایجاد کنیم که مردم بروند به سمتی که این قانون را اجرا کنند .منطق حکم می کند شرایط را ایجاد کنیم بعد جریمه را اعمال کنیم. 

رسانه های ملی به علت خط قرمزهای فراوان دچار محدودیت است مثلا شب های برره با تمام ظرافتش دچار محدودیت شد،  DMPچگونه از محدودیت ها عبور می کند ؟
جذابیت برنامه ربطی به رعایت و عدم رعایت خط قرمز ندارد، خیلی از برنامه ها در دنیا ساخته می شود که جذاب هستند ولی از خط قرمز عبور نکردند. خیلی برنامه ها هم وجود دارند که از خطوط قرمز عبور کردند و اصلا جذابیت ندارد. شما به آمار فروش فیلم های آمریکایی توجه کنید، فیلم های پر فروش اتفاقا در تلویزیون ما پخش می شود و تقریبا بدون سانسور در حالی که شاید خط قرمز ما با آنها یکسان نیست. 

به اعتقاد من در برخی موارد کارگردان در جذب مخاطب ناتوان است و برای جذب مخاطب خطوط قرمز را می شکند و چنین وانمود می کند که ابایی از این کار ندارد به اعتقاد من کسی که خط قرمز را می شکند ضعف دارد.
مثلا فیلم مارمولک، را من دو، سه ماه پیش برای اولین بار که در سینمای اختصاصی  نمایش داده شد دیدم. فقط یک ربع اولش را دیدم زیرا ارزش دیدن نداشت .زیرا نه آنقدر بد است که می گویند نه آنقدر خوب که می گویند . این فیلم هیچ جذابیتی ندارد نه فیلم نامه خوبی، نه دکوپاژ خوبی دارد. هیچ چیز درخشانی ندارد به غیر از بازی خوب پرویز پرستویی که بازی او هم بهتر از بازی های دیگرش نیست. این فیلم هنجار شکنی می کند یا حرف های تازه می زند فقط به این دلیل بود که مخاطب جذب کنند. نامش را به گونه ای انتخاب کردند که مخاطب جذب کند. فیلم ساز از این کلک استفاده کرد تا فیلم بی کیفیتش را به خورد مردم دهد. به اعتقاد من شب های برره هم از این کلک استفاده کرد. برای اینکه نشان دهد که خیلی هنجارشکن است نشان داد از خطوط عبور می کند این ضعف جای دیگری را پر می کند. این همه فیلم خوب ساخته می شود بدون اینکه خطوط قرمز را بشکند. 

ولی این هایی که گفتید برای مردم جذاب بود
مردم دوست دارند ببینند یک نفر گستاخی کرده . شاید مردم دوست داشته باشند  وقتی می روند فوتبال نگاه کنند بین داور و فوتبالیست ها دعوای شدید صورت بگیرد.  ولی این به معنای این نیست اینها خوب است. چون تماشاچی وجود دارد نباید هر چیز به نمایش گذاشته شود. بالاخره حاکمیت تبیین دیدگاه های فلسفی و جامعه شناختی را هم دارد و باید خطوط تعریف شود تا جامعه به سمت رشد و تکامل برود .من باز تاکید کنم اگر کسی هنرمند باشد باید داخل خطوط قرمز فعالیت کند.
شاید در خیابان، بین چند نفر دعوا شود مردم دوست دارند بایستند و ببینند ولی این شکستن خطوط قرمز جذاب نیست ولی شاید مخاطب پیدا کند. 

