«ویروسهای کرونا برای اولین بار در اواسط دهه ۶۰ شناسایی شدند. ویروس کرونا میتواند به سندرم تنفسی حاد منجر شود. تاکنون درباره راههای شیوع ویروسهای انسانی کرونا مطالعات چندانی صورت نگرفته با این حال احتمال این وجود دارد که ویروسهای انسانی کرونا از یک فرد مبتلا به فردی دیگر از طریق هوا به وسیله عطسه یا سرفه و تماس نزدیک فردی مانند لمس کردن یا دست دادن انتقال یابد. این ویروسها ممکن است از طریق لمس اشیا یا سطوح آلوده سپس تماس با دهان، بینی یا چشم نیز انتقال یابد. علائم ابتلا ممکن است شامل آبریزش بینی، سرفه، گلودرد و تب باشد. گاهی اوقات این ویروسها ممکن است منجر به بیماریهای شبکه تنفسی تحتانی مانند ذاتالریه شود. این بیماری در افرادی که عارضه قلبی یا سیستمهای ایمنی ضعیف دارند و افراد مسن شایعتر است.
در حال حاضر واکسنی برای حفاظت در برابر ابتلا به ویروس انسانی کرونا وجود ندارد اما میتوان با شستوشوی چند باره دستها با آب و صابون در طول روز، خودداری از تماس نزدیک با افراد مبتلا، استراحت در منزل در صورت ابتلا، مصرف داروهای مسکن و تببر، استفاده از مرطوبکنندههای هوای اتاق یا دوش آب گرم برای التیام گلودرد و سرفه و نوشیدن مایعات فراوان از ابتلا یا تشدید بیماری پیشگیری کرد.
با توجه به این که هیچ دارویی برای این بیماری وجود ندارد، درمان اصلی دریافت کافی اکسیژن و حتی در صورت لزوم استفاده از دستگاه ونتیلاتور برای فرستادن هوا به ریههاست. پخت کامل گوشت و تخممرغ و پرهیز از تماس مستقیم با حیوانات وحشی و اهلی از راههای دیگر برای بهبودی یا کنترل علائم و پیشگیری از ابتلاست.