روایت روزنامه کارگزاران از پرونده موسویان؛
بعید نیست «جاسوسی» را بالاخره بچسبانند
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: نشریه استرالیایی «دیپلماتیک نویز»، حسین موسویان را یکی از 3 دیپلمات بین‌المللی ایران و یکی از 25 دیپلمات بین‌المللی خاورمیانه معرفی کرد.
به گزارش شهاب‌نیوز؛ روزنامه کارگزاران در ویژه‌نامه نوروزی خود که در 114 صفحه منتشر شد موسویان را به عنوان «چهره سال» معرفی کرد و طی گزارشی به تشریح پرونده جنجالی این دیپلمات کهنه‌کار پرداخت. در این گزارش تاکید شده که نشریه استرالیایی «دیپلماتیک نویز»، حسین موسویان را یکی از 3 دیپلمات بین‌المللی ایران و یکی از 25 دیپلمات بین‌المللی خاورمیانه معرفی کرده است.
گزارش مزبور در بخشی دیگر با اشاره به اصرار محمود احمدی‌نژاد بر «جاسوسی» موسویان آن هم در شرایطی که چنین اتهامی اساساً هیچ گاه در پرونده مطرح نبوده، آورده است: جالب‌ترین بخش این داستان، واکنش محمود احمدی‌نژاد و اصرار وی بر اتهاماتی است که هیچگاه در پرونده وجود خارجی نداشته است. در حقیقت می‌توان گفت که در این پرونده تاکنون دو نفر بر دو چیز مختلف «اصرار» داشته‌اند: موسویان بر «سکوت» و احمدی‌نژاد بر «جاسوس» بودن موسویان. به نظر می‌رسد که در هفته‌های آینده یکی از این دو نفر ناگزیر بایستی از «اصرار» خود دست بردارد.
نویسنده این گزارش سپس به شرح گفتگوهای خود با سید حسین موسویان پرداخته و برای نخستین بار در ده ماه اخیر چند نقل قول مستقیم را از او ذکر کرده است.
این گزارش می‌نویسد: «دوازدهم اردیبهشت‌ماه حدود یک ساعت پس از آزادی حسین موسویان به منزل وی رفتم. در فضای احساسی خانه و در هیاهوی ناشی از حضور پرشمار دوستانش که به استقبال او آمده بودند، بخشی از اتهامات منتشر شده در سایت‌های حامی دولت را برایش تشریح کردم. حیرت‌زده و شگفت‌زده به من نگریست. تاکید کرد که در کل بازجویی‌ها «ابداً» هیچ سئوال یا اتهامی درباره «جاسوسی» مطرح نشده است. ضمن آن که مصرانه تصریح کرد هیچ یک از موارد منتشر شده در رسانه‌ها نیز در بازجویی‌ها وجود نداشته است. همان لحظه خبرنگار خبرگزاری فارس با منزل موسویان تماس گرفت و درخواست مصاحبه کرد. خوشحال بودم از این که تمام خبرسازی‌ها را تکذیب می‌کند و واقعیات روشن خواهد شد. با این حال به رغم اصرار من برای مصاحبه از این کار امتناع کرد. در پاسخ به انتقاد من از سکوتش، جمله‌ای گفت که هنوز در خاطرم مانده است: «آبروی خود را برای حفظ آبروی کشور به حراج می‌گذارم».
نویسنده در ادامه آورده است: چند روز پس از صدور حکم قاضی حداد معاون امنیت دادستان تهران و تاکید وی بر بیگناهی موسویان، اخبار رسانه‌های حامی دولت را به وی نشان دادم که تاکید کرده بودند «موسویان از اتهام جاسوسی تبرئه شده است». باز هم شگفت‌زده و متعجب به من نگریست. تاکید داشت که اساساً چنین چیزی در پرونده هیچگاه مطرح نبوده است که اکنون بخواهد قرار «منع تعقیب» برای آن صادر شود. به گفته موسویان، معاونت امنیت دادستانی تهران نیز در حکم خود آورده بود: «موضوع جاسوسی از ابتدا مطرح نبوده که وزارت اطلاعات هم قبول دارد».
این گزارش می‌افزاید: آخرین بار در اواسط اسفند ماه، بار دیگر از او انتقاد کردم که چرا سکوت کرده است. به موسویان یادآور شدم که رسانه‌های حامی دولت هنوز بر «جاسوس» بودن وی اصرار دارند و می‌ترسم با فشار بالاخره چنین اتهامی را در پرونده وارد کنند. پاسخ همان بود که پیشتر شنیده بودم. منتها برایم جمله‌ای را از خطبه 130 نهج‌البلاغه خواند: «اگر آسمان‌ها و زمین بنده‌ای را منگنه کنند و او تنها تقوای الهی پیشه سازد، خداوند سرانجام راه نجاتی را از میان آسمان و زمین برای او خواهد گشود». موسویان در عین حال از تصمیمات سیاسی پیرامون پرونده‌اش شدیداً ابراز نگرانی کرد. بر مبنای شنیده‌هایش و گفته‌های برخی مقامات ارشد به من گفت: «بعید نیست با فشارهای سیاسی بالاخره چنین اتهامی را در پرونده بچسبانند»...
گزارش مزبور در زمینه گذشته موسویان نیز چنین نوشته است: سابقه همکاری موسویان با انقلاب اسلامی به پیش از سال 57 باز می‌گردد؛ زمانی که «بچه مسلمان‌های ایرانی»، انجمن‌های اسلامی دانشگاه‌های اروپا و آمریکا را به «سنگر پیروزی انقلاب» تبدیل کرده بودند. او در دوران لیسانس، رئیس انجمن اسلامی «ساکرامنتو» مرکز ایالت کالیفرنیا بود که با پشتوانه خانواده متموّل اما مذهبی‌‌اش، بخش اعظم هزینه‌های این انجمن را یک‌تنه بر دوش می‌کشید. موسویان فوق‌لیسانس را از دانشکده حقوق دانشگاه تهران و دکترا را از دانشگاه کنت [Kent] انگلستان دریافت کرد.
روزنامه کارگزاران افزوده است: وی در سال 1369 با حکم آیت‌الله اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس‌جمهور وقت، به عنوان اولین سفیر ایران در آلمان متحد منصوب شد. دولت سازندگی در آن زمان به موسویان یک ماموریت ویژه داد که «استراتژی بهبود روابط ایران و اروپا از دروازه آلمان» نام داشت. این «مامور ویژه» چند سال بعد به همراه یکی از فرزندان رئیس‌جمهور وقت به ماموریتی ویژه‌تر نیز اعزام شد که جلب اطمینان پادشاه عربستان و بهبود روابط تهران ـ ریاض بود. به روایت اسناد وزارت خارجه، موسویان پس از سه روز مذاکرات فشرده که از غروب تا سحرگاه ادامه داشت سرانجام توانست در معیت فرزند هاشمی رفسنجانی روابط به اغما رفته ایران و عربستان را احیا کند.
آفتاب: نشریه استرالیایی «دیپلماتیک نویز»، حسین موسویان را یکی از 3 دیپلمات بین‌المللی ایران و یکی از 25 دیپلمات بین‌المللی خاورمیانه معرفی کرد. به گزارش شهاب‌نیوز؛ روزنامه کارگزاران در ویژه‌نامه نوروزی خود که در 114 صفحه منتشر شد موسویان را به عنوان «چهره سال» معرفی کرد و طی گزارشی به تشریح پرونده جنجالی این دیپلمات کهنه‌کار پرداخت. در این گزارش تاکید شده که نشریه استرالیایی «دیپلماتیک نویز»، حسین موسویان را یکی از 3 دیپلمات بین‌المللی ایران و یکی از 25 دیپلمات بین‌المللی خاورمیانه معرفی کرده است.
گزارش مزبور در بخشی دیگر با اشاره به اصرار محمود احمدی‌نژاد بر «جاسوسی» موسویان آن هم در شرایطی که چنین اتهامی اساساً هیچ گاه در پرونده مطرح نبوده، آورده است: جالب‌ترین بخش این داستان، واکنش محمود احمدی‌نژاد و اصرار وی بر اتهاماتی است که هیچگاه در پرونده وجود خارجی نداشته است. در حقیقت می‌توان گفت که در این پرونده تاکنون دو نفر بر دو چیز مختلف «اصرار» داشته‌اند: موسویان بر «سکوت» و احمدی‌نژاد بر «جاسوس» بودن موسویان. به نظر می‌رسد که در هفته‌های آینده یکی از این دو نفر ناگزیر بایستی از «اصرار» خود دست بردارد.
نویسنده این گزارش سپس به شرح گفتگوهای خود با سید حسین موسویان پرداخته و برای نخستین بار در ده ماه اخیر چند نقل قول مستقیم را از او ذکر کرده است.
