تاريخچه هسته اي كره جنوبي در سال 2003

آفتاب‌‌نیوز : ششم و هفتم ژانويه 2003: نمايندگاني از ايالات متحده، كره جنوبي و ژاپن در جلسه اي مشترك به بحث و تبادل نظر در خصوص برنامه هسته اي كره شمالي پرداختند. در هفتم ژانويه نمايندگان هر سه كشور در بيانيه اي مشترك ضمن تأكيد بر حل موضوع از طريق مذاكرات ديپلماتيك از مقامات كره شمالي خواستند كه هرچه سريع تر به شفاف سازي برنامه هاي هسته اي خود بپردازند. دهم ژانويه 2003- وزراي بازرگاني، صنعت و انرژي، طرحي را تسليم كميته انتقالي رياست جمهوري كردند كه در آن بر استفاده از مشاركت عمومي در كمپاني نيروي هسته اي و هيدروالكتريك تأكيد شده بود. براساس طرح پيشنهادي اين سه وزارتخانه، اين امر به دليل ارتباط نزديك انرژي هسته اي با امنيت ملي لازم الاجرا بود. البته در اين طرح تأكيد شده بود كه استفاده از مشاركت عمومي در اين كمپاني پروژه اي طولاني خواهد بود كه تا زمان خصوصي سازي پنج كمپاني بزرگ ديگر موجود در كره، تصميم گيري خاصي در اين زمينه انجام نخواهد گرفت. دهم ژانويه 2003: كره شمالي رسماً از عضويت در معاهده منع تكثير تسليحات هسته اي (NPT) انصراف داد. به باور مقامات كره جنوبي اين اقدام تنها جهت به پاي ميز مذاكره كشاندن آمريكايي ها انجام گرفت. با اين وجود رئيس جمهور كره جنوبي- كيم جونگ- با تشكيل جلسه اضطراري شوراي امنيت ملي اعلام كرد كه اين اقدام كره شمالي باعث متشنج شدن بيشتر اوضاع در شبه جزيره كره شده است. يازدهم ژانويه 2003: معاون وزير امور خارجه ژاپن و نماينده رئيس جمهور كره جنوبي در ژاپن با يكديگر ملاقات كرده و بر اتحاد ايالات متحده، ژاپن و كره جنوبي جهت حل اين بحران- البته حل اين مورد از طريق مذاكرات ديپلماتيك- تأكيد كردند. همچنين هر دو طرف اعلام كردند كه به نظر ژاپن و كره جنوبي اعمال تحريم هاي اقتصادي عليه كره شمالي چندان كارساز نيست. رئيس جمهور منتخب كره جنوبي در ملاقاتي با معاون وزير امور خارجه ايالات متحده جيمز كلي اعلام كرد كه بي شك كره جنوبي مي تواند نقش بسيار مهمي در حل بن بست هسته اي كره شمالي بازي كند. وي همچنين بر حل اين بحران از طريق مذاكرات ديپلماتيك تأكيد كرد. جيمز كلي پس از پايان اين نشست آمادگي خود را براي مذاكره با مقامات كره شمالي اعلام كرد. وي در اين خصوص گفت: پس از شفاف سازي برنامه هاي هسته اي كره شمالي، ايالات متحده مي تواند امكاناتي را در بخش سرمايه گذاري خصوصي در كره شمالي فراهم كرده و از ساير كشورها جهت غني سازي بخش انرژي اين كشور استفاده كند. شانزدهم ژانويه 2003: رئيس جمهوري كره جنوبي- روموهيون- در ديداري با وزير امور خارجه ژاپن اعلام كرد كه با وجود اين كه كره جنوبي به هيچ وجه توان تحمل كره شمالي مجهز به تسليحات هسته اي را ندارد اما وي همچنان تنها راه حل اين بحران را مذاكره با مقامات كره شمالي مي داند. وي همچنين در مصاحبه اي مطبوعاتي گفت: كره شمالي مي تواند با متوقف كردن فعاليت هاي هسته اي خود وضعيت كشور را از اين حالت اسفبار نجات دهد. من حتي در صورت اثبات اين نكته كه كره شمالي قصد تهيه سوخت هسته اي براي بمب هاي خود را دارد با حمله نظامي به اين كشور مخالفم. شانزدهم ژانويه 2003: وزير دفاع كره جنوبي در مصاحبه اي مطبوعاتي بيش از نشست ملي كميته دفاع اعلام كرد كه در صورت حمله بازدارنده ايالات متحده به پايگاه هاي توليد تسليحات هسته اي كره شمالي شركت كره جنوبي در اين جنگ اجتناب ناپذير خواهد بود. لي چون همچنين ادعا كرد كه در شرايطي كه پيونگ يانگ به توسعه سلاح هاي هسته اي اورانيومي بپردازد امكان حمله كره شمالي به نيمكره جنوبي وجود خواهد داشت. وي همچنين اعلام كرد كه نيروهاي ايالات متحده و كره جنوبي خود را جهت شركت در جنگ احتمالي آماده كرده اند. (در هجدهم ژانويه، سخنگوي وزارت دفاع اعلام كرد كه سخنان لي چون به هيچ وجه به معناي وجود بحران امنيتي در شبه جزيره كره نيست بلكه منظور وي از سخنانش اين بوده است كه كره جنوبي براي مقابله با هر تهاجم خارجي آماده است.) شانزدهم ژانويه 2003: سان چون يانگ نماينده كره جنوبي در سازمان ملل اعلام كرد كه بي شك بحران هسته اي كره شمالي از طريق مذاكرات ديپلماتيك قابل حل است اما رسيدن به قطعنامه اي مسالمت آميز حداقل دو سال زمان خواهد برد. وي همچنين تأكيد كرد كه با وجود استفاده از الفاظ شديد اللحن ايالات متحده و كره جنوبي هر دو بر حل اين بحران از طريق ديپلماتيك تأكيد دارند. با اين وجود وي به اين نكته اشاره كرد كه در مسأله بحران هسته اي سال 1993 رسيدن به قطعنامه اي در اين خصوص بيش از يك سال و نيم طول كشيد. بنابراين از آنجا كه بحران جديد با تكنيك هاي مدرني از قبيل تسليحات هسته اي و بيوشيميايي و موشك همراه شده است قطعاً حل اين بحران به حداقل دوسال زمان نياز دارد. هفدهم ژانويه 2003: يك روزنامه ژاپني از پيشنهاد طرحي توسط كره جنوبي به مقامات ايالات متحده خبر داد. در اين طرح كره جنوبي پيشنهاد كرده بود كه در صورت تعليق كامل برنامه هاي هسته اي كره شمالي، گاز طبيعي در اختيار اين كشور قرار بگيرد. طبق اين طرح كمپاني هاي خصوصي با حمايت ايالات متحده، روسيه، ژاپن، چين و كره جنوبي خطوط گاز طبيعي را در ساخالين و كيوشو راه اندازي خواهند كرد. بيستم ژانويه 2003: وزير امور خارجه سخنان مطرح در روزنامه ژاپني مبني بر طرح تسليم شده از سوي كره جنوبي به ايالات متحده را تكذيب كرد. در اين طرح قرار بود در صورت به تعليق درآمدن برنامه هاي هسته اي كره شمالي، كره جنوبي و چند كشور ديگر منابع گاز طبيعي را در اختيار اين كشور قرار دهند. بيست و دوم و بيست چهارم ژانويه 2003: كره شمالي و جنوبي نهمين دوره گفت و گوهاي مشترك خود در سئول را آغاز كردند. رياست هيأت نمايندگي پنج نفره كره شمالي را عضو ارشد كابينه اين كشور كيم يونگ سونگ برعهده داشته و رياست هيأت كره جنوبي هم برعهده وزير اتحاد چونگ سي هيون بود. كيم يونگ در آغاز سخنراني اش اعلام كرد كه فعاليت هاي هسته اي كره شمالي تنها در راستاي توليد برق بوده و ايالات متحده را متهم كرد كه با دستاويز قرار دادن فعاليت هاي هسته اي كره شمالي قصد اعمال كنترل بر هر دو نيمكره را دارد. در اين نشست مشترك هيأت نمايندگي كره جنوبي از مقامات كره شمالي خواست كه با متوقف كردن برنامه توليد تسليحات هسته اي مجدداً به معاهده ان.پي.تي ملحق شود. البته سخنگوي هيأت كره جنوبي پس از اتمام اين نشست اعلام كرد كه كره جنوبي از عدم ارائه تعهدي واضح از سوي كره شمالي در اين نشست ناراضي است. در انتها طرفين مذاكره كننده بر ادامه روند مشاركت تا حل كامل بحران هسته اي كره شمالي تأكيد كرد و توافق كردند كه نشست بعدي در دهم آوريل انجام گيرد. (طبق مذاكرات انجام گرفته قرار بود كه دهمين دور مذاكرات از هفتم تا دهم آوريل در بيونژانگ انجام گيرد اما از آنجا كه كره شمالي آمادگي خود را براي حضور در اين نشست اعلام نكرد و از هيأت ژاپني براي حضور در بيونژانگ دعوتي به عمل نياورد، زمان اين مذاكرات تا 27 آوريل به تعويق افتاد. بيست و سوم ژانويه 2003: وزير آب و محيط زيست روماني اعلام كرد كه كمپاني نيروي هسته اي و هيدرو الكتريك كره (KHNP) احتمالاً در ساخت يونيت سوم نيروگاه هسته اي سرناوادو با اين كشور همكاري خواهد كرد. به گفته اين وزير روماني، نمايندگاني از KHNP در بازديدي از ستاد كميته ملي نظارت بر فعاليت هاي هسته اي تمايل خود را براي شركت در اين پروژه اعلام كرده اند. بيست و هفتم ژانويه 2003: نمايندگاني از ارتش كره شمالي و كره جنوبي در نشستي مشترك در خصوص سطح همكاري هاي دو كشور مذاكراتي را انجام دادند. طرفين با امضاي تعهدنامه نظامي نسبت به يكديگر تصميم به احداث جاده اي گرفتند كه با حذف منطقه نظامي دو نيم كره را به هم متصل مي كند. بيست و هفتم و بيست و نهم ژانويه 2003: نماينده ويژه رئيس جمهور كره جنوبي جهت حل بحران و فشارهاي موجود در شبه جزيره كره بر پيونگ يانگ سفر كرد. در اين ملاقات مقامات كره شمالي تأكيد كردند كه كره شمالي به هيچ وجه برنامه اي جهت غني سازي اورانيوم ندارد. (پيش از اين ملاقات كره شمالي توافق خود را با ملاقات نماينده ويژه كره جنوبي با رهبر كره شمالي اعلام كرده بودند اما ايم تونگ دون پس از سه روز انتظار در كره شمالي موفق به ملاقات وي نشد.) اوايل فوريه 2003: به نقل از مقامات ژاپن و كره جنوبي، اعضاي هيأت اجرايي KEDO با به تعويق انداختن خريد تجهيزات مورد نياز، موافقت غيررسمي خود را با تعليق موقت ساخت راكتورهاي آب سبك اعلام كردند. هيأت اجرايي كه متشكل از ايالات متحده، اتحاديه اروپا، ژاپن و كره جنوبي است بارها بر توقف سرويس هاي هوايي ميان كره جنوبي و محل احداث اين مركز در كره شمالي و توقف برنامه هاي آموزش مهندسان كره شمالي در كره جنوبي تأكيد كرده بود. دوم تا نهم فوريه 2003: نماينده ويژه رئيس جمهور منتخب كره جنوبي در سفري به ايالات متحده و ژاپن با مقامات عالي رتبه اين كشورها ملاقات كرد. وي در اين سفر بر هدف رئيس جمهوري كره در حل مسالمت آميز بحران شبه جزيره كره و اتحاد هرچه بيشتر سه كشور جهت حل اين مسأله تأكيد كرد. وي در طول اقامت دو روزه خود در واشنگتن با وزراي امور خارجه و دفاع كالين پاول در دونالد رامسفلد مذاكراتي داشت. وي در اين ديدارها دائماً بر تمايل رئيس جمهور منتخب بر داشتن همكاري هاي صميمانه با ايالات متحده تأكيد كرد. نماينده ويژه رئيس جمهور در ملاقات با معاون رئيس جمهور ديك چني موافقت خود را جهت تشكيل