در روند اعتراضات مطالبات تلنبار شده و خشونت و تلفات افزایش یافته
بررسی روند اعتراضات سراسری در ایران نشان می‌دهد که ریشه و دلایل منجر به اعتراضات در مقاطع مختلف تغییری معنادار دارد. به این صورت که اگر در سال 78 اعتراضات برای زنده نگه داشتن مطبوعات به عنوان رکن چهارم دموکراسی صورت گرفته و در سال 88 اعتراض برای زنده ماندن ماهیت دموکراسی بوده، در سال 96 موضوع سیاسی و دموکراسی‌خواهی کنار گذاشته شده و مسیر اعتراضات به سمت مشکلات معیشتی رفته است و همین روند در سال 98 با شدت بیشتری دنبال شده است.
به گزارش هم میهن، اما در سال 1401 اعتراضاتی که پیش از این رنگ و بوی سیاسی و اقتصادی داشت، تغییر شکل داده و مسیر خود را به سمت حقوق شهروندی سوق داده و موضوع زنان در مسیر اصلی اعتراضات قرار گرفته است. نکته مهم دیگر علاوه بر تغییر مرکز ثقل اعتراضات، به تبعات، خسارت‌ها و تلفات اعتراضات برمی‌گردد؛ باید توجه کرد که تلفات هر مقطع در مقایسه با مقطع دیگر بیشتر بوده است و طرفین در مقایسه با اعتراض قبلی خشم بیشتری از خود نشان داده‌اند. این موضوع می‌تواند از یک‌سو نمایانگر عدم رسیدن جامعه به درخواست‌های گذشته و تلنبار شدن موضوعات روی هم باشد و از سوی دیگر از بین رفتن تعامل مناسب با مردم از سوی مسئولان با قصد صرف خارج کردن آنها از خیابان باشد.
