منافع ایران هسته ای برای منطقه
آفتاب‌‌نیوز : 
برای بسیاری از مردم ایران انرژی هسته ای با بمب اتم مرتبط است و نشانه قدرت تلقی می شود. ایران نگرانی های امنیتی مشروعی نیز دارد که مهم ترین آنها مستقر شدن ارتش آمریکا در مرزهای غربی کشور است. در ضمن اسرائیل که بزرگترین دشمن ایران محسوب می شود، دارای بمب هسته ای است.
به این دلیل حمایت از برنامه هسته ای در ایران بسیار گسترده است و تنها محدود به عده خاصی در سیاست یا شخص احمدی نژاد نمی شود. او احتمالا معتقد است که با ادامه این رویه اتفاق خاصی در عرصه سیاست خارجی روی نخواهد داد. شاید این باور درست باشد زیرا اروپا اکنون در شرایطی نیست که بتواند ایران را تحت فشار قرار دهد. دلیل نخست آن هم بحران داخلی در اتحادیه اروپاست که موجب می شود سران اروپا در اقدامات خود محتاط تر باشند.
البته آمریکا هم از این نظر در محدودیت قرار دارد. این دولت قادر نیست که در شرایط کنونی به حمله نظامی دیگری دست بزند زیرا اطلاعات درباره صنعت هسته ای ایران کامل نیست. به علاوه چنین اقدامی تنها اصلاح طلبان را منزوی تر می کند.
به نظر می رسد که ایران تهدیدی جدی برای آمریکا نباشد که سبب شود آمریکا به اشغال نظامی دست بزند. قرارداد همکاری نظامی جدیدی که میان ایران و عراق امضا شده است نشانگر نقش حیاتی ایران در منطقه است.
اما بر اثر تبدیل ایران به قدرتی هسته ای، توازن امنیتی در منطقه خلیج فارس تغییر خواهد کرد. ایران و اسرائیل هم چنان به رقابت هسته ای ادامه خواهند داد ولی احتمالا اقدام به دفاع موشکی نخواهند کرد و این آخرین گزینه آنها خواهد بود. در همین حال رابطه از طریق توازن هسته ای معمولا با ثبات تر و پیش بینی پذیرتر است. نمونه آن هم دو کشور هند و پاکستان هستند و پیش از آن نیز روابط شوروی و آمریکا در جنگ سرد. ایران هسته ای مطمئن تر و فعال تر و هم چنین منطقی تر خواهد بود، زیرا قدرت هسته ای مسئولیت های مشخصی برای دولت ایجاد می کند که در جهت حفظ نظم و ثبات در همسایگی انجام می گیرند.
چنین دولتی در ایران مسلما به شفافیت کامل و ثبات در منطقه از جمله از بین بردن گروه های تروریستی پایبند خواهد بود زیرا آنها ممکن است دست به عملیاتی بزنند که درک نادرست از آن توسط اسرائیل، منجر به حمله ای از سوی این کشور شود و ایران قادر به مقابله با آن نباشد.
به علاوه خلع سلاح هسته ای کامل در این منطقه از طریق توازن هسته ای میان ایران و اسرائیل زودتر به دست می آید و از اینکه اسرائیل خود مایل به خلع سلاح باشد، محتمل تر است.
ولی بزرگ ترین خطری که با ایجاد ایرانی هسته ای به وجود می آید، رقابت تسلیحاتی ایران و اسرائیل است که در نهایت منجر به ورود عربستان و مصر به این عرصه خواهد شد. مدارک مرتبطی حاکی از آنند که این دو کشور به شکلی محدود دارای فعالیت هسته ای هستند.
اصلی ترین چالش آمریکا، اتحادیه اروپا و کشورهای خلیج فارس نیز مقابله با اوضاع هسته ای منطقه است. آمریکا و اروپا باید به کشورهای خلیج فارس تضمین بدهند که قادر به دفع قدرت ایران هستند.
با این حال پیشرفت هسته ای ایران باید در سطح خاصی نگه داشته شود و آمریکا و اروپا هم باید شدیدا بر این قضیه پافشاری کنند. زیرا در صورت کنترل و هدایت فعالیت های هسته ای ایران، این امر موجب ثبات بلندمدت در منطقه خواهد شد. در نتیجه سخن گفتن صرف در مورد سیاست حذف قدرت های هسته ای کاملا بی معناست و مانع از آن می شود که بتوان از موقعیت ایران هسته ای بهره کامل استراتژیک گرفت.