كميته اي دو طرفه براي تبادل نظر درخصوص نگراني هاي مشترك ميان دو كشور نظير بحران هسته اي كره شمالي اعلام كرد. وي در ملاقات با نخست وزير ژاپن در توكيو نيز بر ادامه روند همكاري ميان دو كشور جهت حل مسالمت آميز بحران هسته اي نيمكره شمالي تأكيد كرد. چهارم فوريه 2003: دولت كره جنوبي چهار محل احتمالي را براي ساخت ايستگاه زباله هاي هسته اي مشخص كردند. وزير بازرگاني، صنعت و انرژي به همراه كمپاني نيروي هسته اي و هيدروالكتريك دو محل را واقع در دو استان مشخص كردند كه تصميم گيري نهايي در اين خصوص به ماه مارس سال 2004 موكول شد. پنجم فوريه 2003: وزير انرژي اتمي روسيه براي اولين بار فاش كرد كه روسيه مقداري اورانيوم جهت تهيه سوخت موتور هسته اي در اختيار كره جنوبي گذاشته است. اين وزير روسي تأكيد كرد كه نه روسيه و نه آژانس بين المللي انرژي هسته اي مداركي در اختيار ندارند كه ثابت كنند كره جنوبي از اين اورانيوم جهت ساخت تجهيزات هسته اي به منظور مصرف نظامي استفاده كرده است. علاوه بر اين، اين وزير خاطرنشان كرد كه كره جنوبي با در اختيار داشتن تكنولوژي و فناوري هسته اي مي تواند ظرف دو سال بمب هاي هسته اي بسازد. ششم فوريه 2003: كار در راكتور هسته اي يك يونگ وانگ به دليل خرابي دستگاه پلمپ سرد كن هيدروژن به طور موقت متوقف شد. وزير علوم و فناوري اعلام كرد كه دستور توقف كار راكتور پس از آن كه ميزان هيدروژن نشتي به 42 مترمربع رسيد، داده شد. يازدهم تا چهاردهم فوريه 2003: نمايندگاني از كره شمالي و كره جنوبي در چهارمين دور مذاكرات اقتصادي بين دو نيمكره گردهم آمدند. در اثناي اين مذاكرات، هيأت نمايندگي كره جنوبي اعلام كرد كه روابط اقتصادي بين دو نيمكره به دليل ترديد در مسأله هسته اي كره شمالي تا حدي متوقف شده است. نماينده كره شمالي ضمن خودداري از هرگونه اظهارنظر درخصوص برنامه هاي هسته اي كره شمالي تأكيد كرد كه اين مسأله تنها از راه گفت و گوهاي مسالمت آميز و رو دررو با ايالات متحده حل خواهد شد. سيزدهم فوريه 2003: وزير دفاع ايالات متحده، دونالد رامسفلد در نشست كميته نظامي سنا تأكيد كرد كه كره شمالي به دليل تكثير تسليحات هسته اي تهديدي بسيار جدي در منطقه شمال شرقي آسيا است. رامسفلد گفت كه ايالات متحده در حال ادامه چانه زني ها با مقامات كره جنوبي جهت مستقر كردن نيروهاي آمريكايي در جنوب شبه جزيره كره و به دور از مناطق غيرنظامي و سئول است. وي در اين خصوص گفت: دوست دارم كه نيروهاي آمريكايي بيشتري را در مركز هوايي و دريايي مستقر كنيم تا از اين طريق امكان بازگشت نيروهاي قديمي به آمريكا امكان پذير باشد. هفدهم فوريه 2003: وزير علوم و فناوري اعلام كرد كه كره جنوبي فاصله چنداني تا تصاحب پروژه موتور هسته اي در روماني ندارد. مقاماتي از شركت نيروي هسته اي و هيدروالكتريك در ماه ژانويه سال 2003 از روماني بازديد كرده و تمايل خود را جهت شركت در اين طرح تحقيقاتي اعلام كردند. وزارت علوم و فناوري ضمن اعلام اين خبر ابراز اميدواري كرد كه با توجه به اين كه هر دو طرف طرح توافقنامه پيشنهادي را ديده اند اين قرارداد رسماً در ماه آوريل يا مارس به امضاي طرفين برسد. در حال حاضر اين شركت كره اي و شركت AECL كانادا موافقت خود را جهت همكاري با يكديگر در اين پروژه اعلام كرده اند. نوزدهم فوريه 2003: رئيس سرويس اطلاعاتي ملي كره جنوبي در گزارشي به كميته اطلاعاتي مجلس ملي اعلام كرد كه با وجود اين كه كره شمالي آمادگي خود را جهت فعال كردن مجدد راكتور پنج.ام. دبليو اعلام كرده است اما اين راكتور هنوز شروع به كار نكرده است. بيستم فوريه 2003: جت جنگي ميگ 19 كره شمالي با خروج از خط هوايي مرزي به حريم هوايي كره جنوبي تجاوز كرد. اين نفوذ دو دقيقه اي پس از محاصره اين جت جنگي توسط جت هاي كره جنوبي پايان يافت. سخنگوي وزارت دفاع كره جنوبي در اولين واكنش نسبت به اين عمل گفت: پس از سال 1983 اين اولين بار است كه يك جت جنگي كره شمالي وارد حريم هوايي ما مي شود. با توجه به شرايط متشنج شبه جزيره كره اين اقدام مي توانست عواقب فراواني به دنبال داشته باشد. (پس از اين حادثه دولت كره شمالي چندين بار رسماً اعلام كرد كه خلبان جت فوق به هيچ وجه متوجه عبور از خط هوايي مرزي نشده است) البته اين مسأله باعث درگيري هاي فراوان در آب هاي كره جنوبي ميان نيروهاي دو كشور شد. يكي از اين درگيري ها در سال 2002 منجر به مرگ شش ملوان كره جنوبي و مرگ تعداد نامشخصي از ملوان هاي كره شمالي شد. بيستم فوريه 2003: مشاور امنيت ملي رئيس جمهور منتخب كره جنوبي در پكن (چين) با مقامات عالي رتبه كره شمالي ملاقات كرد. (در پنجم ماه مارس راچونگ خبر ملاقات وي با مقامات عالي رتبه كره شمالي را تأييد كرد اما از افشاي نام اين مقامات عالي رتبه و موضوع گفت و گو خودداري كرد. وي در اين خصوص گفت: با توجه به رابطه منحصر به فرد و خاص ميان دو نيمكره، اعلام موضوع مذاكرات و نتيجه آن كار چندان صحيحي نيست. برخي شايعات درخصوص ملاقات راچونگ با معاون رئيس كميته صلح آسيا و اقيانوسيه كره شمالي در همان برهه زماني بر زبان ها افتاد. اواخر فوريه 2003: نماينده سازمان انرژي هسته اي كانادا با تكذيب خبر مربوط به مشاركت اين شركت در راه اندازي موتور هسته اي در روماني اعلام كرد كه فعلاً عقد اين قرارداد به تعويق افتاده است. به گفته اين نماينده بسياري از گزارش هايي كه اخيراً به چاپ رسيده است نكاتي كاملاًً خلاف واقعيت را منعكس مي كند. علاوه بر اين وي اعلام كرد كه مذاكراتي در خصوص عقد اين قرارداد تا سال آينده انجام نخواهد گرفت. طبق آخرين اخبار قرار بود كه يك شركت كانادايي AECL به كمك شركت نيروي هسته اي و هيدروليك كره جنوبي در ساخت سرناوادو سه به روماني كمك كند. بيست و هشتم فوريه 2003: مقامات دولتي كره جنوبي در مصاحبه اي با آژانس خبري يونهاپ اعلام كرد كه طبق اطلاعات به دست آمده از يك منبع موثق، كره شمالي راكتور هسته اي پنج.ام. دبليو مستقر در مجتمع هسته اي يونگ بيون را مجدداً فعال كرده است. در سال 1994 كره شمالي به عنوان بخشي از تفاهم انجام گرفته فعاليت اين راكتور را متوقف كرد. با وجود اقدامات كره شمالي در خصوص ناديده گرفتن تعهدات داده شده، مقامات رسمي كره جنوبي اعلام كردند كه ساخت دو راكتور آب سبك در كره شمالي را متوقف نخواهند كرد. بيست و هشتم فوريه 2003: وزير امور خارجه كره جنوبي با صدور بيانيه اي مراتب تأسف و نگراني خود را از آغاز فعاليت مجدد راكتور هسته اي پنج.ام. دبليو اعلام كرد. وي همچنين در اين بيانيه از مقامات كره شمالي خواست كه در راستاي تلاش هاي بين المللي جهت رسيدن به توافقي اصولي در خصوص برنامه هاي هسته اي كره شمالي، به همكاري خود با كره جنوبي ادامه دهد. چهارم مارس تا دوم آوريل 2003: نيروهاي نظامي كره جنوبي و آمريكا در يك همايش نظامي سالانه با فراهم آوردن شرايط مجازي حمله به كره شمالي به تمرين و دفاع نظامي پرداختند. (كره شمالي همواره اين حركت هاي نظامي را جهت تمرين براي حملات بازدارنده هسته اي به كره شمالي محكوم مي كرد.) ششم مارس 2003: وزير دفاع آمريكا دونالد رامسفلد اعلام كرد كه ايالات متحده همچنان بر استقرار نيروهاي آمريكايي در كره جنوبي و البته دور از نقاط غيرنظامي آن علاقه مند است. وي در اين خصوص گفت: ما هنوز نيروهاي بسياري در مناطق بسيار دور كره جنوبي داريم كه علاوه بر شرايط سخت در آن مناطق حضور اين نيروها كمك چنداني هم نمي تواند بكند. در حالي كه ايالت متحده تمام تلاش خود را براي برقراري صلح در شبه جزيره كره به كار گرفته است كره جنوبي توانايي فراواني جهت حل اين بحران دارد. 13 مارس 2003: دولت كره جنوبي در يك بيانيه خبر منتشره از يك آژانس خبري واقع در اين كشور را مبني بر پيشنهاد طرحي از سوي ايالات متحده جهت بمباران ناگهاني تأسيسات هسته اي يونگ بيون را تكذيب كرد. يك روزنامه اينترنتي به نقل از مقامات كره جنوبي در پاسخ به اين پيشنهاد آمريكا آورده بود: من از مطرح كردن چنين پيشنهادي به شدت متعجب شدم و بلافاصله مخالفت خود را با اين طرح اعلام كردم. اين سخنان در پاسخ به طرح آمريكا مبني بر حمله هوايي به تأسيسات هسته اي كره شمالي داده شده بود. معاون نخست وزير در امور مالي و اقتصادي مدتي بعد با صدور بيانيه اي اعلام كرد كه اين سايت خبري سخنان مقامات ايالات متحده را به اشتباه نقل كرده است. با اين وجود رئيس مؤسسه اقتصادي كره پيش از اين، خبر انجام گفت و گوهايي با مقامات آمريكايي درخصوص حمله هوايي به كره شمالي را تأييد كرده بود. البته معاون نخست وزير از اين سايت خبري خواست كه تكذيب خبر فوق را در اسرع وقت در رأس اخبار سايتش قرار دهد. 15 مارس 2003: رئيس جمهور كره جنوبي و رئيس جمهور ايالات متحده بر شركت كره جنوبي در ساخت راكتور آزمايشي بين المللي دما هسته اي (ITER) تأكيد كردند. هدف از اين پروژه تأمين انرژي هم جوشي قابل دسترس، امن، تميز و قابل تجديد است. اعضاي فعلي شركت كننده در اين پروژه كه سال گذشته قرارداد آن را امضا كردند شامل ايالات متحده، ژاپن، كانادا، اتحاديه اروپا، روسيه و چين است. طبق قرارداد فوق عمليات ساخت اين راكتور در سال 2006 آغاز و در صورت عدم بروز هيچ گونه مشكلي در سال 2014 به پايان خواهد رسيد. 18 مارس 2003: رئيس جمهور كره جنوبي جهت حل بحران هسته اي كره شمالي خواهان تشكيل جلساتي جهت گفت و گوهاي دوجانبه شد. روموهيون كه در جشن پايان تحصيل عده اي از فارغ التحصيلان دانشگاه نيروي هوايي سخن