به نوشته روزنامه دیلی تلگراف، بوریس جانسون سال ۲۰۰۲ زمانی که به عنوان نماینده محافظه کار پارلمان انگلیس مشغول به کار بوده در مقالهای تصریح میکند، استعمارگری در آفریقا هرگز نمیبایست پایان مییافت و در عین حال نقش کشورش را در برده داری کم اهمیت دانست.
منتقدان هم اکنون جانسون را بازخواست میکنند تا توضیح دهد آیا همچنان این دیدگاههایی که در آن زمان ابراز کرد را قبول دارد؟ او همچنین در آن مطلب تاکید کرده بود، آفریقاییها بدون هدایت بریتانیا نمیتوانستند محصولات کشاورزی درست را برای صادرات کشت کنند.
او نوشته بود: این قاره ممکن است یک لکه باشد اما این یک لکه روی وجدان ما نیست. مساله این نیست که ما زمانی مسؤول بودیم بلکه مساله این است که ما دیگر مسؤول نیستیم.
نخست وزیر انگلیس اخیرا با حمایت از ابقای مجسمههای مناقشه برانگیز برده داران و استعمارگران انگلیسی در شهرهای این کشور تاکید کرده: آنها باید سر جایشان بمانند تا به ما در باره گذشته خودمان با همه نواقصش درس دهند.
مقاله مذکور که به هنگام سردبیری جانسون در مجله اسپکتیتر نگاشته شده، فاش میکند که نخست وزیر انگلیس در حقیقت فعالیتهای استعمارگرانه انگلیس در قاره آفریقا را تحسین میکرده است.
او در این مطلب به صراحت مینویسد: اوگاندا، مروارید آفریقا را به عنوان نمونهای از سوابق بریتانیا در نظر بگیرید، آیا ما از بابت برده داری گناهکاریم؟ عجب! یکی از اولین وظایف فردریک لوگارد، کسی که در دهه ۱۸۹۰ اوگاندا را به استعمار گرفت، حمله به برده داران عرب و شکست دادن آنها بود.
جانسون در ادامه مطلب میآورد: هیچ کدام از مهملات درباره اینکه ما چطور محصولات اشتباه را کاشتیم، نپذیرید. اوگاندا آکنده و سرشار از پوشش گیاهی است. شما در آنجا میوههایی کمیاب و عجیب را مییابید، بنابراین انگلیسیها به کاشت قهوه، کتان و تنباکو پرداختند و این محصولات در سطحی وسیع مناسب و درست بودند. این درست که قیمت قهوه امروز پایین است اما این تقصیر ویتنامیهایی است که بیشرمانه قیمت بازار را شکستند نه کشاورزان ۱۰۰ سال قبل.
این نخست وزیر فعلی انگلیس در مقاله خود نوشته بود: اگر بومیهای آنجا به حال خود رها میشدند به چیزی به جز کربوهیدرات موز سبز اتکا نمیکردند. استعمارگران به درستی فهمیدند که بازار صادرات محدود است.
او همچنین استدلال کرده بود که تنها راه تقویت اقتصاد کشورهای آفریقایی این خواهد بود که توریستهای انگلیسی برای تعطیلات به آنجا بروند.
جانسون نوشته بود: بهترین سرنوشت برای آفریقا این خواهد بود که قدرتهای استعمارگر سابق یا شهروندان آنها بار دیگر با این تفاهم که دیگر این بار قرار نیست کسی خواستار حس گناهکاری آنها شود به سمت آنجا بروند.
سخنگوی بوریس جانسون به درخواست برای اظهار نظر درباره این مقاله پاسخ نداد.
چندین قانونگذار انگلیسی با بازخواست نخست وزیر این کشور از بابت این اظهارنظرها خواستار توضیح او درباره این شدند که آیا امروز هم، چنین دیدگاههایی را دارد؟