سرویس اقتصادی- هزاران خانواده هنوز هم در مسیری تجاری که از سرزمین پارس میگذرد از طریق تولید ابریشم، امرار معاش میکنند. با این حال، پاداش کمی برای آنان در نظر گرفته میشود.
به گزارش آفتابنیوز؛ خاطره جاده ابریشم در مناطق دور افتاده ایران، جایی که در روزگار باستان بازرگانان زیادی از آنجا میگذشتند هنوز زنده است. بیش از سه هزار سال است که نخ ابریشم تولید شده در ایران برای ساخت پارچه لباس و برای بافندگی در فرشهای ایرانی مورد استفاده قرار میگیرد. هزاران خانواده در شمال و شرق ایران از طریق مشارکت در این تجارت باستانی عمدتا در استانهای گیلان و خراسان رضوی و یا در ناحیه تربت حیدریه درآمد کسب میکنند.
خبرنگار سایت خبری - تحلیلی "میدل ایستای" به سراغ فعالان عرصه ریسندگی ابریشم رفته است. این سایت مینویسد: "او از پدرش "غلامرضا محمدی" چهل و هفت ساله، چگونهبازکردن رشتههای ابریشم از پیلههای ابریشمی را آموخته است. او هر روزه بین چهار تا پنج ساعت این کار را در کارگاهی تاریک و مرطوب در انتهای حیاط خانه انجام میدهد. مانند محمدی همه صد خانوار ساکن روستای باسک در هزار کیلومتری شمال شرق تهران نخ ابریشم تولید میکنند. این روستای کوچک در مرز ایران و افغانستان واقع شده و آنان پیلههای کرم ابریشم زنده را در جعبههای چوبی از تاجران ثروتمند ابریشم دریافت میکنند. حقوق آنان را نیز این تاجران میپردازند. سپس پیلهها را در آب گرم خیس میکنند تا رشتهها نرم شده و بتوان نخهای ابریشم را از آن به دست آورد".
این سایت در ادامه مینویسد: "پیلههای ابریشمی عموما در استانهای شمالی ایران تولید میشوند. همچنین، بخشی از پیلهها از افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان به ارزش کیلویی دویست هزار تومان وارد میشوند. در کارگاههای روستایی صدها سال است که صنایع دستی سنتی تغییر اندکی یافتهاند و کار به همان شیوه سنتی سابق انجام میشود. آنان میگویند سود اصلی به جیب تاجران ابریشم میرود و آنان تنها کارگر هستند.
این کار روندی زمانبر است و ممکن است چهار نفر یا بیشتر دوازده ساعت کار کنند تا یک کیلوگرم ابریشم تولید شود. درآمد آنان از هر بار ریسندگی در حدود پنجاه هزار ریال است در حالی یک کیلو نخ ابریشم میتواند به بیش از صد برابر این قیمت در بازار فروخته شود در حدود هفت میلیون ریال".