مي گفت در اين باره گفت: ما براي حل اين مشكل نه تنها به ادامه روند مذاكراتمان با كره شمالي و همچنين همكاري با ايالات متحده و ژاپن نياز داريم بلكه بايد كميته اي متشكل از چين، روسيه و اتحاديه اروپا تشكيل دهيم. (اين اولين باري بود كه رئيس جمهوري كره رسماً خواهان تشكيل جلسات مذاكره دوجانبه با كره شمالي شد.) 18 مارس 2003: وزير دفاع كره جنوبي اعلام كرد كه آمريكا و كره جنوبي درصدد تهيه طرحي جهت استقرار مجدد مشاور دوم پياده نظام ارتش آمريكا در جنوب رودخانه هان دراواخر نيمه 2003 هستند. طبق طرح فوق شاخه دوم پياده نظام در محدوده خارجي توپخانه هاي كره جنوبي مستقر خواهند شد. علاوه بر اين، وي اعلام كرد كه جزئيات اين طرح در ماه سپتامبر منتشر خواهد شد و ماده اي از اين طرح شامل كاهش تعداد سربازان مستقر در كره جنوبي خواهد بود. 24 مارس 2003: مؤسسه تحقيقات انرژي هسته اي كره (KAERI)، مؤسسه علوم و فناوري (KIST)، مؤسسه تحقيقات انرژي كره (KIER) و ساير مؤسسات تحقيقاتي دولتي موافقت خود را با توليد سوخت هيدروژني به عنوان دومين منبع توليد انرژي اعلام كردند. از سال 2002، مؤسسه تحقيقات انرژي هسته اي كره تحقيقات گسترده اي را در خصوص توسعه منابع حرارتي جهت توليد هيدروژن آغاز كرد. همچنين طبق توافقات انجام گرفته توسعه راكتور حرارتي بالا تا پايان سال جاري آغاز خواهد شد. هدف از اين پروژه توسعه سوخت هيدروژني خودكار از طريق تهيه راكتورهاي حرارتي بالاست. اين مؤسسه در حال حاضر بر روي سوخت هيدروژني كار مي كند كه توليد آزمايشي آن در سال 2005 آغاز خواهد شد. مؤسسه علوم و فناوري نيز بر روي موارد استفاده از سوخت هيدروژني و توسعه تجهيزات كار مي كند. 24 مارس 2003: كره جنوبي و ويتنام مذاكراتي را درخصوص مشاركت دوجانبه درخصوص تكنولوژي هسته اي آغاز كردند. به گفته وزير علوم و فناوري دو كشور درخصوص اين كه آيا امكان استفاده از موتورهاي هسته اي كره در ويتنام هم وجود دارد بحث و تبادل نظر كردند. علاوه بر اين قرار شد كه كارشناسان كره جنوبي به ويتنامي ها در دستيابي به تكنولوژي موتورهاي هسته اي كمك كنند و زمان بحث و تبادل نظر بيشتر در اين خصوص به سال آينده موكول شد. 28 مارس 2003: وزير امور خارجه ايالات متحده كالين پاول به همتاي كره اي خود خبر داد كه چين طرحي درخصوص گفت و گوهاي سه جانبه ميان ايالات متحده، چين و كره شمالي پيشنهاد كرده است كه در آن هر سه طرف به بحث و تبادل نظر درخصوص حل بحران هسته اي كره شمالي خواهند پرداخت. وزير امور خارجه كره جنوبي با توجه به وخامت اوضاع در شبه جزيره كره پذيرفت كه كره جنوبي از دايره اين مذاكرات حذف شود و در عوض در مذاكرات آتي كه در اين خصوص تشكيل خواهد شد، شركت كند. 31 مارس 2003: كره جنوبي توافقنامه امنيت هسته اي را با آژانس انرژي اتمي امضا كرد. امضاي اين توافقنامه ميزان محافظت از تأسيسات و مواد هسته اي در كره جنوبي را مانند ساير كشورها بالا مي برد. طبق اين توافقنامه طرفين به تبادل اطلاعات خواهند پرداخت و در ضمن حق هر كدام مبني بر عدم افشاي اطلاعات سري محفوظ خواهد بود. اول آوريل 2003: مقامات كره جنوبي خبر مربوط به پيشنهاد وزير امور خارجه اين كشور درخصوص تأمين گاز طبيعي كره شمالي در سفر خود به ايالات متحده و ژاپن را تكذيب كرد. وي همچنين خاطرنشان كرد كه مشاور امنيت ملي كره جنوبي پيشنهاد انتقال گاز طبيعي از روسيه به كره شمالي را تنها براي آرام تر كردن اوضاع در شبه جزيره كره مطرح كرده بود، اما تا به حال هيچ مذاكره اي با طرفين خارجي در اين خصوص انجام نگرفته است. مشاور امنيت ملي كره جنوبي در مصاحبه اي با فايننشال تايمز اعلام كرد كه دولت در آينده اي نه چندان دور جزئيات اين طرح را علني خواهد كرد و در همان فاصله زماني از كره شمالي خواهد خواست كه در ازاي دريافت گاز طبيعي فعاليت هاي هسته اي خود را متوقف كند. اول تا دوم آوريل 2003: با همكاري وزارت علوم و فناوري و آژانس انرژي اتمي كارشناسان انرژي هسته اي دور هم جمع شدند. موضوع مورد بحث در اين جلسه بررسي راهكارهاي چگونگي بالا بردن ضريب ايمني تأسيسات و مواد هسته اي بود. 10 آوريل 2003: وزراي امور خارجه كره جنوبي و چين در پكن با هم ملاقات كردند. هر دو طرف بر گفت و گو و مشاركت هاي دوجانبه جهت حل بحران هسته اي كره شمالي تأكيد كردند. 19 آوريل 2003: رئيس هيأت نمايندگان مسئول مذاكره با مقامات كره جنوبي با ارسال پيامي به وزير اتحاد كره جنوبي از وي خواست كه دور بعدي مذاكرات را در 27-29 آوريل در پيونگ يانگ دنبال كنند. در 21 آوريل كره جنوبي موافقت خود را با شركت در مذاكرات به تعويق افتاده اعلام كرد. (طبق توافق قبلي قرار بود دهمين دور از مذاكرات در 7-10 آوريل انجام گيرد، اما كره شمالي در آن تاريخ از مقامات كره جنوبي هيچ دعوتي جهت حضور در اين نشست به عمل نياورد.) 22 آوريل 2003: وزير دفاع كره جنوبي در گفت و گو با انجمن ملي گفت كه با وجود اين كه كره شمالي مقدمات بازساخت 8 هزار ميل سوخت هسته اي را فراهم كرده است اما اين بازساخت هنوز آغاز نشده است. 23 و 24 آوريل 2003: چين، ايالات متحده و كره شمالي جهت حل بحران هسته اي كره شمالي مذاكرات سه جانبه اي را در پكن آغاز كردند. رياست سه هيأت نمايندگي چين، ايالات متحده و كره شمالي را به ترتيب رئيس هيأت امور آسيايي وزارت امور خارجه فويونگ، جيمز كلي معاون وزير امور خارجه در امور آسياي شرقي و اقيانوسيه و لي گون معاون دبيركل هيأت امور آمريكايي وزارت امور خارجه برعهده داشتند. در اولين روز مذاكرات، لي گون مكرراً ادعا كرد كه كره شمالي تاكنون حدود هشت هزار ميل سوخت هسته اي را بازسازي كرده است. وي همچنين در حاشيه مذاكرات در گفت و گوهايي با جيمز كلي ادعا كرد كه كره شمالي در حال حاضر از تسليحات هسته اي بسيار پيشرفته اي برخوردار است و تهديد كرد كه در آينده اي نه چندان دور به انجام آزمايشات هسته اي و صدور مواد هسته اي خواهد پرداخت. واشنگتن تايمز از قول لي گون خطاب به جيمز كلي اين گونه نوشت: امكان نابودسازي يا تعليق طولاني مدت تسليحات و برنامه هاي هسته اي براي ما وجود ندارد. شما مي توانيد انتخاب كنيد ما يا تسليحات و برنامه هاي هسته اي خود را بي هيچ واهمه اي آشكار مي كنيم يا آنها را در اختيار ساير كشورها قرار مي دهيم. با اين وجود با توجه به سخنان لي گون در طول جلسات مذاكره مي توان اين گونه استنباط كرد كه لي گون هرگز مستقيماً تهديد نكرده است كه به زودي آزمايشات هسته اي خود را آغاز خواهد كرد يا قصد صدور آنها به ساير كشورها را دارد. بلكه وي تنها در حالتي دفاعي ادعا كرده است كه كره شمالي به زودي توان هسته اي خود را به نمايش خواهد گذاشت. در جريان اين مذاكرات هيأت كره اي طرحي را براي حل بحران هسته اي اين كشور مطرح كرد. در اين طرح كره شمالي در قبال تعهدات آمريكا به مشروط گذاشته شده از جانب اين كشور، فعاليت هاي هسته اي خود را به حالت تعليق درخواهد آورد. شروط گذاشته شده در اين طرح عبارتند از: به رسميت شناختن دولت فعلي كره شمالي، تأمين امنيت ملي كره شمالي و ارائه كمك هاي اقتصادي به اين كشور. دراين طرح پيشنهادي همچنين كره شمالي از ايالات متحده خواسته بود كه پس از پايان مذاكراتي چند جانبه كه در آن كشورهاي چين، ژاپن و كره جنوبي شركت داشتند، مذاكراتي دو طرفه بين آنها انجام گيرد. در آن زمان تاريخ انجام اين مذاكرات دوجانبه از 23 تا 25 آوريل تعيين شد. (انگيزه اصلي لي از بيان اين مطلب كه كره شمالي در حال حاضر بازساخت 8 هزار ميل سوخت هسته اي را آغاز كرده است هنوز مشخص نيست چرا كه وي در بيانيه وزارت امور خارجه كه در هجدهم آوريل صادر شد نيز از همين الفاظ مبهم استفاده كرد كه به دليل تعبيرات نادرست باعث ايجاد تشنج فراوان در شبه جزيره كره شد. 27-30 آوريل 2003: كره شمالي و كره جنوبي دهمين دور مذاكرات در سطح وزيران خود را در پيونگ يانگ آغاز كردند. رياست هيأت هاي نمايندگي كره شمالي و جنوبي را به ترتيب مشاور ارشد كابينه ريونگ سونگ و وزير اتحاد كره جنوبي برعهده داشتند. در جريان اين مذاكرات كره جنوبي مكرراً خواهان توقف برنامه هاي هسته اي كره شمالي شد و كره شمالي ضمن خودداري از بيان جزئيات مذاكره با ايالات متحده در پكن به تعليق درآوردن فعاليت هاي هسته اي خود را با شرايط بين المللي فعلي غيرممكن دانسته و اعلام كرد كه حل اين بحران تنها از طريق گفت و گو و مذاكرات دوجانبه با ايالات متحده امكان پذير است. سرانجام اين مذاكرات با امضاي توافقنامه اي مبني بر ادامه همكاري هاي دو كره تا حل بحران هسته اي در شبه جزيره كره به پايان رسيد. در اين بيانيه هشت ماده اي دو كره توافق كردند كه از تاريخ اين مذاكره همديگر را در جريان جزئيات فعاليت هاي هسته اي در شبه جزيره كره قرار داده و تا زمان حل بن بست هسته اي از طريق گفت و گوهاي ديپلماتيك به مشاركت هاي خود ادامه دهند. علاوه بر اين در اين بيانيه ماده اي آورده شد كه مقدمات حضور كره جنوبي را در مذاكرات دوجانبه آمريكا و كره شمالي فراهم سازد. 29 آوريل 2003: وزارت بازرگاني، صنعت و انرژي اعلام كرد كه اين وزارتخانه درخواست هاي مناطقي را كه علاقه مند به تأسيس ايستگاه زباله هاي هسته اي هستند تا پانزدهم ژوئن خواهد پذيرفت. ايستگاه منتخب 246 ميليون دلار كمك هزينه دريافت خواهد كرد و به علاوه در اولويت تأسيس آزمايشگاه شتاب هسته اي خواهند بود. اين وزارتخانه در اين بيانيه آورده است كه اسم تمام مناطقي را كه حاضر به تأسيس ايستگاه زباله هاي هسته اي نيستند از ليست خود خارج خواهد كرد. دولت چهار محل را از ميان ليست خود انتخاب كرد و اميدوار بود كه از سوي اين مناطق نامه هايي دريافت كند. شركت نيروي هسته اي و هيدروليك كره جنوبي به همراه مؤسسه فناوري هسته اي محيط زيست مسئوليت انتخاب اين محل را برعهده گرفتند. 