آیا شما معتقد نیستید شرایطی در داخل حاکمیت مردم را به سمت ماهواره یا بطور کلی تر ناهنجاری های فرهنگی سوق داده است. از بحث ماهواره خارج شویم آنچه امروز در جامعه بنام بدحجابی مطرح است و طرح مبارزه با آن شروع شده است محصول محدودیت ها و برخی برخوردهای نامعقول نبوده است؟ شما قیاس کنید موضوع حجاب خیلی از خانم ها و دختران حال را با اوایل انقلاب که عمدتا با حجاب کامل بودند.
این موضوع را قبول ندارم در اوایل انقلاب میل مردم به سمت حجاب تدریجی بود حتی تا سال های 60-59 یعنی دو تا سه سال بعد از انقلاب هم بی حجاب ها آزاد بودند شرایط آرمانی که اول انقلاب وجود داشت عامل حرکت مردم به سمت حجاب شد آن شرایط الان وجود ندارد و ما نتوانستیم آن را حفظ کنیم. به نظر من ما در روش ها اشتباه کردیم شما بررسی کنید در سال 57 هیچ دستوری برای چادر وجود ندارد سال ها گذشت تا دستور آمد که مجری های تلویزیون حجاب کنند. فضای فرهنگی دوران جنگ هم به گونه ای بود که جامعه به این سمت میل کرد و متأسفانه ما نتوانستیم آن را حفظ کنیم و این به دلیل آنست که از روش های پلیسی استفاده کردیم. 

به نظر من ما نتوانستیم روی فرهنگ حجاب کار مؤثر انجام دهیم و فقط به ایجاد قانون بسنده کردیم. فکر کردیم با قانون وضع کردن مردم منضبط و  با اخلاق و محجبه می شوند و امروز هنوز اصرار داریم این روش های ناموفق را عملی کنیم. اشکال هم ندارد ما قانونی را وضع کنیم که مثلا خانم ها بدون حجاب حق ندارند وارد ادارات شوند خانم ها هم می پذیرند در حوزه شما و حیطه مشخص به قانون عمل می کنند ولی وقتی از حوزه قانون بیرون رفت آیا باز هم به آن عمل می کنند؟ اگر عمل کرد این مسأله فرهنگ شده است حال ما بیاییم بگوییم اگر خانمی که در اداره به قانون عمل می کند و وقتی از حوزه قانون شما رفت آیا باز هم به آن عمل می کند؟ 

اگر عملکرد ،این مسأله فرهنگ شده است؟‌حال اگر این خانم در بیرون اداره مجاب به رعایت حجاب نبود ما باید قانون را در اداره برداریم؟ و به او بگوییم حجاب نداشته باش نه این موضوع عقلانی نیست چون دو شأن متفاوت دارد. 

پس تنها راه فرهنگ سازی است؟ با کدام روش امکان پذیر است؟
بله تنها راه فرهنگ سازی است، ‌فرهنگ سازی هم روش و ادبیات خود را دارد و زمان بر است بنابراین ما در حوزه قانون کم نداریم ولی تبدیل به فرهنگ نشده است.من معتقدم که اگر حجاب رعایت نشود به معنی مبارزه منفی نیست. 

خیلی از جوان ها در دهه هفتاد،در  ایام برگزاری جام جهان فوتبال دنبال یک کانال ماهواره ای بودند فقط هدفشان از دیدن ماهواره این بود که فوتبال ببینند.
از موقعی که شبکه 3 افتتاح شد با همه کاستی ها باز هم موثر بود بنابراین هر چه ما بتوانیم از درون به خواسته ها پاسخ دهیم تقاضا از بیرون کم می شود. آمارها نشان می دهد استفاده از ماهواره  ایام عید چون تلویزیون برنامه های خیلی خوبی دارد کم می شود. به عبارت دیگر هر وقت ما نیازهای مردم را در داخل تأمین کردیم  مردم سعی نکردند نیازهای خود را از جای دیگر تأمین کنند. 

علت مقاومت مردم در برابر اقدام نیروی انتظامی در جمع آوری ماهواره چیست؟
مردم می گویند ماهواره در حریم خصوصی ماست و بد و خوب آن را خود تشخیص می دهیم دولت هم فرصت داخلی خوب را ایجاد نکرده است بنابراین ما از ماهواره استفاده می کنیم.
ولی ما می گوییم امر خانوادگی که برخاسته از طبقه اجتماعی خانواده ها است مانع این می شود که زمانی که پدر مادرها در خانه هستند فرزندان به سمت کانال های غیراخلاقی ماهواره بروند اما زمانی که آنها حضور ندارند این امکان وجود دارد. 

