هفته‌ای برای مهربانی و همدلی
بهداد منصوری- تقویم سالانه کشورها تنها، نمایانگر ایام هفته نیستند. روزها و مناسبت‌هایی وجود دارند که معنی و هویتی فراتر از یک روز دارند و گاهی دامنه‌ای گسترده‌تر از معادلات سیاسی و اجتماعی داخلی را فرا می‌گیرند و یادآور اتفاقات و واقعیت‌های تاریخی بزرگ در سطح منطقه‌ای و جهانی هستند.
در سال‌های پیش از پیروزی انقلاب اسلامی بود که رهبر انقلاب، در دوران تبعید خود در سیستان و بلوچستان، ایده نام‌گذاری و گرامی‌داشت هفته وحدت را برای دوازدهم ربیع‌الاول تا هفدهم ربیع‌الاول (ایام ولادت نبی اکرم(ص) به روایت اهل سنت و اهل تشیع)، طرح و در این منطقه اجرا کردند و بعد از پیروی انقلاب، این هفته به‌طور رسمی در تقویم سالانه گنجانده شد.
واقعیت این است که هفته وحدت، به‌ویژه در شرایط کنونی منطقه‌ای، بهترین فرصت برای تحکیم اتحاد و همبستگی میان شیعه و سنی و نیز راهبردی ماندگار برای انسجام اسلامی و البته اتحاد ملی به شمار می‌آید. وحدتی که مایه رحمت خداوند و مانع تسلط بیگانگان بر کشورهای منطقه خواهد بود.
این هفته، نماد و پیام صلح‌ودوستی برای پیروان راستین مکتب اسلام است تا پیمان‌ها را استوارتر کنند و مجالی بیابند برای اندیشیدن درخصوص گذشته، حال و آینده جامعه اسلامی. محبت، زبان و کیش و مسلک نمی‌شناسد، اما هفته وحدت فرصتی مغتنم و بس گرانقدر است برای همگرایی و همسویی هرچه بیشتر برای امت اسلامی تا اختلافات را کنار گذاریم و بر داشته‌های خود ببالیم.
باید پذیرفت مادام که میثاق‌ها تحکیم و پیمان‌ها استوارتر نشود، بیداری و عظمت اسلامی هم در پی نخواهد بود تا با تکیه بر عقاید خود، در مقابل بدخواهان موضع واحدی داشته باشیم. به‌هرحال تلاش برای ایجاد تفرقه و برهم زدن آرامش بین امت اسلامی، از دیرباز بوده و هست. بنابراین بررسی موانع و نیز عوامل همگرایی در جهان اسلام در هر زمانی امری ضروری به نظر می‌رسد.
وقتی پیامبر اسلام (ص) از بعثت تا رحلت، همواره در تعالیم خود بر نفی تفرقه و اختلاف از یک سو و تحکیم پایه‌های وحدت و همبستگی میان مسلمانان از سوی دیگر، همت گماردند، امروز نیز شایسته است با زدودن کینه‌ها و غنیمت شمردن فرصت‌های موجود، موانع پیش روی پویایی انسجام اسلامی را شناسایی و رفع نماییم.
بدون تردید، در داخل نیز همدلی موجب نشاط جامعه ایران اسلامی و تقویت اعتبار جهانی‌مان خواهد شد و بدون وحدت ملی، حتی زندگی اجتماعی مطلوب به‌سختی میسر خواهد شد. این در حالی است که وحدت در ایران اسلامی از دستاوردهای ارزشمند انقلاب و دفاع مقدس به شمار می‌آید و باید همگی قدردان آن باشیم.
توسعه پایدار در گرو همدلی و همفکری بیش از پیش میان مدیران نظام اسلامی و مردم بوده و هیچ‌کس به تنهایی نخواهد توانست راه موفقیت را ادامه دهد. توانایی درک احساسات و دیدگاه دیگران و استفاده بهینه از تجربیات همگان، مدیران را توانمدتر ساخته و به آنها این فرصت را خواهد داد که در مسیر تعالی و تحقق عدالت اجتماعی گام برداشته و به نسل‌های بعد نیز وحدت و مهربانی را به یادگار بگذارند.
عااالی بود 
