آنچه چین و روسیه را به تغییر موضع وا می دارد
آفتاب‌‌نیوز : 
دو کشوری که مخالفت هایشان با اعمال اقدامات شدید علیه ایران، تا کنون تصویب قطعنامه ای این چنینی در شورای امنیت را به تأخیر انداخته بود. اینک و پس از تصویب قطعنامه وزارت خارجه روسیه در بیانیه ای از ایران خواسته است به خواسته جامعه جهانی گوش دهد. مقامات چینی نیز بار دیگر با دعوت از طرفین به حفظ خویشتن داری امیدوارند قطعنامه بتواند راه مذاکره و دیپلماسی را در حل مسأله هسته ای ایران باز کند.
اما نکته حائز اهمیت آن است که در نهایت چین و روسیه علیرغم منافع متقابلی که در رابطه با ایران دارند، هماهنگی با نظام بین الملل به رهبری آمریکا را به نزدیکی با تهران ترجیح داده اند و می توان گفت رویکرد مسکو و پکن نسبت به برنامه هسته ای ایران همواره تابعی از روابط آنها با غرب و مخصوصا آمریکا بوده است.
بی شک روابط اقتصادی چین با آمریکا بیشتر از منافعی است که پکن با ایران دارد. از این رو وعده های واشنگتن به روسیه در خصوص همکاری هسته ای که می تواند منافع سرشاری فراتر از آنچه که روسیه از ساخت نیروگاه هسته ای بوشهر منتفع می شود را نصیب مسکو کند، در همصدایی چین و روسیه با نظام بین الملل در اعمال فشار به ایران برای تعلیق فعالیت های هسته ای اش بی تأثیر نبوده است.
در چنین شرایطی به نظر می رسد در ادامه مسیر نیز چین و روسیه بخواهند با طولانی کردن زمان اظهارنظر در خصوص ایران، از یک سو مقامات تهران را نسبت به حمایت از آنها امیدوار سازند و به این ترتیب به منافعشان در ارتباط با ایران ضربه ای وارد نسازند و از سوی دیگر تعامل با غرب به ویژه آمریکا را نیز از دست ندهند.
دو کشوری که مخالفت هایشان با اعمال اقدامات شدید علیه ایران، تا کنون تصویب قطعنامه ای این چنینی در شورای امنیت را به تأخیر انداخته بود. اینک و پس از تصویب قطعنامه وزارت خارجه روسیه در بیانیه ای از ایران خواسته است به خواسته جامعه جهانی گوش دهد. مقامات چینی نیز بار دیگر با دعوت از طرفین به حفظ خویشتن داری امیدوارند قطعنامه بتواند راه مذاکره و دیپلماسی را در حل مسأله هسته ای ایران باز کند. اما نکته حائز اهمیت آن است که در نهایت چین و روسیه علیرغم منافع متقابلی که در رابطه با ایران دارند، هماهنگی با نظام بین الملل به رهبری آمریکا را به نزدیکی با تهران ترجیح داده اند و می توان گفت رویکرد مسکو و پکن نسبت به برنامه هسته ای ایران همواره تابعی از روابط آنها با غرب و مخصوصا آمریکا بوده است.
بی شک روابط اقتصادی چین با آمریکا بیشتر از منافعی است که پکن با ایران دارد. از این رو وعده های واشنگتن به روسیه در خصوص همکاری هسته ای که می تواند منافع سرشاری فراتر از آنچه که روسیه از ساخت نیروگاه هسته ای بوشهر منتفع می شود را نصیب مسکو کند، در همصدایی چین و روسیه با نظام بین الملل در اعمال فشار به ایران برای تعلیق فعالیت های هسته ای اش بی تأثیر نبوده است.
در چنین شرایطی به نظر می رسد در ادامه مسیر نیز چین و روسیه بخواهند با طولانی کردن زمان اظهارنظر در خصوص ایران، از یک سو مقامات تهران را نسبت به حمایت از آنها امیدوار سازند و به این ترتیب به منافعشان در ارتباط با ایران ضربه ای وارد نسازند و از سوی دیگر تعامل با غرب به ویژه آمریکا را نیز از دست ندهند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید