آفتابنیوز : فصل پنجم كه شروع شد، اختلافات سامره و قلعه نویى اوج گرفت اما همه به آقاى سرمربى مى گفتند كه قدر این بازیكن را بدان. سامره باهوش و چارچوب شناس است، ذاتاً فوتبالیست است اما به لحاظ ذهنى مشكل دارد و از نظر روحى داغان شده است. قلعه نویى در پاسخ به این توصیه ها مى گفت:«سیاوش سرش را مقابل توپ مى گذارد، تكل مى زند و درگیر مى شود و با تمام وجود بازى مى كند، زمین كه مى خورد، مثل فنر بلند مى شود اما على سامره بى رگ است. مى بریم برایش فرقى نمى كند؛ مى بازیم باز هم برایش فرقى نمى كند. آقا جان بى رگ است.»
اما سرانجام قلعه نویى مجبور شد براى درست كردن شرایط روحى سامره یك روانشناس را به مجموعه كادر فنى اضافه كند. حتى این روانشناس یك ساعت در اولین جلسه با سامره صحبت كرد ولى در نهایت تصمیم بر این شد كه سامره از استقلال جدا شود و به لیگ امارات برود. روانشناسى كه امیر قلعه نویى براى حل كردن مشكل سامره آورده بود، همین عباس منتظرى است كه امروز با همین عنوان در تیم ملى كار مى كند.
منتظرى بعد از جدایى سامره هم در استقلال ماند و تلاش كرد كه این تیم را به لحاظ روحى در شرایط مطلوبى قرار بدهد. با این مقدمه به سراغ او مى رویم و مى دانیم كه منتظرى به واسطه حضور در جمع استقلالى ها، سیاوش اكبرپور را بهتر از هر كسى مى شناسد. روانشناس فعلى تیم ملى وقتى در جریان ماجراى سیاوش قرار مى گیرد، بحث را اینگونه شروع مى كند: «باید سیاوش را از ۲ بعد فردى و اجتماعى بررسى كنیم. شخصیت سیاوش احتیاج به كار جدى ترى دارد.اگر خاطرتان باشد، در دوره حضور من در استقلال از این لحاظ شرایط بهتر بود و حتى اگر باز هم خاطرتان باشد، محمود فكرى كه یك بازى در میان اخراج مى شد، شرایط بهترى پیدا كرده بود. به نظر من سیاوش باید ۶ ماه تحت كنترل یك روانشناس باشد تا از این حالت خارج شود.
استرس و فشار روى سیاوش بالا است و به لحاظ فردى هم این بازیكن را از سایر نفرات جدا مى بینم. هر كسى واكنش خاص خودش را دارد؛ مثلاً حسین كاظمى هم مثل سیاوش زیر فشار بود اما واكنش او اینچنین نبود و آثار این فشار را در كیفیت بازى او مى بینم كه افت كرده است. باید روى كاراكترهاى شخصیتى سیاوش كار كنیم و این كار احتیاج به برنامه اى بلند مدت دارد. ناهنجارى اكبرپور نتیجه فشارهایى است كه از بیرون به او وارد مى شود.»
بحث ما با دكتر منتظرى ادامه دارد. روانشناس تیم ملى وقتى با این سؤال مواجه مى شود كه آیا ماجراى تیم «ب» و اتفاقات اخیر در ناهنجارى سیاوش تأثیر داشته مى گوید: «صددرصد این مسأله هم تأثیر داشته. وقتى بازیكنان در چنین شرایطى قرار مى گیرند، در مصاحبه هاى خود در پى فرار هستند و معمولاً مصاحبه هایى ناپخته انجام مى دهند.
واكنش آنها مثل رونالدینیو و كاكا نیست. اگر به مصاحبه هاى آنها دقت كنید، مثل یك مفسر حرف مى زنند اما بازیكنان ایرانى ناپخته و خام، فقط در فكر فرار از شرایط مى گردند. پس نباید مصاحبه او و بحث هایى را كه اینچنین مطرح كرده جدى گرفت.
براى سیاوش اكبرپور ارزش فراوانى قایل هستم؛ از آنجا كه مى دانم از خانواده اى محترم بیرون آمده، تصور مى كنم كه اگر شرایط روحى مناسبى داشته باشد، مى تواند یكى از بهترین بازیكنان فوتبال ایران باشد اما سیاوش همواره بى قرار و ناآرام است و كسى هم به ناهنجارى هاى او توجه نمى كند و در نتیجه با این اتفاقات فوتبالش نابود مى شود.»
در پایان بحث، ناخودآگاه این بحث مطرح مى شود كه چه برنامه اى براى تیم ملى وجود دارد و براى نفراتى مثل سیاوش كه از دل لیگ ایران - لیگى كه تیم هایش به مقوله روانشناس بى توجه هستند - بیرن مى آید چه برنامه اى وجود دارد كه دكتر منتظرى مى گوید: «برنامه ۶ ماهه داریم اما این برنامه عملى نشد و متأسفانه تا بازگشت تیم ملى از مكزیك، نفرات در اختیار ما نیستند تا كار روانشناسى را شروع كنیم. تلاش ما این است كه تا شروع جام ملت ها، فرهنگ رقابت سالم و فرد در خدمت گروه را جا بیندازیم تا تیم ملى در شرایط بهترى در جام ملت ها بازى كند.»
منبع:ایران ورزشی