غلامرضا تاجگردون، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه، در بخشی از گفتگوی خود با خبرآنلاین درباره دلایل شکست اصلاحطلبان در انتخابات هیئت رئیسه مجلس گفت: شاید کسی تاحالا به طور صریح به این مسائل نپرداخته باشد، اما باید توجه داشت که ما در مجلس دهم، چهار انتخابات را برای هیئترئیسه برگزار کردیم که همگی نیز با یکدیگر تفاوت داشتهاند. در دور نخست نوعی وزنکشی سیاسی انجام شد. خود من در این دوره با وجود اینکه آقای علی لاریجانی را فردی باهوش، توانا و منصف میدانم، اما به آقای عارف رای دادم.
وی افزود: در سال دوم نیز که کسی از امیدیها کاندیدا نشد و آقای لاریجانی رئیس ماند. سال سوم اتفاق عجیبی افتاد و جریانات با هدف وزنکشی در صحنه انتخابات هیئترئیسه حضور پیدا کردند. آقای حاجبابایی نیز از اصولگرایان ولایی برای رقابت با آقای عارف و لاریجانی وارد میدان شد. بنابراین میشد به این دوره بهعنوان نوعی وزنکشی سیاسی نگاه کرد و خیلی بحث آن نبود که چه کسی پیروز شود. پس از پایان انتخابات آقای عارف آرای بیشتری از دو کاندیدای دیگر اخذ کرد و وزنها همانطور که پیشبینی هم می شد مشخص شد. بهنظر من فردی که بیشتر از همه متوجه وزن خودش در مجلس شد، آقای لاریجانی بود. آقای لاریجانی فردی زیرک و سیاستمدار است. در حقیقت اصولگرایان ولایی سعی داشتند به او بفهمانند که بدون حمایت آنها، نمیتواند رئیس مجلس بماند. بنابراین وقتی آقای حاجبابایی کنار کشید تعدادی به لاریجانی رای دادند و بدین ترتیب او پیروز شد.
تاجگردون همچنین درباره دلیل حذف علی مطهری از هیئت رئیسه مجلس گفت: اشتباهی که فراکسیون امید مرتکب شد آن بود که سیگنال دادیم که وزن ما همینقدر است و وزن آقای لاریجانی نیز بهتنهایی برای ریاست کافی نیست از اینرو میتواند برای ریاست با اصولگراها وارد ائتلاف شود. بنابراین باید رای سال چهارم با تیزهوشی وارد عرصه میشدیم. من یکی از افرادی بودم که اصرار کردم تا آقای عارف کاندیدا نشوند. در این دوره زمانی که آقای لاریجانی آقای عارف را در برابر خود دید، شرط پیروزی خود را در ائتلاف با اصولگراها میدانست. او می دانست که ولایی ها حتما بهدنبال سهمخواهی و معامله خواهند بود. این سهم همان کرسی نائبرئیسی مجلس بود. بنابراین زمانی که نام آقای مصری در لیست قرار میگیرد، طبیعی است که آقای علی مطهری دیگر نمیتواند نایبرئیس بماند.
عضو فراکسیون امید افزود: من در جلسه فراکسیون امید نیز این موضوع را مورد تاکید قرار دادم که خط قرمز جریان امید باید علی مطهری باشد. چرا که نگاه جامعه اکنون معطوف به علی مطهری است. من به توانایی ایشان نیز کاری ندارم، اما باید پذیرفت که ایشان در جامعه مورد توجه هستند. بنابراین من گوشزد کردم که اگر علی مطهری از هیئترئیسه بازبماند، فراکسیون امید باید هزینه گرافی را بپردازد تا به جامعه بفهمانیم که چرا نتوانستیم او را در کرسی نایبرئیسی حفظ کنیم. پس از انتخابات مشخص شد که آقای عارف به اندازه همان سال نخست رای کسب کردهاند.
تاجگرودن ادامه داد: ما باید حدس میزدیم که فراکسیون امید اگرچه ۱۸۰ نماینده را در کلام وارد مجلس کرد، اما در سال سوم با همه توانش هم که ظاهر شد تنها ۱۱۴ رای را کسب کرد، دیگر توانایی برای رسیدن به کرسی ریاست را ندارد. بنابراین فراکسیون امید باید به نوعی بازی سیاسی تن میداد تا از هزینههای سیاسی کم میکرد. بهنظر من حذف علیمطهری یک استباه استراتژیک برای اصلاحطلبان بود. آقای لاریجانی نیز از موضع خود و حامیانش تصمیم درستی گرفت و نباید انتظار داشت تا او خود را فدای اقداماتی بکند که در نتیجه بازنده آن باشد.
یک نگاه به وقایع اخیر بیندازید متوجه می شوید که عارف همیشه و تحت هر شرایطی از اظهار نظر خودداری می کند پ صبر می کند تا افراد ذی نفوذ اصولگرا هم سخنان خود را بگویند و دیگر اصلاح طلبان هم نظر خود را بیان کنند و احیانا هزینه هم بدهند
بعد وقتی مطمین می شود مه اظهار نظر او دیگر خطری برای شخص خودش ندارد صفحه صفحه مصاحبه می کند
در اثر چنین روحیه ای عارف همواره باعث تضعیف جناح اصلاح طلب می شود چون همیشه تابع دیگرانی است که در قدرت هستند