29 آوريل 2003: دهمين دور مذاكرات در سطح وزيران دو كره با امضاي توافقنامه اي مبني بر ادامه گفت و گوها تا رسيدن به قطعنامه اي صلح آميز در خصوص بحران هسته اي به پايان رسيد. 7 مي 2003: وزير امور خارجه كره جنوبي اعلام كرد كه تا تعليق كامل و غيرقابل بازگشت فعاليت هاي هسته كره شمالي مي تواند راه را براي ارائه تضمين امنيتي و كمك هاي اقتصادي باز كند. وي همچنين خاطرنشان كرد كه ايالات متحده و جامعه بين المللي هيچ جايزه اي به كره شمالي در برابر رفتارهاي خارج از اصول بين المللي نخواهند داد. 14 مي 2003: وزير اتحاد كره جنوبي اعلام كرد كه با وجود اعتراف كره شمالي به داشتن تسليحات هسته اي و آغاز بازساخت ميل هاي سوخت هسته اي، ساخت دو راكتور آب سبك KEDO همچنان ادامه دارد. طبق اين گزارش 605 كارمند اهل كره جنوبي، 353 ازبكي و 99 كارمند كره شمالي در ساخت اين راكتورها همكاري مي كنند. وي همچنين اعلام كرد كه تا آوريل 2003، كره جنوبي 850 ميليون دلار خرج اين پروژه كرده است. 14 مي 2003: رؤساي جمهور كره جنوبي و ايالات متحده در واشنگتن با هم ملاقات كردند. در پايان اين گفت و گوها، دو طرف بيانيه اي را صادر كردند كه در آن بر عدم تحمل كره شمالي مجهز به تسليحات هسته اي تأكيد شده و اعلام كردند كه ادامه تلاش هاي بين المللي جهت متقاعد كردن كره شمالي به تعليق كامل و غيرقابل بازگشت فعاليت هاي هسته اي شان ادامه خواهند داد. 16-12 مي 2003: شانزده گروه حرفه اي كار با راكتورهاي سريع آژانس انرژي هسته اي جلسه سالانه خود را در تايجان كره جنوبي تشكيل دادند. اين گروه موافقت خود را بر سر اين موضوع كه آغاز به كار مجدد راكتور مدل مونژو ژاپن عواقب خطرناكي براي توسعه راكتورهاي سريع در سطح جهاني خواهد داشت. 16 مي 2003: راكتورهاي نيروي هسته اي يك و دو آلچين به دليل كمبود 96 سيم پيچ مولد برقي موقتاً از كار افتادند. وزارت علوم و فناوري اعلام كرد كه برنامه از پيش تعيين شده بازبيني از راكتورها كه قرار بود در فوريه 2004 انجام گيرد، احتمالاً به جلو خواهد افتاد و دو راكتور موقت در جولاي 2003 مورد بازرسي قرار خواهند گرفت تا از ايجاد تغييرات اساسي در ميزان ذخيره هسته اي جلوگيري شود. 23-19 مي 2003- نشست سالانه گروه دارندگان انرژي هسته اي در پوسان كره جنوبي تشكيل شد. اين نشست با صدور بيانيه اي خبري، خواهان افزايش تلاش ها جهت جلوگيري از دستيابي كره شمالي به تسليحات پيشرفته هسته اي شد. 20 مي 2003: پنجمين دور گفت و گوهاي مشاركت اقتصادي دو كره در پيونگ يانگ برگزار شد. معاون وزير اقتصاد و دارايي كره جنوبي به هيأت مذاكره كننده كره شمالي اعلام كرد كه در صورتي كه كره شمالي با ادامه توليد سلاح هاي هسته اي امنيت و آرامش شبه جزيره كره را همچنان بر هم بزند كره جنوبي نيز قادر به ادامه پروژه هاي اقتصادي در حال اجرا در اين كشور نيست. در جواب نيز رئيس هيأت كره شمالي نيز به كره جنوبي هشدار داد كه در صورت ادامه همراهي با ايالات متحده در راستاي متوقف كردن فعاليت هاي هسته اي كره شمالي، عواقب جبران ناپذيري متوجه اين كشور خواهد بود. 28-24 مي 2003: بيست و پنجمين كنفرانس توسعه و آموزش فناوري هسته اي در سريلانكا برگزار شد. كره جنوبي كه رياست اين كنفرانس را بر عهده داشت يكي از 17 كشور شركت كننده بود. شركت كنندگان به بازبيني پروژه هاي فعلي و آتي درخصوص استفاده از تكنولوژي هسته اي در حوزه هاي كشاورزي، پزشكي، صنعت، محيط زيست و دارويي پرداختند. ژوئن 2003: كره جنوبي و ويتنام در نشستي يك هفته اي به بحث و تبادل نظر درخصوص منابع معدني و انرژي و چگونگي موفقيت پروژه تأسيس نيروگاه هسته اي در ويتنام پرداختند. در اين نشست مقامات ويتنام از كره جنوبي خواستند كه بخش هاي آموزشي را در بخش اداري نيروگاه تأسيس كنند و البته امكانات بازديد از نيروگاه هاي هسته اي كره جنوبي را براي مهندسان ويتنامي فراهم كنند. 3 ژوئن 2003: پنج مدير ارشد شركت برق كره استعفا دادند. به نقل از وزير بازرگاني، صنعت و انرژي دليل اين استعفاي رسوايي اخير درخصوص رشوه گيري ده نفر از مقامات KEPCO رخ داده است. در همين اثنا رئيس شركت نيروي هسته اي و هيدروليك نيز به دلايل شخصي استعفا داد. 5 ژوئن 2003: نخست وزير به مجلس ملي اطلاع داد كه كره جنوبي به هيچ وجه قصد دستيابي به سلاح هاي هسته اي را ندارد. اين سخنان در مقابله با تهديدات هسته اي كره شمالي مطرح شد. اين ادعا زماني عنوان شد كه نماينده حزب مخالف دولت اعلام كرد كه مجهز شدن كره جنوبي به تسليحات هسته اي جهت برقراري امنيت در اين شبه جزيره الزامي است. 6 ژوئن 2003: وزير علوم و فناوري ژاپن اعلام كرد كه وي نامه اي از مقامات كره جنوبي دريافت كرد كه در آن كره تمايل خود را به شركت در پروژه راكتور آزمايشي دماهسته اي اعلام كرده است. 8 ژوئن 2003: دولت كره جنوبي اعلام كرد كه جهت تأسيس ايستگاه تأسيسات زباله هسته اي مبلغ 2 تريليون دلار دريافت كرده است. اين مبلغ جهت ساخت تأسيسات زباله هاي هسته اي، تغيير مكان شركت نيروي هسته اي و هيدروليك به مكان تأسيس اين ايستگاه و ساخت مجتمع هاي مسكوني و صنعتي است. 11 ژوئن 2003: دولت كره جنوبي اعلام كرد كه قصد دارد بودجه دفاعي كشور را 28 درصد افزايش دهد. بودجه سال 2004، 18 بيليون دلار بود كه شامل خريد تجهيزاتي نظير موشك، ماهواره نظامي و هواپيماهاي جاسوسي بود. اين تصميم دولت به دنبال افزايش تهديد هسته اي كره شمالي گرفته شد. 12 ژوئن 2003: وزارت علوم و فناوري اعلام كرد كه نقشه تكنولوژي هسته اي تا آوريل 2004 آماده خواهد شد. اين نقشه ميزان توسعه تكنولوژي هسته اي كره جنوبي را به تصوير كشيده است. 13-12 ژوئن 2003: نمايندگاني از ايالات متحده، ژاپن و كره جنوبي در هاوايي گرد هم آمدند. اين جلسه جهت بازبيني مشاركت هاي سه جانبه درخصوص حل بحران كره شمالي انجام گرفت. در بيانيه اي كه در پايان اين نشست صادر شد طرفين تأكيد كردند كه با وجود آن كه فعاليت هاي هسته اي كره شمالي در حال حاضر بسيار فراتر از تحمل بين المللي است اما اين بحران تنها بايد از راه گفت و گوهاي مسالمت آميز حل شود. همچنين در اين بيانيه تنها راه حل بحران تشكيل جلسات مذاكره پنج جانبه اعلام شده است. ژاپن، كره جنوبي و چين سه كشور از اين پنج كشور بودند. در جريان اين مذاكرات، هيأت آمريكايي بارها تأكيد كرد كه حاضر است در برابر تعليق فعاليت‌هاي هسته‌اي كره‌شمالي دو راكتور آب سبك در ماه آگوست در اين كشور احداث كند. به گزارش منابع ديپلماتيك، ايالات متحده، ژاپن و كره‌جنوبي متفق‌القول به اين نتيجه رسيدند كه دستيابي به اهداف بالاتر در كره‌شمالي ملزم به تأسيس دو راكتور آب سبك در اين كشور است. با اين همه، سازمان توسعه انرژي در شبه جزيره كره تلاش‌هاي خود را براي تهيه مقدمات ساخت اين راكتورها در كره شمالي ادامه خواهد داد. علاوه بر اين احتمال دارد كه ايالات متحده و ژاپن انصراف خود را از شركت در پروژه KEDO اعلام كنند. 14 ژوئن 2003: وزارت امورخارجه در بيانيه‌اي اعلام كرد كه مذاكرات ايالات متحده و ژاپن درخصوص فعاليت‌هاي غيرقانوني كره‌شمالي هيچ ارتباطي به برنامه‌هاي هسته‌اي اين كشور ندارد. براساس اين بيانيه كره‌جنوبي به هيچ‌وجه خواهان اعمال تحريمات عليه كره‌شمالي نيست. 20 ژوئن 2003: وزارت علوم و فناوري اعلام كرد كه در نشست هفت روزه‌اي كه در آگوست 2003 برگزار خواهد شد معاون اين وزارتخانه با نمايندگان ايالات متحده درخصوص مشاركت درحوزه‌هاي علوم و فناوري مذاكره خواهند كرد. همچنين يكي از موضوعات احتمالي كه در اين نشست مورد بحث و تبادل‌نظر قرار خواهد گرفت مسأله حضور كره جنوبي در پروژه راكتور آزمايشي دما هسته‌اي، توليد هيدروژن هسته‌اي و توسعه صنعت فضانوردي خواهد بود. 23 ژوئن 2003: مقامات دولتي كره‌جنوبي اعلام كردند كه سئول قصد دارد با وجود ادامه برنامه‌هاي هسته‌اي كره‌شمالي همچنان به ساخت دو راكتور آب سبك در اين كشور ادامه دهد. به گفته اين مقامات، اعضاي KEDO درخصوص به تعليق درآوردن اين پروژه نظراتي داده‌اند اما تاكنون هيچ تصميم قطعي در اين خصوص گرفته نشده است. 26 ژوئن 2003: وزارت بازرگاني، انرژي و صنايع اعلام كرد كه تا پايان جولاي 2003 با رأي اعضا محل تأسيس ايستگاه زباله‌هاي هسته‌اي مشخص خواهد شد. اواخر ژوئن 2003: چارلز كارتمن- مدير اجرايي سازمان توسعه انرژي شبه جزيره كره جهت بحث و تبادل‌نظر درخصوص آينده KEDO به ژاپن و كره جنوبي سفر كرد. در 27 ژوئن وي با وزير امورخارجه ژاپن و ساير مقامات ژاپني ديدار و درخصوص KEDO مذاكراتي انجام داد. وزير امورخارجه ژاپن مكرراً به كارتمن هشدار داد كه به تعليق درآوردن پروژه KEDO در شرايط فعلي مي‌تواند به روند مذاكرات دوجانبه صدمات جدي وارد كند. در 30 ژوئن، كارتمن در ملاقاتي با وزير امورخارجه ژاپن هشدارداد كه آينده KEDO به ميزان پيشرفت در مذاكرات با كره‌شمالي درخصوص برنامه تسليحات هسته‌اي اين كشور بستگي دارد. (در جريان نشست مذكرات سه‌جانبه كه دوازدهم و سيزدهم ژوئن در هاوايي برگزار شد نمايندگان ايالات متحده پيشنهاد كردند كه در صورتي كه كره‌شمالي برنامه‌هاي هسته‌اي خود را متوقف نكند پروژه KEDO نيز متوقف شود. 1 جولاي 2003: مقامات كره‌جنوبي اعلام كردند كه به هيچ‌وجه نمي‌توانند گزارش نيويورك تايمز را مبني‌بر كشف نيروگاهي كه كره‌شمالي در آن اقدام به‌ساخت كلاهك‌هاي هسته‌اي كوچك مي‌كرده است توسط سازمان سيا تأكيد كنند. علاوه بر اين وزير امورخارجه نيز از هرگونه اظهارنظر درخصوص اين گزارش خودداري كرد. 2 جولاي 2003: اعضاي پروژه ساخت راكتور آزمايشي دما هسته‌اي عضويت كره‌جنوبي در اين پروژه را پذيرفتند. 