بیست و یک سال خاموشی بنان
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: فردا بیست و یکمین سال درگذشت غلامحسین بنان خواننده‌ی موسیقی ملی ایران است .
به گزارش فارس، «غلامحسین بنان»در سال 1290 در تهران متولد شد.پدرش كریم خان بنان الدوله نوری و مادرش دختر شاهزاده محمد تقی میرزا ركنی(ركن الدوله) برادر ناصرالدین شاه یا پسر محمد شاه قاجار بود. مادرش پیانو را بسیار خوب می نواخت و پدرش كریم خان بنان الدوله، فرزند میرزا الله مستوفی از صدایی خوش بر خوردار بود.او در نوجوانی به مكتب «مرتضی نی‌داوود»نوازنده تار راه یافت. وی آواز را بعدها نزد «ضیاء الذاكرین» و «ناصر صیف» به روش آموزش سینه به سینه ادامه داد .
سال‌ها بعد به دعوت «روح ا... خالقی» نزد «صبا»رفت تا به جمع خوانندگان مكتب «وزیری» بپیوندد.
كم كم آوازهای «بنان»در رادیو شهرت زیادی بین مردم كسب كرد و هنرمندان بزرگ رادیو كه بیشتر از شاگردان «صبا»بودند با ساخت قطعاتی،همكاری خود را با او آغاز می‌كردند.
همچنین هنرمندان بزرگی مانند «جلیل شهناز» و «حسن كسایی» در جواب آواز با او همكاری می‌كردند.
بسیاری از آوازهای بنان را پیانو و ویلن همراهی می‌كردند. وقتی بنان به میانسالی رسیده بود خوانندگان زیادی وارد رادیو شده بودند كه از نظر ظرافت و دقت در شكل ارائه موسیقی و كلام گاهی با او برابری می‌كردند كه در میان خوانندگان مرد می‌توان به «حسین قوامی» و«محمدرضا شجریان»كه خود بهره گرفته از «بنان» بودند، اشاره كرد.
«بنان» در سال 1336 در یك سانحه رانندگی چشم راست خود را از دست داد كه این اتفاق تاثیر شدیدی در روحیه او گذاشت به طوری كه پس از این ماجرا دچار افسردگی شد ولی همچنان به كار خود ادامه می‌داد. دوره حیات این خواننده مصادف با آخرین سال‌های زندگی خوانندگان كهنسال قاجار تا خوانندگان پس از انقلاب بود كه در راس آنها شجریان قرار داشت.
وی سرانجام در 8 اسفند 1364 به علت ناراحتی دستگاه گوارش در بیمارستان ایران مهر درگذشت.
پس از مرگ او «پری بنان» همسرش به احترام او ساعت‌های خانه «بنان»را متوقف كرد.
مهارت شگفت‌انگیز بنان در تلفیق شعر و آواز و استادی او در اجرای ظرایف آواز ایرانی از او چهره‌ای ماندگار در موسیقی اصیل ایرانی ساخته است.
آفتاب: فردا بیست و یکمین سال درگذشت غلامحسین بنان خواننده‌ی موسیقی ملی ایران است . به گزارش فارس، «غلامحسین بنان»در سال 1290 در تهران متولد شد.پدرش كریم خان بنان الدوله نوری و مادرش دختر شاهزاده محمد تقی میرزا ركنی(ركن الدوله) برادر ناصرالدین شاه یا پسر محمد شاه قاجار بود. مادرش پیانو را بسیار خوب می نواخت و پدرش كریم خان بنان الدوله، فرزند میرزا الله مستوفی از صدایی خوش بر خوردار بود.او در نوجوانی به مكتب «مرتضی نی‌داوود»نوازنده تار راه یافت. وی آواز را بعدها نزد «ضیاء الذاكرین» و «ناصر صیف» به روش آموزش سینه به سینه ادامه داد .
سال‌ها بعد به دعوت «روح ا... خالقی» نزد «صبا»رفت تا به جمع خوانندگان مكتب «وزیری» بپیوندد.
كم كم آوازهای «بنان»در رادیو شهرت زیادی بین مردم كسب كرد و هنرمندان بزرگ رادیو كه بیشتر از شاگردان «صبا»بودند با ساخت قطعاتی،همكاری خود را با او آغاز می‌كردند.
همچنین هنرمندان بزرگی مانند «جلیل شهناز» و «حسن كسایی» در جواب آواز با او همكاری می‌كردند.
بسیاری از آوازهای بنان را پیانو و ویلن همراهی می‌كردند. وقتی بنان به میانسالی رسیده بود خوانندگان زیادی وارد رادیو شده بودند كه از نظر ظرافت و دقت در شكل ارائه موسیقی و كلام گاهی با او برابری می‌كردند كه در میان خوانندگان مرد می‌توان به «حسین قوامی» و«محمدرضا شجریان»كه خود بهره گرفته از «بنان» بودند، اشاره كرد.
«بنان» در سال 1336 در یك سانحه رانندگی چشم راست خود را از دست داد كه این اتفاق تاثیر شدیدی در روحیه او گذاشت به طوری كه پس از این ماجرا دچار افسردگی شد ولی همچنان به كار خود ادامه می‌داد. دوره حیات این خواننده مصادف با آخرین سال‌های زندگی خوانندگان كهنسال قاجار تا خوانندگان پس از انقلاب بود كه در راس آنها شجریان قرار داشت.
وی سرانجام در 8 اسفند 1364 به علت ناراحتی دستگاه گوارش در بیمارستان ایران مهر درگذشت.
پس از مرگ او «پری بنان» همسرش به احترام او ساعت‌های خانه «بنان»را متوقف كرد.
مهارت شگفت‌انگیز بنان در تلفیق شعر و آواز و استادی او در اجرای ظرایف آواز ایرانی از او چهره‌ای ماندگار در موسیقی اصیل ایرانی ساخته است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید