یکی از سریال های دوست داشتنی دوران نوجوانی دهه هفتادیها (هریپاتر) بود. ولی چرا این دسته از فیلمهای جادویی برای بعضی از ما حتی در سنین جوانی هم جذاب هستند؟
۱. هریپاتر دیدهها از ندیدهها خلاقتراند؟
طبق نتیجه آزمونی که از کودکان خلاق گرفته شده، شاید عجیب باشد که بدانید؛ کودکانی که قسمتی از هریپاتر را دیدند درصد خلاقیت بیشتری نسبت به آن دسته از کودکانی که فیلمهای دیگری دیدند نشان دادند. این تاثیرگذاری فقط برای کودکان نیست، روی افراد بالغ هم است؛ اما کمتر، چون افراد بزرگسال با تمام حواس و دقت خود فیلم را تماشا نمیکنند و کاملا از آن تاثیر نمیگیرند. بنابراین اگر میخواهیم واکنشهای سریع برای حل مشکلات خود داشته باشیم، فیلمهایی که کمی چاشنی جادو دارند ببینیم. این دسته از فیلمها به پرورش هوش هیجانی ما کمک بسیاری میکنند.
۲. چرا فیلمهای تراژدی را به کمدی ترجیح میدهیم؟
بعضی روزها که برای تفریح کردن حوصله بیرون رفتن را نداریم، شاید اولین چیزی که به ذهنمان میرسد تماشای فیلم باشد. ممکن است چند فیلم را پشت سر هم نگاه کنیم و حالمان هم خوب باشد. مثل فیلمهای کمدی که خندهدار هستند و باعث کاهش فشار خون میشوند و اگر چند دوره پشت سر هم این خندهها تکرار شوند، گرفتگی عروق را کاهش میدهد. ۱۵ دقیقه خنده شدید در طول یک فیلم همین تاثیر را بر تمام دستگاه عروقی و قلبی دارد؛ اما چرا در بیشتر مواقع فیلمهای تراژدی طرفداران بیشتری دارند؟! تحقیقات نشان میدهند که دیدن فیلمهای تراژدی بخشی از مغز را فعال میکند که در حالت طبیعی خاموش است. فعال بودن این بخش باعث میشود بیشتر عشق بورزیم و بیشتراحساس رضایت از زندگی خود، داشته باشیم. (دیدن فیلمهای تراژدی به افرادی که سابقه افسردگی دارند توصیه نمیشود)
۳. اگر فقط ژانر وحشت میبینید اینجا را بخوانید
همانند ژانرهای کمدی و تراژدی برخی افراد خیلی جدی ژانر وحشت را دنبال میکنند. انتخاب ژانر مورد علاقه فیلم کاملا سلیقهای است و منحصر به فرد؛ اما ژانر وحشت به حالات خوب و خلاقیت ختم نمیشود؛ بلکه با ترشح بیش از حد آدرنالین موجب صدمههای فیزیکی و مغزی میشود، بدون اینکه متوجه باشیم چه اتفاقی دارد میافتد. هنگامی که یک صحنه ترسناک میبینیم: ضربات قلبمان بیشتر میشود و فشار خون بالا میرود. این تغییرات در افرادی که مشکلات قلبی و عروقی دارند میتواند به حمله قلبی منجر شود. آمار حملههای قلبی پس از اکران فیلم شور مسیح(the passion of the Christ) به طور باورنکردنیای بالا رفت.
اگر شما جوان و از نظر فیزیکی سلامت هستید، دیدن این ژانر شما را دچار مشکلاتی میکند که حتی فکرش را هم نمیکنید. در صحنههای ترسناک که شما میترسید افزایش بیش از حد دو هورمون آدرنالین و کرتیزون در بدن شما اتفاق میافتد که این ترشحات به بخش خاطرات مغز شما آسیب میزند و اگر اتفاقی ترسناک برایتان افتاده باشد، مغز شما همان فضا را تداعی و برایتان زنده میکند و ما دقیقا محکوم به تجربه دوباره آن حس ترس هستیم. افرادی که افسردگی دارند و حساس هستند باید از این ژانر دوری کنند.
۴. ترس زیاد کلیه شما را از کار میاندازد
به لطف پیشرفت علوم سینمایی، کارگردانها میتوانند احساسات ما را طی تماشای فیلم، کنترل کنند. غم، خوشحالی، گریه، ترس، همه و همه برنامهریزی شده است. برخی از کارگردانها قبل از اکران فیلم با استفاده از دوربینی که تمام حالت تماشاچی را ضبط میکند بررسی میکنند که مثلا صحنه ترسناک فیلمشان مقدار ترس زیادی را که میخواهند، در مخاطب ایجاد کند. احساس ترس تاثیر مستقیم بر کلیهها دارد و باعث از کار افتادن و دیگر مشکلات کلیوی میشود.
۵. قبل از پشیمانی بیخیال خشونت شوید
خیلی وقتها دیدن یک صحنه خشونتآمیز در فیلمها، ناخودآگاه بر ما تاثیر میگذارد و ما آن رفتار خشونتآمیز را در زندگی واقعی تقلید میکنیم، خشونت از جمله رفتارهایی است که بیشترین پشیمانی را در پی دارد. برخی کودکان، با دیدن سریالهای جنگی مثل جومونگ و انتقامجویان رفتارهای خشونتآمیز از خود نشان میدهند که این رفتارها ممکن است در بزرگسالی با شدت بیشتری بروز پیدا کنند. این دسته از فیلمها بر افراد بالغ هم تاثیر میگذارد ولی بلافاصله قابل مشاهده نیست.