ولی قفل کردن کانال های غیراخلاقی در میان استفاده کنندگان از ماهواره معمول شده است.
باشد ولی ما همیشه نگاه فیزیکی و سلبی را رد نکنیم در یک جامعه که اسلحه است ممکنست قتل بیشتر صورت گیرد. ولی در جامعه که اسلحه نیست یا کم است قتل کمتر صورت می گیرد. بنابراین اگر می خواهیم این تبعات را که اندک هم هست جلویش را بگیریم مجبوریم اقدامات سلبی هم داشته باشیم. 

اخبار سیاسی و چهره های سیاسی در صدا و سیما چندان حضور معنی داری ندارند و ضعیف است از طرف دیگر اگر ماهواره ها جمع شوند و یا محدود شوند این بخش با خلاء مواجه می شود فکر می کنید مخاطبان این بخش چگونه  می توانندبه اخبار روز دسترسی داشته باشند.
شما یک موقع مرادتان از برنامه های سیاسی برنامه های گروه های اپوزسیون است یک موقع اخبار از رسانه هایی چون CNN‌ و BBC و اینها است این دو تا بحث دارد در این که ما در تولید خبر ضعیف هستیم من کاملا تأیید می کنم حتی خبرهایی که در چارچوب ما هست مثلا اینکه در تایلند یا آفریقا چه اتفاقی می افتد ربطی به خطوط قرمز سیاسی ما هم ندارد متأسفانه ما کمی ناتوانیم در بحث خبر که برخی از آن مربوط به بحث مالی است. یک موقع مخاطب ما می خواهد بداند در دنیا چه خبر است کاری هم به خطوط سیاسی یا غیره ندارد. 

مثلا در فلسطین یا الجزایر چه خبر است. دیگر آنکه یکی دنبال شبکه های اپوزسیون و اخبار آن است که من مخالفم اگر اینها بخش هنجارشکنی اخلاقی اش را حذف کنیم که با کلک استفاده از تصاویری که در فرهنگ ما محدودیت دارد سعی در جذب مخاطب هستند. بقیه اش که بخش سیاسی است اصلا خطری برای نظام ما ندارد من می گویم حتی اگر ما بیاییم این بیست و اندی شبکه فارسی زبان را خود رله کنیم که مردم ببینند البته با حذف بخش هنجار شکن اخلاقی،این امر حتی باعث تقویت نظام می شود؛ چون آنها حرفی برای گفتن ندارند محکم ترین و بهترین حرف درون نظام در چارچوب قانون گفته می شود ما بحث مان روی شبکه های خارجی فارسی زبان این نیست که آنها آنچه را مردم نمی دانند برملا می کنند بلکه آنها با استفاده از شکستن خطوط فرهنگی ما سعی می کنند تا مخاطب جذب کنند به نظر من آنها مشکل اخلاقی و فرهنگی ایجاد می کنند اگر این شبکه ها وجود نداشت شبکه های غیراخلاقی و سکس در جهان وجود نداشت من معتقدم همه شبکه ها را بلااستثناء می توان دریافت و پخش نمود. 

ما حتی اخبار چهره های سیاسی منتقد داخلی را پخش نمی کنیم چگونه شما انتظار دارید می شود همه اخبار ماهواره های فارسی زبان را پخش کرد. به عنوان مثال و مصداق حجم خبر مربوط به آقای بهزاد نبوی و ابراهیم یزدی در صدا و سیما در مقایسه با شخصیت های دیگر مربوط به جناح اصولگرا چه میزان است؟
ببینید این افرادی که از آنها نام بردید به اندازه ای که یار دارند رسانه و  بلندگو در اختیار آنها می گذارد. تازه آنها هم رسانه های خود را دارند. روزنامه شرق،‌ سایت ها و ... آنها را ساپورت می کنند. 

