همایون اسعدیان، کارگردان و فیلمنامهنویس، در پاسخ به این پرسش که درحالحاضر تولید محتوای مورد نیاز جامعه از طریق شبکه نمایش خانگی تأمین میشود و بعد از گذشت سالها از فعالیت این رسانه آیا به نقطه مطلوب رسیدهایم یا خیر؟ گفت: «قطعا اگر بگوییم به نقطه مطلوب رسیدهایم، کمی خوشباورانه است. فکر نمیکنم به نقطه مطلوبی رسیده باشیم، ولی قطعا در مسیر نقطه مطلوب هستیم. باید به این نکته توجه کنیم که اساسا مگر چند سال است که این پلتفرمها راهاندازی و جدی شدند؟ میتوان جدیشدن پلتفرمها را از زمان شیوع کرونا در نظر گرفت که در آن مقطع شاهد بودیم که طیف عظیمی از مردم به سمت دیدن محتوای فرهنگی مورد نیازشان در قالب اکران آنلاین و سریالها رفتند و بیشتر به شبکه نمایش خانگی توجه کردند».
او در بخش دیگری از صحبتهایش گفت: «در واقع میتوان گفت کرونا سرعت فراگیرکردن دیدن آنلاین فیلم و سریال را میان مردم بالا برد و سرعت رشد پلتفرمها را بیشتر کرد. حتی سرعت این را که سینما شکل دیگری به خودش بگیرد، بالا برد. اتفاقی که شاید در مدت ۱۰ سال در ایران ممکن بود، در مدت دو، سه سال رخ داد. واقعیت این است که امروز بسیاری از مردم خوراک فرهنگی و سرگرمی روزانهشان را از شبکه نمایش خانگی میگیرند».
کارگردان فیلم «طلا و مس» افزود: «طبیعی است که باید مراقب مسیر شبکه نمایش خانگی باشیم. کیفیت آثار تولیدشده در پلتفرمها نکتهای است که نباید از یاد برد. به نظرم تولید کارهای ارزشمند باید اولویت این مدیوم در نظر گرفته شود. طبیعی است که ظرفیت حال حاضر شبکه نمایش خانگی به گونهای نیست که تماممدت شاهد یک کمدی یا درام خانوادگی ارزشمند باشیم. نمونههایی قطعا وجود دارد؛ اما این وسط حتما خطاهایی هم صورت میگیرد و ضعفهایی وجود دارد، ولی اینکه تماممدت روی نقاط منفی تمرکز کنیم و اصل قضیه را از یاد ببریم، خطا است».
او ادامه داد: «من بسیار با این حرف موافقم که شبکه نمایش خانگی در سالهای اخیر باعث جذب بسیاری از بینندگان تلویزیون و ماهواره شده است. این پلتفرمها بیننده شبکه «جم» را جذب کردند، نه لزوما بینندگان تلویزیون را. بسیاری از افرادی که خوراک فرهنگیشان را از شبکههای ماهوارهای میگرفتند، الان به سمت دیدن محتوای پلتفرمها رفتهاند و به نظر من این نکته مثبتی است».
اسعدیان در بخش دیگری از صحبتهایش به فعالیت طیف عظیمی از اهالی سینما در پلتفرمها اشاره کرد و گفت: «اگر در مدت دو سال کرونا شبکه نمایش خانگی نبود، عواملی که در سینما فعالیت میکردند و ناگهان با کاهش تولیدات مواجه شدند، روزهای بدتری را سپری میکردند. در آن دو سال حدود ۳۴ سریال در شبکه نمایش خانگی ساخته شد و این تعداد سریال بود که محل ارتزاق بچههای سینما را فراهم کرد. سینما در شرایط کرونا به دلیل کاهش تولیدات پذیرای نیروی کار نبود و محل ارتزاق بسیاری از عوامل سینما در این دو سال از پلتفرمها بود. امروز هم همین است. پلتفرمها از نظر اقتصادی کمک زیادی به بچههای سینما هستند. ما نیروهای زیادی داریم و روزبهروز هم در حال افزایش هستند. در این شرایط تولید در سینما افزایش پیدا نمیکند که هیچ، به دلیل افزایش هزینهها کمتر هم شده است. قطعا آینده صنعت تصویر و آینده عواملی را که در این صنعت کار میکنند، پلتفرمها تعیین خواهند کرد و نه سینما به مفهوم فیلم؛ بنابراین دیگر باید از مفهوم صنعت تصویر صحبت کنیم، نه لزوما فیلم سینمایی. طبیعی است که در شرایط حال حاضر نمیتوان در تلویزیون کار قابل قبولی ارائه داد و خودبهخود تمام توجه به سمت فضای پلتفرمها معطوف میشود و از طرفی نیروی فعال بسیاری در این بخش مشغول به کار هستند و این اتفاق خوبی است».