ظهر روز 23 مهر امسال از مرکز نگهداری بیماران اوتیسم با محمدعیسی بصیری تماس گرفتند و گفتند پسرش محمد دچار حادثه شده و او را به بیمارستان ثارالله مهرشهر کرج منتقل کردهاند.
مرد جوان باشنیدن این خبر خود را به بیمارستان رساند، پسر هفده سالهاش را در حالی روی تخت بیمارستان دید که چشمانش را با چسب بسته بودند، دستگاه تنفسی به او وصل بود و پزشکان برای زنده نگه داشتنش تلاش میکردند.
اما ماجرای حادثه از چه قرار بود؟
طبق اظهارات پزشکان، محمد به دلیل نرسیدن اکسیژن به مغزش دچار خفگی شده بود؛ پدر محمد نحوه وقوع این حادثه برای پسرش را اینطور بازگو میکند: پسرم مادرزادی دچار بیماری اوتیسم بود، تا هفت سالگی از او مراقبت کردیم و پس از آن محمد را مرکز نگهداری از بیماران اوتیسمی سپردیم، در آنجا مراقبش بودند و تحت آموزش قرار داشت، آن روز ابتدا در تماس تلفنی از بیمارستان گفتند که پسرم دچار خفگی شده اما در بیمارستان پیگیر اصل ماجرا شدم که گفتند غذا داخل گلوی پسرم گیر کرده و تا قبل از اینکه بتوانند برایش کاری انجام دهند دچار خفگی شده است، متأسفانه همین نرسیدن اکسیژن باعث به کما رفتن محمد شده بود.
وی میگوید: برای بازگشت پسرم به زندگی، او را به بیمارستان شریعتی منتقل کردیم، پزشکان تا صبح هرکاری از دستشان بر میآمد، انجام دادند و من و همسرم فقط دعا میکردیم حتی حاضر بودم او را به یکی از بیمارستانهای تهران منتقل کنم اما کار از کار گذشته بود و صبح روز بعد مرگ مغزی محمد را اعلام کردند.
با اعلام مرگ مغزی محمد 17 ساله، تیم رضایتگیری واحد فراهمآوری اعضای پیوندی دست به کار شدند تا برای اهدای اعضای بدن پسر جوان رضایت اولیای او را بگیرند.
پدر محمد میگوید: وقتی در جریان ماجرای مرگ مغزی قرار گرفتیم و به ما گفتند بهتر است اعضای بدن پسرم را اهدا کنیم با همسرم مشورت کردم، چون واقعاً امیدی به برگشت پسرمان به زندگی وجود نداشت با اینکه دل کندن از او کار سختی بود رضایت خود را اعلام کردیم، حالا با این کاری که انجام دادیم مطئن هستیم که پسرمان یک فرشته بوده که فقط برای نجات جان آدمها پا به این دنیا گذاشته بود.
ساناز دهقانی؛ رئیس واحد فراهمآوری اعضای پیوندی بیمارستان سینا در این باره میگوید: بیمار مرگ مغزی با توجه به رضایت خانواده، از بیمارستان شریعتی کرج به بیمارستان سینای تهران انتقال یافت و با تلاش تیم پزشکی بیمارستان، کلیههای وی به دو بیمار نیازمند اهدا شد.