روایتی از وضعیت منطقه توسط اولین فردی که به محل برخورد هواپیمای A.T.R با دنا رسید، منتشر شد.
به گزارش آفتابنیوز، وی که اولین نفری بود به محل برخورد هواپیما با دنا رسیده بود گفت: صبح روز دوشنبه (۳۰بهمن ۱۳۹۶)یک روز قبل از پیدا شدن محل سقوط هواپیما به همراه چند کوهنورد محلی به منطقه کوهگل رفتیم و به سمت تنگه نول حرکت کردیم و بعد از صعود و بالارفتن از نول شروع به عملیات جستجو نمودیم.
در بعد ازظهر همان روز دو نفر از دوستان تصمیم به برگشت نمودند ولی من و بقیه کوهنوردان تصمیم به ادامه کار و بالا رفتن نمودیم. کمکم هوا رو به تاریکی بود و با توجه به شرایط بد جوی و برودت هوا و کولاک امکان شب مانی در خطالراس را نداشتیم و تصمیم بر این شد که شب را در اشکفت نول به صبح برسانیم.
در صبح روز دوم نیز تعداد دیگری از همراهان ما تصمیم به برگشتن نمودند و اصرار به بازگشت تمام گروه بود ولی من و یکی از دوستان راضی به برگشت نشدیم و نهایتاً با یکی از دوستان بصورت گروه دونفره شروع به ادامه مسیر نمودیم.
روز دوم از حرکت ما بود و من و یکی از دوستان در حال پیشروی مسیر بودیم که طی تماسی از دوستان به بنده اعلام شد که محل تقریبی سقوط هواپیما مشخص شده و در محدوده پازن پیر است.در نهایت تصمیم به تغییر مسیر به سمت پازنپیر نمودیم.
در مسیر بازگشت به پازنپیر به گروه آقای حاج کرمی برخوردیم که ایشان هم مثل من و دوستان در پی جستجوی محل سقوط بودند پس تصمیم براین شد که به همراه هم به سمت محل سقوط حرکت کنیم و با دوربین مسیر را مشخص کردیم وه به سمت محل سقوط حرکت کردیم.
حوالی ساعت ۳:۳۰ بعدازظهر به محل سقوط هواپیما رسیدیم.
با وضعیت اسفناک و غمانگیزی روبرو شدیم که واقعاً دلخراش بود.
تمام هواپیما و تعداد زیادی از ابدان مسافران تکهتکه و در منطقه پخش شده بودند.
هوا به شدت سرد و باد و طوفان تمام منطقه را در بر گرفته بود.
در این حین طی تماسی با دوستان خود در سیسخت و دیگر جاها اعلام کردم که به منطقه سقوط رسیده و الان در کنار لاشه هواپیما هستیم و بعد اقدام به جستحوی محل نمودیم و در چند دقیقه بعد طی تماسی از شبکه دنا بنده وضعیت منطقه را تشریح نمودم.
بعداز تماس زنده بنده با شبکه دنا با دوستان همراه اقدام به جمع آوری برخی از اجساد و تکههای ابدان مسافران نمودیم. با توجه به وضعیت برخی اجساد که قابل شناسایی نبودند و تکههای جدا شده بدنها میتوانستیم شدت برخورد هواپیما را حدس بزنیم.
واقعاً لحظات سختی بود و با کمک دوستان در حال ادامه عملیات جمع آوری اجساد بودیم. با توجه به بارش برف خیلی از اجساد و قسمت زیادی از بدنه هواپیما زیر برف بودند و این خود عملیات جستجوی اجساد را سخت کرده بود.
طی تماسی به بنده اعلام شد که نیروهای امدادی عازم منطقه هستند و بعد گذشت مدتی شاهد حضور دلاوران ارتش و دیگر نیروهای امدادی بودیم. تماماً ورزیده و با تجهیزات کامل به منطقه آمده بودند.
بعداز حضور نیروهای امدادی که با هلیکوپتر به منطقه سقوط هلیبرن شده بودند عملیات جمع آوری اجساد را به کمک این عزیزان ادامه دادیم.
ساعت حوالی ۷ عصر بود و با توجه به شدت سرما وکولاک و همچنین تاریکی هوا دیگر قادر به ادامه عملیات نشدیم.
دوستان ارتشی با توجه به اینکه تجهیزات شب مانی در ارتفاع را داشتند اقدام به برپا کردن چادرهایشان نمودند و شب را در آنجا سپری نمودند و تصمیم به برگشتن من و دوستان همراه به منزل شد. حرکت کردیم و حوالی ساعت ۲ بامداد به منطقه کوهگل رسیدیم.
این روایت را سایت کننیوز منتشر کرده است.
شده تا اون سر دنیا پیاده برم دیگه هواپیما سوار نمیشم وحشتناکترین مرگه
درود بیکران به دلاور مردان ارتش ایران