و اینگونه بود که المپیک در یونان زاده شد
آفتاب- سرویس بین الملل: بازیهای المپیک باستانی یکی از چهار فستیوال بزرگ در یونان باستان بود که البته شهرت و آوازه‌ای بیش از سایرین داشت. سه نمونه مشابه دیگر بازیهای «ایستمین»، «پیتین» و «نمین» نام داشتند.
بازیهای المپیک باستانی همچون عصر کنونی هر 4 سال یکبار و به منظور بزرگداشت خدایگان «زئوس» در محلی موسوم به «المپیا» برگزار می‌شد. تاریخ برگزاری این بازی‌ها به سال 776 پیش از میلاد باز می‌گردد.
در سال‌های آغازین این مسابقات، نمایندگانی به دولت-شهرهای یونان باستان فرستاده می‌شدند تا آنها را برای ادای احترام به زئوس دعوت کنند.
دولت شهرها نیز کسانی را به منظور مبارزه و رقابت با نمایندگان سایر دولت شهرها گسیل می‌داشتند. نکته حائز اهمیت اما آن است که حضور در این رقابت‌ها تنها برای اشراف و نجیب‌زادگان میسر بود.
روش برگزاری این رقابت‌ها دقیقا مشخص نیست با این همه در این حد می‌دانیم که روز نخست این بازی‌ها اختصاص به مراسم قربانی کردن داشت. در روز دوم مسابقات همه رشته‌ها آغاز می‌شد که آغازگر همه آنهامسابقات «دو» بود. این مسابقه در مکانی به نام «استادیون» برگزار می‌شد.
«استادیون» مکانی بود با درازای زیاد و پهنای کم که در میان دو سطح شیبدار طبیعی قرار داشت. مردم برروی این سطح شیبدار نشسته و شاهد برگزاری مسابقه می‌شدند.
در روزهای دیگر این مسابقات، رقابتهای کشتی، مشتزنی و «پانکراتیوم» که ترکیبی از این هر دو رشته بود برگزار می‌شد.
در مراحل نخستین این مسابقات، هر کسی برای کسب پیروزی باید هماورد خود را سه بار بر خاک می‌افکند. مسابقات مشتزنی به مراتب خشن‌تر و بی‌رحمانه‌تر بود. مشتزنان مقداری چرم نرم به دور انگشتان دست خود می‌پیچیند تا ضربات خود را مرگبارتر نمایند.
در دوره‌های بعدتر از چرم سخت و پس از آن از فلز برای اینکار استفاده شد. در مسابقه پانکراتیوم که خشن‌ترین این مسابقات بود رقابت تا آنجا ادامه می‌یافت تا اینکه یکی از رقبا به شکست اعتراف نماید.
در مسابقات اسب دوانی نیز هر کسی تنها حق داشت اسب خود را براند. طبیعی است با وجود چنین شرایطی افراد بسیاری حق شرکت در مسابقات را نمی‌یافتند اما با این همه این مسابقه برای مردم بسیار جذاب بود.
پس از مسابقات اسب دوانی نوبت به مسابقات پنج گانه یا «پنتاتلون» می‌رسید که مشتمل بود بر کشتی، پرتاب دیسک، پرتاب نیزه، پرش طول و دوی سرعت. روش تعیین برنده در آن مسابقات هم اکنون مشخص نیست.
جنس دیسک پرتابه در آن مسابقات از برنز بود که به شکل لنز چشم طراحی شده بود. مسابقات پرش نیز تنها شامل طول می‌شد و نه ارتفاع. مسابقه پایانی نیز رقابتی بین مردان زره‌پوش بود.
از برندگان در پایان با تاجی از زیتون وحشی قدردانی می‌شد. همچنین شاعرانی نیز بودند که به عنوان خدمات عمومی برای برندگان شعرهای مدح گونه می‌سروند.
المپیک باستانی در سده‌های چهارم و پنجم پیش از میلاد به دوران اوج خود رسید تا آنکه در حدود سال 393 پس از میلاد «تئودوسیوس یکم» امپراتور رم آن را ممنوع کرد. زمان گذشت تا اینکه عاقبت اندیشه بازیهای المپیک در اواخر قرن نوزدهم مجددا احیا شد.