2 جولاي 2003: مقامات كره‌جنوبي طرح سه مرحله‌اي را جهت حل بحران هسته‌اي كره آماده كردند. اين طرح در مذاكرات در سطح وزيران كه روز سوم جولاي 2003 با حضور آمريكا و ژاپن برگزار خواهد شد رسماً در اختيار حاضران قرار خواهد گرفت. اولين مرحله اين طرح شامل به تعليق درآوردن حاصل فعاليت‌هاي هسته‌اي با بازگشت به معاهده منع تكثير تسليحات هسته‌اي از جانب كره‌شمالي در قبال دريافت تضمين امنيتي از جانب ايالات متحده است. مرحله دوم شامل متوقف كردن غني‌سازي اورانيوم در قبال دريافت نفت از سوي ايالات متحده است. مرحله آخر شامل شفاف‌سازي كامل برنامه‌هاي هسته‌اي كره‌شمالي در قبال دريافت حمايت‌هاي اقتصادي است. 3-2 جولاي 2003: نمايندگاني از ايالات متحده، ژاپن و كره‌جنوبي در واشنگتن به بحث و تبادل‌نظر درخصوص حل بحران هسته‌اي كره شمالي و خروج از اين بن‌بست پرداختند. هر سه طرف توافق كردند كه از كره شمالي بخواهند جهت حل بحران هسته‌اي به‌طور كامل در نشستي با حضور پنج كشوراز جمله آمريكا، چين، كره‌شمالي، ژاپن و كره‌جنوبي شركت كند. همچنين سه طرف توافق كردند در صورتي كه تا پايان ماه آگوست مذاكرات با كره‌شمالي به نتيجه رضايت بخشي نرسد پروژه ساخت راكتورهاي آب سبك را متوقف كنند. (ايالات متحده مقرراً خواهان تصميم‌گيري درخصوص متوقف يا كنسل كردن پروژه KEDO پيش از آغاز بررسي‌هاي كنگره در اوايل ماه سپتامبر درخصوص بودجه سالانه 2004 بود. جرج بوش در تماسي تلفني با ولاديمير پوتين در دوم جولاي خواهان تشكيل جلسه‌اي شش‌جانبه باحضور روسيه شد. با اين وجود مشخص نيست كه آيا طرح اوليه اين مذاكرات شش جانبه در نشست دوم و سوم جولاي سه كشور مورد بحث و بررسي قرارگرفته بود يا خير. 6 جولاي 2003: گزارش مقامات نظامي كره‌جنوبي درخصوص برنامه توليد تسليحات هسته‌اي با استفاده از اورانيوم غني شده كره‌شمالي در مجله‌اي محلي به چاپ رسيد. براساس اين گزارش كره‌شمالي پس از متوقف كردن برنامه پلوتونومي خود در سال 1994 – دانشمندان جديدي را جهت توليد تسليحات هسته‌اي با استفاده از اورانيوم به‌كار گرفته است – علاوه بر اين در گزارش آمده است كه احتمالاً كره شمالي به كمك دانشمنداني از پاكستان قصد توليد تفنگ‌هاي هسته‌اي به جاي مواد منفجره كننده هسته‌اي را دارد. 4 جولاي 2003: در جلسه‌اي غيرعلني با كميته اطلاعاتي مجلس ملي اعلام شد كه از سال 1997 تا سپتامبر 2003، كره‌شمالي بيش از هفتاد آزمايش هسته‌اي پيشرفته جهت توليد تسليحات هسته‌اي انجام داده است. در همين جلسه اعضاي حزب ملي از دولت درخصوص ادامه سياست خوشبينانه در قبال كره‌شمالي با وجود اقدامات وي درخصوص توليد تسليحات هسته‌اي سؤالاتي كردند. اعضاي اين حزب با انتقاد از عملكردهاي دولت سابق اعلام كردند كه آزمايش‌هاي هسته‌اي پيشرفته‌اي كه كره شمالي در حال حاضر انجام مي‌دهد نتيجه كمك‌هاي مالي سئول به پيونگ‌يانگ است كه اين كشور از اين كمك‌هاي مالي در راستاي توليد و تكثير تسليحات هسته‌اي استفاده كرده است. 10 ژوئن 2003: وزارت بازرگاني، صنعت و انرژي اعلام كرد كه از اين پس شركت‌هاي صادركننده كره جنوبي از قانون Catch All كه از اول سال‌جاري در خصوص تمامي شركت‌ها اعمال مي‌شود مستثني خواهند بود. طبق اين قانون، صدور برخي مواد از جمله مواد بيوشيميايي و تجهيزات نيمه‌رسانا يا ساير موادي كه مي‌توان از آنها جهت توليد تسليحات كشتار جمعي استفاده كرد ممنوع است. 12-10 جولاي 2003: نمايندگاني از كره شمالي و كره جنوبي در يازدهمين نشست در سطح وزيران در سئول دور هم گرد آمدند. در اين نشست نماينده كره شمالي ايالات متحده را مقصر اصلي اين بن‌بست هسته‌اي دانسته و اعلام كرد كه كره‌شمالي هم براي گفت‌وگو و هم براي جنگ آماده است. هيأت كره جنوبي از كره شمالي خواست كه جهت خروج از اين بحران تن به مذاكرات چندجانبه‌اي با حضور ايالات متحده بدهد. اما كره‌شمالي ضمن امتناع از پذيرفتن اين طرح اعلام كرد كه تنها راه‌حل اين بحران انجام مذاكراتي دوجانبه با ايالات متحده است. 11 جولاي 2003: وزير امورخارجه كره جنوبي باتوجه به امتناع كره شمالي از شركت در مذاكراتي چندجانبه جهت حل بن‌بست هسته‌اي به مجلس ملي اعلام كرد كه در صورت ادامه اين روند و خودداري كره شمالي از متوقف كردن فعاليت‌هاي هسته‌اي‌اش، برخورد شيوه مسالمت‌آميز با اين كشور قطعاً تغيير خواهد كرد. 15 جولاي 2003: وزارت بازرگاني، صنعتي و انرژي اعلام كرد كه پوآن – كان تنها دولت محلي است كه ظرفيت ساخت تأسيسات زباله‌هاي هسته‌اي را دارد. دولت پوآن – كان جزيره وي – دو بزرگترين جزيره منطقه با جمعيتي بالغ بر 1200 نفر را جهت ساخت اين محل مشخص كرد. در طول يك سال پس از اين تصميم‌گيري وزارت بازرگاني آزمايش‌هاي زمين‌شناسي را در منطقه انجام خواهد داد و در صورتي كه اثبات شود اين محل مكان مناسبي براي ساخت اين ايستگاه است، ساخت ايستگاه در سال 2005 آغاز خواهد شد. 16 جولاي 2003: ساكنين و مقامات پوآن – كان تهديد كردند كه در صورت اقدام دولت به بازپس‌گيري زمين‌هاي ساحلي، اجازه ساخت ايستگاه زباله‌هاي هسته‌اي را به دولت نخواهند داد. 18 جولاي 2003: وزارت دفاع اعلام كرد كه كره شمالي اسلحه‌هاي دوربرد خود را به منطقه غيرنظامي نزديك‌تر كرده و علاوه بر اين بر ميزان ذخيره‌هاي زيردريايي و تانك خود نيز افزوده است. 20 جولاي 2003: مقامات كره جنوبي اعلام كردند كه اين دولت نمي‌تواند گزارش نيويورك تايمز مبني‌بر اين كه كره شمالي اقدام به ساخت دومين تأسيسات تهيه پلوتونيوم كرده است را تأييد كنند. به گفته يك منبع موثق، ايالات متحده و كره جنوبي هرگز درخصوص اين موضوع در مذاكرات دو جانبه‌شان صحبت نكرده‌اند. علاوه بر اين، وزارت دفاع اعلام كرد كه اطلاعات اين گزارش به هيچ‌وجه موثق نبوده و قطعاً هيچ تأثيري بر روند در حال پيشرفت مذاكرات درخصوص بحران هسته‌اي كره ندارد. 21 جولاي 2003: وزير تحقيق و آموزش روماني اعلام كرد كه قصد دارد به دنبال دعوت شركت نيروي هسته‌اي و هيدروالكتريك كره‌جنوبي از نوزدهم تا بيست و هفتم جولاي به اين كشور سفر كند. هدف از اين مسافرت هرچه قوي‌تر كردن مشاركت‌هاي رماني و كره جنوبي درخصوص نيروي هسته‌اي است. براساس اين گزارش، دو كشور توافقنامه همكاري جهت استفاده صلح‌آميز از انرژي هسته‌اي امضا خواهند كرد. براساس اين توافقنامه، شركت‌هاي كره‌جنوبي از اين به بعد حق سرمايه‌گذاري در پروژه‌هاي هسته‌اي در روماني را خواهند داشت. 21 جولاي 2003: كره جنوبي و ايالات متحده اعلام كردند كه از هجدهم تا بيست‌ونهم آگوست همايش نظامي مشترك سالانه‌اي را به عنوان تمرين اشغال كره شمالي انجام خواهند داد. 21 جولاي 2003: رئيس جمهور كره‌جنوبي آخرين ادعاي اين كشور مبني‌بر ساخت تأسيسات ارتقا پلوتونيوم در كره شمالي را رد كرد. 22 جولاي 2003: ساكنان پوآن – كان و طرفداران محيط‌زيست عليه ساخت تأسيسات زباله هسته‌اي در اين منطقه راهپيمايي كردند. پوآن – كان تنها دولت محلي بود كه درخواست خود را براي ساخت اين تأسيسات ارائه داده بود. 23 جولاي 2003: به‌دنبال تظاهرات طرفداران محيط‌زيست و ساكنان جزيره وي – دو، وزارت بازرگاني، صنعت و انرژي تصميم‌گيري درخصوص اعلام اين جزيره به عنوان محل تأسيس اولين ايستگاه زباله هسته‌اي را به تعويق انداختند. البته مقامات دولتي ابراز اميدواري كردند كه بتوانند تا پايان ماه جاري، موافقت ساكنان اين جزيره را جهت ساخت اين ايستگاه كسب كنند. 24 جولاي 2003: وزارت بازرگاني، صنعت و انرژي رسماً اعلام كرد كه جزيره وي – دو اولين مركز زباله‌هاي هسته‌اي كره‌جنوبي خواهد بود. طبق برنامه‌ريزي اعلام شده ساخت اين مركز در اكتبر 2006 آغاز خواهد شد. 14 گوست 2003: دولت‌هاي چين و كره‌جنوبي اعلام كردند كه اولين دور مذاكرات شش جانبه از 27 تا 29 آگوست در پكن آغاز خواهد شد. حاضران در اين مذاكرات عبارتند از كره‌شمالي و جنوبي، چين، ژاپن، روسيه و ايالات متحده. 14 آگوست 2003: معاون وزير امورخارجه كره جنوبي اعلام كرد كه در پايان اين مذاكرات شش جانبه، كره‌جنوبي، ژاپن و ايالات متحده هركدام طرحي جداگانه را جهت حل بحران هسته‌اي به اين كشور خواهند داد. با اين وجود، وي همچنين اعلام كرد كه هر سه كشور درخصوص اهداف و استراتژي‌هاي حاكم بر اين مذاكرات 6 جانبه توافق نظر داشته‌اند. وي همچنين اضافه كرد كه ايالات متحده معاهده عدم تفاهم الزام‌آور را به كره شمالي پيشنهاد نخواهد كرد چرا كه بحران هسته‌اي كره شمالي درواقع خطري جدي براي تمامي كشورهاي منطقه است. 15 آگوست 2003: وزارت علوم و فناوري اعلام كرد كه اين وزارتخانه در حاشيه كنفرانس سالانه آژانس انرژي اتمي در ماه سپتامبر قرارداد مشاركت‌هاي بيشتري را با چين و ايالات متحده خواهد بست. اين وزارتخانه همچنين ابراز اميدواري كرد كه بتواند زمينه‌هاي مشاركت در توليد هيدروژن به عنوان دومين منبع توليد برق و همچنين پروژه‌هاي ساخت انرژي هسته‌اي را فراهم سازد. مقامات وزارت علوم و فناوري همچنين خواهان حمايت ايالات متحده از حضور كره جنوبي در پروژه راكتور آزمايش دما هسته‌اي شدند. 16 آگوست 2003: رئيس جمهور كره جنوبي اعلام كرد كه كره جنوبي و همسايگان آن در صورت پذيرش تعليق فعاليت‌هاي هسته‌اي از سوي كره‌شمالي، كمك‌هاي اقتصادي شاياني به اين كشور خواهند كرد. وي در جشن پنجاه‌وچهارمين سالگرد استقلال كره‌جنوبي خاطرنشان كرد كه در صورت پذيرفته شدن اين پيشنهاد كره‌جنوبي از طريق عقد قراردادهاي دوجانبه كمك اقتصادي قابل توجهي به كره شمالي خواهد كرد. 17 آگوست 2003: ساكنان پوآن – كان تظاهرات گسترده‌ را در بزرگراه اصلي در اعتراض به تصميم كره‌جنوبي در احداث اولين ايستگاه زباله‌هاي هسته‌اي در جزيره وي – دو اين استان به راه انداختند. به گفته ساكنان، دولت بايد ابتدا موافقتنامه آنها را در احداث اين ايستگاه دريافت مي‌كرد. 18 آگوست 2003: قايق‌هاي ماهيگيري كره‌شمالي دويست متر وارد مرز آبي كره جنوبي شدند. نيروي دريايي كره جنوبي به‌عنوان اولين هشدار پنج تير هوايي شليك كرد و قايق‌هاي كره جنوبي ظرف پنج دقيقه از مرز آبي كره جنوبي خارج شدند. پس از اين حادثه هيچ درگيري خاصي ميان دو دولت به‌وجود نيامده و دولت كره‌جنوبي اعلام كرد كه بررسي‌هاي جدي را جهت كشف اين سلسله كه آيا اين تعرض عمدي بوده است يا خير آغاز خواهد كرد. 18 آگوست 2003: نيروهاي نظامي كره جنوبي و ايالات متحده جنگ كامپيوتري فرضي را طي دوازده روز عليه حملات احتمالي كره شمالي آغاز كردند. كره شمالي با انتقاد از اين همايش مشترك اين اقدام را يك حمله پيشگيرانه خواند. 20 آگوست 2003: وزير امورخارجه كره جنوبي اعلام كرد كه در جريان مذاكرات 6 جانبه آتي شرايطي فراهم خواهد شد كه مقامات آمريكايي و كره شمالي در گفت‌وگوهايي غيررسمي و دوجانبه به بحث و تبادل‌نظر در اين خصوص بپردازند. وي همچنين اين مذاكرات شش جانبه را اولين گام جهت حل بحران هسته اي كره شمالي خواند. وي همچنين اعلام كرد كه نمي‌توان انتظار داشت كه در پايان اين مذاكرات به راه‌حلي فوري دست يافت. 21 آگوست 2003: رئيس جمهور سابق كره جنوبي در اولين سخنراني خود پس از پايان دوران رياست جمهوري‌اش از كره شمالي خواست كه فعاليت‌هاي هسته‌اي خود را متوقف كرده و از ايالات متحده نيز درخواست كرد كه در يك عمل متقابل، تعهد امنيتي به كره شمالي بدهد. وي همچنين تأكيد كرد كه افزايش اين فشارها مي‌تواند منجر به جنگ ديگري در شبه جزيره كره شود و به‌علاوه مردم از نزديكي بيش از حد نيروهاي آمريكايي به مرزهاي كره‌شمالي نگران هستند. 26 آگوست 2003: به گزارش واشنگتن تايمز مقامات آمريكايي اعلام كردند كه سازمان توسعه انرژي شبه جزيره كره آمادگي خود را جهت توقف ساخت دو راكتور آب سبك در كره شمالي اعلام كرده است. اين گزارش به نقل از يك منبع ناشناس آمريكايي اعلام كرد كه آمريكا خواهان توقف كامل اين پروژه است و اين درحالي است كه ژاپن و كره جنوبي با تعليق يك‌ساله پروژه موافق هستند. همچنين در اين گزارش آمده بود كه اعضاي سازمان توسعه انرژي در اجلاسي در ماه اكتبر درخصوص اين موضوع به بحث و تبادل‌نظر خواهند پرداخت. 27 آگوست 2003: اجلاس شش جانبه جهت حل بحران هسته‌اي كره شمالي در پكن آغاز به كار كرد. نمايندگان هركدام از كشورها اشتياق كشورشان را جهت حل هرچه زودتر اين بحران اعلام كردند. نماينده كره شمالي باتوجه به سياست‌هاي خصم‌آميز ايالات متحده تقاضاي خود جهت امضاي معاهده عدم تخاصم را تكرار كرد. علاوه بر اين وي تأكيد كرد كه كره شمالي به هيچ‌وجه تا پايان سياست‌هاي خصم‌آميز آمريكا اجازه بازديد از نيروگاه‌هاي هسته‌اي خود را به بازرسان نخواهد داد و علاوه بر اين فعاليت‌هاي هسته‌ايش را نيز متوقف نخواهد كرد. معاون وزير امورخارجه كره شمالي كه رياست هيأت نمايندگي اين كشور را برعهده داشت طرحي چهار مرحله‌اي را جهت حل بحران هسته‌اي اين كشور پيشنهاد كرد. اولين مرحله قطع فعاليت‌هاي هسته‌اي كره شمالي در ازاي صادرات عظيم نفت از ايالات متحده، به اين كشور است. در مرحله دوم كره شمالي پس از امضاي معاهده عدم تفاهم از سوي ايالات متحده اجازه ورود بازرسان هسته‌اي به اين كشور را خواهد داد. در مرحله دوم پس از عادي شدن روابط كره شمالي با دو كشور ژاپن و ايالات متحده، بحث و تبادل نظر درخصوص فناوري موشك‌سازي اين كشور آغاز خواهد شد. در مرحله آخر كره‌شمالي در ازاي ساخت هر راكتور آب سبك در اين كشور فعاليت‌هاي مربوط به توليد تسليحات هسته‌اي را متوقف خواهد كرد. در جريان اين مذاكرات، معاون وزير امورخارجه ايالات متحده در امور آسيا و اقيانوسيه از كره شمالي خواست كه توليد تسليحات هسته‌اي خود را فوراً متوقف سازد و در ازاي آن از كمك‌هاي اقتصادي و تضمين امنيتي ايالات متحده در مرحله اول برخوردار شود. وي همچنين اضافه كرد كه ايالات متحده در حال حاضر هيچگونه تصميمي درخصوص حمله به كره شمالي يا تغيير حاكميت آن را ندارد. كره جنوبي نيز با ارائه طرحي پيشنهاد كرد كه در صورت موافقت كره شمالي با حل هرچه سريع‌تر به صورت هسته‌اي اين كشور كمك‌هاي اقتصادي و بشردوستانه فراواني به اين كشور خواهد كرد. ژاپن نيز اعلام كرد كه خواهان عادي‌سازي روابط خود با كره شمالي است ابتدا به اين شرط كه درخصوص مسائل هسته‌اي، موشك‌سازي و گروگان‌گيري ژاپني‌ها در اين كشور باهم به تفاهم كامل برسند. چين و روسيه از ايالات متحده و كره شمالي خواستند كه صراحتاً دغدغه‌هاي خود را با يكديگر در ميان گذاشته و علاوه بر اين از وجود جهاني بدون تسليحات هسته‌اي استقبال كنند. پس از آن كه هركدام از هيأت‌هاي نمايندگي حاضر در اين مذاكرات طرح‌هاي خود را جهت حل بحران هسته‌اي كره شمالي مطرح كردند مقامات ايالات متحده و كره شمالي به مدت سي دقيقه گفت‌وگوي غيررسمي داشتند. پس از پايان اين زمان هيچ‌كدام از طرفين جزئيات موارد مورد بحث را فاش نكردند. پس از آن نيز مقامات دو كره در ديداري نيم‌ساعته به بحث و تبادل‌نظر دوجانبه پرداختند. طبق گزارش وزارت امورخارجه كره‌جنوبي، نكات مبهم فراواني براي كره‌شمالي درخصوص نظرات جيمز كلي وجود داشته كه نماينده كره شمالي از كره جنوبي خواسته بود درخصوص موارد مبهم با نماينده اين كشور بحث و تبادل‌نظر كند. پس از پايان اين مذاكرات، شش كشور حاضر در اجلاس نتوانستند متفق‌القول بيانيه‌اي را صادر كنند و تاريخ مذاكرات بعدي نيز مشخص نشد. (به گزارش يك سايت خبري، معاون وزير امورخارجه كره شمالي در جريان اين مذاكرات اعلام كرد كه كشورش در حال حاضر تسليحات هسته‌اي چندان دراختيار ندارد اما در صورت امتناع ايالات متحده از امضاي معاهده عدم تخاصم قطعاً اقدام به ساخت اين تسليحات جهت دفاع از خود هنگام حمله احتمالي آمريكا به اين كشور خواهد كرد.) 29 اگوست 2003: وزير اتحاد كره‌جنوبي اعلام كرد كه آينده ساخت راكتورهاي آب سبك در كره شمالي به نتيجه مذاكرات شش جانبه در پكن بستگي دارد. وي خاطرنشان كرد كه در صورتي موفقيت‌آميز بودن مذاكرات پكن، روند ساخت اين راكتورها كه در حال حاضر به تعويق افتاده است سرعت بيشتري خواهد يافت. 29 آگوست 2003: وزير اتحاد كره‌جنوبي ادعاي يك روزنامه ژاپني مبني‌بر اين كه سازمان توسعه انرژي شبه جزيره كره قصد دارد ساخت راكتورهاي آب سبك در كره شمالي را به تعويق بيندازد رد كرد. 30 آگوست 2003: با موافقت ايالات متحده، كره جنوبي و ژاپن ساخت دو راكتور آب سبك در كره شمالي طبق توافقنامه سال 1994 متوقف شد. گزارش‌ها در اين خصوص حاكي از اين است كه در جلسه سازمان توسعه انرژي شبه جزيره كره كه در اواسط سپتامبر تشكيل خواهد شد طرح تعليق ساخت اين راكتورها به مدت يك‌سال مورد بحث و بررسي قرار خواهد گرفت و احتمالاً اعضا با اين طرح موافقت خواهند كرد. البته در صورتي كه كره شمالي به توليد تسليحات هسته‌اي همچنان ادامه دهد احتمالاً ساخت راكتورها براي مدت طولاني به تعويق خواهد افتاد. 30 آگوست 2003: مقامات دولتي كره جنوبي از مذاكرات شش جانبه اخير كه در پكن برگزار شد ابراز رضايت كردند. به گفته مشاور امنيت ملي، سخنان نماينده كره شمالي درخصوص اين كه اين كشور قصد تكثير تسليحات هسته‌اي را نداشته و خواهان شبه جزيره‌اي عاري از تسليحات هسته‌اي است نشانه پيشرفت چشمگيري در اين مذاكرات است. علاوه بر اين مقامات كره جنوبي ابراز اميدواري كردند كه با وجود عدم تعيين تاريخ دقيق مذاكرات بعدي، دور بعدي نيز هرچه سريع‌تر آغاز به‌كار كند. 31 آگوست 2003: وزير امورخارجه كره جنوبي از مقامات كره شمالي خواست كه باتوجه به برنامه‌هاي هسته‌اي خود سعي بر وخيم‌تر كردن اوضاع در منطقه نكند. وي همچنين به كره شمالي هشدار داد كه هر عمل تحريك‌آميزي در اين برهه زماني مي‌تواند باعث ايجاد تفرقه در ميان شش عضو حاضر در مذاكرات شود. 1 سپتامبر 2003: كره‌جنوبي و روسيه خواهان حضور خود در دومين دور مذاكرات شش‌جانبه شدند تا بتوانند با اخذ يك ديپلماسي فعال، ابهامات به‌وجود آمده در دور اول را برطرف كرده و به راهكاري جدي درخصوص بحران هسته‌اي كره‌شمالي برسند. از سوي ديگر، معاون وزير امورخارجه چين سياست‌هاي خصم‌آميز ايالات متحده نسبت به كره شمالي را بزرگترين مانع بر سر راه به ثمر رسيدن اين مذاكرات خواند. وي همچنين پيشنهاد كرد كه آمريكا صراحتاً موضع خود را مشخص كرده و در جريان دور دوم مذاكرات شش جانبه تعهد امنيتي شفاهي به مقامات كره شمالي بدهد. وانگ‌لي خاطرنشان كرد كه طبق شواهد موجود كره شمالي خواهان برطرف كردن بحران هسته‌اي از طريق مذاكرات ديپلماتيك است. 1 سپتامبر 2003: معاون