برای بسیاری از مردم ایران انرژی هسته ای با بمب اتم مرتبط است و نشانه قدرت تلقی می شود. ایران نگرانی های امنیتی مشروعی نیز دارد که مهم ترین آنها مستقر شدن ارتش آمریکا در مرزهای غربی کشور است. در ضمن اسرائیل که بزرگترین دشمن ایران محسوب می شود، دارای بمب هسته ای است.به این دلیل حمایت از برنامه هسته ای در ایران بسیار گسترده است و تنها محدود به عده خاصی در سیاست یا شخص احمدی نژاد نمی شود. او احتمالا معتقد است که با ادامه این رویه اتفاق خاصی در عرصه سیاست خارجی روی نخواهد داد. شاید این باور درست باشد زیرا اروپا اکنون در شرایطی نیست که بتواند ایران را تحت فشار قرار دهد. دلیل نخست آن هم بحران داخلی در اتحادیه اروپاست که موجب می شود سران اروپا در اقدامات خود محتاط تر باشند.
البته آمریکا هم از این نظر در محدودیت قرار دارد. این دولت قادر نیست که در شرایط کنونی به حمله نظامی دیگری دست بزند زیرا اطلاعات درباره صنعت هسته ای ایران کامل نیست. به علاوه چنین اقدامی تنها اصلاح طلبان را منزوی تر می کند.
به نظر می رسد که ایران تهدیدی جدی برای آمریکا نباشد که سبب شود آمریکا به اشغال نظامی دست بزند. قرارداد همکاری نظامی جدیدی که میان ایران و عراق امضا شده است نشانگر نقش حیاتی ایران در منطقه است.
اما بر اثر تبدیل ایران به قدرتی هسته ای، توازن امنیتی در منطقه خلیج فارس تغییر خواهد کرد. ایران و اسرائیل هم چنان به رقابت هسته ای ادامه خواهند داد ولی احتمالا اقدام به دفاع موشکی نخواهند کرد و این آخرین گزینه آنها خواهد بود. در همین حال رابطه از طریق توازن هسته ای معمولا با ثبات تر و پیش بینی پذیرتر است. نمونه آن هم دو کشور هند و پاکستان هستند و پیش از آن نیز روابط شوروی و آمریکا در جنگ سرد. ایران هسته ای مطمئن تر و فعال تر و هم چنین منطقی تر خواهد بود، زیرا قدرت هسته ای مسئولیت های مشخصی برای دولت ایجاد می کند که در جهت حفظ نظم و ثبات در همسایگی انجام می گیرند.
چنین دولتی در ایران مسلما به شفافیت کامل و ثبات در منطقه از جمله از بین بردن گروه های تروریستی پایبند خواهد بود زیرا آنها ممکن است دست به عملیاتی بزنند که درک نادرست از آن توسط اسرائیل، منجر به حمله ای از سوی این کشور شود و ایران قادر به مقابله با آن نباشد.
به علاوه خلع سلاح هسته ای کامل در این منطقه از طریق توازن هسته ای میان ایران و اسرائیل زودتر به دست می آید و از اینکه اسرائیل خود مایل به خلع سلاح باشد، محتمل تر است.
ولی بزرگ ترین خطری که با ایجاد ایرانی هسته ای به وجود می آید، رقابت تسلیحاتی ایران و اسرائیل است که در نهایت منجر به ورود عربستان و مصر به این عرصه خواهد شد. مدارک مرتبطی حاکی از آنند که این دو کشور به شکلی محدود دارای فعالیت هسته ای هستند.
اصلی ترین چالش آمریکا، اتحادیه اروپا و کشورهای خلیج فارس نیز مقابله با اوضاع هسته ای منطقه است. آمریکا و اروپا باید به کشورهای خلیج فارس تضمین بدهند که قادر به دفع قدرت ایران هستند.
با این حال پیشرفت هسته ای ایران باید در سطح خاصی نگه داشته شود و آمریکا و اروپا هم باید شدیدا بر این قضیه پافشاری کنند. زیرا در صورت کنترل و هدایت فعالیت های هسته ای ایران، این امر موجب ثبات بلندمدت در منطقه خواهد شد. در نتیجه سخن گفتن صرف در مورد سیاست حذف قدرت های هسته ای کاملا بی معناست و مانع از آن می شود که بتوان از موقعیت ایران هسته ای بهره کامل استراتژیک گرفت.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
ناشناس
| 
۰۲:۰۹ - ۱۳۸۴/۰۶/۲۷
پاسخ
این سایت خوبه ولی کاش واقعات رو بگه. 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید