آفتاب: هانس بلیکس رئیس سابق بازرسان تسلیحاتی سازمان ملل متحد تاکید کرد که به اعتقاد او «ایالات متحده میتواند همانطور که موفق شد از طریق مذاکره مستقیم با کره شمالی یک راه حل مسالمتآمیز برای حل بحران اتمی شبه جزیره کره پیداکند در مورد ایران نیز با آغاز مذاکرات مستقیم و بدون پیش شرط راه را برای شفاف کردن برنامه هستهای تهران هموار کند».
به گزارش «اینترنشنال هرالدتریبیون» بلیکس در مقالهای که در شماره سهشنبه این نشریه به چاپ رسیده ابتدا با اشاره به تشابه وضعیت ایران در ابتدای سال 2007 با عراق سال 2003 مینویسد: «علیرغم اینکه بسیاری از دولتهای اروپایی با نظر واشنگتن مبنی بر تهدیدآمیز بودن برنامه هستهای ایران موافق هستند ولی هیچیک حتی تصور انجام حمله نظامی به ایران را نمیپذیرند زیرا نتایج آن را فاجعهبار تلقی می کنند، با این وجود مردم در اروپا و آمریکا نگران آن هستند که یک اشتباه نظامی از سوی ایران و یا اقدامی مانند قطع همکاری با آژانس و یا خروج از NPT زمینه را برای یک بحران نظامی تمام عیار بین دو کشور فراهم آورد».
به ادعای بلیکس هرچند حمله نظامی میتواند دستیابی ایران به چرخهسوخت را برای چندسال به تعویق بیاندازد ولی به طور قطع منجر به توقف کامل همکاری تهران با آژانس، افزایش حمایت عمومی در داخل ایران از یک برنامه تسلیحاتی هستهای و حتی حمایت بیشتر از نیروهای مذهبی ضد غرب در خاورمیانه شود.
بلیکس همچنین با انتقاد از رویکرد شورای امنیت در وضع تحریم علیه تهران نوشته است: «نتیجه مشهود این تحریمها تا الان دستیابی کمتر بازرسان IAEA به تاسیسات اتمی ایران بوده است».
مدیر کل سابق آژانس بینالمللی انرژی اتمی در ادامه مینویسد: «در مورد کرهشمالی، ایالاتمتحده هیچ پیششرطی نظیر توقف بازفرآوری پلوتونیوم مطرح نکرد و هیچ تعهدی نیز نسپرد که در صورت موفقیت مذاکرات اقدام به برقراری روابط دیپلماتیک با پیونگیانگ نماید، با اینحال احترام طرفین به شرایط یکدیگر باعث شد تا این مذاکرات به نتیجه مطلوب یعنی حرکت در مسیر خلعسلاح اتمی شبه جزیره کره منجر شود. با اینحال واقعا معلوم نیست چرا در مورد ایران غنیسازی هم به عنوان پیش شرط و هم به عنوان موضوع مذاکره تبدیل شده و دولت بوش برخلاف توصیه گزارش بیکر-همیلتون به جای مذاکره مستقیم با تهران مسیر تهدید نظامی و اتهام زنی علیه تهران را در پیش گرفته است».
بلیکس در خاتمه می نویسد: «تنها راه برونرفت از بحران کنونی این است که ایالات متحده ادبیات تحقیرآمیز کنونی راکنار گذاشته و در مقابل تهران نیز مذاکره بدون پیششرط و تهدید را به عنوان یک شیوه آزمایششده و موفق در پیش گیرد».