محسن کوهکن، نماینده سابق مجلس و عضو جبهه پیروان خط امام و رهبری در ارزیابی عملکرد مجلس یازدهم گفت: یازدهم در ابتدای امر که به مسائل ورود پیدا کرد وقتی به نظر اکثریت نگاه می کردیم متوجه می شدیم که با یک نگاه بدبینانه چه درست یا نادرست، به طرح ها می نگریستند. مثلا دولت لایحه بودجه را به مجلس داد خروجی مصاحبه های نمایندگان در رسانه ها این بود که این لایحه، لایحه بایدنی است، باید برگشت داده شود و نباید به آن رأی بدهیم و غیره. همه به دولت حمله کردند. پس از آن رییس مجلس و برخی اعضای کمیسیون تلفیق و دولت یک جلسه داشتند وقتی به مصاحبهها نگاه کردیم دیدیم که آتش فروکش کرد و این شیب تند مخالفت ملایم تر شد در نهایت به جایی رسید که بسیاری دیدند که کمیسیون تلفیق دقیقا مانند سال آخر مجلس گذشته که با یک اکثریت ضعیف ، کلیات لایحه بودجه را تصویب کرد، همین کار را انجام داد.»
کوهکن با اشاره به طرح مجلس درباره قانون انتخابات گفت: «به عنوان مثال درباره طرح اخیر مجلس یعنی قانون انتخابات ریاست جمهوری باید گفت که متاسفانه هر نوع فیلتری بر سر راه انتخاب مردم نادرست است حال چه شورای نگهبان باشد و چه مجمع تشخیص مصلحت نظام باشد و چه بخشهای دیگر. اینکه بگوییم کاندیداهای ریاستجمهوری، برنامههای خود را ارائه دهند و شورای نگهبان آن را بخواند و در صورت تایید شورای نگهبان، آن افراد میتوانند کاندید شود به معنای فیلتر کردن است. چه بسا در آن اعمال نظر سیاسی نیز شود که به صلاح کشور نیست.»
نماینده سابق مجلس بیان کرد: «اگر بخواهیم جانب انصاف را رعایت کنیم مجلسی که بخواهد در شأن نظام جمهوری اسلامی باشد به گونهای که همه توده مردم، کارشناسان و صاحب نظران، به یک تحلیل و نتیجه برسند باید چند ویژگی و امتیاز مثبت داشته باشد نخست اینکه که مسائل ملی و کلان را بر مسائل منطقه ای و حوزهای ترجیح دهد اثرش این است که نماینده اکثریت زمان خود را به مسائل کلان تخصیص می دهد تا مسائل حوزه انتخابیه اش و یا مسائلی که از حدود شرح وظایف و تراز او هم تعریف نشود.»
گوش نماینده باید بیشتر از زبانش تحرک داشته باشد!
کوهکن با نگاهی انتقادی به ادبیات و اظهارات پی در پی نمایندگان مجلس تصریح کرد: « نمایندگان یک مجلس خوب باید به اندازه کافی برای امور مختلف وقت بگذارند و بیش از آنکه زبانشان تحرک داشته باشد باید گوششان تحرک بیشتری برای شنیدن داشته باشد بهترین خروجی مجلس این خواهد بود که مطالبه مردم در تفاهم بین مجلس و دولت در قالب یک لایحه کارشناسی به مجلس بیاید و نهایتا با نظر کارشناسان و مرکز پژوهش ها و مراکز تحقیقاتی که وجود دارد تبدیل به یک قانون شود نمونه ای از این موارد داشتیم این قانون مالیات ها، مصوبه مجلس ششم است. در آن زمان دولت یک لایحه داد مهندس عبداللهی که به معنای واقعی نماینده بود رییس کمیسییون اقتصاد مجلس ششم بود وقت بسیاری صرف کردند و نهایتا در این لایحه دولت، با اینکه در آن تغییراتی داده شد چون مباحث به صورت رو در رو صورت گرفت به یک قانون قوی تبدیل شد.»
وی ادامه داد: بر این باورم که اگر مجلسی کار خود را شروع کرد اما با یک ذهنیت منفی نسبت به دولت آغاز کرد و به نوعی اصل را بر این گذاشت که نظرات کارشناسی دولت قابل استعمال نیست بنابراین به آن بی توجهی کند هر چه تلاش کند و قوانین خوب تصویب کند به دولت داده میشود اما نهایتا دولت اجرا نخواهد کرد به بیانی دیگر دولت آنقدر در آیین نامه اجرایی آن قانون، وقفه میاندازد که انتظاری که مردم از آن قانون داشتند برآورده نشده و نتیجهای دربر نخواهد داشت.
این نماینده سابق مجلس میگوید: اینکه برخی می گویند مجلس تخصصی عمل نمی کند عمدتا ناشی از مخالفان مجلس است. به نگاه کارشناسی دولت بدبین نیستم اما از سوی دیگر مردم ما باید بدانند اگر در اقتصاد و بسیاری زمینه ها مشکل دارند بخش قابل توجهی مربوط به نظرات کارشناسی برخی دستگاه ها است که تعیین کننده هستند»
هنر استفاده از نظرات کارشناسی
کوهکن با مقایسهای میان مجالس گذشته ادامه داد: «طبیعی است هر مجلسی روی کار میآید و یکسری شعارهای جدیدی مطرح میکند اقداماتی هم انجام میدهد به عنوان مثال مجلس ششم پس از مجلس پنجم را ببینید و نطق های آن را نگاه کنید همچنین مجلس هفتم پس از مجلس ششم. اینها طبیعی است اگر ما میخواهیم هزینه زیادی پرداخت نکنیم واقعیتها را باید بپذیریم منطقی و اخلاقی از کنار آن رد شویم. ویژگی بعدی، هنر استفاده از نظرات کارشناسی است اینکه هنر می گوییم این است که لازم نیست نماینده در هر رشته ای که در کشور است حتما صاحب نظر باشد اما باید نگاه کلانی داشته باشد و قدرت اینکه این امور مختلف را به یکدیگر مرتبط کند تا به یک نتیجه معقول و منطقی برسد را دارا باشد.»
وی گفت: هنر استفاده از نظرات کارشناسی در مجلس، سازوکار قانونی آن مهیاست دست کمیسیون ها برای دعوت از کارشناسان دستگاه های مختلف باز است هیچ گونه محدودیتی ندارند که حرف آنها را بشنوند. نکته دیگر اینکه کار نماینده نظارت بر حسن اجرای قوانین نیست بلکه برعهده قوه قضاییه است بدین گونه که اگر تخلفی صورت گرفت برخورد کند نظارت مجلس نظارتی کلان و نظارت بر حسن اجرای امور است یعنی ممکن است وزیری آنقدر بی عرضه باشد که کاری نکند این نظارت حیطه وظایف مجلس است چون اصلا حسنی نمی بیند که نظارت کند بنابراین به سمت سوال و استیضاح می رود.