بیانیه حزبی یا دغدغه ارزشها؟
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: روزنامه كیهان در ستون یادداشت روزخود در تاریخ 22/12/86 به قلم حسین شریعتمداری مطلبی را منتشر ساخت كه ضمن جفا به انتخاب شوندگان توهین به ملت نیز به شمار می رود.
وی در ابتدای یادداشت به دغدغه ای اشاره می كند كه مردم در این روزها در باره انتخابات دارند و چگونه انتخاب كردن را می جویند.در ادامه ایشان با گیج كننده خواندن تبلیغات انتخاباتی سعی دارد تا به قول خود آب را از سراب نشان دهد.
از جمله موارد مورد اشاره در این یادداشت توجه دادن به مردم در مورد افرادی است كه در تبلیغات دوستدار ایران و ایرانی معرفی شده‌اند و حال آنكه در اوج كینه توزی دشمنان علیه ایران(نظیر چالش هسته ای) با دشمنان همخوانی داشته‌اند. یا افرادی كه از وفاداری به آرمان شهداء دم می‌زنند ولی با ادعای خشونت طلبی بسیجیان مقابله‌ای نداشته اند. یا خود را از یاران امام می خوانند ولی بعدها تغییر روش و منش داده اند.
از سویی دیگر ایشان مردم را از رای دادن به افرادی برحذر می‌دارند كه از پایبندی به اسلام سخن می‌گویند ودر مقابل اهانت به پیامبر اعظم (ص) ساكت نشسته‌اند.
آقای شریعتمداری در ادامه یادداشت روز خود كه در حكم یك فرمول انتخاباتی معرفی كرده‌اند حمایت دشمنان ملت از یك گروه خاص را نشانه هویت تاریك این گروهها برشمرده اند ویكسان بودن نوع انتقادات این گروهها و آن كشورها را از نظام، دلیل صحت این مدعا می دانند.
در انتهای این یادداشت نویسنده می كوشد تا با به انحصار در آوردن تجلی ارزشها در لیست انتخاباتی اصولگرایان تشتت‌های فراوان در فهرست این گروهها را نفی نماید.
ضمن آنكه با صدور یك فرمول از مردم می‌خواهد تا لیست جبهه متحد را مبنا قرارداده وحداكثر در 3 نامزد از لیست دیگر(ائتلاف فراگیر)استفاده كنند!
جالب توجه آنكه ایشان در پایان انتخابات را گزینش اصلح بین صالحان می خواند و فاتحان مجلس را از هر جناحی كه باشند نماینده همه ملت بر می شمارد.
پاسخ به این ادعا ها در فرصت این گفتار نخواهد گنجید اما سوالاتی را به ذهن متبادر می كند:
1- آیا استفاده از امكانات بیت المال (مثل روزنامه كیهان) برای منكوب كردن یك جریان سیاسی وترویج صریح جریان دیگر با آرمانهای امام وانقلاب سازگار است؟
و آیا نمی‌توان با مستندات موجود در صحیفه نور ادعا كرد كه نویسنده یادداشت از خط امام و شهدا خارج شده است؟
2- آیا می توان دفاع از منافع ملی و نقد رفتارها و سیاست‌های یك دولت در عرصه سیاست خارجی را به همخوانی با دشمنان تعبیر كرد؟ و اگر ادعای ایشان صحیح است آیا این وكلا صالح اند كه از سوی مجریان و ناظران انتخابات به مردم معرفی شده اند؟
3- آیا تبری جستن از رفتارهای خشونت آمیز در عرصه عمومی از آن نمونه كه در دوره اصلاحات بسیار سراغ می‌توان گرفت فارغ از اینكه از چه كسی یا گروهی سر بزند دوری از آرمانهای شهداء است؟
4- آیا اگر كسی دیدگاهی در حوزه فكر داشته باشد و برفرض صحت مدعا از آن به بی حرمتی به مقدسات تعبیر شود جای پاسخ گویی اش جز در عرصه فكر است (از نوع پاسخهای حضرت آیت الله سبحانی)؟
آیا طرح یك موضوع كلامی و عقلی در حوزه رسانه جمعی شایسته است؟ اگر ادعای نویسنده یادداشت درست باشد آیا پیش از همه مقام معظم رهبری نسبت به این موضوع ابراز نظر نمی فرمودند؟ آیا عدم واكنش ایشان و واگذاری بحث به اهل فكر نشان دهنده بزرگ نمایی موضوع از سوی نویسنده كیهان در زمان انتخابات نیست؟
5- آیا می توان حمایت پنهان بعضی عناصر سیاست خارجی دولت انگلیس از برخی چهره های انتخاباتی ریاست جمهوری در سال 76 را نشان دهنده هویت تاریك محافظه كاران دانست؟ و آیا اساساً چنین نتیجه گیری هایی در عرصه سیاست آن هم در شرایط فعلی كشور ونیاز به وحدت و انسجام درست است؟
6- آیا صدور فرمول برای رای دادن مردم و خود را قیم آنان دانستن توهین به شعور ملت وحق وی در تعیین سرنوشت نیست؟ آیا مردم پس از اینهمه فیلترهای قانونی حق ندارند حتی در میان اصولگرایان بنا بر نظر خود انتخاب كنند و نیاز به ارشاد مدیر مسئول محترم كیهان دارند؟
7- و سوال آخر آنكه اگر همه ادعاهای نویسنده یادداشت صحیح باشد چنین كسی چگونه می تواند صالح باشد وآیا اصلاً امكان تایید صلاحیت چنین شخصیت هایی كه از سوی كیهان معرفی شده است وجود دارد؟
به نظر می رسد یادداشت روز چهارشنبه كیهان بیش از آنكه با دغدغه دفاع از انقلاب ،امام و آرمانهای شهدا نوشته شده باشد یك بیانیه انتخاباتی است كه دغدغه ای جز پیروزی حزب مطبوعش و حذف مخالفین ندارد.
آفتاب: روزنامه كیهان در ستون یادداشت روزخود در تاریخ 22/12/86 به قلم حسین شریعتمداری مطلبی را منتشر ساخت كه ضمن جفا به انتخاب شوندگان توهین به ملت نیز به شمار می رود. وی در ابتدای یادداشت به دغدغه ای اشاره می كند كه مردم در این روزها در باره انتخابات دارند و چگونه انتخاب كردن را می جویند.در ادامه ایشان با گیج كننده خواندن تبلیغات انتخاباتی سعی دارد تا به قول خود آب را از سراب نشان دهد.
از جمله موارد مورد اشاره در این یادداشت توجه دادن به مردم در مورد افرادی است كه در تبلیغات دوستدار ایران و ایرانی معرفی شده‌اند و حال آنكه در اوج كینه توزی دشمنان علیه ایران(نظیر چالش هسته ای) با دشمنان همخوانی داشته‌اند. یا افرادی كه از وفاداری به آرمان شهداء دم می‌زنند ولی با ادعای خشونت طلبی بسیجیان مقابله‌ای نداشته اند. یا خود را از یاران امام می خوانند ولی بعدها تغییر روش و منش داده اند.
از سویی دیگر ایشان مردم را از رای دادن به افرادی برحذر می‌دارند كه از پایبندی به اسلام سخن می‌گویند ودر مقابل اهانت به پیامبر اعظم (ص) ساكت نشسته‌اند.
آقای شریعتمداری در ادامه یادداشت روز خود كه در حكم یك فرمول انتخاباتی معرفی كرده‌اند حمایت دشمنان ملت از یك گروه خاص را نشانه هویت تاریك این گروهها برشمرده اند ویكسان بودن نوع انتقادات این گروهها و آن كشورها را از نظام، دلیل صحت این مدعا می دانند.
در انتهای این یادداشت نویسنده می كوشد تا با به انحصار در آوردن تجلی ارزشها در لیست انتخاباتی اصولگرایان تشتت‌های فراوان در فهرست این گروهها را نفی نماید.
