محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، صبح امروز (چهارشنبه ۱۱ دیماه) در آیین رونمایی از دستاوردهای پژوهشی پژوهشکده راهبردی مجمع تشخیص گفت: اینکه عدهای مجمع تشخیص مصلحت نظام را رقیب خود یا تکرار برخی از نهادهای دیگر بدانند، ظلم به این نهاد و نظام است.
وی با بیان اینکه مجمع رقیب هیچ نهادی نیست و تکرار هیچ نهادی هم محسوب نمی شود، گفت: مجمع تشخیص مصلحت، عنصر و نهاد مکمل در حکمرانی است. سایر نهادها کار خودشان را میکنند و مجمع هم در نقشه راهبردی نظام، جای خودش را دارد و مکمل سایر نهادهاست.
رضایی با بیان اینکه انتظار همکاری از سایر نهادها را داریم، گفت: یکی دیگر از مشکلات این است که مباحث مجمع تشخیص مصلحت نظام را سیاسی بدانیم.
وی در همین زمینه، بررسی لوایح مرتبط با FATF را مورد اشاره قرار داد و گفت: اینکه عدهای بخواهند بررسی FATF در مجمع را سیاسی جلوه دهند و برخی هم در خارج مرز ببینند اختلافی در کشور ایجاد شده و پا را روی پدال گاز بگذارند و فشار وارد کنند و توصیه های بیشتری را اعمال کنند، درست نیست.
رضایی با بیان اینکه اقدام اخیر شورای FATF مشکوک است که از ۳۰ اقدامی که انجام نشده، روی ۲ مورد دست گذاشته، گفت: آیا این دخالت در یک گروه خارحی در مسائل داخلی ایران نیست؟ آیا اینکه شورای FATF وارد می شود و پشت یک طرف بحث درباره FATF میایستد، این دخالت نیست؟
وی ادامه داد: چرا شورای FATF روی ۳۰ کاری که دولت باید انجام دهد دست نمیگذارد ؟ در ضمن مجمع تشخیص مصلحت؛ کار خودش را انجام میدهد و چرا یک گروه بینالمللی در کار آن دخالت میکند؟ اینکه یگ گروه بینالمللی پر رو شود و در مسائل داخلی ما دخالت کند و طرف یک بخش کارشناسی را بگیرد، این بیانگر ضعف داخلی ما نیست؟
رضایی افزود: میگویند چرا مجمع تشخیص، نظارت میکند؟ طبق اصل ۱۱۰ قانون اساسی، نظارت کلان بر امور، از اختیارات رهبری است که بخشی از آن را میتوانند به فرد یا نهاد خاصی تفویض کنند. مجمع بر اساس نظرات رهبری نظارت میکند و ربطی هم به این دوره ندارد.
وی با بیان اینکه از زمان مرحوم هاشمی، مجمع تشخیص مصلحت نظام بر امور نظارت میکند، گفت: در ۶- ۵ سال اخیر به دلیل اینکه آییننامههای داخلی مجمع به تصویب رسیده، نظارت جدی شده است.
رضایی ادامه داد: نظارت مجمع تشخیص مصلحت نظام نباید باعث عصبانیت دولت شود. نباید یک دولتمرد علیه بخشی دیگر از نظام موضعگیری کند و بگویند چرا مجمع نظارت میکند. نظارت باعث شفافیت، کاهش هزینهها و جلوگیری از خسارتها میشود.
لذا هرآنکس که صدایش بلند تر، قدرتش بیشتر، پولدارتر و... حرفش و ایده ها و تصمیمش نافذ تر است. منافع خود را در قالب قوانین بین المللی به تصویب رسانده و دیگران را مجبور به همراهی اش کند.
در غیر اینصورت تنبیه خواهد شد.
راستی مگر حاکمان ایران خودمان ( پیش و پس از انقلاب) قوانین را براساس ایده آلهایش خود تصویب و اجرایی نمیکنند؟. مگر همه ملت چشم بسته موافق و مطیع این ق. این هستند!