تک‌فرزندی یا چندفرزندی؛ کدام بهتر است؟
فولاد آسا با بیان اینکه یکی از معایب تک‌فرزندی توجه و تمرکز بیش از حد روی فرزند است، اظهار کرد: به زبان محاوره‌ای منجر به لوس به بار آوردن می‌شود یعنی تمام توجه والدین معطوف به یک بچه است و این مسئله خطراتی به دنبال دارد.
وی با بیان اینکه اصولا خانواده‌های تک‌فرزند خواسته‌های فرزندشان را برآورده می‌کنند و بچه عادت کرده است که واژه «نه» را نشوند، افزود: این مقوله سبب می‌شود فرزندمان را از برخی هیجانات محروم کنیم.
آسا، ادامه داد: در تک‌فرزندی امکان این وجود دارد که کودک سیراب محبت شود یا توجه بیش از حد ببیند؛ لذا یکی از ابزارهای قدرت خانواده تعداد نفرات است.
این روانشناس خانواده، با بیان اینکه فرزندان در بزرگسالی در کسب درآمد و امورات زندگی همراه خانواده خواهند بود، اذعان کرد: بچه‌ها در دوران کودکی نیاز به هم‌صحبت و همدم دارند که این همدم (هم‌بازی) می‌تواند یک خواهر یا برادر باشد.
وی با اشاره به اینکه فرزندان حرف دلشان را به خواهر یا برادرشان می‌گویند، اضافه کرد: این احساس حمایتی را بچه‌ها احساس می‌کنند؛ اگر فاصله سنی هم متناسب باشد بیشتر احساس امنیت خواهند کرد.
آسا با بیان اینکه بنظر بنده دوفرزندی بهتر از تک‌فرزندی است، تشریح کرد: همیشه در فرزند اول یک سری حساسیت‌ها است که در فرزندان بعدی نیست؛ در واقع خانواده‌ها یک آزمون و خطا می‌کنند که چگونه راحت و بهتر تربیت را انجام دهند.
روانشناس بالینی با بیان اینکه بسته به امکانات، علایق فردی و خانوادگی، هر چه تعداد نفرات خانواده زیاد باشد فاکتور رشد و نبوغ گسترده‌تر خواهد شد، اما مسئله و نکته مهم، توجه به امر فرزندپروری است، تصریح کرد: نباید بین فرزندان فرقی گذاشت و توجه باید یکسان باشد که رعایت نکردن این مسئله بسیار زیان بارتر است.
وی با تاکید بر تربیت فرزندان همراه و همدل، افزود: تصمیم به فرزندآوری بیشتر نیازمند آگاهی و آموزش والدین است؛ چرا که مسائل تربیتی فرزندپروری و سبک آن حائز اهمیت است.
آسا خاطرنشان کرد: برخی از افراد شرایط اقتصادی و اجتماعی را دخیل بر عدم فرزندآوری می‌دانند و انتخاب آنها در تعداد فرزندان، تک‌فرزندی است که تمام این مسائل در جایگاه خود تأثیر دارد ولی نکته مهم‌تر، پذیرش مسئولیت والدین و سبک فرزندپروری است.