وزير امورخارجه كره جنوبي اعلام كرد كه كره‌شمالي با وجود آخرين سخنان تهديدآميز مقامات رسمي اين كشور خواهان ادامه يافتن مذاكرات است. به عقيده اين مقام كره‌اي، كره شمالي اگر مي‌خواست رسماً به بن‌بست رسيدن تمامي مذكرات را اعلام كند قطعاً از شيوه خصمانه‌تري استفاده مي‌كرد. علاوه بر اين وي خاطرنشان كرد كه در جريان اولين دور مذاكرات شش جانبه، تمامي كشورهاي حاضر به جز كره شمالي با برگزاري دومين دور در اواخر اكتبر يا اوايل نوامبر موافق بودند. وزير امورخارجه كره‌جنوبي گزارشي درخصوص جايگاه ايالات متحده در جريان مذاكرات شش جانبه را تسليم مجلس ملي اين كشور كرد. براساس اين گزارش، ايالات متحده خواهان بحث و تبادل‌نظر درخصوص نگراني كره‌شمالي در مورد مسائل امنيتي شده و طرحي درخصوص متوقف كردن توليد تسليحات هسته‌اي در قبال دريافت امتيازاتي از سوي آمريكا را پيشنهاد كرد. 1 سپتامبر 2003: مشاور امنيت ملي كره‌جنوبي اعلام كرد كه كشورهاي حاضر در اولين دور مذاكرات در پكن به زودي دور دوم مذاكرات درخصوص حل بحران هسته‌اي كره‌شمالي را برگزار خواهند كرد. 1 سپتامبر 2003: وزارت دفاع كره جنوبي اعلام كرد كه دو لت كره‌جنوبي به زودي كنترل تأسيسات كشف تسليحات هسته‌اي را كه دراختيار ايالات متحده است به دست خواهد گرفت. اين تأسيسات دوربين‌دار در سال 1970 جهت شناسايي آزمايشات هسته‌اي انجام گرفته توسط كره شمالي، چين و اتحاد جماهير شوروي سابق تأسيس شده بود. 2 سپتامبر 2003: رئيس دفتر سياست‌گذاري‌هاي وزارت امورخارجه كره جنوبي اعلام كرد كه كشورش در آينده‌اي نه چندان دور به جمع صد كشورخواهان به تصويب رسيدن معاهده منع انجام آزمايش‌هاي هسته‌اي پيشرفته خواهد پيوست. لي‌سون چين همچنين خاطرنشان كرد كه در كنفرانس سه روزه‌اي كه درخصوص سرعت بخشيدن به مراحل تصويب اين معاهده به بحث و تبادل‌نظر خواهد پرداخت شركت مي‌كند. 2 سپتامبر 2003: كره شمالي، كشتي‌هاي جنگي كره جنوبي را متهم به وارد شدن به مرز آبي اين كشور در درياي زرد كرد. به گفته ايستگاه راديويي مركزي كره شمالي، كشتي‌هاي جنگي كره جنوبي ظرف دوساعت، پنج‌بار حريم آبي كره شمالي را نقض كرده‌اند. با اين وجود مقامات كره‌جنوبي اين ادعا را كذب محض خواندند. 3 سپتامبر 2003: يك روزنامه ژاپني فاش كرد كه كره شمالي به دنبال ادامه سياست‌هاي خصم‌آميز ايالات متحده نسبت به اين كشور قصد دارد بر توليد تسليحات هسته‌اي خود همچنان ادامه دهد. علاوه بر اين در اين گزارش آمده است كه كره شمالي قصد دارد خود را به عنوان يك نيروي هسته‌اي به جهان معرفي كند و قطعاً آزمايشات هسته‌اي خود را آغاز خواهد كرد. 3 سپتامبر 2003: نمايندگاني از مجمع پارلمان‌هاي آسيا براي صلح طي صدور بيانيه‌اي خواهان يافتن راهكاري مسالمت‌آميز جهت حل بحران هسته‌اي كره‌شمالي شدند. 3 سپتامبر 2003: رئيس جمهور كره جنوبي ضمن قدرداني از اقدامات صلح‌آميز چين خواهان حضور بيشتر اين كشور جهت رفع بحران هسته‌اي در اين شبه‌جزيره شد. در اين نشست كه در آن مقامات چين و كره جنوبي حضور داشتند مقامات كشور چين بر لزوم ادامه مذاكرات شش جانبه تأكيد كردند و از كره جنوبي خواستند كه همچنان نقش كليدي خود را در اين مذاكرات حفظ كند. 3 سپتامبر 2003: كالين پاول وزير امورخارجه ايالات متحده اعلام كرد كه كشورش به هيچ‌وجه قصد حمله نظامي به كره شمالي را نداشته و اميدوار است كه اين بحران هرچه سريع‌تر و از طرق ديپلماتيك حل شود. علاوه بر اين پاول تأكيد كرد كه كره شمالي در جريان اولين دور مذاكرات شش جانبه صريحاً در جملاتي بازدارنده درخصوص نيت خود در آزمايش بمب‌هاي هسته‌اي صحبت كرد. البته مقامات چين در روسيه بارها پس از آن مذاكرات اين برداشت آمريكا از سخنان نماينده كره شمالي را نادرست خواندند. البته پاول خاطرنشان كرد كه هيچ كدام از سخنان نماينده كره شمالي، ايالات متحده را براي پذيرفتن هر شرطي تحت فشار قرار نداده است. كالين پاول‌اين سخنان را پس از نشستي يك ساعته با مقامات كره جنوبي در مصاحبه‌اي مطبوعاتي مطرح كرد. در جريان اين نشست كره‌جنوبي و ايالات متحده توافق كردند كه رابطه تنگاتنگ خود را جهت رسيدن به راه‌حلي مناسب براي حل بحران هسته‌اي كره ادامه دهند. 4 سپتامبر 2003: وزير اتحاد كره‌جنوبي اعلام كرد كه سخنان اخير مقامات كره‌شمالي در خصوص قصد اين كشور براي افزايش تسليحات هسته‌اي تنها تاكتيكي جهت تحت‌فشار قراردادن ساير كشورها بوده است و نبايد چندان جدي تلقي ‌شود. وي همچنين خاطرنشان كرد كه كره‌شمالي قطعاً در دوره‌هاي بعدي مذاكرات هم شركت خواهد كرد چرا كه قصد دارد در اين جلسات نظرات خود و جايگاه فعلي‌اش از نظر توان هسته‌اي را مطرح سازد. 4 سپتامبر 2003: وزير اتحاد كره‌جنوبي اعلام كرد كه كشورش اميدوار است ساخت راكتورهاي آب سبك در كره شمالي هرچه سريع‌تر از سرگرفته شود. وي خاطرنشان كرد كه كره جنوبي تاكنون 930 ميليون دلار در اين پروژه سرمايه‌گذاري كرده است و كنسل كردن قرارداد ساخت، خسارتي بالغ بر يك ميليارد دلار را براي كره جنوبي به بار خواهد آورد. وي اعلام كرد كه آينده اين پروژه به نتيجه دور دوم مذاكرت شش‌جانبه بستگي دارد. ايالات متحده چندي پيش به دنبال سخنان تهديدآميز مقامات كره‌شمالي خواهان به‌تعليق در آمدن ساخت اين راكتورها شد. البته وزير اتحاد كره‌جنوبي اعلام كرد كه ايالات متحده تاكنون هيچ‌گونه اظهارنظر رسمي در اين خصوص نكرده است. 8 سپتامبر 2003: استاندار استان پوآن – كان مورد حمله ساكنان شهر قرار گرفت و ساكنان پوآن – كان بارها پيش از اين در تظاهرات‌هاي متفاوت مخالفت خود را با ساخت اولين ايستگاه زباله‌هاي هسته‌اي در اين استان اعلام كرده بودند. 14 سپتامبر 2003: مقامات شركت نيروي هسته‌اي و هيدرو الكتريك كره جنوبي اعلام كردند كه پنج نيروگاه هسته‌اي اين كشور از 15 سپتامبر فعاليت خود را مجددآً آغاز خواهند كرد. 15 سپتامبر 2003: شركت نيروي هسته‌اي و هيدروالكتريك كره‌جنوبي اعلام كرد كه دوراكتور هسته‌اي كار خود را آغاز كرده‌اند و سه راكتور ديگر هم پس از صدور مجوز رسمي از سوي وزارت علوم و فناوري فعاليت خود را آغاز خواهند كرد. 15 سپتامبر 2003: مقامات دولتي كره جنوبي اعلام كردند كه نمايندگاني از كره جنوبي و ژاپن در نشستي كه در اين هفته برگزار خواهد شد به بحث و تبادل‌نظر درخصوص آينده ساخت راكتورهاي آب سبك در كره شمالي خواهند پرداخت. به گفته اين مقامات، دو كشور درخصوص طرح تعليق پروژه به مدت يك‌سال بحث خواهند كرد. علاوه بر اين به گفته يك منبع موثق هيچ‌كدام از طرفين خواهان تعليق طولاني مدت يا نامحدود اين پروژه نيستند. 16 سپتامبر 2003: وزارت امورخارجه كره جنوبي اعلام كرد كه نمايندگاني از ايالات متحده، ژاپن و كره جنوبي در نشستي يك روزه در 29 سپتامبر به بحث و تبادل‌نظر درخصوص سياست‌هاي اخذ شده نسبت به كره شمالي خواهند پرداخت. معاون وزير امورخارجه اعلام كرد كه در اين نشست طرفين به بررسي نتايج اولين دور مذاكرات و راهكارهاي مناسب براي ادامه اين گفت‌وگوها خواهند پرداخت. 17 سپتامبر 2003: وزير بازرگاني، صنعت و انرژي اعلام كرد كه دولت در حال بررسي اين موضوع است كه در جزيره وي – دو، يك ويلا براي رئيس جمهور ساخته شود. اين طرح مي‌تواند به معناي حمايت دولت از ساخت اولين ايستگاه زباله‌هاي هسته‌اي در اين منطقه باشد. 22 سپتامبر 2003: وزير امورخارجه كره جنوبي اعلام كرد كه اين كشور به تازگي به عضويت هيأت امناي آژانس انرژي هسته‌اي درآمده است و سفير اين كشور در آژانس تا دو سال در اين هيأت خواهد بود. 24 سپتامبر 2003: كارشناسان قضايي كره جنوبي شركت نيروي هسته‌اي و هيدروالكتريك اين كشور را متهم كردند كه اسناد و مدارك مربوط به ضررهاي آشكار ساختن ايستگاه زباله‌هاي هسته‌اي در جزيره وي – دو را پنهان كرده است. طبق اين گزارش كه در مجلس ملي كره‌جنوبي قرائت شد اين شركت از مؤسسه عالي علوم و فناوري كره خواسته بود كه تحقيقات كاملي را در اين زمينه انجام دهد. نتيجه اين تحقيقات حاكي از اين بود كه ساخت اين ايستگاه طبق طرح پيشنهادي دولت به حداقل 500 ميليون دلار هزينه احتياج دارد. مسئولان شركت نيروي هسته‌اي و هيدروالكتريك اعلام كردند كه به دليل وجود نكات منفي فراوان در اين گزارش از افشاي آن خودداري كرده‌اند. 25 سپتامبر 2003: وزير امورخارجه كره جنوبي در گفت‌وگويي با كالين پاول همتاي آمريكايي خود اعلام كرد كه داشتن رفتاري قابل انعطاف و صلح‌آميز نسبت به كره شمالي جهت حل بحران هسته‌اي آن ضرورت دارد. 26 سپتامبر 2003: وزير امورخارجه كره جنوبي در مجمع بين‌المللي سازمان ملل از كره شمالي خواست كه توليد تسليحات هسته‌اي خود را معلق سازد. وي در اين جلسه اعلام كرد كه بحران هسته‌اي كره شمالي بايد از طرق ديپلماتيك و از راه مذاكرات حل شود و در صورتي كه كره شمالي توليد يا تكثير تسليحات هسته‌اي را متوقف سازد كره جنوبي نيز مشاركت‌هاي اقتصادي فراواني به اين كشور خواهد كرد. 30-29 سپتامبر 2003: ايالات متحده، ژاپن و كره جنوبي در گفت‌وگوهايي غيررسمي به همسو كردن سياست‌هاي خود جهت ارائه طرحي واحد در دور دوم مذاكرات شش جانبه پرداخت. اكتبر 2003: سفير كره جنوبي در آفريقاي جنوبي از اين كشور خواست كه مقداري اورانيوم جهت به راه‌اندازي راكتورهاي هسته‌اي سئول دراختيار اين كشور قرار دهد. وي متعهد شد كه به هيچ‌وجه اين اورانيوم را به كره شمالي واگذار نكند. 2 اكتبر 2003: دولت كره جنوبي مراتب تأسف خود را از آخرين اظهارات