منظور من رسانه ملی است؟
خوب مقداری هم منصف باشید آنها عُده عِده ندارند. آقای بهزاد نبوی با همه دوستانش در یک فولکس جا می شوند چنانچه موتلفه و دوستانش هم در یک فولکس جا می شوند این یک واقعیت است. 

حزب مشارکت چطور؟ آیا آنها هم در یک فولکس واگن جا می شوند؟
به میزانی که یار دارند رسانه دارند. خیلی از اینها تبلیغ می کنند ما رسانه نداریم آزادی نداریم همین ها هم از رسانه ها پخش می شود و خود این کارها نوعی تبلیغ است. 

یعنی شما معتقدید از نظر پوشش اخبار سیاسی ما هیچ محدودیتی نداریم؟
شما الان می خواهید بپرسید که وضع ایده آل است .من می گویم نه وضع ایده آل نیست ما باید برویم به سمت وضع ایده آل ما در حال حاضر در حال تجربه مردم سالاری دینی هستیم خیلی وقت ها جرأت ریسک نداریم آرام آرام این جرأت را پیدا می کنیم به تلویزیون نگاه کنید زمانی ما جرأت پخش خیلی از چیزها را از تلویزیون نداشتیم 

زمان آقای ضرغامی مطالبی پخش می شود که زمان آقای لاریجانی پخش نمی شد.
بالاخره ما در حال توسعه هستیم باید منصفانه قضاوت کرد. نواقص وجود دارد روزی نیست آقای ضرغامی بیاید مجلس و مورد مواخذه نماینده ها قرار نگیرد. 

آزادی های مدنی هم در حال نهادینه شدن است بسیاری از مطبوعات هم نحوه درست استفاده شدن از آزادی را نمی دانند و همین امر مانع تداوم حضور آنها شد. آزادی گاهی خود قاتل آزادی می شود.
به تاریخ اگر توجه کنید در ایران هرگاه آزادی از مردم سلب شد دلیل آن استفاده نادرست از آن بوده است.
یعنی خود مردم به سمتی رفتند که حکومتی تشکیل دهند تا جلوی آزادی را بگیرد در دنیا هم همینطور است این یک مفهوم فلسفی سیاسی است. در آمریکا و فرانسه هم جلوی خیلی از آزادی ها را می گیرند خانم امانپور از آمریکا می آید داخل ایران به هر جا می خواهد می رود گزارش تهیه می کند با رئیس جمهور مصاحبه می کند اما وقتی من به عنوان نماینده تلویزیون می خواهم به آنجا بروم با محدودیت مواجه می شوم. 

شنیده شده که برخی شبکه های تلویزیونی مانند هما،‌ مهاجر، ایران موزیک و ... مورد حمایت دولت هستند اگر قرار است این برنامه ها پخش شود و نظام موافق آنها است چرا از رسانه ملی پخش نمی شود؟
اتفاقا صبح با مدیر شبکه هما صحبت می کردم درخواست مصاحبه با من داشت که رد کردم. این شبکه ها هیچ حمایتی از سمت حکومت نمی شوند. اتفاقا من از ایشان از منابع مالی شبکه شان پرسیدم اظهار داشت که از آگهی ها و بیزینس است من نپذیرفتم گفتم من هزینه تولید را می دانم. با پیام بازرگانی نمی توان شبکه را از نظر مالی اداره کرد به هر حال این ها چه به ما نزدیک باشند چه دور مورد حمایت ما نیستند شما در این مسأله هیچ تردیدی نکنید. خیلی از این برنامه ها هم مناسب هستند. 

پس چرا در رسانه ملی پخش نمی شوند؟
این دلیل نمی شود هر چیز خوبی را ماهواره پخش می کند ما هم پخش کنیم. 

آیا این برنامه های مناسب همان برنامه هایی که قرار است در طرح مجلس از طریق ماهواره ها برای مردم پخش شود؟
این دقیقا سوال خود من از  مدیران مهاجر و MITV است. گفتم شما قانون اساسی ما را بپذیرید در چارچوب آن برنامه تولید کنید ما مخلص شما هستیم.