این گروه کوچک در حالی که پلاکاردهایی در دست داشتند، مقابل کاخ ریاست جمهوری که اکنون در اختیار نیروهای طالبان است جمع شده و خواستار حفظ دستاوردهای حقوق زنان از جمله حق تحصیل، مشارکت سیاسی و کار شدند.
این تجمع در حالی برگزار شد که نمایندگان طالبان از زمان تسلیم کابل اعلام کردهاند حقوق زنان در چارچوب قوانین شریعت اسلام محترم شمرده میشود.
عملکرد طالبان در قدرت در سالهای ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ میلادی و بیحقوقی مطلق زنان در آن دوران، جامعه افغانستان بهویژه شهرنشینان را از امکان بازگشت آن رویکرد وحشت زده کرده است.
در بیست سال گذشته، محدودیتهای طالبان علیه زنان با برچیده شدن امارت اسلامی از بین رفت و زنان در این کشور به پیشرفتهای اجتماعی قابل توجهی دست یافتند.
حسنی جلیل، وزیر پیشین امور زنان افغانستان میگوید: «طالبان درباره زنان و اینکه حقوق بنیادین زنان را تضمین میکنند پیامهای اطمینان بخشی میدهند ولی عملکرد آنها متفاوت است. به همین دلیل هم زنان افغان میترسند. من که دوران کودکیم را زیر سیطره طالبان گذراندهام در این وحشت با آنها شریک هستم. ما از ۲۰ سال پیش علیه آنها مبارزه میکنیم. میشود گفت که طالبان همان سیاستهایی را در پیش خواهند گرفت که در آغاز حکومتشان به کار گرفتند، شاید این بار سختگیرانهتر هم شود.»
با وجود وعدههای طالبان، نگرانی درباره آینده زنان افغان چه در این کشور و چه در جامعه جهانی بسیار جدی است. امروز در شبکههای اجتماعی تصویری از بازگشایی دانشگاه غزنی منتشر شد که در یک کلاس، دختران و پسران با وجود بازگشت به کلاس با یک حصار فلزی از یکدیگر جدا شده بودند.
حضور خبرنگران تلویزیون طلوع و کابلنیوز در استودیو و خیابان در کنار تجمع کوچک زنان مطالبهگر، میتواند نشانگر مقاومت دستکم بخشی از زنان افغانستان در برابر طالبان پیش از قبضه کامل قدرت سیاسی باشد.