ضمن آنكه با صدور یك فرمول از مردم می‌خواهد تا لیست جبهه متحد را مبنا قرارداده وحداكثر در 3 نامزد از لیست دیگر(ائتلاف فراگیر)استفاده كنند!
جالب توجه آنكه ایشان در پایان انتخابات را گزینش اصلح بین صالحان می خواند و فاتحان مجلس را از هر جناحی كه باشند نماینده همه ملت بر می شمارد.
پاسخ به این ادعا ها در فرصت این گفتار نخواهد گنجید اما سوالاتی را به ذهن متبادر می كند:
1- آیا استفاده از امكانات بیت المال (مثل روزنامه كیهان) برای منكوب كردن یك جریان سیاسی وترویج صریح جریان دیگر با آرمانهای امام وانقلاب سازگار است؟
و آیا نمی‌توان با مستندات موجود در صحیفه نور ادعا كرد كه نویسنده یادداشت از خط امام و شهدا خارج شده است؟
2- آیا می توان دفاع از منافع ملی و نقد رفتارها و سیاست‌های یك دولت در عرصه سیاست خارجی را به همخوانی با دشمنان تعبیر كرد؟ و اگر ادعای ایشان صحیح است آیا این وكلا صالح اند كه از سوی مجریان و ناظران انتخابات به مردم معرفی شده اند؟
3- آیا تبری جستن از رفتارهای خشونت آمیز در عرصه عمومی از آن نمونه كه در دوره اصلاحات بسیار سراغ می‌توان گرفت فارغ از اینكه از چه كسی یا گروهی سر بزند دوری از آرمانهای شهداء است؟
4- آیا اگر كسی دیدگاهی در حوزه فكر داشته باشد و برفرض صحت مدعا از آن به بی حرمتی به مقدسات تعبیر شود جای پاسخ گویی اش جز در عرصه فكر است (از نوع پاسخهای حضرت آیت الله سبحانی)؟
آیا طرح یك موضوع كلامی و عقلی در حوزه رسانه جمعی شایسته است؟ اگر ادعای نویسنده یادداشت درست باشد آیا پیش از همه مقام معظم رهبری نسبت به این موضوع ابراز نظر نمی فرمودند؟ آیا عدم واكنش ایشان و واگذاری بحث به اهل فكر نشان دهنده بزرگ نمایی موضوع از سوی نویسنده كیهان در زمان انتخابات نیست؟
5- آیا می توان حمایت پنهان بعضی عناصر سیاست خارجی دولت انگلیس از برخی چهره های انتخاباتی ریاست جمهوری در سال 76 را نشان دهنده هویت تاریك محافظه كاران دانست؟ و آیا اساساً چنین نتیجه گیری هایی در عرصه سیاست آن هم در شرایط فعلی كشور ونیاز به وحدت و انسجام درست است؟
6- آیا صدور فرمول برای رای دادن مردم و خود را قیم آنان دانستن توهین به شعور ملت وحق وی در تعیین سرنوشت نیست؟ آیا مردم پس از اینهمه فیلترهای قانونی حق ندارند حتی در میان اصولگرایان بنا بر نظر خود انتخاب كنند و نیاز به ارشاد مدیر مسئول محترم كیهان دارند؟
7- و سوال آخر آنكه اگر همه ادعاهای نویسنده یادداشت صحیح باشد چنین كسی چگونه می تواند صالح باشد وآیا اصلاً امكان تایید صلاحیت چنین شخصیت هایی كه از سوی كیهان معرفی شده است وجود دارد؟
به نظر می رسد یادداشت روز چهارشنبه كیهان بیش از آنكه با دغدغه دفاع از انقلاب ،امام و آرمانهای شهدا نوشته شده باشد یك بیانیه انتخاباتی است كه دغدغه ای جز پیروزی حزب مطبوعش و حذف مخالفین ندارد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
زورنامه ( زورنامه نه روزنامه ) وي را منتشر ميكنيد . اگر ما دوست داشتيم كه روزنامه وي را ميخريديم . لطفا دستورات ايشان را نشر ندهيد.در ضمن وي چكونه است كه راي به ايمان عده اي وبيديني بعضي ميدهد.