پژو ۴۰۵ در ایران خودرو همان نقش پراید در سایپا را دارد و در واقع مولد تمام خودروهای تولید ملی ایران خودروییست. بهترین خودروی اروپا در سال ۱۹۸۸ اکنون سی سال است که در کشور ما مقیم است و الحق و الانصاف خودروی محبوب و کم دردسری برای بسیاری از خانوادههای ایرانی بوده است.
سیر تحول این خودرو در کشور ما فراز و نشیبهای زیادی داشته که مهمترین آنها تغییرات جزئی در بدنه و تغییرات کلیتر در قسمت فنی و طراحی داخلی بوده است. به هر حال آنچه که در تولیدات سالهای اخیر این مدل شاهد آن هستیم، پژو ۴۰۵ با موتور ۱.۸ لیتری و داشبورد جدید معروف به داشبورد سوناتایی است. به لطف سالها حضور، این خودرو به یک نوستالژی تبدیل شده و صحبت از ظاهر آن زیادهگویی است؛ بنابراین در ادامه این مطلب قصد داریم دو مشکل در رابطه با این خودرو را خلاصهوار بررسی کنیم. اول نگاهی به تاثیرات منفی تغییرات داخلی این خودرو خواهیم داشت سپس پای صحبت کهنه سواران این خودرو مینشینیم و با رایجترین عیب آن آشنا میشویم.
داشبورد جدید و اعلام حضور با ایجاد صداهای اضافه در کابین!
در کشور ما بعضی از تعاریف مربوط به خودرو اندکی متفاوت از مفاهیم اصلی آنهاست. فیسلیفت یکی از این موارد است که خودروسازان آن را برای ما با تعریف متفاوتی جا انداختهاند.
فیسلیفت تولیدات داخلی معمولاً با حفظ پلتفرم و مشخصات فنی و صرفاً تغییرات جزئی ظاهری و طراحی داخلی همراه است. پژو ۴۰۵ هم از این قاعده مستثنی نبود. در سال ۸۷ مهمترین فیسلیفت این خودرو با نام پژو SLX توسط ایران خودرو عرضه شد. فارغ از تمام تغییرات، داشبورد جدید تحولی بود که به GLX یا همان ۴۰۵ هم رسید.
از سال ۹۲ به بعد ۴۰۵ تنها با داشبورد جدید تولید میشود. اما این تغییر متاسفانه معایبی به این خودرو اضافه کرده است. پایین بودن سطح کیفی متریال به کار رفته و خشک بودن بیش از حد باعث ایجاد دردسری جدید در این خودرو شده است.
در این دسته از ۴۰۵ها به صدا افتادن داشبورد که به علت خشک بودن پلاستیک آن اتفاق میافتدکاملاً عادیست، اما ایراد اصلی یک تکه بودن این داشتبورد است. یک تکه بودن و ابعاد بزرگ داشبورد جدید باعث شده تا پروسه باز کردن، تعمیر و صداگیری و بستن مجدد آن برای تعمیرکاران به یک پروسه سخت و زمانبر تبدیل شود.
از طرفی اجزای داخلی دربها نیز با همین متریال، جایگزین پوشش چرمی سابق شدهاند و همین کیفیت پایین باعث شده دستگیرههای آسیب دیده هم یکی دیگر مشکلات رایج ۴۰۵ داشبورد سوناتایی باشد. با وجود این معایب ۴۰۵ هنوز هم از جمله خودروهای خانوادگی داخلیست که طرفداران زیادی دارد و مشاهده بازار داغ خرید و فروش آن در دیوار گواه این امر است.
رانندگان پژو ۴۰۵ زرد رنگ از دردسرهایشان میگویند!
پژو ۴۰۵ هم در کنار پراید و سمند پس از ممنوعیت بکارگیری تاکسی پیکان و حذف خودروهای فرسوده از ناوگان مسافربری، به جرگه خودروهای زرد رنگ پیوست. از آنجا که تاکسیها بیشتر ساعات روز در ترددند و رانندگان آنها اکثر اوقاتشان را در آن میگذرانند، در اکثر کشورهای جهان این خودروها را از میان خودروهای با استهلاک پایین و مجهز به امکانات رفاهی خوب برای راننده و سرنشین انتخاب میکنند. ولیکن تاکسیهای ما کمی متفاوتند.
نارضایتی در میان رانندگان زحمتکش این شغل حرف دیروز و امروز نیست. خودروهای بیکیفیت و خرابیهای پیدرپی به معنی تعمیرگاه و خواب چند روزه خودرو و بیکاری اجباری این قشر از جامعه است. سالهاست که در اکثر مصاحبههای صورت گرفته، رانندگان تاکسیهای ۴۰۵ مشکلات مشابهی را مطرح کردهاند. بیشترین موارد عنوان شده مربوط به سیستم تهویه نامطلوب، خرابیهای متعدد با توجه به کارکرد بالا و نبودن قطعات با کیفیت و از همه مهمتر مشکلات مربوط به سرسیلندر این خودروست.
تهویه نامناسب علاوه بر سختی برای رانندگان، نارضایتی مسافران را هم به همراه دارد. قطعات یدکی چینی و بیکیفیت بازار باعث استهلاک بالا و در کوتاهمدت خودرو میشود. اما بیشترین آزار و معضل اساسی تعویض سرسیلندر یا تعمیر و تراشکاری آن است که به شدت اتفاق میافتد؛ و همه این موارد یعنی مستهلک شدن خودرو و هزینههای اضافی تحمیل شده برای خودروهایی که درآمد مالکانشان مستلزم کارکرد صحیح آنهاست.
جای تاسف آنجاست که دامنه این نارضایتیها حتی به تاکسیهای صفر هم میرسد و گویا تا از کار نیافتادن کامل این خودروی مظلوم، دوایی برای درد هایش نیست!