این گزارش می‌نویسد: «دوازدهم اردیبهشت‌ماه حدود یک ساعت پس از آزادی حسین موسویان به منزل وی رفتم. در فضای احساسی خانه و در هیاهوی ناشی از حضور پرشمار دوستانش که به استقبال او آمده بودند، بخشی از اتهامات منتشر شده در سایت‌های حامی دولت را برایش تشریح کردم. حیرت‌زده و شگفت‌زده به من نگریست. تاکید کرد که در کل بازجویی‌ها «ابداً» هیچ سئوال یا اتهامی درباره «جاسوسی» مطرح نشده است. ضمن آن که مصرانه تصریح کرد هیچ یک از موارد منتشر شده در رسانه‌ها نیز در بازجویی‌ها وجود نداشته است. همان لحظه خبرنگار خبرگزاری فارس با منزل موسویان تماس گرفت و درخواست مصاحبه کرد. خوشحال بودم از این که تمام خبرسازی‌ها را تکذیب می‌کند و واقعیات روشن خواهد شد. با این حال به رغم اصرار من برای مصاحبه از این کار امتناع کرد. در پاسخ به انتقاد من از سکوتش، جمله‌ای گفت که هنوز در خاطرم مانده است: «آبروی خود را برای حفظ آبروی کشور به حراج می‌گذارم».
نویسنده در ادامه آورده است: چند روز پس از صدور حکم قاضی حداد معاون امنیت دادستان تهران و تاکید وی بر بیگناهی موسویان، اخبار رسانه‌های حامی دولت را به وی نشان دادم که تاکید کرده بودند «موسویان از اتهام جاسوسی تبرئه شده است». باز هم شگفت‌زده و متعجب به من نگریست. تاکید داشت که اساساً چنین چیزی در پرونده هیچگاه مطرح نبوده است که اکنون بخواهد قرار «منع تعقیب» برای آن صادر شود. به گفته موسویان، معاونت امنیت دادستانی تهران نیز در حکم خود آورده بود: «موضوع جاسوسی از ابتدا مطرح نبوده که وزارت اطلاعات هم قبول دارد».
این گزارش می‌افزاید: آخرین بار در اواسط اسفند ماه، بار دیگر از او انتقاد کردم که چرا سکوت کرده است. به موسویان یادآور شدم که رسانه‌های حامی دولت هنوز بر «جاسوس» بودن وی اصرار دارند و می‌ترسم با فشار بالاخره چنین اتهامی را در پرونده وارد کنند. پاسخ همان بود که پیشتر شنیده بودم. منتها برایم جمله‌ای را از خطبه 130 نهج‌البلاغه خواند: «اگر آسمان‌ها و زمین بنده‌ای را منگنه کنند و او تنها تقوای الهی پیشه سازد، خداوند سرانجام راه نجاتی را از میان آسمان و زمین برای او خواهد گشود». موسویان در عین حال از تصمیمات سیاسی پیرامون پرونده‌اش شدیداً ابراز نگرانی کرد. بر مبنای شنیده‌هایش و گفته‌های برخی مقامات ارشد به من گفت: «بعید نیست با فشارهای سیاسی بالاخره چنین اتهامی را در پرونده بچسبانند»...
گزارش مزبور در زمینه گذشته موسویان نیز چنین نوشته است: سابقه همکاری موسویان با انقلاب اسلامی به پیش از سال 57 باز می‌گردد؛ زمانی که «بچه مسلمان‌های ایرانی»، انجمن‌های اسلامی دانشگاه‌های اروپا و آمریکا را به «سنگر پیروزی انقلاب» تبدیل کرده بودند. او در دوران لیسانس، رئیس انجمن اسلامی «ساکرامنتو» مرکز ایالت کالیفرنیا بود که با پشتوانه خانواده متموّل اما مذهبی‌‌اش، بخش اعظم هزینه‌های این انجمن را یک‌تنه بر دوش می‌کشید. موسویان فوق‌لیسانس را از دانشکده حقوق دانشگاه تهران و دکترا را از دانشگاه کنت [Kent] انگلستان دریافت کرد.
روزنامه کارگزاران افزوده است: وی در سال 1369 با حکم آیت‌الله اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس‌جمهور وقت، به عنوان اولین سفیر ایران در آلمان متحد منصوب شد. دولت سازندگی در آن زمان به موسویان یک ماموریت ویژه داد که «استراتژی بهبود روابط ایران و اروپا از دروازه آلمان» نام داشت. این «مامور ویژه» چند سال بعد به همراه یکی از فرزندان رئیس‌جمهور وقت به ماموریتی ویژه‌تر نیز اعزام شد که جلب اطمینان پادشاه عربستان و بهبود روابط تهران ـ ریاض بود. به روایت اسناد وزارت خارجه، موسویان پس از سه روز مذاکرات فشرده که از غروب تا سحرگاه ادامه داشت سرانجام توانست در معیت فرزند هاشمی رفسنجانی روابط به اغما رفته ایران و عربستان را احیا کند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید