آفتابنیوز : آفتاب: بینظیربوتو رهبر حزب مردم پاكستان در حمله انتحاری در شهر راولپندی در جنوب اسلام آباد بر اثر شدت جراحات وارده در بیمارستان دولتی راولپندی کشته شد.
براساس گزارشهای رسیده این حمله انتحاری در محل نشست حزب مردم پاكستان در راولپندی عصر پنجشنبه حداقل ۲۰ كشته و ۶۰ زخمی برجا گذاشت.
منابع محلی اعلام كردهاند كه اصابت گلوله به گردن خانم بوتو باعث مرگ وی شده است .
رحمان ملك مشاور امنیتی حزب مردم پاکستان بعد از حمله انتحاری اعلام كرد كه قبل از انفجار ابتدا به سمت خودرو خانم بوتو تیراندازی شد و سپس انفجار مهیبی «لیاقت باغ» محل تجمع طرفداران حزب مردم را سیاه كرد.
به گفته وی، این انفجار در حالی صورت گرفت كه سخنان بینظیر بوتو تمام شده بود.
وزارت كشور پاكستان این خبر را تایید كرده است
مرگ بینظیر بوتو نخست وزیر پیشن پاکستان در حالی طراحی میشود که پاکستان از یک سو درگیر اقدامات تخریب کارانه از سوی گروه های تندرو در این کشور است و از سوی دیگر انتخابات پارلمانی با گذشت هر روز نزدیک تر میشود.
پاکستان از جمله کشور های به حساب میرود که در تقویت و حمایت از تروریسم بین المللی بخصوص در گذشته های نزدیک نقش عمده و احساسی را بازی کرده است و از سال های دور با حمایت امریکا توانسته است نقش مهم را در تقویت مجاهدین در افغانستان و حاکمیت طالبان بازی نماید و این سیاست ها زنده گی مردم افغانستان را بیشتر از همه کس تحت تاثیر منفی خود داشته است.
امروزه هم گروه های تندرو و طالبان پاکستانی و هم طالبان موجود در افغانستان در ناله های خویش در پاکستان تغذیه میشوند و با خاطر آرام حملات خود را برنامه ریزی مینمایند،حتا در این اواخر رییس جمهور پاکستان از موجودیت اسامه در خاک پاکستان سخن به زبان اورد در حالیکه این ادعا بار ها از سوی دولت افغانستان به عمل امده بود اما با مخالفت پرویزمشرف ودولت اش قرار گرفت.
در تابستان 2007 زمانی که تعداد از تندروان در مسجد سرغ در مرکز شهر اسلام اباد با داشتن اسلاح ظاهر شدند سوالات را بر انگیخت که باید اسلام آباد به جواب آن میپرداخت اما خاموشی اسلام آباد سوال ها را تا هنوز بی جواب مانده است.
اول این که آیا این ادعای دولت پاکستان را میشود باور کرد که آنها با جدیت تمام و قاطعیت با تروزیزم مبارزه می کنند؟ اگر بلی پس چگونه میتوان تندوران برنامه های خود در مرکز اسلام آباد بریزند و صد ها میل اسلاح به اسلام آبادی که تدابیر شدیدی امنیت دارد، داخل شود و این اسلاح در نزدیکی ساختمان سی ای ای جا به جا شود و بعد با اطمینان تمام مورد استفاده قرار بگیرد.
دوم این که آیا سلام آباد از موجودیت گروه های تندرو با این قدرت در پاکستان آگاهی ندارند ؟ و اگر دارند باید بپذیرند که این گروه ها هستند که تعدادی را آموزش میدهند و به افغانستان می فرستند
سوم این که اگر اسلام آباد از موجودیت تندروان با این قدرت که دارند آگاه هستند پس چرا از ورد آنها به افغانستان و یا هم در مهار کردن آنها در خاک پاکستان تلاش نمیکنند ؟
از خاموشی در برابر این چالشها و سوالات میتوان یک نتیجه بدست آمد آن این که پاکستان نفع خود را در جنگ و ادامه درامه خود بنام مبارزه با تروریسم، میبیند.
وضعیت فعلی در پاکستان مشرف و دولتی هایش را در بحران قرار داده است، از یک سؤ جامعه جهانی و مخالفین داخلی گروه های سیاسی که وارد مبارزه سیاسی اند و از سوی دیگر عدم کنترول بر گروه های تندور و طالبان.
مرگ بینظیر بوتو تاثیراتی منفی نه تنها در داخل پاکستان دارد بلکه دامنه این تاثیرات افغانستان را نیز متاثر خواهد کرد، عدم ثبات بازار های اقتصادی پاکستان تاثیر مستقیم بر بازار های افغانستان دارد، عدم امنیت درپاکستان گروه های تروریستی و طالبان را چانس بیشتر برای خود سازی و تطبیق برنامه ها میدهد.
بینظیر بوتو به عنوان یگانه رهبر میانه رو با برنامه های روشن سیاسی و داشتن سابقه بیشتر از دو دهه در سیاست و متوجه شدن اش به نقش پر خطر تندوران در داخل کشورش و با داشتن حمایت از سوی امریکا و در کل غربی ها، از جمله رقبای پر نفوس برای پرویز مشرف به حساب میامد. اما یک نکته را باید با درک تمام متوجه شد که مشرف در موقعیت زمانی فعلی و با در نظر داشت وضعیت پاکستان هیچ گاهی نمی خواست که چنین معاملا با بینظیر بوتو یا از آدرس خودش و یا هم از آدرس کسی دیگری، انجام شود.
وضعیت لحظات پیش از مرگ بوتو امید های نوی به دولت افغانستان داشت چون بوتو در ساعات پیش از مرگ اش با رییس جمهور کرزی ملاقات نموده و به وی وعده مبارزه جدی با تروریسم سپرده بود بناً دولت مردان افغانستان به این باورد بودند که رفتن پاکستان بسوی دیموکراسی تقسیم حد اقل قدرت میان نظامی گری و دیمکراسی میتواند که برنامه ریزان جنگ و ترور را در افغانستان تحت فشار اورد و تا اندازی از اقدامات خراب کارانه آنها جلوگیری شود و یا هم حقایق بیشتری رابطه روشن شود تا باشد دولت های که با تروریسم مبارزه می کنند به حقایق بیشتری دست یابند و واقعیت های نا امنی در افغانستان را بیشتر از پیش درک نمایند. اما ترور بوتو این امید ها را تا اندازه بیشتر به یاس تبدیل نموده، نه تنها سفر اخیر آقای کرزی را بی مفهوم ساخت بلکه برنامه ای جدید دولت افغانستان را که بر اساس وضعیت موجوده در پاکستان و تاثیر آن بر افغانستان ریخته بودند با مشکل مواجعه کرده است.
فرید متقی