مقامات كره شمالي در خصوص بازساخت حدود 8 هزار ميل سوخت هسته‌اي اعلام كردند. به گفته سخنگوي وزارت امورخارجه اين سخنان تحريك‌آميز نه تنها مي‌تواند بر روند مسالمت‌آميز رسيدن به قطعنامه‌اي صلح‌آميز تأثير بگذارد بلكه بي‌شك فضاي دوستانه حاكم بر دومين دور مذاكرات را نيز متشنج خواهد كرد. 2 اكتبر 2003: به گفته يك منبع ناشناس از دولت كره جنوبي، ادعاهاي كره شمالي درخصوص بازيافت ميل‌هاي هسته‌اي تنها يك ترفند سياسي جهت امتيازگيري در دومين دور مذاكرات شش جانبه بوده است. 9 اكتبر 2003: وزير اتحاد كره جنوبي اعلام كرد كه دومين دور مذاكرات شش جانبه احتمالاً تا اواخر نوامبر يا اوايل دسامبر به تأخير خواهد افتاد. به گفته اين منبع آگاه دليل به‌تأخير افتادن مذاكرات سخنان تحريك‌آميز كره‌شمالي درخصوص بازساخت 8 هزار ميل سوخت هسته‌اي است. 10 اكتبر 2003: راكتور هسته‌اي آلچين – چهار به دلايل فني از كار افتاد. به گفته طراحان و راه‌اندازان اين راكتور مشكل فني موجود چندان جدي نبوده و اين راكتور به زودي فعاليت خود را از سر خواهد گرفت. 17-14 اكتبر 2003: دوازدهمين دور مذاكرات در سطح وزيران بين دو كره در پيونگ‌يانگ آغاز شد. طرفين مذاكره به دليل پافشاري كره شمالي مبني‌بر مقصر دانستن آمريكا در متشنج كردن شرايط مذاكرات نتوانسته‌اند بيانيه‌اي مشترك صادر كنند. مقامات كره جنوبي سعي كردند كه كره شمالي را تحت فشار قرار دهند تا از اين طريق موافقت وي را جهت حضور در دومين دور مذاكرات شش جانبه جلب كنند اما كره شمالي به هيچ‌وجه زير بار اين فشار نرفت. 17 اكتبر 2003: مقامات كره جنوبي اعلام كردند كه ادعاهاي كره شمالي مبني‌بر آزمايش تسليحات هسته‌اي اين كشور تنها بازي سياسي جهت امتياز‌گيري در جريان دور دوم مذاكرات شش‌جانبه است. اين اظهارات به دنبال انتشار اطلاعيه‌اي از سوي وزارت‌ امورخارجه مبني‌بر تصميم كره‌شمالي درخصوص آشكار كردن توان هسته‌اي اين كشور بيان شد. 21 اكتبر 2003: رؤساي جمهور روسيه و كره جنوبي موافقت كردند كه كره شمالي را براي شركت در سومين دور مذاكرات شش جانبه تحت فشار قرار دهند. علاوه بر اين طرفين برحل بحران هسته‌اي اين كشور از راه‌هاي ديپلماتيك و صلح آميز تأكيد كردند. 23 اكتبر 2003: كره جنوبي و روسيه توافقنامه‌اي جهت مشاركت در امور هسته‌اي از قبيل استفاده تجاري از راكتورهاي هسته‌اي سبك و سنگين و همچنين استفاده از انرژي هسته‌اي جهت اكتشافات فضايي امضا كردند. همچنين دو كشور بر انجام تحقيقات مشترك بر روي راكتورهاي هسته‌اي نوع سوم و استفاده كره‌جنوبي از منبع اورانيوم روسيه تأكيد كردند. 24 اكتبر 2003: رئيس جمهور كره جنوبي اعلام كرد كه ايالات متحده و ساير كشورها در صورت به تعليق درآمدن برنامه ساخت تسليحات هسته‌اي كره شمالي حاضر به دادن تعهد امنيتي به اين كشور هستند. اوايل نوامبر 2003: مقامات شركت هسته‌اي و هيدروالكتريك كره جنوبي اعلام كردند كه دولت قصد دارد ظرف پنج سال آينده تمامي نيروگاه‌هاي كشور را به اطلاعات و تكنولوژي روز مجهز كند. 4-2 نوامبر 2003: دولت كره جنوبي ميزگردي جهت بحث و بررسي و امنيت و توسعه تأسيسات زباله‌هاي هسته‌اي تشكيل دادند. كارشناسان داخلي و خارجي حاضر در اين ميزگرد درخصوص امنيت تأسيسات زباله‌هاي هسته‌اي، توسعه و تحول مناطق نزديك به اين تأسيسات، تأثير اين تأسيسات بر اقتصاد محلي و زيان اشعه‌هاي صادره بر سلامتي ساكنان اطراف تأسيسات به بحث و تبادل‌نظر پرداختند. 4-3 نوامبر 2003: نشست هيأت اجرايي سازمان توسعه انرژي هسته‌اي كره در نيويورك برگزار شد. در اين نشست اعضاي عضو سازمان درخصوص تعليق يك ساله در ساخت دو راكتور آب سبك در كره شمالي به بحث و تبادل‌نظر پرداختند. 5 نوامبر 2003: سازمان توسعه انرژي هسته‌اي شبه جزيره كره تصميم گرفت كه ساخت دو راكتور آب سبك در كره شمالي را به مدت يك سال به حالت تعليق درآورد. براساس اين اعلام قرار شد كه سرنوشت نهايي ساخت اين راكتورها در بيست‌ويكم نوامبر مشخص شود. 6 نوامبر 2003: كره شمالي در پاسخ به تصميم سازمان توسعه انرژي هسته اي مبني بر به تعليق درآوردن ساخت راكتورهاي آب سبك در اين كشور از تهديد كردن مكرر در صورت طولاني شدن مدت اين تعليق از خارج كردن تجهيزات و اسناد فني اين پروژه از كشور جلوگيري خواهد كرد. مقامات كره جنوبي اين تهديد را حيله‌اي سياسي جهت به‌دست آوردن امتيازات بيشتر در دور دوم مذاكرات شش جانبه اعلام كردند. 13 نوامبر 2003: كره جنوبي و قزاقستان با امضاي قراردادي توافق خود را جهت همكاري دو كشور در راستاي استفاده صلح‌آميز از انرژي هسته‌اي و تبادل تكنولوژي هسته‌اي اعلام كردند. 18 نوامبر 2003: چين و كره جنوبي در نشستي مشترك به بحث و تبادل نظر درخصوص مشاركت در استفاده صلح آميز از انرژي هسته‌اي پرداختند. 21 نوامبر 2003: سازمان توسعه انرژي هسته‌اي شبه جزيره كره (KEDO) رسماً اعلام كرد كه از اين تاريخ ساخت راكتورهاي آب سبك در كره‌شمالي متوقف خواهد شد. زمان تعليق يك ساله اين پروژه از تاريخ اول دسامبر 2003 اعلام شد. 22 نوامبر 2003: به محض اعلام رسمي تصميم KEDO مبني‌بر به تعويق انداختن يك‌ساله پروژه ساخت راكتورها، مقامات كره‌جنوبي اعلام كردند كه تلاش خواهند كرد تا اعضاي سازمان را به از سرگيري فعاليت اين پروژه متقاعد كنند. البته درپي اين بيانيه مقامات كره جنوبي اعلام كردند كه اين اقدام در صورت همكاري كره در دومين دور مذاكرات شش جانبه جهت رسيدن به راهكاري صلح‌آميز انجام خواهد گرفت. 25 نوامبر 2003: راكتور هسته‌اي يونگ وانگ – سه به دلايل فني از كار افتاد. به گفته وزارت علوم و فناوري هيچ‌گونه تشعشع راديو اكتيو به خارج از فضاي تأسيسات انجام نگرفته است و كارشناسان درحال بررسي و كشف علت دقيق اين حادثه هستند. 25 نوامبر 2003: سخنگوي رياست جمهوري كره جنوبي اعلام كرد كه رئيس جمهور آماده است تا درخصوص ساخت اولين ايستگاه زباله‌هاي هسته‌اي در جزيره‌اي در پوآن – كان با ساكنان اين استان صحبت كند. در اين بيانيه اعلام شد كه دولت در صورت عدم رضايت ساكنان اقدام به ساخت اين ايستگاه نخواهد كرد. 25 نوامبر 2003: دفتر هماهنگي پروژه ساخت راكتورهاي آب سبك از فوت يك نگهبان در محل ساخت اين پروژه خبرداد. مقامات كره‌جنوبي اعلام كردند كه هيچگونه مدركي از قاتل يا قاتلان دراختيار ندارند و شايد نگهبان به دلايل طبيعي فوت كرده است. 28 نوامبر 2003: وزارت بازرگاني، صنعتي و انرژي كره جنوبي اعلام كرد كه كشورش آمادگي شركت در ساخت نيروگاه هسته‌اي در ويتنام را دارد. طبق قراردادهاي قبلي، زمان ساخت اين نيروگاه اواسط سال 2007 اعلام شده بود. 4 دسامبر 2003: وزير اتحاد كره جنوبي از ايالات متحده و كره شمالي خواست تا با مشخص كردن مواضع خود راه را براي دستيابي به قطعنامه‌اي مسالمت‌آميز باز كنند. اين اظهارات به دنبال طرح پيشنهادي از سوي چين و نپذيرفتن اين طرح از سوي ايالات متحده عنوان شد. در طرح فوق در ازاي توقف كامل توليد يا تكثير تسليحات هسته‌اي از جانب كره شمالي، آمريكا ملزم به دادن تعهد امنيتي به اين كشور مي‌شد. 4 دسامبر 2003: ايالات متحده، ژاپن و كره جنوبي در نشستي محرمانه و غيرعلني به بررسي استراتژي‌هاي اخذ شده درخصوص حل بحران هسته‌اي كره شمالي پرداختد. 7 دسامبر 2003: مقامات كره جنوبي اعلام كردند كه سازمان انرژي هسته‌اي شبه جزيره كره قصد دارد مذاكراتي را درخصوص نحوه حفظ تجهيزات ساخت راكتورهاي آب سبك در طول يك سال تعليق اين پروژه با كره شمالي انجام دهد. 7 دسامبر 2003: معاون وزير امورخارجه كره جنوبي اعلام كرد كه كره جنوبي، ژاپن و ايالات متحده مشتركاً طرحي را جهت حل بحران هسته‌اي كره تهيه كرده‌اند كه از طريق چين به مقامات كره شمالي خواهند رساند. در اين طرح هر سه كشور فوق در ازاي تعليق كامل فعاليت‌هاي هسته‌اي كره شمالي تعهدنامه امنيتي به وي خواهند داد. 9 دسامبر 2003: معاون وزير امورخارجه كره جنوبي اعلام كرد كه در صورتي كه دومين دور مذاكرات شش جانبه هفته آينده برگزار نشود زمان برگزاري آن تا سال آينده به تعويق خواهد افتاد. علاوه بر اين مقامات كره جنوبي اعلام كردند كه دومين دور مذاكرات تنها در صورت پذيرفته شدن طرح پيشنهادي از سوي ژاپن، ايالات متحده و كره جنوبي به كره‌شمالي، برگزار خواهد شد. 10 دسامبر 2003: رئيس جمهور ايالات متحده جرج بوش درخواست كره‌شمالي را مبني‌بر حذف اسم اين كشور از ليست كشورهاي تروريستي و اعطاي كمك‌هاي اقتصادي در ازاي به تعليق در آوردن فعاليت‌هاي هسته‌اي اين كشور رد كرد. علاوه بر اين، كره شمالي اعلام كرد كه تنها در صورت پذيرفته شدن اين طرح در دومين دور مذاكرات شش‌جانبه شركت خواهد كرد. به گفته رئيس جمهور ايالات متحده، هدف اين كشور به تعليق درآوردن فعاليت‌هاي متنوع هسته‌اي اين كشور نيست بلكه ايالات متحده تنها خواهان متوقف كردن برنامه توليد تسليحات هسته‌اي كره شمالي است. 11 دسامبر 2003: به گزارش يك نشريه محلي، سرويس‌هاي اطلاعاتي ايالات متحده، در طول يك ماه گذشته نشانه‌هايي مبني‌بر فعاليت يك مجتمع هسته‌اي در شمال كره را ديده‌اند. به گفته مقامات كره جنوبي اين رفت و آمدها تنها جهت انتقال تجهيزات بوده است و نشانه هيچ‌گونه فعاليت‌هسته‌اي خاصي نيست. 12 دسامبر 2003: به دنبال تصميم دولت كره جنوبي مبني‌بر تعويض محل ساخت اولين ايستگاه زباله‌هاي هسته‌اي، وزير صنعت، بازرگاني و انرژي استعفا داد. وي دليل اين استعفا را ناتواني در ساخت اين ايستگاه در استان پوآن – كان اعلام كرد.